Bloggang.com : ปลายแป้นพิมพ์ : 365 วันแห่งความรื่นรมย์ที่ผม..มีบล็อก

365 วันแห่งความรื่นรมย์ที่ผม..มีบล็อก

บล็อกที่ 77

วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก...

จากวันนั้นถึงวันนี้ นั่งนับ 1-2-3-4 ไปเรื่อยๆ จนถึง 365 วัน แห่งรัก

จากคนที่ไม่รู้เรื่องคอมพิวเตอร์เลย ก็กลายมาเป็นคนคลั่งไคล้ วันไหนไม่ได้เปิด มันหงุดหงิดในหัวใจนิ !!

เอ..หรือว่าเราจะเป็นคน "เสพติดคอมพิวเตอร์" ไปแล้วหรือนี่?

เมื่อก่อนวันๆ นั่งทำงาน เวลาว่างอ่านหนังสือ เขียนหนังสือ หนังสือมากมาย อ่านได้ทุกรูปแบบ เขียนก็ได้หลายหลากแนว

แต่พอหันมาเล่นคอม มารู้จักการทำบล็อกแก็งค์ กลายเป็นว่าทุกวันนี้อ่านหนังสือน้อยลงมาก หันมาอ่านอะไรต่อมิอะไรในคอมแทน (ด้วยมีความรู้สึกว่า ตัวหนังสือตามหน้าหนังสือพิมพ์ หรือนิตยสารต่างๆ มันเล็กลง หรือว่าสายตาเรา..ถึงวัยแล้วก็ไม่รู้)

เคยเขียนเรื่องสั้น เขียนอะไรต่อมิอะไรส่งตามหน้านิตยสารต่างๆ ก็เลิกเขียนแล้ว

หันมาเขียนอะไรต่างๆ (ที่ไม่ได้ตังค์) แต่ได้ความอิ่มเอมใจแทน

วันนี้เป็นวันครบรอบ 365 วัน ที่ผมทำบล็อก

มันผ่านมาอย่างรวดเร็ว เวลาเหมือนติดปีกบิน นำเสนอเรื่องราวต่างๆลงไปกว่า 75 บล็อก และมีผู้เข้าชมกว่าแสนครั้ง (อิ อิ ขอนับล่วงหน้าไปอีก 3 ปี เพราะตอนนี้ของจริงแค่ 41959 ครั้งเอง สงสัยชมเองซะ 3 หมื่น 555)

โดยเรื่องแรกที่ผมนำเสนอเป็นครั้งแรกในการทำบล็อก จะเป็นเรื่องสั้นชุดพระกับวิญญาณสึนามิ ตอน ผิดฝาผิดตัว และมีผู้ชายคนนี้เข้ามาเม้นท์เป็นคนแรก ทายสิ เขาคือใครเอ่ย

และนี่เป็นข้อความที่เขาเม้นท์มา..

สวัสดีครับ

ยินดีที่ไ่ด้รู้จักนะครับ

มาขอแอดเฟรนด์บล้อกครับ อิอิอิ

เชียงใหม่อากาศหนาวแล้วล่ะครับ

ทางใต้คงหนักฝนนะครับ

เฮ้ย!หนุ่มเหนือทักหนุ่มใต้แบบอ่อนน้อม เนี่ยถ้าผมเป็นผู้หญิง ผมต้องหลวมตัวรักเขาแน่เลย หุ หุ

เขาสุภาพมากเลย ครับทุกคำ และมี่วี่แววว่าจะเป็นผู้ชายตลก อารมณ์ดีด้วย (สังเกตจากคำว่า อิ อิ อิ)

ทำเอาผมพลอย "อิ อิ อิ" เป็นกับเขาไปด้วย

ไม่ใช่มีแต่ อิ อย่างเดียวนะ 365 วันที่ผันผ่าน ผมยังได้รู้จักกับ หุ หุ คริ คริ งุงิ ไม่รู้อะไร ตามเขาไปงั้นแหละ

ทำเอาบางครั้งมีความรู้สึกว่า อันตัวเรา ผู้ชายคนนี้ที่อายุไม่ใช่จะน้อยๆแล้ว เลยหลักสี่มาตั้งนาน ใกล้จะเลี้ยวเข้าคลองห้าอยู่รอมมะร่อ ทำอะไรก็ไม่รู้ มา หุ หุ คริ คริ งุงิ ยังกะวัยรุ่น 15 ไปได้ 555 (แน่ะ..ยังมีหัวเราะเป็นตัวเลขอีกนะ)

สงกาสัยว่า ถ้ามีแรงเล่นบล็อกต่อไปอีก 10 ปี คงจะไม่ คริ คริ งุงิ หุ หุ แล้วละ..

แต่จะเปลี่ยนเป็น เงอะๆ งะๆ แทนนะสิ555

เมื่อก่อนผมเป็นคนเรียบร้อยนะ ไม่เคยรู้จักคำพวกนี้เลยจริงๆ

ผมเปิดตัวเขาคนนี้ดีกว่า... แอ่น..แอ้น..

นี่ไงครับ เขาคือผู้ชายพ่อลูกอ่อน รูปหล่อ อัธยาศัยดีเยี่ยม มีพุงนิดๆ เขาเป็นบล็อกเกอร์ชื่อดังสุดๆ ใครเล่นบล็อกแก็งค์แล้วไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ ถือว่าเชยระเบิด!!

และยิ่งตอนนี้ เขายิ่งดังระเบิดเข้าไปใหญ่ เมื่อเขาพาหุ่นอวบระยะสุดท้าย 555 มาออกทีวีในรายการ "พื้นที่ชีวิต" (เพื่อนๆคนไหนได้ดูในคืนนั้น ต่างก็รักเขาทั้งนั้น)

วันนั้น (7 พ.ย. 2552) เขามาเยือนผมพร้อมกับทูตสันถวไมตรีตัวน้อย นามว่าน้องหมิงหมิง บุตรชายอันแสนจะน่ารักของเขา ใครเห็นใครก็หลง

รูปนี้แหละครับที่เขาส่งมาให้ผมในการคอมเม้นท์เป้นครั้งแรก ใครเห็น ไม่หลงรัก ก็บ้าแล้ว (จริงไหมเจ้าลิงน้อย) ตอนนี้คงจะต้องถามอย่างนี้

และหลังจากวันนั้น "คุณกะว่าก๋า" ก็เข้ามาแทบจะทุกวัน

ประมวลแล้ว ใน 365 วัน ผู้ชายคนนี้มาเยี่ยมผมซะเกิน 320 วัน วันที่เขาไม่มา คือวันที่เจ้าลิงน้อยป่วย วันที่เขาเดินทางไปต่างประเทศ หรือวันที่คอมของเขาโดนไวรัสรับประทาน หรือวันที่เขาติดธุระจำเป็นจริงๆ เช่นไปออกบูธขายหมื่นตาที่งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ เป็นต้น

จนผมรู้สึกสนิทสนมกับเขาอย่างรวดเร็ว คิดว่าอย่างไรเสีย ถ้าไม่ตายซะก่อน สักวันคงได้เจอตัวเป็นๆกัน นายหัวภูเก็ต จะไปล้มทับพ่อเลี้ยงทางเหนือให้อยู่หมัด 555

บล็อกแรกของผม มีคนเข้ามาดูเพียง 3 คนเท่านั้น คนแรกเป็นบล็อกเกอร์ชื่อดังที่ผมกล่าวไปข้างบน

ส่วนคนที่ 2 คือ แม่น้องกะบูน คุณครูผู้ที่มีลูกสาวจ้ำม่ำน่ารัก เธอเม้นท์มาว่า "เขียนได้สนุกดีนะคะ"

ผมไม่ค่อยจะเห็นเธอลงรูปตัวเอง นอกจากรูปของลูกสาวที่แสนน่ารัก ที่แม่ชวนกันทำกิจกรรมกันบ่อยๆโดยเฉพาะขนมต่างๆนานา

และคนที่ 3 คือ คุณเอื้อ (tifun) เธอเม้นท์มาว่า "เรื่อง ผี ..ก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ใครที่อยู่ในเหตการณ์ สึนามิ ตอนนั้น คงฝังใจ ไปอีกนาน คนที่เล่าเรื่องได้ดีที่สุด คือคนที่อยู่ในเหตุการณ์ คุณนับว่าโชคดี ..นะคะ...ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ ค่ะ่่..

