Diary ลูกรัก
เพลงของปิ่นปิ๊น >วันนี้วันศุกร์ แสนซาหนุก ครื้นเครง งึม งึม แงว แงว พบกันใหม่วันจันทร์ชานเป็นกระต่ายสีขาว สองหูยาว สั่นกระดุ๊ก กระดุ๊ก กระดิ๊กจิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ จ๊อก จ๊อก จ๊อก จ๊อก นกกระจิบบอกว่า ไม่เป็นไร เอายาแดงใส่ เดี๋ยวก้อหาย เดี๋ยวก้อหาย (ทำมือจีบ โฉบซ้าย ขวาด้วยนะ เหมือนนกบิน มือน้อยๆ บินน่าร้าก น่ารัก)/a>วันที่ 2 พฤศจิกายน 2551 ปิ่นปิ๊นสมัครสอบโรงเรียนเข้าโรงเรียนอนุบาล รอนานม้าก แม่วอร์มอารมณ์ให้อย่างดี พาไปฉี่ให้พร้อม พอเข้าห้องสัมภาษณ์ ปิ่นปิ๊นพูดอยู่สองคำคือชื่อของหนูว่า ธันทอน และ แม่ชื่อ แม่ตุ๋ม อู้ย แต่ก้อนะ เตรียมเงินมาจ่ายได้เลยค่ะ สองหมื่นเจ็ดนะคะ เอ่อ ค่าบำรุง เทอมละ 13580 ไม่ใช่เหรอคะคุณครู อ๋อ มีซัมเมอร์ รวมชุดนักเรียนสามชุด ชุดกิจกรรม อาหาร กลางวัน นมและของว่างอีก สองมือน่ะค่ะ แต่เอ มันผิดปกติอ่ะค่ะคุณครู (อันนี้ แม่บ่นในใจค่ะ แน่ใจนะคะว่าไม่มีแป๊ะเจี๊ยะ)/a>วันที่ 15 พฤศจิกายน 2551 ไปเที่ยวตึกคอม วันนี้พี่ปิงปองไปค้างบ้านโกปุ๊กที่กรุงเทพ ปิ่นปิ๊นร้องตามอยากไปด้วย แม่เลยต้องหาของมาหลอกล่ออ่ะเจอแล้ว อันนี้ล่ะ อายชาโดค่ะ หลายสีเลย สาวน้อยงงเล็กน้อย แต่หลับตาพริ้มเบย แม่สั่งห้ามกระดุ๊กกระดิ๊กเลย อู๊ย ชาหนุกชาหนาน(พูดเหมือนปิ่น)ปิ่นอาววว ฉีฟ้า บลู เอา เพ้อเพิ่ลด้วย ปิ่นพูด เพ้อเพิ่ลน่ารัก กระดกลิ้นตัวแอล ด้วยเสร็จแล้วก้อไปส่องกระจกแล้วยิ้มหวาน หลายแบบสไตล์ เอียงคอ ทำตาหยี อ้าปากกว้าง แม่บอกว่า ให้ชู สองนิ้วเหมือนกระต่ายหูยาวด้วย อารมณ์ดีแล้ว แม่จับแต่งตัวเพราะเราจะไปกินข้าวร้านซากุระกัน แต่พอไปถึงดูเหมือนร้านยังไม่เปิดเจ้าของร้านเป็นญี่ปุ่น ตะโกนบอกว่า กำลังย้ายร้านไปตรงนู้น เปิดวันจันทร์ อ้อ ก็เลยตกลงว่าไป เอส แอนด์พี ดีกว่า จะได้ไปดู โทสับใหม่ด้วยปิ่นปิ๊น กินผัดไท ว้าว ดีใจหนักหนา แต่มีข้อแม้ว่า ป๊าต้องตบมือด้วยระหว่างเดินเล่น ปิ่นปิ๊น จะสะบัดแข้งสะบัดขา รองเท้าแตะหลุดบ่อยๆ มีอยู่ทีนึง สะบัดไปตกหน้าสาวสวยร้านขายของ สาวเค้าหยิบให้แล้วบอกว่า น่ารักจัง ปิ่นเอารองเท้ามาใส่ แล้วเชิ่ดใส่ เชอะ ไม่ต้องมาชม ชั้นชินแล้วย่ะวันที่ 18 พฤศจิกายน 2551 กินข้าวนอกบ้านปิงปอง 5 ขวบ 10 เดือน ปิ่นปิ๊น 2 ขวบ 10 เดือนวันนี้ ม่าไปเที่ยวเชียงใหม่วันแรก เราก้อเลยออกไปกินข้าวนอกบ้านวันนี้เราไปกินร้าน ซากุระ ตรงซอยโรงไม้ขีด ค่าเสียหาย 780 เจ้าปิงปอง กินเก่งมากๆ กินบะหมี่ ข้าว ปลาซาบะ แล้ว ก้อ คัซสึด้งอีก หนึ่ง อย่างละไม่น้อยเท่าไร กับน้ำซุปอีกหนึ่งถ้วย อิ่มแล้วก้ออารมณ์ดี ชวนคุย ซักถาม แม่ทำผมใหม่(หยิก) แต่ไม่มีใครทัก เลยเกริ่นถามเจ้าปิงปองว่า แม่ทำผมหยิกสวยไม้ลูกลูกชายหลบตา “ ไม่ค่อยชอบเท่าไรครับ ปองชอบแม่ผมตรงๆมากกว่า” แน่ะดูสิ พี่ปิงปองโตขึ้นมากๆเลย พูดเหมือนผู้ใหญ่เลย ชื่นใจไม้ปิ่นปิ๊นก้อเหมือนเดิมกินได้น้อย แล้วก้อทำเสียงฮื้อไม่ถูกใจอยู่บ่อยๆ แต่ไม่มีใครทราบได้ ว่าเธอขัดใจเรื่องอะไรแต่โชคดี พี่ปิงปองชวนน้องคุย วิ่งเล่นในร้าน แล้วก้อเล่นแย่งเก้าอี้พี่ชายนั่งเลยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อยทุ่มครึ่งก้อถึงบ้านละ มีวลีสนุกของพี่น้องสองศรีพี่น้อง ติ๊ดนึง เนื่องจากอิ่มมากมาย ถึงบ้านแม่เลยเข้าห้องน้ำทันที ต้อง unloading ซะหน่อยพอนั่งปุ๊บ เจ้าปิงปองมาเคาะประตูเรียก “ แม่ครับ สงสัยแม่ต้องรีบออกมาแล้วล่ะคร้าบ” พี่ชายเค้าจะชอบพูด อ้อมๆแบบนี้ จะไม่บอกตรงๆว่า จะทำอะไร หรอก ก้อเลยตะโกนกลับไปว่า ปองวิ่งไปเข้าห้องข้างบนเลยลูก แม่ยังไม่เสร็จชวนน้องขึ้นไปด้วย (เนื่องจากบนบ้านยังไม่เปิดไฟ) "ป่ะป่ะ ปิ่นขึ้นไปห้องน้ำกะพี่ปิงปองนะคะ ต้องเหม็นนิดหน่อยด้วยนะคะ เพราะพี่ปิงปองปวดอึ" ยัยปิ่นปิ๊นจอมอาสา รับคำทันที "ด้ายด้าย พี่ปิงปอง ปวดอึ ต้องไปข้างบนเร่อ “สมน้ำหน้ากะลาหัวหยิก” ฮ่า แม่นั่งยิ้ม สักพัก พี่ปิงปองทำเสียงปราณีน้องมาก แล้วพูดช้ากว่าปกติ เพราะต้องสอนน้องไง ไม่ช่ายปิ่น มันต้อง “สมน้ำหน้า กราเทียมดอง” เอ้า เฮ....
แต่ว่า ทำไมค่าเทอมเด็กอนุบาลมันแพงจังนะ
ยังไงก็สนุกกับการเรียนที่โรงเรียนอนุบาลนะคะ ปิ่นปิ๊น