มาร่วมย้อนรอยความหลังกับปลายแปลง เก่งครับ

ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่มิอาจหยั่งรากได้ในแผ่นดินบางกอก สิบปีแล้วที่กลับคืนสู่แผ่นดินแม่และพยามยืนหยัดด้วยตัวเอง
ฉันก็เคยผ่านวงการนี้มาไม่ต่างกับคุณ
สุดท้ายแล้ว ใครจำคุณได้บ้าง
คุณคือใครในสังคมแปลกหน้านั้น
ฝนตกทั้งวัน นั่งฟังข่าวดังของวันนี้
เสียงเครื่องบินคำรามอยู่บนฟ้าเช่นทุกวัน
แต่วันนี้คนบนนั้นคงหวิวหวามตามกัน

วันนี้นั่งลุ้นข่าว..ลุ้นรายชื่อ....
ไม่รู้จักใครเป็นพิเศษ...แต่เรื่องแบบนี้ก็ไม่อยากให้เกิดขึ้น....มันสยองน่ะ แล้วอย่างนี้ปลายแปรงจะกล้าขึ้นเครื่องบินเหรอ


............ท่านพี่โฟล์คเหน่อขอรับ

จะแว้บไปเที่ยวบ้านท่านพี่อ่านวันละหน้าก็แล้วกันเนอะ...
เพราะท่านพี่ขยันเหลือเกิน
ปลายแปรงอุตสาห์ขโมยโฆษณามาคั่นเวลาแล้วนา......
จะบอกว่าอาการศิลปินเข้าก็เกรงใจอาชีพเขา....เดี๋ยวเขาว่าเราขี้เกียจแล้วเอาเพื่อมาอ้าง....ฮี่

งานรีทัชชุดนี้เป็นงานเก่าๆของภาณุมาศค่ะ....คนอยู่บ้านเดียวกันกะปลายแปรงนี่แหละ...จริงๆบ้านเขาปลายแปรงมาอาศัยเขาอยู่

เพราะทำงานไปได้สักพักก็รู้ว่า...การทำงานในวงการนี้ หรือแม้แต่สังคมกรุงเทพก็ไม่ต่างจากหมาล่าเนื้อ สักวันหนึ่งฟันเราหักบิ่น ล่าไม่ไหว จ่าฝูงก็ต้องหาหมาตัวใหม่ที่ฟันคม ฝีเท้าสดมาล่าแทน......

แล้วยิ่งนานวัน จิตวิญญานเรายิ่งหายสูญ.....ฝันที่ยังไม่ได้ทำ จึงกลับบ้านค่ะ.....


..........คุณพรานคะ

ปลายแปรงฝากรูปเรียวไว้ตั้งกะหน้าที่แล้วสงสัยไม่ได้เห็นแน่เลย.....
อ่านสำนวนท่านพี่แล้วนึกถึงซิตี้ฮันเตอร์อย่างไรไม่รู้...

ปลายแปรงเองก็ครึ่งทางของพี่เนอะ...แค่ห้าปีเอง แต่เป็นห้าปีที่ตัวเองไร้ตัวตนแต่มีความสุขที่สุด
เมื่อครั้งอยู่บางกอกมีคนรู้จัก...แต่เหมือนที่พี่พูด เป็นคนแปลกหน้าซึ่งกันและกัน

วันแล้ววันเล่าผ่านไป....เราหันมามองหน้ากันแล้วพูดว่า กลับบ้านเถอะ...

วันที่กลับมาอย่างคนว่างเปล่าแต่ข้างในเปี่ยมไปด้วยความฝันที่เราจะสร้างชีวิตที่เป็นของเรา แม้จะไม่มีใครรู้จักเราเลยแม้แต่คนเดียว.....

วันนี้ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ ได้เขียนหนังสือ ได้วาดรูป...แม้ภาพไม่เคยขาย หนังสือไม่ได้ตีพิมพ์ แต่เราได้ทำ.....เท่านั้นเอง

แต่ก็มีมิตรภาพดีๆในวันเวลา...เพราะว่าไม่ได้ปรารถนาเป็นไม้ใหญ่ เพียงไม้เล็กๆในพงไพร...
แต่เป็นวัฏจักรขับเคลื่อนป่า...
เท่านั้นเอง...อีกที

มาดูงานของพี่ณุ (คั่นเวลาในการดูละคร) ก็โฆษณานี่คะ พี่ปลายแปรง

เก่งจัง retouch ได้เนียนมั๊ก มากกกก

สวัสดีจ้ะปลายแปรง

เพิ่งรู้นะเนี่ยะว่านุทำรีทัชเป็นด้วย

มีความสามารถหลายอย่างจริงๆ

รอให้คนเอาต้นไม้มาฝากอยู่นะ

เรื่องหนังสือของทันตแพทย์สมรอหน่อยนะ

แต่อ่านเล่มไอน์สไตน์พบฯแล้วใช่ไหม ?

