Yogyakata มีดียิ่งกว่าบุโรพุทโธ

ความเดิมตอนที่แล้ว... : 

บินมาจากสุราบายาแต่เช้าตรู่ ประมาณ 1 ชม.ก็มาถึง จ๊อกยาเป็นสนามบินเล็กๆ ไปรับกระเป๋าแล้วเดินออกมาพบกับ i-Bot คนขับรถของเรา 

Bali:  https://ploy-journey-journal.blogspot.com/2016/05/epi-3.html

ภาพสถานที่ที่มีความประสงค์อย่างแรงกล้ามานานที่จะมาเยือน

เนื่องด้วยพลอยได้รับคำแนะนำว่าถ้าไปยอร์คยาต้องโทรหา “Darna” ฮีบริการดีเป็นกันเอง ก่อนไปก็เลยโทรหาฮี แต่ด้วยความที่กระชั้นชิดเกินไป ฮีไม่ว่างในช่วงเวลานี้ ก็เลยให้น้องชาย iBot มาบริการแทน โทรคุยกันนานสองนาน เพราะนอกเรื่องตลอด เพราะ Darna ชอบเมืองไทย มาบ่อย ก็เลยมีเรื่องเม๊าท์กันมากมาย สอบถามเรื่องที่พัก พลอยบอกอยากพักที่มโนราห์ 1 คืน เพราะอยากตื่นมาเจอบุโรพุทโธที่รอคอยมานาน อยากซึมซับเวลา บรรยากาศของที่นี่ให้นานที่สุด แต่จองบนเวปทั้ง Booking และ Agoda ปรากฏว่า Fully Booked ก็เลยถามให้ Darnaแนะนำ ฮีบอกพักแถวๆ Malioboro ก็ได้ ไม่ต้องนอนตรงนั้นหรอกไม่มีไร แต่พลอยว่ามันพลุกพล่านมากเกินไปนะ ที่นั่น  ฮีเลยแนะนำว่า ลองดูที่ D’Omah นะ   อะเครเราเชื่อนายนะ...

กลับมาเรื่องเดินทางต่อ 

เดินออกมาพบ iBot ยืนรออยู่ด้านหน้าเห็นชัดเจน เราเดินไปที่รถด้วยกัน ก่อนอื่นขอเล่านิดส์! 

ก่อนเดินออกมานอกประตูจะมีเจ้าหน้าที่ตรวจแทคกระเป๋าว่าตรงกับสติกเกอร์ที่มีในมือไหม กรี๊ด... เคยเห็นหลายๆประเทศตรวจแต่ยัยพลอยไม่เคยโดนตรวจเลยสักที และเคยสะเพร่าอยู่บ่อยๆ แอบทำหาย 5555  ก็เข้าใจนะว่ามันสำคัญถ้าเกิดกระเป๋าเราหายหรือมีปัญหา ต้องมีหาง Tag ที่ติดกระเป๋าที่เจ้าหน้าที่ให้มาตอนโหลดกระเป๋า เก็บไว้สำหรับเพื่อติดตามกระเป๋าของเราเผื่อเวลากระเป๋าหาย แต่ก็....อะนะ บ่อยไป 5555 แต่ยังดีที่คราวนี่ไม่หายแต่ยับเยินเชียว หาออกมาจากก้นบึ้งของกระเป๋าสะพายหลัง เพราะ ยัยพลอยชอบที่จะใส่ปกพาสปอร์ต แต่บางทีพอจะสแตมป์ หรือ ผ่านตม. มันหนาไม่สะดวกก็เอาออก แต่หางแท็กกระเป๋ามันติดอยู่ที่นั่นบางทีจึงหลุดหาย  ที่นี่คนที่ไม่มีห้ามเอากระเป๋าออก และที่นี่ตรวจทุกคน ทุกใบนะคะ ขอย้ำว่าทุกคน และทุกใบค่ะ เป็นบทเรียนให้ยัยพลอยอย่างดี คราวหน้าจะได้เก็บไว้ให้ดีๆ

ขึ้นรถแล้ว ให้ iBot พาไปแลกเงินก่อน ฮีพาไปแถว Maliobolo เป็นโรงแรมใหญ่แต่ลานด้านหน้ามีบริษัทรับแลกเงินใหญ่อยู่ 2 ร้าน เรทดีทีเดียว จริงๆแล้วดีที่สุดในทริปเลยด้วยซ้ำ (1บาท: 380RP) เลิศค่ะ ขอบคุณนะคะ...

