Bloggang.com : PloyHub : ทะเลาะกันทำไม...ทั้งที่เข้าใจกันง่ายกว่า : ตอน6-10

ทะเลาะกันทำไม...ทั้งที่เข้าใจกันง่ายกว่า : ตอน6-10

เนื้อหาดีๆจาก “ทะเลาะกันทำไม...ทั้งที่เข้าใจกันง่ายกว่า” โดย เฌอมาณย์ : สำนักพิมพ์พลอยจันทร์

หึงหวงแต่พอดี
เพราะเราคิดว่าคนที่เราเลือกคือคนที่ดีที่สุด เราจึงคิดว่าคนอื่นก็คงปรารถนาอยากจะได้เขาไปครอบครองเหมือนกัน แต่ในความจริงแล้วมันอาจไม่ใช่อย่างนั้น อาจมีคนเป็นร้อยเป็นพันที่ไม่ได้รู้สึกถูกใจหรือชื่นชอบในตัวเขาเหมือนอย่างที่เรารู้สึกก็ได้ ความหึงหวงที่มากเกินไปมีความหมายในด้านลบหลายอย่าง อาจหมายถึงเราไม่ไว้ใจเขา ไม่เคารพเขา หรือมองเขาในแง่ร้าย เมื่อเราหึงมาก เราก็จะแสดงพฤติกรรมไม่ดีอย่างอื่นตามมา เราอาจปรักปรำเขา กักกันเขา ทำให้เขารู้สึกหมดอิสระ และนั่นก็ล้วนเป็นสาเหตุของความแตกร้าวทั้งสิ้น จงท่องจำใส่ใจว่า... หากคนจะไป ไม่ว่าเราจะหึงหวงเท่าไหร่เราก็ต้องเสียเขาไปวันยันค่ำ แต่ถ้าคนที่เขารักเราจริง ไม่คิดทิ้งเราไป ต่อให้เราไม่เคยหึงเขาเลยสักครั้ง เขาก็ยังจะรักเราอยู่เหมือนเดิม

คนสำคัญ
เมื่อความรักไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต คนรัก...ก็จึงไม่อาจแทนที่ทุกสิ่งทุกอย่างด้วยเช่นกัน ก่อนหน้าที่จะมีเราในชีวิตเขา เขาย่อมต้องมีสิ่งสำคัญสิ่งอื่นในชีวิตมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นงาน เพื่อน ครอบครัว หรือเรื่องต่างๆที่เขารักและชอบ แต่ใช่ว่าพอเราเข้ามาในชีวิตเขาแล้ว เราจะเข้าไปทดแทนคุณค่าของสิ่งเหล่านั้นได้ ชีวิตของคนหนึ่งคนมีส่วนประกอบหลายอย่าง เราเองถึงแม้ได้ชื่อว่าเป็นคนรัก แต่จะว่าไปเราก็มีฐานะเป็นเพียงแค่ส่วนประกอบหนึ่งของชีวิตเขาเช่นกัน คงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะให้ความใส่ใจและให้ความสำคัญแต่กับเราคนเดียว ลืมและทิ้งทุกอย่างที่เป็นเรื่องสำคัญในชีวิตเขาไปหมด เราควรพอใจและภูมิใจกับการได้เข้ามาเป็นคนสำคัญของชีวิตเขา และไม่จำเป็นที่เราต้องเรียกร้องให้เขามองเราสำคัญที่สุด เพราะแม้แต่ตัวเราเอง... ก็ยังเผลอให้ความสำคัญกับสิ่งอื่นมากกว่าเขาอยู่บ่อยไป

ขีดความอดทน
ความรักและความผูกพันที่มีต่อกัน อาจทำให้คนสองคนมีขีดความอดทนที่เพิ่มขึ้นกว่าปกติ บางคนทนแล้วทนเล่า ท้อแล้วท้ออีก แต่ในที่สุดก็ยังทนอยู่ได้ เพราะความรักที่มีต่ออีกฝ่ายหนึ่ง การทะเลาะเบาะแว้งกระทบกระทั่งกันแต่ละครั้ง ก็เหมือนกับการเป่าลมเข้าไปในลูกโป่ง หากเราเป่าลมเข้าไปมากจนมันพองตัวถึงที่สุด เมื่อนั้นมันก็อาจจะแตกได้... หากไม่อยากให้ความรักต้องถึงจุดสิ้นสุด เราต้องพยายามรับหน้าที่เป็นฝ่ายอดทนอดกลั้น และยอมให้อีกฝ่ายหนึ่งได้ปลดปล่อยและผ่อนคลายบ้าง แม้วันนี้ลูกโป่งความรักของเราและเขา อาจจะใหญ่โตเต็มที่แล้ว แต่มันก็ยังไม่สายเกินไปที่เราจะลดขนาดมันลงกันไม่ให้มันแตก ด้วยความเข้าใจซึ่งกันและกัน