รออ่านทวาร 6 กับ เกิดเพราะกรรมหรือความซวยก้แล้วกัน

รอหน่อยนะจ๊ะ ปลายแปรงคนใจเย็น

ช่วงนี้มีร้านข้าวแกงปักษ์ใต้มาเปิดเยื้องๆซอยหน้าหมู่บ้าน

เขามีลองกองมาวางขายด้วย
เห็นลองกองทำไมนึกถึงคุณนายมังคุดก็ไม่รู้

พี่สิทธิ์สบายดีนะ ฝากความระลึกถึงด้วย จะต้องหาโอกาสแวะไปเยือนบ้าง

ชักคิดถึงตะกั่วป่ามาตะหงิดๆแล้ว หละ

มาพักโฆษณา แปลงร่างจาก.... เป็น spider man ๕๕๕++

แต่งภาพเก่งจังงงงงง

โทรบอกพ่อบอกแม่ไม่อยู่แล้ว
ลาบางกอกเมืองแก้วเมืองผลาญฝัน
หอบชีวิตที่หลอมเหลววันต่อวัน
ละลายฝันคนบ้านนอกอย่างเราเรา
กี่ปีแล้วที่หลงทางกลางเมืองใหญ่
กี่แผลใจบาดเจ็บและซึมเศร้า
กี่ล่วงเลยที่หลงลืมใครคือเรา
กี่ปวดร้าวที่ทนทุกข์อยู่นานปี
แล้ววันที่ใจเกินทนก็มาถึง
วันที่ซึ่งพลิกชีวิตฉันวันนี้
หอบวิชาความรู้เท่าที่มี
หอบศักดิ์ศรีคืนสู่...มาตุภูมิ


อยากเห็นผลงานชุดปัจจุบันจัง o/emo15.gif>

วันนี้บ้านปลายฟ้าฝนหยุดแล้วจ้า.......

............น้องนก โนอาห์

แหม...เป็นคนที่เถรตรงจริงๆนะ
โฆษณาก็โฆษณาเด๊ะ...จะไม่คุยอะไรหน่อยเรอะ...
หรือว่าโฆษณาแล้วแอบไปต้มมาม่า...หา


...........คุณ Be the best

ยินดีค่ะที่แวะมาเยี่ยมชมโฆษณาเก่าๆของตานุ แต่มีภาพหนึ่งที่ตานุรีทัชยังไงก็ไม่เนียน....คือรอบเอวปลายแปรงเจ้าค่ะ


...........พ่อพเยียคะ
ไม่อยากบอกจริงๆว่าช่วงนี้เราสองคนกำลังเบื่ออาหารใต้ค่ะ....

เพราะตั้งแต่วันงานปลายเดือนที่แล้วร่วมๆสองอาทิตย์สารพัดเมนูอาหารจีน...เล่นเอาเบื่ออาหารกันไปทั้งบ้านเลยล่ะ

ปลายแปรงต้องอกไปหาซื้อส้มตำเด็กให้ป้าพิศ...ส่วนตานุก็เล่นแต่ไข่จนต้องซื้อไข่เป็นแผง

แต่ตอนนี้สภาวะเป็นปกติแล้วค่า....

ก็จะรออ่านของหมอสมนะคะ...ถ้ากรุณา....ฮี่....ฮี่

ช่วงนี้พี่นุก็รีทัชงานให้กับทันตแพทย์เหมือนกัน ตั้งแต่กลับมาก็ทำไปหลายเล่มแล้ว งานเยอะแต่ไม่ค่อยได้เงิน...อย่าให้พูดเลย...ไม่ดี
ยิ่งกว่างานการกุศล...เลยอดอยากปากแห้งกันขนาดนี้
แต่ไม่ได้เกี่ยวกับเจ้าของงานนะ...เดี๋
ยวเข้าใจผิด เหลืออีกชุด 200 กว่ารูป คงทำไม่เสร็จสงสัยต้องหอบเครื่องขึ้นไปทำที่พะเยาด้วยแล้ว......แต่ตอนนี้เครื่องพังอยู่ ฟ้าลงเมื่อวานตูมเดียวพังหมดทุกเครื่องในบ้านขนาดมี UPS นะ