ได้เงินแล้ว ไปเที่ยวกันเถอะ 

ที่แรก iBot พาเราไปที่พระราชวังสุลต่าน "Karton Ngayogyakata" 

สัญญลักษณ์ด้านหน้า

ตามที่ได้พูดคุยทางโทรศัพท์กะดาร์น่า ฮีบอกว่า ยูอย่าคาดหวังอะไรกับ Palace ของสุลต่านไอมากนักนะ วัดพระแก้วของยูยังสวยกว่า... อะเคร ไม่คาดหวังจ๊ะ   

***ประวัติยาวอยู่ท้ายบทความนะคะ*** 

สัญญลักษณ์ด้านหน้าประตูทางเข้า

ด้านขวามือเป็นที่ประทับ ห้ามเข้า

ใกล้กันมีพลับพลาสำหรับใช้ในการแสดง และดนตรี วันนี้สุลต่านไม่ฟัง ยัยพลอยเลยฟังแทน

สังเกตผมของข้าราชบริภารชวาผู้หญิงนะคะ จะต้องทำผมทรงประมาณซังกุงเกาหลีทุกคนค่ะ และแต่ละยศ ต่างลำดับชั้น จะทำต่างกันค่ะ

โซนแรกแสดง Family Tree ของสุลต่าน และรูปท่านต่างๆ 

เอาถ่ายภาพท่านนี้มาฝาก เพราะปกติเจ้าบ้านเจ้าเมืองเค๊าถ่ายรูปด้วยอาการเรียบร้อยแต่ ท่านนี้นั่งได้เปิดเผย แนวดีค่ะ

สงสัยจังทำไมต้องมีหูแบบนี้

ด้านในแสดงข้าวของเครื่องใช้สุลต่าน ตั้งแต่เสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย รองเท้า อาหาร จดหมายเหตุ สากกระเบือยังเรือรบ จนกระทั่งผงชูรสสุลต่าน 

สโล่ง มีสตอรี่บอกเล่าว่าลายอะไร มี inspiration มาจากไหน 

Saltan Statue

ข้าราชบริภารสมัยก่อน  สังเกตทรงผม*

แต่หลังจากการเยี่ยมชม ยัยพลอยชอบนะคะ การไปดูพิพิธภัณฑ์เนี๊ยะ เหมือนเราได้ศึกษาขนบธรรมเนียม ประเพณี และวิถีชีวิตของทั้งคนสมัยก่อนและสมัยนี้ว่าเป็นอย่างไร แตกต่างกันอย่างไร เราจะได้อะไรมากมาย จากการที่เราได้ไปดูพิพิธภัณฑ์ทุกที่ มากน้อยว่ากันอีกเรื่อง แต่ที่แน่ๆ เราจะได้เห็นรากของคนพื้นที่พื้นเพแถวนั้น  ต้นไม้ต้องมีรากใช่ไหมคะ คนก็เช่นกัน  ต้นไม้ถ้าไม่มีรากแล้ว มันจะไม่ยืนต้นได้คงทนถาวร เท่ากับไม้ที่มีรากแก้วใหญ่ คนก็เช่นกันค่ะ ยัยพลอยคิดแบบนั้นมาตลอด จึงชอบที่จะศึกษาประวัติศาสตร์และดูสารคดีเกี่ยวกับประวัติศาสตร์มาก