และนี่เป็นภาพของเธอ ครอบครัวอบอุ่น ที่ไปไหนมาไหน มักมีลูกชายน่ารัก2 พระหน่อติดตามไปด้วยเสมอ

และทั้ง 3 ท่านที่คุยกันตั้งแต่วันที่ 1 จนถึงวันนี้ วันครบรอบปีของการทำบล็อกของผม ก็ยังมิได้ห่างหายไปไหน แวะเวียนมาเยี่ยมเยียนโดยตลอด

(เดี๋ยวถูกรางวัลที่ 1 นะ จะส่งตั๋วเครื่องบินไปให้ทั้ง 3 ครอบครัวบินมาเที่ยวภูเก็ต แต่ว่าผมไม่ซื้อลอตเตอรี่ ซื้อหวยนี่สิ ทำไงดีล่า 555)

ถ้าจำไม่ผิด วันนั้นผมจะอัพ 2 บล็อกเลยนะ (อัพไปแบบมั่วๆ) ในกลุ่มปลายแป้นพิมพ์ และ กรุ๊ปบล็อก ต่อไปก็ย้ายไปย้ายมา แบบมั่วๆอีกนั่นแหละ

เผื่อจะมีคนสนใจบล็อกแรก กดดูได้เลยครับ เรื่องสั้น..ผิดฝาผิดตัว

ต่อจากนั้นก็มีมิตรรักแฟนบล็อกท่านอื่นๆ ตามมาอีกเรื่อยๆ ตามวันเวลาที่ผ่านไป

ซึ่งบางคนก็มาแล้วมาอีก จนดูเหมือนจะสนิทกัน บางคนมาไม่กี่ครั้ง ต่างก็เงียบหายกันไป

ซึ่งคงเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับโลกไซเบอร์ คนโน้นไป คนนี้มาทักทาย สลับสับเปลี่ยนกันไปเรื่อย ถูกใจก็คบกันไปแบบเพลงพี่เบิร์ดว่า ไม่ถูกใจก็ไม่มา

ประสบการณ์ของการทำบล็อกในระยะเวลา 1 ปี ทำให้ผมจับจุดได้ว่า เรื่องสั้นรูปแบบต่างๆที่นำมาเสนอนั้น คงจะมีคนอ่านน้อย เนื่องจากมีข้อจำกัดของระยะเวลาในการเข้ามาดู ทำให้ผมต้องหันมาเสนออีกหลายรูปแบบ เช่นการใช้ชีวิตแบบบ้านๆ ของกินบ้านๆที่เราเห็นอยู่ เรื่องตลกบ้าง ท่องเที่ยวบ้าง ชีวิตประจำวันบ้าง หมุนเวียนเปลี่ยนไปตามช่วงจังหวะเวลา ซึ่งก็เริ่มมีคนสนใจเข้ามาดูมากขึ้น

และคนที่สนใจนั้น บางครั้งอาจจะเขม่นผมบ้าง ที่ไปเขียนหรือทำอะไรไม่ถูกใจเขา อันนี้ก็ต้องขออภัย และพยายามที่จะไม่ไปกล่าวถึงเรื่องนั้นๆอีก

เมื่อเพื่อนเขามาหาเรา เราก็ไปเยือนเพื่อนบ้าง ไปเห็นบล็อกคนเก่งๆ เล่นมานานๆ เอ๊ะ..ทำไมบล็อกของเขาสวยดี มีสีสัน ทำไมบ้านของเราเป็นแบบนี้...

นี่ละครับ หน้าตายุคแรกๆของบล็อกแกงค์ของผม รูปนี้ถ่ายมาจากบล็อกใคร ก็ลืมจดเอาไว้ แต่เป็นคนที่ผมคุยด้วยแน่นอน เจ้าตัวยืนยันมาได้นะครับ และโปรดอย่าถือสาหาความผมเลยนะ ผมอยากย้อนความหลังถึงรูปแบบของบล็อกผมตอนนั้นจริงๆ

เพราะผมไม่รู้จริงๆ อยากทำบล็อกสวยๆ ทำพื้นสวยๆ เขามีคำแนะนำอยู่หลายๆบล็อก แต่จนใจจริงๆ ที่อ่านแล้วไม่เข้าใจ ทำไม่เป็น แค่เปิดคอมปิดคอมเป็น รู้จักชัดดง ชัดดาว นี่นับว่าเจ๋งแล้วนะ

เพื่อนๆอาจจะไปอ่านความเป็นมาเป็นไปของการเล่นบล็อก ได้ที่เรื่อง "99 วัน ที่ฉันสร้างบล็อก" ได้นะครับ แล้วจะรู้เลยว่าผมเป็นมายังไง

บล็อก 99 วันที่ฉันสร้างบล็อก

เมื่ออยากได้ อยากมี เราก็ต้องเป็นฝ่ายไปหาคนที่เขามี เขาเป็น โดยย่องไปทางหลังไมค์ แต่ละคน ไม่หวงวิชาเลย ใจดีทั้งนั้น แนะนำ ให้โค้ดนั่นโค้ดนี่มาทันที แต่ทว่าบางครั้ง โค้ดที่ได้มา ก็ตั้งไว้เฉยๆ เพราะทำไม่เป็น ไม่เข้าใจ ไม่รู้เอาไปวางตรงไหน ไม่กล้าทำ กลัวบล็อกหาย กลัวเรื่องหาย กลัวไปสารพัด ไอ้ครั้นจะพึ่งลูกหรือ เขาก็รู้ของเขาเป็นบางเรื่อง

ต่อไปนี้ผมขอเอ่ยถึงมิตรภาพของชาวบล็อกแก็งค์ ที่ทำให้บล็อกของผมมีสีสันหน้าตาน่ากิน น่าหยิกขึ้นทุกวัน คริ คริ (เห็นไหม มันเริ่มติดสำนวนนี้แล้วจริงๆ)

ผมยอมรับว่าผมเป็นคนติดบล็อกมาก เฟซบ้งเฟซบุ้ง ไฮฟง ไฮควาย ไฮโลโปถั่ว และอื่นๆอีกมากมี ไม่อยากเข้าไปรู้จักมันแล้วล่ะ กลัวจะติดจนถอนตัวไม่ขึ้น วันๆนั่งแต่หน้าคอม

จนภรรยาแซวว่าผมทำตัว "ห่างเหิน !!" เธอนะ (กลางคืน) ชอบนั่งจิ้มแต่แป้นคอมนะ ไม่สนใจที่จะจิ้ม "อย่างอื่น" อีกแล้วเหรอ 555

อ๋อ..สนใจซิจ้ะ จิ้มๆ ฝรั่งจิ้มพริกกะเกลือใช่ไหม งั้นเด่วยกมาวางในห้องเลยนะ 555

จนผมต้องเอาใจ บางครั้งกำลังเม้นท์อยู่มันๆ เมื่อเธอมาชวนไปไหน ก็ต้องปิดคอม ไปทันที ไม่มีอิดออด พยายามทำดีกับเธอ ไม่ห่างเหินเธอ ไปไหนไปกัน คู่กัน อย่าให้เธอรู้สึกว่าเรา "ห่างเหิน" อีกต่อไป

เล่นคอม ใช่ว่าจะขลุกอยู่ทั้งวัน ต้องแบ่งเวลามาหาฉันบ้าง อย่าไปนอนค้างที่อื่นจนลืมห่วงฉัน!!