..........หนอนบ้านนอกจ๋า
กลับบ้านแล้วเหรอจ๊ะ....
รู้สึกว่าดักแด้ตัวหนอนจะหินปูนเกาะนะจ๊ะ...
ในระหว่างโฆษณาไปกระเทาะหินปูนออกซะหน่อยก็ดีเด้อนางเด้อ



..........พี่พรานคะ

......ปีนขึ้นฟ้า.........
เพื่อบอกให้โลกรู้ว่าฉันมาจากไหน ครั้นปีนขึ้นไป......ช่างหนาวเหลือเกิน ตะกายหาอาภรณ์ห่อห่ม
ซ้อนทับนับแล้วไม่รู้กี่ชั้น....
สวมทับมากเท่าไร
ยิ่งไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร
และฉันมาจากไหน........

ปลายแปรงยกมาจาก"เรื่องถั่วๆ" เรื่องสั้นของปลายแปรงเองค่ะ

เพราะใจเราประท้วง....
ชีวิต...มิได้อยากปีนไต่ไปสุดภู
แล้วปักธงชัยให้โลกเห็น....
เพียงได้เป็น...ได้เดินเลียบริมเขา
แล้วเฝ้ามอง...ลมพัดยอดไม้ไหวที่ปลายภู...

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณปลายแปรง เป็นคนโฆษณานี่เจ๋งมากเลยค่ะ เพราะเราเองเคยทำงานพวก booth exhibiton แค่คิดว่าจะออกแบบยังไง ยังเครียด แต่ของคุณปลายแปลงนี่ต้องคิดมวลรวมใหญ่ๆว่าทำไงจะโดนใจคนหมู่มาก ยกนิ้วให้เลยค่ะ

ปลายแปลง "รีทัช" คืออะไร ไม่รู้จริง ๆ นะ คือ โง่น่ะ ตอบด้วย

สวย
ชอบเฮอริเคนอ่ะค่ะ

-ขอบคุณมาก คุณปลายแปรง ที่ช่วยอธิบายความหมายของ "รีทัช" แสดงว่าคนทำได้ต้องมีความรู้เรื่องการลงสี และแสงเงา พอสมควรเนาะ ... เสียดายผมไม่มีความรู้เรื่องศิลปะ สีและแสงเงาเลย..
ขอบคุณนะครับ
ผมก็หัดทำภาพใน Photoshop เหมือนกัน แต่ทำตามที่ใจอยากให้เป็น พอมาเจอคำศัพท์ รีทัช ก็เลยอยากรู้ ... ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นเครื่องมือหรือโปรแกรม ...แต่ตอนนี้เข้าใจแล้ว....

สวัสดีค่ะพี่ปลายแปลง

ภาพปฏิทินเก่าๆของสปริงเคิล
สปริงเคิลใช่นำดืมสปริงเคิลหรือเปล่าค่ะ
ถ้าใช่แปลกใจหรือเปล่าค่ะว่าหนูรู้จักได้ยังไง
พอดีหนูได้รู้จักกับคนที่เขาเคยทำงานกับน้ำดืมยี่ห้อนี้มาก่อน
หนูรู้รายละเอียดคร่าวๆในวิธีดำเนินการด้วย
ว่าเขาใช้วิธีเอาคูปองไปขายก่อน แล้วจะเอาน้ำไปแลกกับคูปองอีกที
มิน่าละค่ะคนที่เล่าเขาถึงเล่าแบบภูมิใจ
เขาถามว่าหนูรู้จักไหม หนูว่าไม่รู้จัก
เขาก็เล่าถึงกิตติสรรพชะยาว วาเมื่อก่อนใครที่ไม่รู้จักถือว่าไม่ทันสมัย

พี่ปลายแปลงค่ะไก่ย่างน่ากินจัง
ชักจะหิวข้าวแล้วสิค่ะ
ใกล้เที่ยงแล้วไปหาไก่ย้างกินที่โรงอาหารดีกว่า

....เข้ามาแค่อ่านเฉยเฉย
ไม่คุ้น ไม่เคย เหว่ว้า...
เหมือนพลัดโลก หลงยุคอารยา
เป็นหินผา เก่าโบราณ ล้านปี...

