|
|
เงาบรรณ 04
คุยกันก่อนอัพ
วันนี้คิดถึงสะพานลอยและทางม้าลายค่ะ ^ ^
ตอนอยู่กรุงเทพฯมองไปทางไหนก็เห็นนะคะ แต่ที่เชียงใหม่สะพานลอยหายากแฮะ
มีสะพานลอยเล็กๆตรงกาดดอกไม้ จำได้ว่าตอนมาถึงนี่ใหม่ๆเคยไปอาศัยถ่ายรูปด้วยล่ะ
ทางม้าลายที่นี่มีมาก แต่แปลกจากกรุงเทพฯตรงที่มีกดรอสัญญาณไฟก่อนเดินข้ามด้วยในบางแห่ง
เพื่อนที่มาเที่ยวพากันมองแบบแปลกๆ แล้วบอกว่าไม่คุ้นเคยนัก
ทำให้คิดได้ว่าความเคยชินของแต่ละคนนั้นมีส่วนเชื่อมโยงกับสถานที่ซึ่งเราคุ้นเคย
ฉะนั้น...พยายามสร้างทุกสิ่งรอบกายเราให้สวยงามนะคะ
ความเคยชินที่เราคิดถึง จะได้สวยงามตามไปด้วย
Ploy666.
**************
เงาบรรณ 04
ผู้แต่ง ploy666 (สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย)
พี่นอตอารมณ์ดีผิดปกตินะคะนี่
ทรายขวัญทักขึ้นเมื่อเห็นพี่ชายก้าวผ่านประตูบ้านเข้ามา เด็กรับใช้หลายคนกระวีกระวาดรับเอกสารที่น่านฟ้าเอามาทำต่อไปจัดเก็บในห้องำงานส่วนตัวของเขา
ชายหนุ่มจึงเดินเลยไปนั่งพลางเรียกหาน้ำผลไม้เย็นจัดที่เขาชอบและมักจะมีติดบ้านไว้เสมอ
รู้ได้ยังไงกัน
ก็ขวัญเห็นพี่นอตยิ้มไม่หุบเลยตั้งแต่เดินลงจากรถเข้ามาในบ้านน่ะ
หญิงสาวที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษานั่งอิงแอบกับพี่ชายอย่างสนิทชิดเชื้อ เอียงหน้ามองยิ้มกริ่มแล้วถามว่า
บอกหน่อยน่าไปเจออะไรเจ๋งๆมาใช่ไหมเอ่ย
ไม่มี เขายืนยันทว่าดูมีพิรุธในแววตา
ไม่เชื่อ
แม่นักเขียนใหญ่ พักนี้เพ้อเจ้อลามปามแล้วนะเรา
น่านฟ้าหัวเราะและเปลี่ยนเรื่องคุยทันควัน
ว่าแต่นิยายที่บอกจะปริ้นท์ไว้รอพี่อ่านน่ะเข้าเล่มมาเสร็จหรือยัง ขอดูบ้างสิ
อย่าทำยับนะพี่นอต อันนี้เป็นต้นฉบับหนึ่งเดียวในดวงใจ
ทรายขวัญส่งให้แต่โดยดี แก้มแดงๆบ่งบอกความกระดากอายไม่น้อย
น่านฟ้ามองใบหน้าน้องสาวอย่างเอ็นดู รูปหน้าหล่อนค่อนข้างกลมอิ่มถอดเค้ามาจากมารดา ทำให้คนเห็นจนชินตาบางทียังอยากจะนึกว่าทรายขวัญอายุยังไม่ถึงยี่สิบ ทั้งที่ความจริงแล้วหล่อนอายุยี่สิบสองและอ่อนกว่าเขาเพียงสี่ปีเท่านั้น
มีอยู่ช่วงหนึ่งที่น้องสาวเขาแสดงเจตจำนงจะไปเรียนรู้ชีวิตนักเรียนไทยในต่างแดน ทำให้พักหายจากการเรียนทางนี้จึงเข้ามหาวิทยาลัยในเมืองไทยล่าช้าดังที่เห็น
การที่พี่น้องสนิทกันขนาดนี้บางทีน่านฟ้าก็อยากกล่าวโทษข้อที่ว่าบิดามารดาเขามีธุรกิจมากมายจนไม่มีเวลากลับบ้านมากนัก
ทิ้งเขากับทรายขวัญไว้ในคฤหาสน์หลังโตและคนรับให้เกือบสิบชีวิตให้อยู่กันเอง
แต่ทั้งสองก็ประคองกันมาจนไม่มีใครสามารถตำหนิการวางตัวได้
จนบัดนี้น่านฟ้ากำลังเข้าไปรับช่วงดูแลกิจการค้าขายและรับสั่งทำเฟอร์นิเจอร์หลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัย กลายเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ที่น่าจับตา...