ไปต่อที่ วังที่อาบน้ำของสุลต่าน "TAMAN SARI WATER CASTLE//Water Palace"

***ประวัติยาวอยู่ท้ายบทความนะคะ*** 

ทางเข้า

ด้านหน้า มีนาคราชที่ประตู

ด้านในมี 3 สระ สำหรับ สุลต่านและ สนมเอก, สนม, และข้าราชบริภารที่สระด้านหลัง

สระที่ติดกับตัวอาคารด้านหน้า และมีอีกสระที่อยู่ด้านหลังอาคารนี้

สระต่อจากที่ติดอาคาร

ด้านหลัง

ได้เวลาอาหารกลางวัน iBot พาเราไปทานอาหารชวา ร้านใหญ่มาก แต่พนักงานพูดอังกฤษไม่ได้ แถมเมนูภาษาชวาล้วน พวกเราก็เลยใช้ภาษามือแทน สั่งอย่างนึงได้มาอีกอย่าง สั่งกันจนเมื่อยมือเลยทีเดียว อาหารที่นี่ค่อนข้างเค็ม และหนักผงชูรสทุกที่ค่ะ กินไปแล้วก็ suffer นิดนึงค่ะ อิ่มแล้วไปเที่ยวต่อกันที่ 

ปราสาทพรัมบานัน (Prambanan Temple)

พรัมบานัน หรือ จันดีโลโลจงกรัง เป็นวัดในศาสนาฮินดูที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ในศิลปะชวาภาคกลางตอนปลาย สร้างขึ้นในราชวงศ์สัญชัย ซึ่งนับถือศาสนาฮินดูในราวพุทธศตวรรษที่ 15 เทวาลัยประธานนั้น ประกอบด้วยเทวาลัยจำนวน 8 หลัง สร้างขึ้นอุทิศให้กับตรีมูรติ โดยเทวาลัย 8 หลัง เทวาลัยประธานจำนวนสามหลัง สร้างอุทิศให้กับตรีมูรติ อันได้แก่ เทวาลัยหลังกลางอุทิศให้กับพระศิวะ เทวาลัยหลังทิศเหนืออุทิศให้กับพระวิษณุ และเทวาลัยหลังทิศใต้อุทิศให้กับพระพรหม ส่วนเทวาลัยด้านหน้าอีกสามหลัง นั้นเป็นเทวาลัยที่สำหรับพาหนะของเทพเจ้าทั้งสาม อันได้แก่ โคนนทิ ครุฑและหงส์ ตามลำดับ นอกจากนี้ ยังมีเทวาลัยอีกสองหลังเล็กขนาบทั้งสองด้าน เทวาลัยหลังเล็กนี้คงสร้างขั้นเพื่ออุทิศให้กับพระสูรยะและพระจันทร์

ด้านหน้า

สร้างแบบ สี่เหลี่ยม มีทางล้อมเป็นวงกลม จึงเป็นวงกลมล้อมรอบสี่เหลี่ยม แบบฮินดู

เเเเเเเอ๋.. มันเหมือนสัญลักษณ์ UNESCO โดยบังเอิญหรือเปล่านี่

ถ้าเป็นพุทธจะสร้างเป็นสี่เหลี่ยมล้อมรอบวงกลม แบบ บุโรพุทโธ

ปราสาทเดิมมีมากมาย

ปัจจุบันเหลือเท่านี้

 โดนแผ่นดินไหวทำลาย

รอบนอกของพระปรางค์ด้านฐาน จะเป็นรูปแกะสลักสัตว์เพื่อrepresentให้เห็นถึงตัวตนของมนุษย์ เมื่อมีความรักความสามัคคี และเมื่อเกิดการแตกแยก ทั้งเดี่ยวและหมู่คณะ

ปรองดอง สามัคคี

 แตกแยก แตกสามัคคี

กำแพงรอบฐานด้านในเป็นรูปแกะสลักเรื่องราวของรามเกียรติ์

บนฐานเป็นรูปปั้นแกะสลักเทพเจ้าต่างๆ เช่นเทพเจ้าแห่งความร่ำรวย ความรัก ความฉลาด และอื่นๆรอบฐาน