....เดินตาม ตามรอยเก่าเก่า
แม้เหงา มองฟ้าสิ้นศรี
โลกของเรา โลกเรา ยังมี...
โลกที่เรานั่งรอสั่งลา

โห รูปนางแบบรีทัชแล้วใสปิ๊งขึ้นมากเลยค่ะ

เข้าบล็อกปลายแปรง เหมือนเข้าดิสโก้เธคเลย..หรือสวนสัตว์ดี งง จังเลย..

แขกเย้าผู้มาเยือนแต่ละคนก็ช่างสรรหานำมาประกวดกัน แล้วอย่างพี่ไม่มีอะไรเลย..มีแต่หัวใจ..

....เข้ามาแค่อ่านเฉยเฉย
ไม่คุ้น ไม่เคย เหว่ว้า...
เหมือนพลัดโลก หลงยุคอารยา
เป็นหินผา เก่าโบราณ ล้านปี...

....เดินตาม ตามรอยเก่าเก่า
แม้เหงา มองฟ้าสิ้นศรี
โลกของเรา โลกเรา ยังมี...
โลกที่เรานั่งรอสั่งลา

----------------------------

ลุงจ๋ารีบลาจะไปไหน
โลกยังวิไลไปข้างหน้า
มีงานรอเราทุกเวลา
สร้างสรรค์ค้นคว้าฝ่าฟัน

ต่างคนต่างถนัดในการงาน
สร้างประสานสรรพสิ่งเพริศพริ้งสรรค์
อย่าได้ไปเทียบเปรียบกัน
ต่างคนต่างฝันต่างทำ

แหะ แหะ เลยมาแจมกับลุงบูลย์หน่อยค่ะ พี่ปลายแปรง

ว้าว เก่งจังเลย ถ้าจะสนุกนะจ้ะ สามารถนะ ทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้อย่างที่คิด

สวัสดีค่ะ เข้ามาส่งข่าวว่ามีชีวิตอยู่นะ
อย่าลืมกัน
อย่าลืมฉัน..

งานเยอะ ปิดงบ
งานหลวง งานราษฎ์
งานใจ
ฯลฯ

รักและคิดถึงคนชื่อปลายแปรง..ทุกเมื่อเชื่อวันค่ะ

ไม่ธรรมดา


(ไม่เร็วเกินไปที่จะกล่าวคำว่า ดีใจที่ได้รู้จัก แม้ไม่เคยพบ แต่ได้รับรู้เรื่องราวของทั้งสอง)

..............พี่โฟล์คเหน่อคะ

จริงๆงานที่พี่ทำแต่งบล๊อคพี่ก็เป็นงานรีทัชนะคะ

แต่ตอนเราทำงานจะบอกลูกค้าว่าเอาภาพไปตกแต่งตบตาให้มันดูดีขึ้นมาก็ท่าจะยาวไป
เลยเอาแค่ว่า รีทัชก็พอ จะได้เข้าใจง่าย
ยิ่งเดี๋ยวนี้โฟโต้ช้อปเวอร์ชั่นใหม่ๆยิ่งมีสิ่งอำนวยความสะดวกให้เล่นว่ายขึ้น
พี่ก็เล่นได้สนุกอยู่แล้วค่ะ
แต่งหน้าตัวเองให้ใสเนียนเข้าไว้นะคะ.....


................. Be the best คะ
ดีใจเหมือนกันค่ะที่ได้รู้จักสาวอินทีเรียร์รุ่นใหม่ไฟแรง
รุ่นปลายแปรง..ท่าจะแผ่วแล้วค่ะ
เมื่อตอนทำ exchibition ปลายแปรงอยู่ในแผนก musem คะ งานจะไม่ค่อยสติแตกกับลูกค้าเท่าไรเพราะโครงการหนึ่งๆก็ใช้เวลาเป็นปีไม่เหมือนออกบู้ทที่ต้องมีเวลาจำกัด
แต่เรื่องกวนใจก็จะเป็นเรื่องกวนใจระยะยาวอีกเช่นกันค่ะ