จะไม่เรียกว่าหนึ่งเดียวในดวงใจได้ยังไง พี่เพิ่งเห็นเราเขียนจบกับเขาเนี่ยแหละ
พี่นอตปากร้าย คนเป็นน้องค้อนขวับอย่างงอนๆ
ต้องแก้อีกไหม
คิดว่ามีบางที่อยากแก้ค่ะ...แต่ให้พี่นอตช่วยดูดีกว่าเพราะพี่นอตเองก็ชอบอ่านนิยายนี่นา
น่านฟ้าหยิบพลิกดูปกที่เพียงปริ้นท์ใส่ชื่อเรื่องมาแบบง่ายๆ คะเนความหนาของเนื้อหาเทียบกับเวลาในระยะนี้ที่เขาพอจะมีจึงพยักหน้า
ขอสักอาทิตย์กว่าๆก็แล้วกัน พี่จะบอกอีกทีว่าชอบหรือไม่ชอบตรงไหนบ้าง
อย่าสับมากนะพี่นอต ขวัญกำลังคิดอยู่ว่าจะเอาไปลงออนไลน์ในอินเตอร์เน็ตดีไหม ช่วงนี้นิยายลงเน็ตได้รับความสนใจน่าดูเชียว เผื่อขวัญจะดังอย่างคุณแสนยากรเขามั่ง
เรื่องที่ว่าการโพสต์งานออนไลน์ในอินเตอร์เน็ตเป็นอีกช่องทางที่ก้าวไปสู่การรวมเล่มในภายหลังไม่ได้ใหม่จนน่านฟ้าตามไม่ทัน แต่ที่เขาสะดุดหูกลับเป็นชื่อที่ทรายขวัญยกมากล่าวอ้าง จึงถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า
พี่ตกข่าวอะไรไปหรือเปล่าขวัญ...ใครกันแสนยากร...