เมื่อผมแยกแยะเวลาได้ เธอก็ชมผมว่า.. ดี

"ดี..อย่าห่างเหิน" 555 (ผวนดิ ผวนดิ) กร๊าก กร๊าก

หลายคนอมยิ้ม สุดท้าย..นายปลายแป้นพิมพ์ก็ไม่แคล้วปล่อยความเป็นตัวตนที่แท้จริงออกมาอีกแล้ว 555 !!

อะแน่..มัวฝอยเพลิน มาดูต่อเถอะ ใครบ้างที่มีส่วนทำให้บล็อกของผมน่ากิน

1.น้องดีดี (มัชชาร) ส่งโค้ด "โต้คลื่นในกล่องคอมเม้นท์" มาให้ทันทีที่ขอไป

พร้อมทั้งปลาดาวดุ๊กดิ๊ก มาวางหน้าชื่อเฟรนด์บล็อก

2.คุณ pinkyrose การ์ตูนดุ๊กดิ๊กสีชมพูที่เห็นในบล็อกนั่นนะ เธอมอบให้ทันทีโดยไม่มีอิดออด และไม่คิดเงิน อิ อิ

ขอบคุณนะครับ..คุณพิงกี้

3.คุณ นักล่าน้ำตก เธอได้แนะนำการทำบล็อกให้สวยโดยใช้พื้นหลัง (เมื่อผมหลังไมค์ไปถาม) ซึ่งของเพื่อนเธอหรือเธอเองก็ไม่รู้ ที่ใช้ล็อกอินว่าทาสบอยนะมีเพียบเลย เธอให้โค้ดบีจีและไลน์มาพร้อมๆกันเลย โดยไม่คิดเงินอีกเช่นกัน 555

4.คุณเอื้อ (tifun) มอบโค้ด "ตัววิ่ง" สโลแกนข้างบนนั่นนะ ให้มันวิ่งได้ หลังจากที่มันหยุดอยู่กับที่มาเป็นเวลาหลายเดือน (เพราะว่ามันทำให้วิ่งไม่เป็น งุงิ)

5.คุณชมพร หรือ ยายเก๋า บอกว่าให้ผมทำตัวหนังสือใหญ่ๆ ตัวเล็กอ่านยาก ให้สงสาร สว.อย่างยายบ้าง ผมจัดให้ทันทีเลย เออ..โล่งอกไปที เมื่อก่อนทำไม่เป็น ตัวหนังสือเล็กนิดเดียวพอได้โค้ดจากยาย..เสร็จผม ใหญ่อ้าซ่าดูสบายตาทันทีเลยใช่ไหมยาย

6. อยากได้โค้ดนับคอมเม้นท์ ตัดสินใจสู่ขอ เอ๊ย..ขอไปที่น้อง pinkypunch สาวสวยก็หอบพายุโค้ดมาให้ทันทีโดยมิมีรั้งรอ

โชว์รูปน้องสาวผู้ใจดีหน่อย ว่าสวย มีคนขอแล้วยัง อิ อิ

7. เวลาคอมเม้นท์ไปที่บ้านเพื่อนๆ อยากใส่แมงอีนูน เอ๊ย ตัวอีโมลงไปด้วย ก็ได้คุณ กะว่าก๋า เป็นผู้ชี้แนะว่าทำยังไง

แถมไม่กี่วันที่ผ่านมา คุณก๋าก็ส่งโค้ด ทำลิ้งค์ ไปที่บล็อกเก่าๆ มาให้ด้วย ขอบคุณนะคุณก๋า

และยังมีอีกหลายคนเลยครับ ที่ผมขอคำแนะนำเรื่องทำโน่นทำนี่ในบล็อกให้สวยๆ เช่น คุณอุ้มสี อธิบายการใส่รูปในกล่องคอมเมนต์มาอย่างละเอียด แต่ขอโทษทีนะครับ จนบัดนี้ยังไม่กระดิกหู รวมทั้งอีกหลายคนเลยครับ ถ้ากล่าวครบทุกคนเห็นทีบล็อกนี้ยาวเป็นกิโลแน่

เล่นบล็อกไปได้ระยะหนึ่ง ไม่น่าเชื่อเลยว่าจากการพูดคุยโต้ตอบกันในจอสี่เหลี่ยมแคบๆ หน้าตาเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ เพราะคนที่เล่นบล็อกจำนวนมาก ไม่เคยเอารูปตัวเองลงเลย อย่างเช่น คุณหนู (สายหมอกและก้อนเมฆ) ซึ่งคุยกันมานานเช่นกัน คุยหลังไมค์ไปแบบเด๋อด๋าตั้งแต่วันแรกๆที่เริ่มทำบล็อกโน่น เชื่อหรือไม่ว่าถ้าวันหนึ่งผมบังเอิญนั่งกินข้าวในห้างที่ไหนสักแห่ง โต๊ะติดกันนี่แหละ แล้วคุณหนูนั่งอยู่ตรงหน้า ผมจะไม่มีวันรู้ได้เลยว่านั่นคือคุณหนู ที่เราคุยกันมาตั้งนมนาน ฉะนั้น..คุณหนู ปรากฏตัวซะดีๆ 555

ส่วนหลายคนก็เผยโฉมงามทรามวัยให้เห็นกันอย่างเด่นชัด ชนิดที่พอได้พบเห็นตัวเป็นๆกัน รับรองว่าผมทักไม่ผิดคนแน่

มีใครบ้างที่ผมได้เจอกัน หลังจากที่ได้คุยผ่านหน้าบล็อกแก็งค์ไปแล้ว แอ่นแอ้น..

ผมเฉลยดีกว่า..คนแรกปรากฏโฉมงามออกมาเดี๋ยวนี้แล้ว "โฉมเอย โฉมงาม อร่ามแท้.." ปรบมือให้คุณอ้อ เริงฤดีนะ หน่อยครับ

คุณอ้อ เริงฤดี ไงครับ เป็นเพื่อนบล็อกแก็งค์ที่ผมได้เจอเป็นคนแรก เมื่อเธอมาสัมมนางานที่บ้านพักคนชรา จ.ภูเก็ต โดยนัดพบกัน และได้คุยกันร่วมชั่วโมง แต่วันนั้นผมเขินไปหน่อย ไม่ได้เลี้ยงอะไรคุณอ้อเลย ไว้โอกาสหน้ามาภูเก็ตอีก อย่าลืมเรียกใช้นะครับคุณอ้อ