ด้านในปรางค์ ทั้ง 4 ด้าน มีเทพสถิตย์ทั้ง 4 ทิศ 

ด้านที่1 ท่านศิวะ 

ด้านที่ 2 ท่าน Guru 

ด้านที่ 3 ท่านพิฆเนศวร

โอม ศรี คเณชาศายะ หะมะฮาห์

ด้านที่ 4 พระแม่อุมาเทวี

ที่ผนังกำแพง คุณไกด์ บอกว่า ผู้หญิง 3 คนนี้เป็นต้นแบบความสวยของหญิงชวา 

บริเวณโดยรอบ

เมื่อเดินออกจากโซนด้านนี้จะมีวัดอีก 3 วัด

Candi Lumbung

Candi Bubrah

วัดที่สำคัญวัดหนึ่ง คือ Candi Loro Joggrang 

เทวสถานฮินดู ลัทธิไสวนิกาย สร้างในปี คริสตศัตวรรตที่ 10 โดย พระเจ้าบาลีตุง  แต่จากหนังสือประวัติศาสตร์ของ southeast asia ( D.G. Halls) กล่าวว่าน่าจะเป็นพระเจ้าทักษา กษัตริย์องค์สุดท้ายของชวาภาคกลาง เป็นผู้สร้าง และน่าจะสร้างเพื่อบรรจุศพกษัตริย์และสมาชิกในาชวงศ์,,  ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรกดโลกปี 1991 Loro Joggrang ภาษาถิ่นแปลว่าเจ้าหญิงผู้เลอโฉม จึงมียักษ์มาขอแต่งงาน แต่เจ้าหญิงไม่กล้าปฏิเสธ จึงทรงขอให้ยักษ์สร้างจันทิให้ได้ 1000 หลัง จึงจะแต่งงานด้วย  ยักษ์ใช้เวทมนต์สร้าง ส่วนเจ้าหญิงใช้เวทมนต์ทำลาย เพื่อวัดไม่ให้สร้างเสร็จ  ยักษ์โกธรจึงสาปเจ้าหญิงเป็นหินแล้วไว้ที่วัดแห่งนี้

เมื่อเดินเข้าไปสักการะท่านศิวะ ฝนก็เทลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา จากนั้นมีคนมาเสนอร่มให้เช่า เอ๊ะม๊ะกี๊ฟ้าเปิดสุดๆ ไม่มีวี่แววฝนเลยนะ และมีคนมาให้เช่าร่ม เราก็เลยมีคำถามในใจว่าทำไมจึงมีมาให้เช่าได้ทันเวลาพอดี พอเดินรอบพระปรางค์เสร็จฝนก็หยุดให้เราพักหายใจแป็ป พอถ่ายรูปไปไม่กี่รูป เราจะเดินไปที่อีก 3 วัดเล็ก ฝนก็เทลงมาหนักมากแบบไม่เคยพบไม่เคยเจอ 

พอขึ้นรถได้จึงถาม iBot ฮีบอกว่าที่นี่ฝนจะตกหนักตอนบ่ายๆ อย่างนี้ทุกวัน โอ๊วว แกรรร ทำไมไม่พาชั้นมาตอนเช้ายะ นังบ้า ... อย่างนี้ถ้าใครอยากลองพิสูจน์เมื่อไปที่นี่ควรไปเช้านะคะเผื่อจะไม่เจอฝนแบบเรา  

สวนกวาง แต่กวางหลบฝนหมด  สามารถซื้ออาหารเลี้ยงกวางได้นะคะ

กลับดีกว่าฝนแรงมากไม่ไหวแล้ว  กลับโรงแรมพักผ่อนดีกว่า 

พบกันที่ Yogya Epi 2 นะคะ

Ploy Journey Journal