เจ้าของเว็บคืนวันพระจันทร์เต็มดวงไงคะ
คราวนี้คนฟังทำหน้างงเต็มพิกัด
ทรายขวัญหันซ้ายแลขวาก่อนลดเสียงลงจนเกือบเป็นการกระซิบทั้งที่ไม่เห็นจำเป็นสักนิดในเวลานั้น
ใครๆเขาก็ลือกันให้แซ่ดถึงนิยายที่มีคนหลายช่วยกันเอาตั้งกระทู้โพสต์เผยแพร่ ทั้งที่คนพวกนั้นไม่มีใครรู้จักกันเลยแม้แต่คนเดียว เขาว่ากันว่า...ในคืนขึ้นสิบห้าค่ำให้รอจนพระจันทร์ส่องแสง แล้วเสิร์ชหาคำว่า แสนยากร จากนั้นมองหาเว็บไซต์หนึ่งชื่อว่า //www.คืนฝันกลางจันทร์.com ที่ไม่เคยมีอยู่ในระบบมาก่อนเลยนอกเหนือจากเวลานั้น
เว็บไซต์อะไรกันถึงจะหาเจอแบบต้องมีเงื่อนไขขนาดนี้ น่านฟ้าครางอย่างอัศจรรย์ เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
ถ้าเสิร์ชชื่อเว็บตรงๆก็หาไม่เจอนะคะ...เขาบอกมา
ต้องเรียงลำดับไปตามนั้น ทรายขวัญก็ไม่ทราบเช่นกันว่าทำไม
คนพบแรกๆนั้นแค่เสิร์ชชื่อนี้เข้าไปเรื่อยเปื่อยด้วยจุดประสงค์อะไรสักอย่างซึ่งไม่เปิดเผย มือคลิกไปเรื่อยและเจอมาดังที่เล่าต่อๆกัน
ขวัญได้ยินมาว่าพอเปิดเข้าไปก็จะเจอกับเว็บไซต์ที่ลงทั้งบทความทั้งนิยายให้โหลดเก็บอ่านกันได้ แต่นิยายนั่นจะอัพแยกเป็นบทๆแล้วแต่ว่าใครจะสามารถโหลดบทไหนได้ เท่าที่คุยๆกันยังไม่เคยมีใครเข้าอ่านได้ครบ คนที่เจอก็เลยตั้งกระทู้ตามเว็บใหญ่ๆแล้วถามหาตอนต่อๆไปที่เขาขาดหายเพราะนิยายน่าติดตามมาก ทีนี้ใครต่อใครเลยพากันมาแสดงตัวใหญ่เลยว่าเคยเจอเว็บนั้นเหมือนกัน แต่ที่น่าแปลกก็คือในตอนกลางวันหรือคืนที่พระจันทร์ไม่เต็มดวงไม่มีใครควานหาเว็บไซต์นั่นพบเลยน่ะสิคะ
นิยายเรื่องไหนที่คนกำลังตามอ่านกัน
เงาบรรณ ค่ะ ทรายขวัญตอบคำถามอย่างรวดเร็ว ลือกันว่าสำนักพิมพ์ควานหาตัวคนเขียนให้ควั่กเชียวนะคะเพราะอยากได้ลิขสิทธิ์ ยอดวิวเข้ากระทู้เนื้อหารวมนิยายเขาน่ะพุ่งลิ่วจนเว็บเกือบล่มไปหลายทีตั้งแต่ที่เริ่มมีข่าวขึ้นมาเมื่อประมาณสามสี่เดือนที่แล้ว
เขียนดีงั้นสิ
ออกแนวเสียดสีวงการนักเขียนและสำนักพิมพ์ด้วยนะคะ ขวัญว่าแรงเอาการเชียวล่ะ
แปลกคน...ปกติเขามีแต่จะไม่พูดถึง เพราะกลัวจะทุบหม้อข้าวตัวเอง
ทรายขวัญส่ายหน้าช้าๆ คุณแสนยากรเขาไม่กลัวค่ะพี่นอต ตรงกันข้ามเขากลับกล้าประกาศในทำนองว่าบรรณาธิการดีๆสมัยนี้ที่เขายกมือไหว้สนิทใจมีแค่ไม่กี่คน เจตนารมณ์ในการเขียนนิยายเรื่องนี้ของเขาก็แค่จะเปิดโปงการดิ้นรนของนักเขียนในโลกปัจจุบันที่หลายคนเผชิญอยู่ เขาไม่เคยมีผลงานตีพิมพ์มาก่อนแต่เดาๆกันว่าเขาน่าจะเขียนงานลงออนไลน์มาไม่น้อยนะคะ สำนวนภาษาของเขาไม่ใช่คนหัดเขียนนี่นา