คนที่ 2 คือน้องสาว (sawkitty) สาวที่มาทำงานอยู่ที่ตรัง พอดีช่วงที่ผมเดินทางไปเยี่ยมญาติที่ตรัง ก็ได้นัดพบปะกันในบ้านสวนในเวลาไม่นาน เพราะผมต้องเร่งรีบเดินทางกลับภูเก็ต น้องสาวคนนี้นะ เสียงของเธอหวานมาก หวานจนผมประหม่าว่าถ้าได้พบตัวเป็นๆกันต้องเขินอายแน่ แต่พอได้คุยกัน เธออัธยาศัยดีมาก ความเขินอายหายไปหมดเลย เสียดายอีกเช่นกันที่เวลาพบปะนั้นน้อยมากๆ ต้องขอบคุณขนมที่น้องซื้อติดมือมาฝาก ได้กินกันในรถช่วงขากลับ ฝนตกหนัก แวะที่ไหนไม่ได้ กินกันจนเกลี้ยงเลยนะ

ส่วนคนนี้ แฮ่ะๆ เจอกันข้ามวันข้ามคืน เธอคือ น้องจิน ( JinnyTent ) มาเที่ยวภูเก็ตกับลุงเต้ย(สามี) คุณลูกชายน้องแต่นแต๊น และคุณพ่อคุณแม่ที่อยู่ อ.สะเมิง ครั้งแรกมาหน้าแล้ง ทำเป็นเกรงอกเกรงใจ ไม่โทร.หา พอครั้งที่ 2 มาหน้าฝน อิ อิ นึกเสียดายใช่ไหม ว่าถ้าโทร.หาตั้งแต่ครั้งแรกก็ดี เพราะพี่ติณ ใจดีสุดๆ 555

ผมตกใจมาก เมื่อเราโทรศัพท์นัดพบกันบนถนนใหญ่ปากทางเข้าบ้านผม แค่รถเก๋งชลอ แล้วกระจกหน้าก็เปิดออก น้องจินนี่โผล่หน้าออกมา ตายแล้ว คนอะไร ทำไมหน้าเหมือนในบล็อกอย่างนั้น ไม่มีผิดเพี้ยนเลย โฮ โฮ โฮ

ระยะเวลาที่พบกัน ช่วงนั้นเป็นช่วงลองกองสุก เสียดายมากที่ฝนตกหนัก ไม่ได้พาสาวเหนือไปปีนต้นลองกองให้มดแดงกัดให้เจ็บ เสียดายจริงๆ

แต่ความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อน จากในจอ เมื่อออกมานอกจอ กลับสนิทแน่นแฟ้นอย่างน่าเหลือเชื่อ สาวสะเมิงเตรียมตัวไว้นะ สักวันจะไปลุยเหนือให้ป่าราบเลย อิ อิ รายละเอียดไม่คุยแล้ว เดี๋ยวบล็อกจะยาวเป็นวา เพื่อนๆจะเบื่อเอา

ดูรูปที่บันทึกไว้ในวันนั้นกันดีกว่า ไม่ใส่แว่นก็ได้ฮึ (อำพรางความจริงทำไม แก่ก็ยอมรับสิ ชิมิ ชิมิ แต่แก่คนนี้ไฟแรงนะ 555)

เห็นไหมล่ะ..คำชิมิ อีกคำหนึ่ง ที่รู้จักตอนเล่นบล็อกนี่แหละ อิ อิ

แล้วกลับไปบ้านไม่นานเท่าไร ก็ส่งของกินมาให้กล่องเบ้อเร่อ ตามด้วยเสื้อชุดนี้

พูดถึงส่งของมาให้แบบฟรีๆไม่ต้องเสียตังค์ (ชอบ) ก็ต้องเอ่ยถึงคนๆนี้ด้วย

นักล่าน้ำตก บรรณาธิการนิตยสารวัยรุ่น เธอเป็นนักเขียนสาวผู้มีสำนวนเฉียบคม แฟนคลับตรึม เธอก็ส่งงานเขียนชิ้นนี้มาให้ผมด้วย แต่ข้างในเขียนว่า....

สำหรับ..น้ำ ฟ้า ป่า เขา แฟนคลับเพื่อนรัก (งุงิ งุงิ)

เอาละครับ แซวไปพอหอมปากหอมคอ ไม่ว่ากันนะ

และก่อนที่ผมจะจบข้อเขียนชุดนี้..อยากจะบอกว่า 365 วันแห่งความรื่นรมย์ที่ผมมีบล็อก ที่ผ่านมา ผมมีความสุขมากที่ได้เล่นบล็อกแก๊งค์ ส่วนในอีก 365 วันข้างหน้า ไม่รู้ว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างไรนะ จะได้อยู่เล่นบล็อกไปนานๆจนอายุ 50-60 ปีก็ไม่รู้

แต่ผมมีกำลังใจนะ กำลังใจจากคนๆนี้ไง ลุงบูลย์ หรือ ครูไพบูลย์ พันธ์เมือง (pantamuang) เพื่อนบล็อกสูงวัย ซึ่งท่านเคยเป็นข้าราชการครูในเขตอำเภอตะกั่วป่า อำเภอที่ผมเกิด ท่านเป็นนักเขียนเรื่องสั้นมือฉมัง และนักวาดการ์ตูนเล่มเล็กๆ (ราคาเล่มละ 1 บาท) ในขณะนั้นขาย ส่วนผมวัยเด็กเป็นนักอ่านการ์ตูนตัวยง โดยเฉพาะการ์ตูนผี เรื่องผีๆ ชอบมาก แอบซื้ออ่านบ่อยรวมทั้งการ์ตูนที่ลุงบูลย์เขียนขาย โดยเข้าใจว่า นามปากกา "บูลย์ ตะกั่วป่า" เป็นคนตะกั่วป่า และอยากจะรู้จักกันสักครั้ง!!

ไม่นึกเลยว่า..สุดท้ายผมก็ได้มาเจอกับลุงบูลย์ในบล็อกแก็งค์แห่งนี้ และหวังว่าสักวันคงได้เจอตัวเป็นๆกันสักครั้ง เพราะลุงบูลย์ก็มีลูกชายมาทำงานอยู่ที่หาดกะรน ภูเก็ตนี่เอง

เพื่อนบล็อกท่านใดสนใจ เข้าไปอ่านบล็อกของลุงบูลย์ (pantamuang)ได้นะครับ ท่านเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจไว้มากมายเลยทีเดียว

ที่นี่นะครับ (บล็อกของลุงบูลย์)

สุดท้าย ขอกำลังใจจากเพื่อนบล็อก สว. หน่อย ว่าให้ผมอยู่ไปนานๆ อย่าเพิ่งเลิกราการเขียนบล็อกไปก่อน

เอ้า.. คุณยายเก๋า (ชมพร) ป้าแอ้ด (addsiripun) ป้ากุ๊ก (ร่มไม้เย็น) คุณแม่ซองขาว เจ๊อร (cengorn) มาช่วยกันเชียร์หน่อย

โอ้..ตายแว้ว!! (อันนี้ก็ติดนิสัยมาจากการเขียนบล็อก ใช้ภาษาไทยผิดๆ) ต้องขอโทษคนหลังด้วยที่ใส่หมวดผิด เพราะเจ๊อรยังสวยพริ้ง อีก 20 ปี จึงจะจัดเข้าหมวด สว.ได้ 555

ไปดีกว่า... แล้วปีหน้า เราจะเขียนอะไรดีนี่ !?!

ขอบคุณ บีจี ทาสบอย

ขอบคุณ ทุกคนที่เข้ามาอ่าน เป็นแรงใจตลอดมา

ขอบคุณ ที่บล็อกนี้ไม่ร้าง ภายในระยะเวลา 1 ปี

ขอบคุณ ในคำเตือน คำแนะนำดีๆ ที่เวลาเสนอเรื่องอะไรหมิ่นเหม่ ไม่ดีงามกับสังคม ทำให้ระงับไว้ได้ทัน

ขอบคุณ ขอบคุณ และ ขอบคุณ

Create Date : 07 พฤศจิกายน 2553

Last Update : 30 พฤษภาคม 2555 14:29:08 น. 127 comments

Counter : 2833 Pageviews.

