สาวีดัด สวัสดีมิตรรักและสหายชาว blog และ ไม่ blogทั้งหลาย ทั้งที่ตั้งใจเข้ามาและไม่ตั้งใจเข้ามา มาโดยหลงก็ดี มาโดยไม่หลงก็ดี มาครั้งแรกก็ดี มาแล้วหลายครั้งก็ดี จะมากี่ครั้งจะมากี่ที ก็มาเถอนะ พ่อนะ มาเถอะนะแม่นะ มา มะ จง มา จง มา โอมเพี้ยง.....ฮ่า ๆ ๆ ๆ วันนี้ต้องเล่นของแล้วครับ ไม่ได้แล้ววันนี้ เพราะว่าวันนี้มีแขกพิเศษเข้ามา ถ้าไม่ใช้ของช่วยด้วยกลัวว่าจะมาครั้งเดียวแล้วไม่มาอีก ทีนี้แย่เลย ก็เลยเดือดร้อนต้องงัดคาถา มหาเสน่ห์ นะจังงัง ที่เก็บลงไหใส่ลงไปในหม้อและจับถ่วงน้ำไปแล้วขึ้นมา (คุ้น ๆ มั้ย มันทะแม่ง ๆ เนอะ)วันนี้ผมรู้สึกผิดครับเป็นคนบาปแล้วครับ วันนี้เป็นคนไม่ดีครับ ผิดศีลห้าข้อ มุสาวาทาเวระมานี สิขา ปะทังสมาทิยามิ ถึงสองครั้งแน่ะแย่เลยครับ ผมยิ่งเป็นคนดีอยู่ด้วยไม่น่าเลยจริง ๆที่บอกว่าวันนี้ผิดศีลข้อมุสา ก็เนื่องจากว่าเมื่อวานนี้ผมบอกว่าผมจะไม่อัพ blog เพราะว่าผมมีภาระกิจต้องไปเข้าเวรและก็จะยุ่งมาก ๆ ด้วยสำหรับวันนี้ แต่นะตอนนี้ผมก็กำลังนั่งอัพ blog ของตัวเองอยู่ (ผิดครั้งที่หนึ่งแล้วครับ)แต่ไอ้ความผิดข้อที่หนึ่งของผมเนี่ยะมันเกิดจากความผิดข้อที่สองครับ อย่าทำหน้า งง กันอย่างนั้นซิครับ ผมไม่ได้โกหกนะไอ้ผิดครั้งที่หนึ่งเกิดจากผิดครั้งที่สองจริง ๆ แน่ะไม่ได้พิมพ์ผิดด้วย คือว่าหลังจากที่เมื่อวานผมได้ upblogว่าด้วยเรื่องของพระศรีฯ เรียบร้อยแล้ว ผมก็ได้ส่งอีเมล์ ไปหา VIP ของผมคนหนึ่งครับส่งไปหาด้วยความห่วงใยในอาการป่วยด้วยความอยากรู้ครับ ก็ส่งแบบกล้า ๆ กลัว ๆ จะส่งดี ไม่ส่งดีนับนิ้วตั้งแต่นิ้วก้อยซ้าย ย้ายไปจนถึงนิ้วก้อยขวา นับจากยะลา ไปจนถึง แม่สาย ก็ได้คำตอบว่า "เอา...." แล้วในเมล์นั้นก็นะเขียนแบบเกร็ง ๆ มาอ่านดูก็โอ้โห จะส่งก็ไม่ได้ดูตัวเองเลยพิมพ์ผิดบ้างตกบ้าง เวรกรรม แล้วในเมล์ยังแฮะ ๆ เชื้อเชิญแขก VIP ของผมมาเที่ยวบ้าน(blog) ด้วย ยัง ยัง ไม่พอครับท่าน ยังไปบอกอีกว่าถ้ามาจะคอยต้อนรับอย่างดี ดูมัน ดูไอ้แสนพลพ่ายมันเขียน มันน่า.........(ทะนุถนอม) จริง ๆ รู้สึกว่าจะมีคนเขม่นแล้วว่า ไอ้ความผิดที่สองมันจะมาได้รึยังใกล้จะมาแล้วครับ อดทนอ่านอีกนิด นะครับว่าแล้วก็ส่งไป รุ่งเช้าก็ไปทำงานครับ กรรมเวรอีก เน็ตที่ทำงานปิด เข้าบ่ได้ โอ้พระเจ้าจอร์ชทอดกล้วยจริง ๆ ก็พยายามตั้งใจทำงานครับ ด้วยความกระวนกระวายว่าVIP ท่านนี้จะตอบเมล์เรามั้ย แล้วจะเค้ามาเที่ยวบ้านเรามั้ยน้า (พอดีว่า น้าอยู่ใกล้กว่า ถ้าแถวนั้น มีพี่หรือมีน้อง ก็คงจะถามว่า แล้วเค้าจะมามั้ยพี่ หรือ แล้วเค้าจะมามั้ยน้อง) แหะ ๆๆ มุขนะจ๊ะแล้วเวลาเลิกงานก็มาถึง (อดใจเข้าไว้ใกล้แล้วจ้ะ) เราก็ซิ่งออกจากที่ทำงานอย่างรวดเร็ว แล้วก็ปรี่มาที่หน้า Comโดยใช่เวลาเพียงชั่วเคี้ยวหมากแหลก ก็เข้าไปเช็คเมล์เลยอุแม่เจ้า ตอบครับตอบ มันพูดไม่ออกทั้งๆที่เวลาเปิดเมล์มาก็เยอะนะ ไปออกเกมโชว์ก็เคยมาแล้ว มันยังไม่ตื่นเต้นขนาดนี้เลย (สรุปเรื่องที่เราอยากรู้ก็ได้รู้แล้ว)ก็สบายใจหายห่วงได้เปราะหนึ่ง แต่จะหายห่วงได้จริงๆ ต้องรอให้เป็นปรกติก่อน (ตอบมาแต่ยามหนึ่งเลยครับ)อีกนิด นะ เย็น ๆ กันนะ พ่อ นะ แม่ นะ ที่นี้ถ้าเมล์ตอบตายละหว่าแล้วที่ blog เรา (บ้านเรา) ล่ะ อะจ๊าก......