พี่ว่าเจตนารมณ์เขาดีต่อนักเขียนรุ่นใหม่ๆนะ แค่กังวลว่าคนทำดีด้วยวิธีนี้อาจมีปัญหาตามมาถ้าเขายังอยากเผยแพร่ผลงาน
ขวัญว่าเขาไม่แคร์ถ้าในอนาคตเขาจะไม่มีงานออกมาวางขายแค่เพราะคนบางกลุ่มที่เคยทำเรื่องไม่ดีพวกนี้ไม่ยอมรับการกระทำที่ตัวเองเคยสร้างเรื่องเอาไว้และหันมาจัดการเขาแทน ถึงขวัญจะเป็นแค่คนนักเขียนมือใหม่ แต่ขวัญก็เข้าใจนะคะพี่นอตว่ามันมีหลายอย่างที่ยากมากสำหรับการจับมาเขียนเป็นเรื่องราว ขวัญยอมรับว่าเขาใจเด็ดที่จะท้าทายอะไรหลายอย่างทีเดียว
ศักดิ์ศรีของคนเขียนฝันจะยังดำรงอยู่ที่ปลายปากกา
การเขียนตามคำสั่งจะต่างอะไรกับหุ่นอันเป็นเครื่องจักรกล
ชิ้นงานจะไร้ค่าและ ตาย ลงในท้ายที่สุดเมื่อคนเขียนมิได้ถอดหัวใจไปวางเดิมพัน
ทรายขวัญแสนทึ่งในตัวผู้ชายคนนั้น แสนยากร นักเขียนลึกลับที่หันหลังให้แวดวงบรรณพิภพอย่างอหังการ!
คำเล่าลือมีมากกว่านั้น...
ไม่ใช่ความอัศจรรย์แต่เป็นความน่าสะพรึงกลัว
สายขวัญห่อไหล่อย่างหวาดหวั่นพรั่นพรึงเมื่อเอ่ยถึงอีกเรื่องที่เกี่ยวโยงกัน
คนที่เคยเห็นเว็บไซต์นั้นบางคนพยายามสืบหาว่า แสนยากร คือนามแฝงของใครกัน หลังจากนั้นจะมีอีเมลส่งมาหาและบอกว่าให้เลิกยุ่งกับตัวตนของเขาซะ ไม่อย่างนั้นอีกไม่นานจะมีคนใกล้ตัวเสียชีวิตลง แล้วก็ตรงตามคำนั่นทุกหนไป แต่พอย้อนตามอีเมลแอดเดรสกลับก็ถูกตีกลับว่าไม่มีคนใช้อีเมลนี้ จนในเน็ตเขาเรียกกันว่าเว็บไซต์ต้องคำสาป!
เว็บไซต์ต้องคำสาป...
พรรณรังสีบันทึกคำนั้นเอาไว้ในโปรแกรมก่อนจะปิดไป
หล่อนเห็นข่าวนี้มานานพอดูและติดตามจนรู้สึกว่าสำนักพิมพ์ที่ไหนๆก็ช่างไม่ได้ความ ลำพังหาตัวนักเขียนคนเดียวจะยากเย็นอะไร ลองประกาศแจ้งไปสิว่าอยากตีพิมพ์นิยายให้ขี้คร้านนักเขียนจะเสนอหน้ามาเองนั่นแหละ
สงสัยจะเป็นช่องทางโปรโมทอย่างใหม่
กระแสตอบรับเกรียวกราวทำให้หล่อนไม่อาจเมินเฉยทำเป็นไม่สนใจ เพียงแต่ในเวลานี้ยังไม่มีเวลาเจียดแบ่งไปจัดการเท่านั้นเอง
สวัสดีค่ะ วันนี้ลูกคนเล็กไม่สบายเลยไม่ไปโรงเรียน เพิ่งพาไปคลินิกมาค่ะ ได้ยาแก้ไข้แก้หวัดมาเยอะเชียว
ข้อความจากโปรแกรมสนทนาที่เมี่ยงคำทักทายมาก่อนทำให้ความสนใจของพรรณรังสีถูกดึงกลับมาอยู่ภายในกรอบสี่เหลี่ยมของเครื่องคอมพิวเตอร์อีกครั้ง
จะเรียกว่าคำทักที่ส่งมาก่อนก็คงไม่ถูกนักกระมัง ในเมื่อหลายวันหลังจากการพูดคุยหนแรกที่กร่อยๆในตอนท้าย พรรณรังสีก็เป็นฝ่ายคอยส่งข้อความชวนคุยไปเสมอๆแทบจะชั่วโมงเว้นชั่วโมงก็ว่าได้ บางหนก็แสร้งทำเป็นเอาใจใส่ส่งลิงค์ข่าวสารในแวดวงให้ประปราย
หล่อนใช้เทคนิคเดียวกับนักขายตรงมืออาชีพ
...ส่งสินค้าถึงบ้านและหมั่นเยี่ยมเยียนนำเสนอตัวเอง...