Share
Tweet

เจิมมมมมมมมมมมมมม

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:03:06 น.

พี่ก๋าหล่อมากเลยค่ะภาพแรก...

เปิดมานึกว่าพี่ตฤณ
โปรโมทนิชคุณซะอีก

คนเดียวหัวหาย
สองคนเพื่อนตาย
ตามกันมาติดๆ
หุหุหุ

โดย: ในความอ่อนไหว

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:06:50 น.

น้องขวัญ กับ คุณก๋า ไม่ทันเจ้าพระจันทร์เจิดจ้า 555

เพราะน้องขวัญ..อาจเผลอนั่งงีบไปหนึ่งวิ

คุณก๋าก็เผลอป้อนข้าวหมิงหมิงเพลิน

ฉะนั้น..พระจันทร์ จึงเป็นคนแรกที่เจาะความบริสุทธิ์ผมในปีที่ 2 นี้

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:06:53 น.

ผมมาตามคำสั่งของคุณขวัญครับ 5555+

เจ้านายสั่งมา.... จันทร์จ๋าจัดให้
5555+

^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:11:00 น.

ดีใจที่ได้เป็นเพื่อน "บล็อกแกงค์ "
แม้ว่าอายุอานามจะต่างกันมากมาย
ป้าแอ๊ดเม้นท์มาหนักนิดเบาหน่อย ก็อย่าถือสา สว. คนนี้ก็แล้วกันนะคะ

โดย: addsiripun

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:14:40 น.

ขอบคุณที่เป็นเพื่อนกัน แม้จะยังไม่ถึง 365 วันก็เถอะ

จะคอยติดตามอ่านงานเขียนของคุณตฤนทั้งที่ติดเรทและไม่ติดเรทค่ะ

ขอบคุณอีกครั้ง สำหรับมิตรภาพดีๆ ที่หาที่ไหนไม่ได้ นอกจากที่ใจเราเท่านั้น

โดย: ดเรท (kapeak

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:26:03 น.

มาลงชื่อก่อนครับพี่
เพิ่งป้อนข้าวหมิงหมิงเสร็จครับ 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:44:28 น.

นี่ผมเป็นรัีกแรกของเม้นท์พี่ตฤณเลยนะครับ 555

ช่วยแก้ตัวเลขอายุของผมเป็น 27 ด้วยนะครับพี่
น้องๆพี่ๆเค้ารู้กันครับ
ว่าผมหยุดตัวเลขอายุไว้ที่ 27
แต่ขนาดพุงนั้นปล่อยมันขยายไปเรื่อยๆครับ 555

ตอนเล่นบล้อกใหม่ๆ
ผมก็คิดครับ
ว่าเราเขียนบล้อกไปจะมีคนอ่านหรือเปล่า
บล้อกแรกของผมก็ 3 เม้นท์เองครับพี่ 5555

นี่ถ้าผมเป็นสาวน้อย
สงสัยจะหลงรักพี่นะครับ
มีการเก็บเม้นท์แรกเอาไว้ด้วย 555

ยินดีด้วยกับพี่ตฤณนะครับ
บล็อกพี่สร้างความสุขและรอยยิ้มให้กับคนอ่านได้เสมอ
รวมทั้งเรือ่งวาบหวิวด้วย 555

ขอให้พี่ตฤณสร้างดีดีให้เราได้อ่านกันไปเรื่อยๆทุกวันเลยนะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:54:34 น.

ครบรอบวันเกิดบล้อกนี่เอง หุหุหุ

สุขสันต์วันเกิดครับพี่

มิตรภาพในบล้อกเป็นอะไรที่น่ารักมากเลยนะครับ แต่ละท่านที่พี่พูดถึงทุกคนน่ารักหมดเลย

ดี พี่ไม่ห่างเหิน กับแฟน อิอิ
มาเป็นกำลังใจให้ผู้สวไม่เลิกบล้อกครับผม

ผมชอบบล้อกตรงนี้แหล่ะ ไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ ไม่ว่าจะอาชีพอะไร ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร

เราทิ้งตัวตนของเรา และ มารู้จักมิตรภาพที่มาจากใจ

มันก็อบอุ่นอีกแบบครับ

ว่ามั๊ย

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:17:17 น.

ว่าแล้วว่าเป็นวันสำคัญอะไรเอ่ย

ที่แท้ก็ครบรอบ 365 วันนี่เอง
อาจมาไม่บ่อย
ไม่ว่ากันน่ะค่ะ

การได้เขียน ได้อ่าน blog ได้สร้างเพื่อนใหม่ และความทรงจำดี ๆ ๆ มากมายค่ะ

พูดถึงพี่ก๋า ใคร ๆ ๆ ยกต้องยกนิ้วให้ค่ะ (แปะโป้ง จำนำ 555+++)

ส่วนบ้านนี้..ชอบจริงน่ะกะคำ ผวน .. คริ คริ ช่างคิดติดทะเล้นค่ะ

โดย: Gunpung

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:22:07 น.

น้องรินเริ่มอ่านบรรทัดแรก ๆ
เดาถูกเผง ว่าต้องเป็นอ้ายก๋า พ่อเลี้ยงเมืองเชียงใหม่แน่ๆ อิอิ

น้องรินเพิ่งมาเล่นได้ 3 เดือนกว่าละ
ได้เจอตัวจริงเพื่อนคนหนึ่ง ไม่บอก ๆ ว่าใคร อิอิ

มิตรภาพมีไม่เสื่อมคลายจริงๆ ค่ะ
และแล้ว พี่ตฤณ ก็ได้ถอดแว่น จนได้ แหม ติดแว่นตามากเชียวนะ ตัวเอง

กริ๊ดดดดดด

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:56:04 น.

หวัดดีตอนบล๊อกแก๊งพี่ตฤณครบรอบ 1 ปีครับ
ว้าว ได้เห็นพี่ตฤณสุดหล่อวันนี้เอง หล่อก่าผมได้ไง ชิมิ

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:16:35 น.

ยินดีกับวันครบรอบ 1 ปีของบล็อกค่ะ มาไม่ตามนัด ช้าไปนิดนึงนะคะ

ปล.เพิ่งทราบว่าพี่ติณเขิน เป็นธรรมดาค่ะ เจอสาวจริงๆจะพูดได้ไม่เกิน 5 คำที่เหลือสาวแย่งพูดหมด...ขอบคุณอีกครั้งสำหรับไตปลาแห้งที่แสนอร่อยนะคะ

โดย: sawkitty

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:53:17 น.

อัพบล็อกแล้วเหมือนกันนะ แต่ลืมกดปุ่ม ดีฟัลต์ (เลยทำให้ก้บล็อกไม่แสดงในหน้าแรก แต่มีคนเข้าไปแอบอ่่าน ไม่เมนท์สิบกว่าครั้ง)

อ่านบล็อกนี้แล้วก็ได้แต่อาย ๆ อยู่ เพราะตนเองมีเวลาน้อยมากที่จะมีเวลาไปหาใคร คือบอกตามตรงว่ายังต้องทำงานหนักอยู่ ในใจตอนนี้อยากปิดบล็อกไปเลยนั่นแหละดีที่สุด แต่พอจะปิดก็ปิดไม่ลง เสียดาบคนดี ๆ ที่เข้ามาทักทาย

คิดไปคิดมา ดีแล้วนะที่มีคนเข้าเป็นร้อย แสดงว่าบล็อกเรามีประโยชน์ และที่เขาไม่เมนท์นี้ก็ดีมาก ๆ เพราะจะทำให้ไม่ต้องไปเยี่ยมเพื่อแลกเปลี่ยน ทำให้ต้องเสียเวลามาก งั้นเอาเป็นว่า

"พ่อสอนว่าอย่าทำร้ายใจมนุษย์
ที่แสนสุดลึกล้ำกำไม่หมด
เราเปิดบล็อกเขาไม่มาอย่ารันทด
เพราะถ้าเขามาหมดเราตายควับ

จะเอาเวลาที่ไหนไปเยี่ยมเขา
สู้เลือกเอาแต่ที่มาตาไม่กลับ
ไม่ต้องง่วงเหี่ยวแห้งหมดแรงมับ
ต้องไปคอยครับครับหลับคาเน็ต.