ตอนนี้เลยเลิกแล้ว..มากวนใจระยะยาวกะชีวิตดีก่า



.................... Nilz คะ

รู้นะว่าทำไมชอบเฮอริเคน
ต่อให้หวานน้ำตาลละลายขนาดไหน

คนชอบเรด ฮ้อทฯ ต้องมีแฝงอยู่บ้างล่ะน่า.....แม่นบ่อ



...............น้องเบญจ์จ๊ะ
สอบเสร็จหรือยัง......
สงสัยจะเครียดกะข้อสอบเล่นเอาหิวซะ
ไก่ย่างโรงอาหารไม่อร่อยหรอก
เมื่อก่อนเขาบอกว่าไก้ย่างอันเจริญตรงหน้ากว๊าน ตรงสามแยกเข้ากว๊านไงอร่อยสุดๆ
แต่เดี๋ยวนี้เห็นคนแห่ไปกินไก่ย่างซอมบี้กันหมดแล้ว...ห้าดาวไงล่ะ

ตอนพี่นุทำงานไก้ย่างนะตอนเย็นๆปลายแปรงก็จะขึ้นรถเมล์แล้วแอบดอดไปที่ออฟฟิศไปกินไก้แถมพกกลับบ้านอีก เพราะเวลาเขาจะถ่ายรูปหรือถ่ายโฆษณาทีเขาจะขนมาเป็นลังๆ ทั้งทอดทั้งย่างให้ได้ตัวที่สวยที่สุด
แล้วก็เอามารีทัชใหม่อีกทีหนึ่ง....ถ้าไม่ได้ดังใจเจ้าของงานบางทีเขาก็ทำม๊อคอัพเอา ทำปลอมเลียนแบบเพื่อถ่ายแต่กินบ่อได๊ก๊า.....
สปริงเคิลเป็นน้ำดื่มถูกต้องแล้วจ้า....รูปที่ติดบนรถขนน้ำชุดก่อนก็หลายปีก่อนน่ะ...ก็ใช่


..................สเลเตคะ
ก็แถวบ้านเขาว่าเป็นหลุมฝังศพเยอะไง....
เลยกะว่าถ้าเกิดได้ไหสักสองสามไหตอนถากหญ้าปลูกผัก...ก็ตั้งตัวได้เลย
แต่หนังสือไม่ต้องห่วงหรอกเดี๋ยวรอเดือนหน้าปลายแปรงกลับบ้านไปหาแหล่งขุมทรัพย์ก่อน...
เสร็จเราเล่มหนึ่งแน่ๆ


..................โอ้....แม่นาง สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น

อย่ามัวแต่อ่านคนเขียนคอมเมนต์ก่อนหน้าเพลินสิ....
ขนลุกขนพองจนเขียนอะไรไม่ออกเลยเห็นไหม
นี่...อ่านไปแล้วจินตนาการไปล่ะสิว่าเสียงทองแดงแว่วๆครวญเป็นกลอนพ้อรำพัน....หือ
แม่นบ่อ....


..............ลุ๊ง..ลุงบูลย์
"เหมือนพลัดโลก หลงยุคอารยา
เป็นหินผา เก่าโบราณ ล้านปี..."

ใจคอเนอะ....
คนหาเงินหาทองไว้ซื้อเครื่องบินส่วนตัวเที่ยวก่อนเหี่ยวเนี่ย....
........... ..................
หินผาเก่าคร่ำคร่า...
ตีตราขึ้นทะเบียนร่ำเรียนอ่าน
เด็กเล็กเด็กโตได้รู้รุ่นเหนียงยาน
แล้วเล่าขานว่า...โบฯนั้นโก้เหลือใจ
................ ...............
รู้จักอ๊ะป่าว...เด็กโบฯน่ะลุงบูลย์



..................น้องนกจ๊ะ

......ลุงจ๋ารีบลาจะไปไหน
โลกยังวิไลไปข้างหน้า......

.............. ................
นี่แหละ...ต้องเอามาพ่วงกัน
จะได้รู้เห็นเป็นใจกันทั่วถ้วนหน้าว่า
...คนแก่นั้นขี้ใจน้อย...
หาใช่แต่ผู้มีผมน้อยเสียเมื่อไหร....เนอะ

อย่าไปเอาใจแกมากน่าน้องนก...
ลุงแกเรียกร้องความสนใจไปงั้นแหละ..
ทำนองว่าเช็คเรทติ้งน่ะว่ายังโอเคไหม
แค่น้องนกบอกว่าอย่ารีบไปไหน...ก็บานเป็นกระด้งแล้ว...เชื่อสิ
ไม่เชื่อก็นั่งทางในดูสิ....