ความคิดหล่อนไปไกลจนถึงขนาดมีดาวไลน์หรือนักเขียนมากหน้าอยู่เป็นสายโยงใยข้างใต้โดยมีตัวเองเป็นยอดปิรามิด
หญิงสาวอดหัวเราะอย่างขบขันลู่ทางความฝันที่ตนเองวาดไว้เสียมิได้
มันชัดเจนราวกับจะลอยมาตรงหน้าไวๆนี้เสียด้วยซ้ำ หากดูจากที่เมี่ยงคำเป็นหนึ่งในนักเขียนโลกไซเบอร์มากมายที่ตอบคำทักทายกลับมา
ปลากำลังติดเบ็ด...
อีกตัว...และอีกตัว...
พี่กำลังจะเปิดตัวเว็บไซต์ที่ปรับปรุงใหม่เร็วๆนี้
โฟกัสความสนใจของพรรณรังสีคับแคบ หล่อนไม่คิดแม้แต่จะถามไถ่อาการของบุตรชายคู่สนทนาให้ยืดยาว
ก็มันน่าเบื่อ...
เมื่อพรรณรังสีสรุปเสียแบบนั้นจึงดึงเรื่องอื่นมาชวนคุยแทนให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไป
เหรอคะ ทำเว็บยากไหมคะพี่หนิง เมี่ยงก็เคยคิดว่าถ้าอีกหน่อยเขียนนิยายมากๆมีแฟนคลับกับเขาเมื่อไหร่ก็อยากมีเว็บไซต์เป็นนามปากกาตัวเองสักเว็บเหมือนกัน
จะยากอะไร เว็บสำเร็จรูปถมเถไป ของพี่ก็จ่ายค่าโฮสต์สามสี่ร้อยบาทเอง
พี่หนิงทำเว็บเกี่ยวกับอะไรคะ
ที่ปรับปรุงใหม่นี่พี่ว่าจะลงข่าวในวงการหนังสือเป็นหลัก เพราะพี่รู้จักคนเยอะ อีกหน่อยอาจมีนักเขียนมาอัพนิยาย...ดูก่อน สมัยนี้คงต้องเลือกคบคนหน่อยล่ะ นักเขียนรุ่นใหม่สักแต่ว่าเขียนกัน พิมพ์ออกมาโครมๆไม่ได้คุณภาพสักเล่ม นิยายหลอกเด็กพวกนี้หาอ่านไม่ยาก แต่ไม่อ่านก็ดี จะได้มีเวลาไปหาอะไรดีๆใส่สมองแทน
เมี่ยงคำเงียบไปเพราะรู้สึกเหมือนถูกกระทบอีกครั้ง
แล้วพี่หนิงจะเขียนนิยายไหมคะ
เขียนเอง อัพเอง...จะได้ไม่ต้องหาคน ก็น่าจะเข้าท่า
ทว่าเจ้าของเว็บกลับบ่นว่า ถ้าเขียนแล้วก็ต้องหาที่ส่ง สำนักพิมพ์ส่วนใหญ่สัญญาไม่ดี มีแต่ให้เหมาจ่ายเรื่องละหมื่นห้า
เขียนลักษณ์ที่เมี่ยงอยู่เขาให้ตามยอดขายค่ะ
โอ้ย! ยิ่งแล้วใหญ่ โดนโกงมาก็ไม่รู้เรื่อง
คนฟังชักวางหน้าไม่ถูก