ไม่ดีนะถ้าเอาอย่างคุณปลายแป้น

งั้นขอยืมเพลงของอ้อม สุนิสา สุขบุญสังข์มาร้องปลอบใจว่า

"ไม่อาวดีกว่า เอา ๆ ๆ ๆ ไม่อาว ดีฝ่า" ตกลงจะเอาไหมเนี่ย หึ ๆ

โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:05:45 น.

เหวอ ...ปีนึงแล้วเหรอ งุงิ

คุณติณเขียนได้ละเอียดยิบเลย ของแม่ตอนครบปีนึง เขียนมั่วไม่รู้ไรเพราะมันจำไม่ได้ โชคดีน่ะคุณติณที่มาหัดเล่นบล๊อกตอน ตีสี่หว่าเอง อย่างแม่เกือบจะตี 6
สมองมันเลยตีบตัน

แต่ที่เราสองคนเหมือนกันก็เพราะมาเล่นบล๊อกตอนหัดเล่นคอม คลำทางไม่เจอก็ได้อาศัยเพื่อนบล๊อกที่แสนดีนี่แหละ แต่ว่าความก้าวหน้ายังไปไม่ถึงไหนเลยกับเรื่องแต่งบล๊อก ว่าไปแล้วก็แบบได้หน้าลืมหลังค่ะ อีกอย่างก็คือภาษาของคนรุ่นใหม่นี่แหละ ยังโดนลูกๆแซวเลยค่ะว่า พอแม่เล่นบล๊อกสาวขึ้นอีก 20 ปี 55555

ปอลิง (อันนี้ก็ลอกมาจากบล๊อก)ของแม่ซองต้องมีเบอร์ 9 ค่ะ จึงจะเป็นของแท้ อิอิ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:07:44 น.

แวะมาอ่านมิตรภาพดีดีชาวบล็อกแก็งค์จ้า

วันนี้เป็นวันครบรอบ 1 ปี ขอให้พี่ชายมีความสุขในการสรรสร้างผลงานออกมาให้ชาวบล็อกแก็งได้อ่านเพื่อความบรรเทิงและสาระน่ารู้ตลอดไปนะค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่ตฤณ

----------------------------------

กลับมาทักทายเช่นเดิมค่ะ หลังจากห่างหายไปจากบล็อกนานเกือบสองอาทิตย์กับภาระกิจบางประการ

เมื่อกี้แวะไปอ่านเรื่องงานตะพาบมาค่ะ 555+

โดย: reception hall

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:37:44 น.

ชะ แว้บ..มาแว้ว..อุ้ยเขิลลลล มีรูปเรา มาแปะ ด้วย อ่ะ
เอ่อ.. เพิ่งรู้ ที่มา ไม่รู้ตัวนะ ว่า มาเม้น อยู่ต้น ๆ ...
มาทักทาย กันก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ มาคุยยาววว..เดี๋ยวจะไปหาดู ชิ ว่า นายหัว มาเม้นเรา ตอนแรก ว่าจะได ... อิอิ
มิตรภาพ ใลโลก ไซเบอร์ มันไร้พรมแดน จริง ๆ ไม่ว่าอยู่ที่ไหน ก็เหมือนใกล้กัน
..เอื้อมีความ รู้สึกว่า เวลามันนาน มาก ..ที่ได้รู้จัก แต่ละคน ....
เวลาเริ่ม อัฟบล็อก ไร่เรี่ยกัน ของเอื้อ ตุลา ก่อนคุณ ปลาย หน่อยนึง ..
ขอตัวไปทำกับ ข้าว เดี๋ยว มาใหม่ ค่า ..
ขอแสดงความยินดี ครบรอบ 1 ปี จ้า ..

โดย: tifun

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:06:52 น.

เข้ามาอ่านบ้านนี้นานมาก ..
อ่านเกือบจะจบ ไฟดับพรึ่บ .. 555
เลยไปทำกับข้าวก่อน กลับมาอีกทีจะบอกว่า
มิตรภาพ สร้างสิ่งดี ๆ สำหรับชีวิตเสมอค่ะ
เชื่ออย่างนั้นนะค่ะ ..

ติดเหมือนกันค่ะ ในบางครั้ง บางอารมณ์
สองพีแก่กว่านิดนึง ครบปีไปเมื่อกันยาค่ะ

ดีใจอะไรก็ตามที่ทำให้เราได้รู้จักกันนะค่ะ

... ..

จากบ้าน
มาชมดอกไม้สวยครับ คนละ..สวยไหม

แหม ๆ ไม่น่าถาม .. จึ๋ยส์ ๆ

โดย: SongPee

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:30:35 น.

มาเต้นระบำรำฟ้อน
ฉลองหนึ่งปีครับ

ผมเดือนกุมภา ก็ครบสองปีแล้ว

ฮี่ๆ

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:05:32 น.

โย้ววว บล็อคครบรอบ 1 ปี

ดีใจจังลุงปลายฯ ขอบคุณมากนะค้าที่เขียนถึง(ตอนนั้นก็หลงๆเข้ามาน่ะค่ะ แฮ่) ก็ติดบล้อคแก๊งค์เหมือนกันค่ะแม้ว่าจะหลงระเริงไปกับเฟสบุคบ้าง แต่ก็วนเวียนอยู่แถวบล็อคแก๊งค์ไม่ไปไหน ดีใจที่มีลุงๆ ป้าๆ น้าๆ ที่เป็นเพื่อนบล็อคของหลานกะบูนนะคะ ช่วงนี้แม่มันงานเข้าค่ะ ทั้งเปิดเทอม มีงานประจำ+งานจรที่รร. แถมขี่มอร์ไซด์ตากลมเยอะ จะเป็นไข้อีกแระ บ่นอีกแล้วสิเรา สุดท้าย

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับมิตรภาพค่ะ

โดย: แม่น้องกะบูน

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:38:32 น.

สวัสดีคะ
ยินด้วยกับ 365 วันแห่งบล็อกนะคะ

เราเองเขียนมาหลายปีแล้ว อัพบ้าง ปล่อยบ้าง ตามเวลาสะดวกคะ

กับพี่ก๋า พี่ดอย เราก็สนิทคะ
พี่ทั้งสองนิสัยดีมากๆ เลย
ได้มีโอกาสเจอพี่ก๋าตอนงานหนังสือฯ ด้วยคะ
ยิ่งดีใจเข้าไปใหญ่ เพราะได้คุยกันนานมากๆ และได้แลกเปลี่ยนอะไรหลายๆ อย่าง ที่ดี มากๆ เลยคะ

มีความสุขกับการเขียนบล็อกนะคะ

โดย: onedermore

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:42:30 น.