เข้าเลยครับ เช็คจาก Comment บอกได้คำเดียวเลยครับมันอึ้ง พูดไม่ออกครับ ไอ้ที่พิมพ์เยอะยาวๆ เนี่ยตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกเลยครับ มันเหมือนเราดูรายการทีวีแล้วเราอยากเจอคนนี้ พูดถึงคนนี้ แล้วอยู่ ๆ เขาก็มาเราก็นึกว่าจะอะไรกันนักกันหนา ที่นี้เจอกับตัวเองรู้แล้วครับว่าอาการแบบนี้มันเป็นยังไง พอตั้งสติได้ ตายละหว่าเค้ามาเยี่ยมบ้านเรา ตั้งแต่ 8 โมง นี่ละครับมาแล้วไอ้ที่สัญญาไว้ทำไม่ได้ บอกว่าจะต้อนรับอย่างดี แล้วเป็นไงล่ะ จ๋อยครับ จ๋อยสนิท แต่ดีใจมากกว่าครับจากนั้นตั้งสติได้ก็เลยตามไปที่บ้านของ VIP ท่านนี้ครับ (พอดีบ้านอยู่ใกล้ ๆ กัน) ใช้เวลาเพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียวครับ ที่นี้เจอของหนักครับมันพูดไม่ออกครับ เค้ามาไม่เจอผมครับก็เลยเก็บที่อยู่ของผมไว้แล้ว มันซาบซึ้งครับ ซาบซึ้งใจจริง ๆ กับคำว่า VIP เนี่ยะ ผมรู้จักมันตั้งแต่ตอนอยู่ ป.4 ครับคุณพ่อคุณแม่ตอนนั้นประจำอยู่ต่างจังหวัด(คุณพ่อรับราชการตำรวจ) ตอนปิดเทอมเราก็จะได้ไปอยู่ด้วยครับ ไม่ได้อยู่กับคุณพ่อคุณแม่หรอก อยู่กับปู่กับย่ากับอาที่นี้เวลาเราไปก็จะไปทานอาหารกันนอกบ้านครับ ผมก็จะสังเกตุเห็นตั้งแต่ประตูทางเข้าเลยครับ เวลาเราจะไปนั่งที่โต๊ะ เอ๊ะโต๊ะนี้นั่งไม่ได้นะเพราะมีไอ้เจ้าป้ายนี่มันตั้งอยู่ แต่ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกครับว่า VIP คืออะไร VIP ก็ VIPแต่คงจะสำคัญน่าดู จนกระทั้งโตขึ้นมาหน่อยประมาณ ป.6 เห็นจะได้มั้งก็พึ่งจะรู้ว่า อ้อ VIP ย่อมาจากคำนี้นี่เองVery Improtant Person ซึ่งความหมาย ตรงตัว คือบุคคลที่มีความสำคัญมาก ก็ยังเด็กๆน่ะ ก็พ่อแม่เราญาติพี่น้องเราไงที่สำคัญ โตขึ้นมาอีกก็แฟนครับ (เป็นอดีตกันไปละ อย่าพูดถึงเลยดีกว่า มันเกีกซิม ครับ)แล้วคนอื่นล่ะก็ส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนรอบตัวเราทั้งนั้นสรุปว่า VIP คือคนที่เราสนิทด้วยเท่านั้นเหรอ ?นึกในใจเล่น ๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้นจนกระทั่งเมื่อ 2 เดือนที่แล้ว ผมจึงได้คำตอบสำหรับคำนิยามของ VIP สำหรับผมแล้ว ครับ ว่า..........VIP คือ คนที่เราให้ความสำคัญ โดยมีผลจากทางใจ(ความนิยม ชื่นชม ปลื้ม) เป็นหลักครับ เราอาจจะรู้จักกับVIP หรือเราจะรู้จักเขาแต่เพียงฝ่ายเดี่ยวโดยที่เขาไม่รู้จักเราเลยก็ได้ เราจะเฝ้าดู ติดตามข่าวสาร เราจะชื่นชมในตัวตนของเขา โดยปราศจากความคิดอื่นใด นอกจากความบริสุทธิ์ใจเรายินดีที่จะทำในสิ่งๆที่เป็นเรื่องที่ดี ต่อ VIP ได้โดยไม่มีเงื่อนไข เรายินดีที่จะให้ VIP โดยไม่หวังที่จะรับกลับโดยไม่มีข้อแม้เพราะฉนั้น ถ้าคุณเป็นแบบนี้หรือคิดแบบนี้หรือกำลังจะทำแบบนี้ให้กับใครคนใดคนหนึ่งแล้ว คน ๆ นั้นก็คือ VIP ของเราแล้วครับสำหรับผมวันนี้ขอที่จะไม่ลงรูปนะครับ แต่ผมอยากจะบอกว่าวันนี้ผมมีความสุขมาก ๆ ที่ผมได้รับเกียรติอย่างสูงครับ และผมคงไม่มีอะไรจะทำได้มากกว่านี้แล้ว พร้อมกับคำพูดที่ว่า