Group Blog All Blog
|
9 สัปดาห์ กับอาการอ่อนเพลียอยากจะนอนกลางวัน ทำไงดีล่ะเรา สัปดาห์นี้ อาการปวดหัวทั้งวันเริ่มจะหายไปแล้ว จะปวดหัวก็เฉพาะตอนเช้าหลังตื่นนอน อาการโอ้กอ้าก หลังกินข้าวก็หายไปแล้วเหมือนกัน อาจเป็นเพราะแม่จ๋ากินครั้งละน้อยๆ และเคี้ยวนานๆ หรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่อาการพะอืดพะอม ไม่อยากกินข้าว ไม่อยากกินน้ำยังมีอยู่ แต่พอถึงเวลาที่ต้องกินก็กินได้ แต่ต้องกินครั้งละน้อยๆ รู้สึกว่ามันเป็นเร่องยากมากๆ เลย ที่ต้องคิดว่าวันๆ จะกินอะไรดี แค่คิดถึงอาหารที่จะทำก็พะอืดพะอมแล้ว ตอนนี้กินได้แต่อาหารไทยรสจัดๆ เท่านั้น อย่าง ยำวุ้นเส้นหมูสับนี่กินได้ทุกวัน แล้วก็ ต้มยำไก่น้ำใส นีี่ก็อาหารโปรดเลยช่วงนี้ กินได้กินดี เพราะไม่เลี่ยน และกินผัก สมุนไพรได้เยอะ ชอบมาก เมนูหน้าว่าจะทำไก่ผัดขิงกินบ้าง ท่าจะดี อิอิ รู้สึกอ่อนเพลียทุกวัน อยากจะหลับระหว่างวันนะ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะแม่จ๋าีมีสองแสบทีต้องคอยเล่นด้วย และคอยป่วนแม่จ๋าทั้งวัน แต่เราก็ happy ดี๊ด๊ากันดี ดังนั้นพอถึงเวลานอนกลางคืน จึงเป็นช่วงเวลาที่แม่มีความสุขที่สุด เพราะได้เอนตัวบนที่นอน คุยกับพ่อจ๋าว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้างระหว่างวัน เดี๋ยวพ่อจ๋่าน้อยใจ อิอิ จากนั้นก็สวดมนต์ และแ่ผ่เมตตา ไหว้พระให้คุ้มครองเราทั้งครอบครัวให้ปลอดภัย และหลับได้อย่างสบาย แล้วแ่ม่จ๋าก็หลับสนิทอย่างรวดเร็ว แต่ปัญหาคือ ถ้าตื่นเข้าห้องน้ำกลางดึก ทีนี้ล่ะจะนอนไม่หลับละ กว่าจะหลับได้ก็ใช้เวลานานเชียว เฮ้อ! หาความพอดีไม่ได้เลยน้อ รู้สึกอิจฉาแม่ๆ ที่มีโอกาสและมีเวลานอนกลางวัน นอนเยอะๆ นะคะ แล้วก็พยายามทานเยอะๆ ด้วย เพื่อตัวเราและลูกน้อยในท้องค่ะ ถ้ายัวรู้สึกอิจฉาแม่ๆ ที่มีโอกาสและมีเวลานอนกลางวัน นอนเยอะๆ นะคะ แล้วก็พยายามทานเยอะๆ ด้วย เพื่อตัวเราและลูกน้อยในท้องค่ะ ถ้ายังไงก็นอนเผื่อแม่ปอนด์ด้วยนะคะ... เอิ๊กส์ หนูน้อยของแม่จ๋า สัปดาห์นี้ หนูมีขนาด 1 นิ้วแล้วนะลูก หนูเริ่มเคลื่อนไหวอยู่ในพุงของแม่แล้ว แต่แม่ยังไม่รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของหนู หนูเริ่มมีหัวนม และเริ่มมีผมขึ้นบ้างแล้ว ตอนนี้หนูเริ่มที่จะสร้างอวัยวะเพศแล้ว แต่ก็ต้องรอไปอีกหลายสัปดาห์อยู่ดี กว่าจะรู้ว่าหนูเป็นเด็กหญิง หรือเด็กชาย ตอนนี้เป็นเด็กดีของแม่จ๋าไปก่อนก็แล้วกันนะลูก ขอบคุณข้อมูลอ้างอิงจาก //3dpregnancy.parentsconnect.com/calendar/9-weeks-pregnant.html
|
พอใจไชโย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [?] สวัสดีค่ะ ชื่อ ปังปอนด์ ค่ะ เป็นคนง่ายๆ สบายๆ ชอบการเรียนรู้เป็นชีวิตจิตใจ เพราะคิดเสมอว่า ในโลกใบนี้มีอะไรให้เรียนรู้ อีกตั้งเยอะ และไม่มีใครแก่เกินเรียน การเรียนรู้ บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องเจอกับตัวเอง เรียนจากประสบการณ์ของคนอื่นด้วยก็ได้ ... ดังนั้นคุณครูจึงไม่ได้อยู่เฉพาะในห้องเรียน... ขอขอบคุณ คุณครูทุกๆคน ทั้งที่รู้ตัว และไม่รู้ตัวนะคะ เชื่อเสมอว่า ภายใต้ท้องฟ้านี้ ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย อยู่ที่ว่าเราเลือกที่จะทำ หรือ ไม่ทำ หรือเปล่า... เท่านั้นเอง ทุกครั้งที่ลงมือทำอะไรก็ตาม จะ ใส่ใจ ตั้งใจ มุ่งมั่น และใส่ความรักลงไปด้วย ดังนั้นไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร ก็จะภูมิใจเสมอ อย่างน้อยเราก็ได้ทำอย่างเต็มที่ และทำดีที่สุดแล้ว ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมนะคะ ติ ชม แนะนำ และให้กำลังใจกันบ้างนะคะ ยินดีเสมอค่ะ I'll always do my best and I'll always keep trying... ************************************* ไชโย คือ หัวใจ พอใจ คือ ลมหายใจ พลอยใจ คือ ชีวิต พ่อของลูก คือ ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีค่าที่สุดในชีวิตของแม่ แม่อยู่โดยขาดคนหนึ่งคนใดไป ไม่ได้เลยค่ะ... รักมากที่สุด... ************************************* สงวนลิขสิทธิ์เรื่องราวและภาพถ่ายที่ปรากฏทั้งหมดในบล็อกนี้ ห้ามนำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตนะคะ หากนำไปใช้ โปรดให้เครดิตด้วยกับเจ้าของบล็อกด้วยนะคะ เนื่องจากตั้งใจทำทุกๆ อย่างด้วยใจและความตั้งใจดีค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ 
| |||||||||||||
 |  | ||||||||||||||
แต่เราไม่ง่วงแฮะ ตอนกลางวันน่ะ นั่งทำงานก็ไม่ง่วง เสาร์อาทิตย์ก็นอนดูทีวีทั้งวัน แล้วก็ตื่นมาเข้าห้องน้ำกลางดึกทุกคืนเหมือนกันค่า
คุณปอนด์เก่งเนอะ เลี้ยงลูกตั้ง 2 คนแน่ะ เรานะ จะรอดมั้ย ยังหวั่นใจอยู่เลย