เมื่อวานซืนมาอ่านเรื่องตะพาบแต่ อ่านไม่จบตาลาย

วันนี้เข้ามาเป็นวันครบ365 วันในการเขียนบล๊อค

อ่านความจริงใจและความรู้สึกกับเพื่อนๆชาวบล๊อคแก๊งค์แล้ว
ซึ้งนะ เพราะอยากให้มีคนแบบคุณติณเยอะๆ

365วันของคุณ คุณยังติดใจขนาดนี้ รับรองถ้าไม่เบื่อไปเอง เพื่อนก็ยังต้องการเป็นเพื่อนกับคุณตลอดไป ปีหน้าครบ730วันอยากให้มีการพบปะสังสรรค์(ต่างคนต่างออกค่าใช้จ่ายเองไม่รบกวนคุณติณ)ที่ภูเก็ตดีไหมยายเก๋าจะได้มาเที่ยวด้วย

โดย: ยายเก๋า (ชมพร

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:50:13 น.

เจิมคนที่ 23 คริคริ
ยินดีด้วยค่ะพี่
วันนี้มาได้แว๊บบบเดียวจริงๆ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านแต่เช้าเลย
พรุ่งนี้ห้ามอัพบล็อกหนีหนูน๊า

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:46:57 น.

เขียนได้น่ารักที่สุด

เชื่อเลยค่ะว่ามาจากใจจริง

ขอให้เพื่อนคนนี้อยู่เล่น Blog ไปนานๆ

สักวันเราจะทักกันว่า

"คุณยายจาไมก้า กับคุณตาปลายแป้นพิมพ์" นะนะ

(ถ้าแม่หมูไม่โดนลมอะไรหอบไปเสียก่อนนะคะ)

ขอโทษที่มาช้านะคะเพิ่มกลับเข้าบ้าน

โดย: แม่หมู (jamaica

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:56:32 น.

เล่าถึงมิตรภาพในบล็อกของคุณตฤณอ่านเพลินเชียวครับ

โดย: Insignia_Museum

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:05:52 น.

เย้ๆๆๆๆ อย่างนี้ต้องฉลอง

ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่า มิตรภาพดีๆสามารถหาได้ในบล็อคแก๊งค์จริงๆค่ะ

ยินดีกับท่าน สว.ด้วยนะคะ ที่สามารถทำให้365วัน เต็มไปด้วยความสุขสนุกสนานค่ะ ขอให้รอบต่อไปของ365วัน ยังคงความสุขอย่างนี้ไปเรื่อยๆด้วยนะคะ

โดย: pinkyrose

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:19:10 น.

ตอบ คห. ที่ 24

"เราเป็นเพื่อนกัน.... OKนะ"... 21
คุณยายจาไมก้า กับคุณตาปลายแป้นพิมพ์

555 ช่างเรียกนะครับคุณแม่หมู ภายในปีนี้ เริ่มนับจากวันนี้ คงจะยังไม่เลิกราการเขียนบล็อกครับ มีเรื่องให้เล่าอีกมากมายบานตะเกียงเลย ก็โธ่โถ เพิ่งมาเจอบล็อกแก็งค์ตอนสูงวัยพอสมควรแล้ว หลังจากที่หาเวทีมานาน

ไงละก็ขอจารไว้ในบล็อกแห่งนี้ อย่างไรละก็ หากเราเป็นอะไรไปก่อน มันจะยังอยู่ให้ลูกได้ดู ให้คนรุ่นหลังที่บังเอิญผ่านมาพบได้ดู ได้อ่าน ได้สาระบ้าง ไม่ได้บ้าง ก็ดีกว่าจากโลกนี้ไปแบบไม่ได้จารึกอะไรไว้เลย

แต่แบบ..เขียนไว้ตามถ้ำ จารึกไว้ตามกำแพงวัด ไม่เอานะครับ 555

โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:27:26 น.

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:29:42 น.

ขอลงชื่อร่วมแสดงความยินดีก่อนค่อยอ่านนะครับ เพราะอีก ประมาณ 5 นาทีจะหมดวันนี้แล้ว

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:54:40 น.

อ่านแล้วคิดถึงวันแรกๆ ที่เขียนของผมวันแรกๆ ก็มีคนมาดูน้อย เพราะเขียนไม่น่าสนใจด้วยมั้ง ไม่รู้เขียนไปได้ยังไง "ทดลองทำบล็อก" แต่มันก็ตั้งแต่ปี 2006 แล้ว ตอนนั้นลูกเล่นบล็อกยังไม่เยอะ

ส่วนเพื่อนๆ ที่เขียนมาด้วยกันที่รู้จักกันมาตั้งแต่เริ่มเขียน หายไปเกือบหมดแล้วครับ ก็น่าเสียดายเค้าคงไม่ว่างไม่งั้นก็คงมาเขียน แต่บางคนคุยทาง MSN เค้าว่าไม่รู้จะเขียนอะไร

ที่บอกว่าคนดูแค่ 41959 ครั้งเท่านั้นเอง อาจจะนับผิดก็ได้ ผมว่าน่าจะมากกว่านั้น เพราะระบบนับจำนวนของบล็อกแก๊งค์มีปัญหาบ่อยบางครั้งก็ RESET ตัวเองเริ่มนับจากศูนย์ใหม่ ซึ่งบล็อกของผมเกิดเหตุการณ์นี้ไม่ต่ำกว่า 4 ครั้งแล้ว

เรื่องความคิดเห็นแตกต่างจนอาจไปสู่ความขัดแย้งผมมองว่า ขอบเขตของความเห็นที่แตกต่างต้องตั้งอยู่ในความเคารพสิทธิ์ของผู้อื่นและไม่ดูถูกผู้อื่น (ผมคิดของผมแบบนี้นะ) ถ้าความเห็นไม่ตรงกันแล้วด่าทันทีแบบนี้คุยด้วยไม่ได้แน่

ก็ขอให้เขียนไปอีกนานๆ นะครับ

ป.ล.เช็คหลังไมค์ด้วยครับ (เดี๋ยวส่งหลังไมค์ไปให้

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:13:50 น.

555 เมื่อนายหัวภูเก็ต จะไปล้มทับพ่อเลี้ยงทางเหนือให้อยู่หมัด อย่าลืมเรียกด้วยน่ะ ขอแจมด้วยคนค่า 555

ยินดีด้วยกับคุณตฤณนะค่า
บล็อกนี้สร้างความสุขและรอยยิ้มให้กับคนอ่านได้เสมอ
รวมทั้งเรือ่งวาบหวิวด้วย กร๊ากกก

อย่างที่ยายเก๋าเคยพูดไว้นะค่า คุณติณ เล่นบล๊อกได้ไม่นาน แฟนคลับเยอะมักมากกกกกกก
ขอให้คุณตฤณสร้างดีดีให้พวกเราได้อ่านกันไปเรื่อยๆทุกวันเลยนะค่า

อ้อ เล่นของสูงอีกแว้ววววนะ

โดย: เค็ง (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:17:17 น.

เฮอ!!! รอดไป แอบไปเห็นว่าจะแขวะเรา ฮึ หลงด่าไปซะจมหูเลย 555 ก็แหม มีน้องบ่าวกับเขาสักคน ปากคอเหลือหลายนี่ สักนิดสักหน่อยขอให้ได้ตอดเจ๊สักหน่อยก็ยังดี ไม่งั้นจบ blog ไม่ลงใช่ม๊ะ 5555 ก็เล่นเอาเจ๊ห้อยไว้เป็นติ่งสุดท้ายเลยนิ

แต่ก็ภูมิใจนะ ยังงัยน้องบ่าวเราก็ไม่ทิ้งเราอยู่แล้ว
รวมกันเราอยู่ จบ blog ไม่มีตรู ฮึ....คอยดูหูยาน

โดย: cengorn

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:08:14 น.