กำลังใจใกล้ๆตัว
เมื่อยามที่คนรักของเราต้องพบเผชิญปัญหาในชีวิต จนเกิดความรู้สึกอ่อนแอ ท้อแท้และผิดหวัง สิ่งเดียวที่เขาอาจหวังอยู่ในใจ คือการที่คนรักอย่างเรา... จะเดินเข้าไปนั่งลงเคียงข้าง หยิบยื่นความเข้าใจและทำให้เขารู้สึกดีขึ้น แต่บางครั้ง... เมื่อเราเห็นว่าเขาอ่อนแอ ท้อแท้ เรากลับทำนิ่งดูดายเพราะคิดว่าช่วยอะไรเขาไม่ได้ มิหนำซ้ำบางครั้งเรากลับยิ่งซ้ำเติม ตำหนิ ทำให้เขายิ่งสูญเสียกำลังใจมากขึ้นไปอีก คนรัก...คือกำลังใจที่ใกล้ตัวที่สุด หากเราไม่สนใจใยดีเขาสักคน แล้วใครกันจะมาช่วยฉุดให้เขาลุกขึ้นยืนอย่างแข็งแรงอีกครั้งได้ ไม่ว่าคนรักของเราจะทำสิ่งที่ผิดพลาดอย่างไรก็ตาม เรามีหน้าที่ต้องอยู่ข้างเขาและให้กำลังใจเขาเสมอ หากเราปล่อยให้คนรักของเราต้องออกไปหากำลังใจจากที่ไกลๆ ก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่เขาจะมีเราอยู่

รักคือการให้อภัย
ไม่สำคัญหรอกว่า... คนทำผิดจะเจตนาทำหรือไม่ แต่สำคัญว่าเขาตั้งใจจะขอโทษเราหรือเปล่า หากเขาทำผิดกับเราแล้วยังรู้จักยอมรับผิด มีจิตสำนึกคิดจะมาขอโทษเรา ก็คงไม่มีเหตุผลอะไรที่เราจะให้อภัยเขาไม่ได้ เพรารักคือการให้อภัย... คือการปล่อยวางและลบลืมเรื่องทุกเรื่องที่เลวร้าย เพื่อให้เราได้อยู่กับคนที่เรารักไปนานที่สุด อย่าคิดกลัวไปเองว่าถ้าเราให้อภัยเขาง่ายๆ ต่อไปเขาจะต้องทำไม่ดีกับเราอีก หากเราจะมองในด้านดี... บางทีการให้อภัยครั้งนี้ อาจทำให้เขารักและเกรงใจเรามากขึ้นก็ได้ หรือเราจะยอมให้คนๆหนึ่งที่เรารักต้องจากเราไป เพราะการไม่ให้อภัยของเราเอง

Create Date : 25 ตุลาคม 2550

Last Update : 6 กันยายน 2553 19:40:55 น.

6 comments

Counter : 1415 Pageviews.

ข้อคิดดีจังเลยจ้า...แต่ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีคนให้เข้าใจน่ะสิ

แม้แต่...ทะเลาะด้วย เหอๆ

คิดถึงน้องสาวจ้า

โดย: พะยูนน้อยกลอยใจ

วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:15:18:05 น.

ตอนนี้ยังหาคนให้ใช้ข้อคิดนี้ไม่ได้เลย

แค่ให้คิดถึงยังหาลำบากเลย

โดย: TtAaNnGg IP: 58.9.43.165 วันที่: 29 ตุลาคม 2550 เวลา:23:57:16 น.

ขอบคุณมากเลยน่ะคะ ที่แวะไปเยี่ยมเยือนเจนนี่ที่บล็อค วันนี้เป็นวันครบรอบวันเกิดของเจนนี่ อย่าลืมแวะไปชมรูปและร่วมเป่าเค้กกับเจนนี่ที่บล็อคน่ะคะ ขอบคุณมากค่ะ

ไว้เจนนี่ว่างๆเจนนี่จะแวะมาทักทายอีกน่ะคะ ขอให้วันนี้และวันต่อๆไป เป็นวันดีดีของคุณค่ะ

โดย: สาวอิตาลี

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:2:43:37 น.

ได้ข้อคิดเยอะเลยนะ แต่ม่มีคนให้ใช้สิ่งเหล่านี้นี่ซิ ปัญหาใหญ่เลย หุหุ

โดย: เพลงนี้เกี่ยวกับความรัก

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:49:57 น.

ขอให้มีความสุขทุกๆวัน คิดถึงนะคะ

โดย: ป้าตุ้ย (amornsri

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:06:45 น.

ขอบคุณสำหรับ
เนื้อหาย่อ
ขอหั้ยเจ้าของบล็อคน่ารักขึ้นทุกๆๆวันนะค่ะ
แต่ว่า จบเล่มยังค่ะ มีตอนที่11 อีกป่ะค่ะ

โดย: o*-*o IP: 125.24.61.198 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:13:26 น.