............... MoneyPenny คะ
คุณจูนคะ...บอกแล้วว่าคนเรานะจะสวยใสอย่างไรก็ได้ (อย่าเห็นตัวจริง...ฮี่)
เลยไม่ค่อยจะเชื่อไงว่าหน้าขาวเด้งน่ะเด้งลดสต๊อปแสงไปเท่าไร....
แต่หน้าปลายแปรงน่ะ...ออริจินอลแต๊ๆนา


..............พี่ยานาจ๋า
โย้...โย้....
กลับมาแล้ว...

ว่าจะจุดประทัดต้อนรับกลับก็เกรงว่าจะโดนเด็กประชาทัณฑ์(ก็ไปแย่งเด็กมาจุดไงล่ะ)
เครื่องใช้ได้แล้วใช่ไหมคะ....
คงไม่หายหน้าหายตานานนะรอบนี้

ก็แวะมาบ้านปลายฟ้าก็อย่าคาดหวังสิว่าจะได้เจออะไรสวยงามไปซะหมดทุกอย่าง
หรือจะหาสาระ(วน)นั้นก็คงจะม่ายค่อยเจอนิ
เข้ามาแก้เซ็งชีวิตนะ...คิดซะอย่างนั้น



..................p tim คะ

หายหน้าหายตาไปนานนา....
ปลายแปรงนึกว่าน้ำท่วมแล้วพี่ติ๋มลอยตามน้ำปิงมาออกเจ้าพระยาซะแล้ว

เชียงใหม่ฝนตกน่าจะหยุดได้แล้วนะ....
เพราะปลายแปรงจะได้ไปเที่ยวบ้าง....
เป็นไงล่ะ...สั่งฟ้าซะเลย
แต่ที่แน่ๆนะ...คนสวยอย่างพี่ติ๋มน่ะ ไม่ต้องรีทัชหรอก....คนชื่อติ๋มต้องงามต้นแบบเดิมๆแต่อ้อนแต่ออกอย่างภาคภูมิใจ (เห็นปลายแปรงยืดอกป่าวพี่)


................พี่นกแสงตะวันคะ

ช่วงนี้ทำงานให้หนักเข้าไว้นะ...
จะได้ลืมงานใจ
อะไรบางอย่างที่เราอยากจะลืม...มันลืมยาก
แต่บางอย่างไม่อยากลืม...กลับลืมง่าย
แกล้งไม่รู้เห็นยากง่ายแล้วเราก็จะไม่รู้ว่าอยากลืมหรือลืมอยาก
สู้ตายค่า....มาเอากำลังใจไปหนึ่งกองภูเขานะคะ



....................คุณยาย-แพร จารุคะ
ปลายแปรงต้องเป็นคนพูดตะหากว่า
ดีใจที่ได้รู้จัก แพร จารุ
เพราะ...ปลายแปรงแค่ต้นไม้เล็กๆในป่าใหญ่เท่านั้นเอง
แต่เป็นไม้เล็กที่ดีใจที่ได้อยู่ในป่า
แม้จะเป็นพรรณไม้ที่ไม่มีชื่อ ไม่มีค่า
แต่ดีกว่าเป็นไม้สวยงามในกระถางในเมือง.....

มาชวนไปกินเกี๊ยวน้ำ มามะ มาเร็ว ๆ

หายไปหลายวันจ้ะ ไม่อยากบอกเลยว่า เปิ้นไปแอ่วภูเก็ต บ้านพี่ปะการัง (เราเป็นแฟนคลับพี่เขา) ตั้งแต่วันที่ 14 และจะกลับวัน17 แต่ก็กลับไม่ได้ ต้องเลื่อนเป็น อีกวัน (18 กย) สนามบินปิด เนื่องจากมีอุบัติเหตุ ที่เป็นข่าว นั้นแหละ ก็ได้กลับอีกที ก็ ค่ำ กว่าจะถึง เจียงใหม่ ก็เกือบเที่ยงคืนเจ้า

สงสารผู้โดยสารที่เสียชีวิตหนะ คิดๆ แล้ว ก็ใจหาย บรรยายไม่ถูกเลย เศร้าจริงๆ ยิ่งเห็นสถานที่เกิดเหตุจริง ได้แต่เสียใจแทนผู้ตายและญาติๆ