ไม่โกงมั้งคะ...เพื่อนๆทำที่เดียวกันก็บอกได้ตังค์เรื่อยๆ เขามีประกันขั้นต่ำให้ด้วยพันเล่ม ห้าเดือนจ่าย จากนั้นก็นับยอดส่งเงินเข้าบัญชีให้ทุกเดือนสิบเปอร์เซ็นต์ของราคาขาย พี่ๆที่สำนักพิมพ์ก็ไม่ได้หายหน้าหายตา ยังติดต่อกันเป็นระยะๆอยู่ทุกวันนี้
แล้วของเราล่ะ ขายได้กี่เล่ม ประโยคนั้นถามเหมือนกึ่งเล่นกึ่งจริง
ไม่ทราบค่ะ แต่ขึ้นบอร์ดท็อปเท็นไปสองร้านแถวบางนา เพื่อนไปดูแล้วเอามาบอก
เมี่ยงคำไม่ได้เจตนาโอ้อวด แต่มันคำความภาคภูมิใจในผลงานที่หล่อนรักและฟูมฟักมาเนิ่นนานจนถึงวันนี้
อีกทีที่คู่สนทนาใช้วาจาแหลมคมอย่างคน รู้มากกว่า ทิ่มแทงเจ็บแสบว่า
การตลาดก็แบบนี้แหละ อยากเชียร์เล่มไหนก็เอาขึ้นป้ายแปะว่าขายดี ไม่รู้ขายดีจริงไหม...บางทีพนักงานของร้านก็เอาหนังสือที่สำนักพิมพ์ส่งไปฝากขายน่ะกองไว้ในโกดังเป็นตั้งๆ พลาสติกยังไม่แกะออกเลยมั้งตอนส่งคืนสำนักพิมพ์แล้วแจ้งว่าขายไม่ได้
เขาทำกันด้วยเหรอคะแบบนั้น เมี่ยงคำอัศจรรย์ใจในวิธีการที่อีกฝ่ายเล่ามา
มิใช่ยิ่งพยายามขายหนังสือ ก็จะยิ่งเป็นรายได้แก่ร้านหรอกหรือ...
ของแบบนี้มันอยู่ที่สำนักพิมพ์เขาอัดฉีดพิเศษให้ไหม อย่างพวกวางตำแหน่งดีๆนั่นก็อีกราคา ไม่อย่างนั้นก็ซุกลงชั้นล่างไปซะคนอ่านก็หาซื้อลำบากขึ้น เขาไม่ค่อยเห็นผ่านตาเขาก็ไม่หยิบมาพลิกใช่ไหมล่ะ ถ้าสำนักพิมพ์เล็กๆพี่ว่านักเขียนเกิดยาก เขาไม่อัดโปรโมทสักเท่าไหร่ ไม่มีกิจกรรมอะไรเอนเตอร์เทนแฟนคลับให้รู้จักเลย อย่างนิยายเราน่ะพี่ว่าก็คงแผนการตลาดของสำนักพิมพ์วางไว้นั่นแหละ
ตกลงนิยายหล่อนเลวร้ายขนาดต้องใช้วิธีการขายโดยหลอกลวงประชาชนขึ้นป้ายว่าขายดีเชียวหรือ...
เมี่ยงคำพยายามข่มอารมณ์ไม่พอใจที่วูบวาบมาในอก
เพราะตัวเองก็ไม่ได้มีประสบการณ์หรือรู้จริงมากมายพอจะทุ่มเถียง สู้อดทนและปล่อยผ่านไปก็คงจบ
หล่อนไม่มีเพื่อนพ้องเส้นสายในวงการนี้ แต่ดูท่าทีการพูดจาและข่าวสารที่พรรณรังสีเคยให้มาทำให้หล่อนเหมาเอาเองว่าอีกฝ่ายกว้างขวางเป็นที่นับหน้าถือตาใครต่อใครไม่น้อย
...ถือเสียว่าเราเป็นเด็กต้องเคารพผู้ใหญ่ไปซะก็แล้วกัน...
นี่ก็มีเด็กฝากต้นฉบับให้พี่ส่งสำนักพิมพ์ บอกว่าจะส่งที่ไหนก็ให้พี่ช่วยดูให้หน่อย เขาบอกว่าแล้วแต่พี่
เหมือนจะกล่าวย้ำคำที่เคยคุยไว้
...หล่อนฝากได้...มีหลายคนไว้เนื้อเชื่อใจ
ที่ไหนเรียกว่าสำนักพิมพ์ใหญ่คะพี่
เขียนลักษณ์พี่ว่าก็อย่างงั้นๆแหละนะ ช่วงนี้พี่ว่าคลังบุ๊คส์ใช้ได้เลยนะ เขาตั้งมานานยอดขายก็ดีนักเขียนดังๆก็เยอะเพราะเขาโปรโมทดี อย่างนิยายพี่น่ะ ถ้าไม่ได้พิมพ์กับคลังบุ๊คส์...พี่ไม่เอา!
พรรณรังสีประกาศฉะฉานเชื่อมั่น
นิยายหล่อนจะฝ่าฟันไปได้สูงสุดเหนือใคร!
| Create Date : 06 มิถุนายน 2552 |
| Last Update : 10 มีนาคม 2559 20:05:02 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 755 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ท้องฟ้า IP: 58.9.30.7 วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:1:15:25 น. |
|
|
|
| โดย: ploy666 IP: 124.157.207.8 วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:3:57:03 น. |
|
|
|
| โดย: อ้อ IP: 203.150.210.151 วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:7:56:40 น. |
|
|
|
| โดย: ploy666 IP: 124.157.207.220 วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:19:13:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
|
หนังสือที่มีวางจำหน่ายเฉพาะในบล็อก
https://ploy666.bloggang.com
ชื่อเรื่อง : เศวตธามัน (บัลลังก์ศศิธรา)
นามปากกา : สิตาปางค์
ประเภท : จินตนิยาย , โรแมนติก
รูปเล่ม : ขนาด 700 หน้า A5
ออกแบบปก : Little thing
ราคา : 850.- บาท
สินค้าหมด
ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=ploy666&group=28
สั่งซื้อที่ : .........
หมายเหตุ : งดใส่ลายเซ็นนักเขียนทุกกรณีค่ะ
** ***********************************
ชื่อเรื่อง : เงาบรรณ
นามปากกา : ลายน้ำ
ราคา : 259.- บาท
สั่งซื้อที่ (ยุติการสั่งซื้อ)
สินค้าหมดค่ะ
****************
นิยายที่อัพล่าสุดคือเรื่อง
รอยทรายบนลายรัก
...และ...
กระต่ายในใจจันทร์
***********
เมื่อไหร่ที่รู้สึกว่า
ทนไม่ไหวแล้ว...
จงเรียนรู้ ที่จะขอความช่วยเหลือ
โลกไม่ได้โหดร้ายเกินไปนัก
ผู้คน ก็ไม่ได้ใจร้ายไปซะทั้งหมด
เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
Ploy666.
************
หมายเหตุสักนิดค่ะ...
ถ้าเป็นไปได้ งดการแปะรูปใส่คอมเม้นท์นะคะ
เจ้าของบล็อกเข้าหน้าจอไม่ได้จ้า เน็ตห่วยมากมาย
ขอบคุณคนใจดีทั้งหลายล่วงหน้าค่ะ
**************
เนื้อหาต่างๆที่อัพในบล็อก
สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย
|
|
|
|
|
|
|
|
|