อย่าคิดนานเขียนเลยครับ คนที่ 38

สวัสดีครับคุณเค็ง

เดี๋ยวผมก็อัพบล็อกใหม่อีกละ คอยติดตามนะ ตอนท้ายๆมีแขวะเจ๊อรด้วย ห้ามบอกล่า

โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:35:03 น.
อย่าคิดนานเขียนเลยครับ คนที่ 42

อะไรนะ I น้องบ่าว มีแอบแขวะอีกแล้วเหรอ หน๋อยมีการห้ามบอกอีกต่างหาก กะว่าจะเข้าไปหาหลังจากแวะมาหาคุณเค็งอยู่พอดี ชิชะ ต้องตามไปดูซะแล้ว เราก็ชักจะนึกอยู่ว่าเออน้องบ่าวเราไปไหนทำไมเงียบจังหน๋อยเล่นแอบมาเข้าหลังบ้านนี่เอง ฮึ

โดย: cengorn วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:0:45:23 น.

5555 สองพี่น้องไปเคลียร์กันเองนะค่า

โดย: เค็ง (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:18:25 น.

เอ้ยกลับไปอ่านอีกที มีต่อด้วยเหรอ 555 ก็ขอว่าถือเป็นคำชมก็แล้วกันนะ จะพยายามไม่แก่ไม่เฒ่าไปมากกว่านี้แล้วน้องบ่าวเอ้ย
แค่ตอนนี้ก็ต้องตะบันน้ำกินอยู่เนืองๆ แย้วววว

โดย: cengorn

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:19:39 น.

ได้ค่ะ มีอะไรเด็ด ๆ ๆ มาก๊อก ๆ ๆ เรียกบ้างน่ะค่ะ

เผื่อลืมไปหาค่ะ

โดย: Gunpung

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:6:37:09 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ

แอบอ่านเม้นท์ไปด้วย
กลัวมีใครพาดพุง เอ๊ย พาดพิงนิชคุณครับ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:38:17 น.

เฮ้ยยยย เค็งว่า นายหัวภูเก็ต กับพ่อเลี้ยงเชียงใหม่ ต้องได้รางวัลมิตรภาพ สายสะพายคาดพุงแน่เลยอ่ะ
แฟนคลับเยอะจริง ๆๆๆๆๆๆ
แต่ความหล่อเนี่ยยยย คงต้องให้แฟนคลับตัดสิน

ล.ป. ลืมไป เค็งไม่คิดเลยว่าคุณก๋า อ่านเพลย์บอยด้วยแหละ คิดว่าคุณติณอ่านคนเดียวเสียอีก หรือว่า 2 คนนี้ ซื้อแล้วแบ่งกันอ่าน 55555
ไปแหละ เด๊ยวโดนลูกหลง แซวท่านพี่ทั้ง 2

รักษาสุขภาพนะค่า

โดย: เค็ง (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:45:05 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ

กลับมาดูรูปเพื่อนๆ Bloggang ค่ะ

ตอนไม่ใส่แว่นค่อยยังชั่ว ดูใกล้เคียงกันหน่อย

รูปใส่แว่นเด็กมาก ดูเด็กกว่าแม่หมูเป็น 10 ปี เลย

มาเยี่ยมเราครั้งแรกแทนตัวเองว่า
........

2 เดือน เก่งขนาดนี้ โฮ..เห็นแล้วอยากร้องไห้ ฮือ ฮือ
"เพราะพี่ เกือบปีแล้ว" เพิ่งได้เท่าที่เห็น
ลึกๆกว่านี้ ไม่กล้าลอง กลัวบล็อกพัง 555
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 9 กันยายน 2553 20:49:50 น.

พอเอารูปมาเทียบกัน
โอ๊ะโอ๋รูปตัวเองเด๊กเด็ก

ขออุ๊บอิ๊บ เรียกพี่ปลายแป้นพิมพ์
เลยได้ไหม

คริ คริ งุงิ หุ หุ ขอใช้ครั้งแรกที่Blog นี้ละกานนะ

โดย: แม่หมู (jamaica

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:55:09 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่ชาย

แล้วปอยจะติดตามผลงานดีๆ ที่แปลกกว่าชาวบ้าน สไตล์สร้างสรรค์แต่สอดแทรกแนวติดเรทของพี่ชายนะ

โดย: reception hall

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:06:03 น.

สวัสดียามเช้าครับทุกคนที่มาฝากรอยจารึกทิ้งไว้ในปีที่ 2 นี้

หากผมมีเวลาว่างมากพอ รับรองจะสรรหาแต่สิ่งดีๆ มาให้เพื่อนๆอ่านกันโดยสม่ำเสมอ แต่ถ้าผมไม่ว่างไปทักทายบ้าง ก็อย่าเพิ่งหลบลี้หนีหน้ากันไปไหนนะ ช่วงนี้รู้สึกงานเยอะ ต้องเข้าโหมดการทำงานก่อนครับ ว่างจากนี้ค่อยทยอยทักทายกันนะครับ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:22:03 น.

..อรุณสวาทค่ะพี่ปลายฯ
พี่เป็นคนละเอียดอ่อนจริงๆ สมกับเป็นนักเขียน 55
แต่อย่ามัวแต่จิ้มแป้นพิมพ์จนลืม ทำการบ้านบ่อยๆนะพี่ เดี๋ยวจะโดนคุณครูสั่งทำโทษ ไปนอนนอกห้อง

..พี่เป็นคนน่ารัก คุยสนุก ไม่แปลกใจเลยที่ผ่านไปแค่ปีเดียว เม้นพี่เกือบ 5 แสนแล้ว อิอิ ถ้านู๋มาเจอพี่เร็วกว่านี้ พี่อาจได้ 5 แสนพอดี อิอิ

โดย: pinkypunch

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:01:35 น.

สวัสดีครับพี่

ดีใจด้วยนะครับที่บล็อคครบปี แต่มีต่อไปเรื่อยๆนะครับ อย่าพึ่งหยุด

ผมจะแวะมาเรื่อยๆครับ

โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:36:18 น.

สวัสดีครับพี่ติณ.....ครบรอบ 365
วัน + 1 แล้วเหรอ ไม่น่าเชื่อว่า
ใช้เวลาแค่นี้ แต่แฟนคลับตรึม
เลย. นี่ดีนะครับที่คุณสองพีแนะ
นำให้มาอ่านของพี่ติณ.

บอก ตรง ๆ ไม่ผิดหวังที่ได้รู้จัก

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:15:09 น.

ติดตามคารมของพี่มานาน ขอเปิดตัวทักทายละกัน ครบปีแล้วก็ขอให้ครบหลายๆปีนะค้า พรือก็คนบ้านเดียวกัน จะติดตามพี่ตลอดไปแล้วจะแวะมาบ่อยๆ

โดย: คนตะกั่วป่า IP: 180.180.198.84 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:48:40 น.

เข้ามาปลื้ม...ด้วยค่ะ กับมิตรจิต มิตรใจ ที่ได้รับ...

อารมณ์เดียวกับคุณตฤณเลยค่ะ ไม่นึกว่าวันนึงจะได้เข้ามาบล็อกแกงค์เหมือนเชยๆ ค่ะ จำได้ว่าเราก็มะงุมมะหงาหราในเวลาไล่เลี่ยกัน ทำบล็อกผิดๆ ถูกๆ บางคนบอกมาแล้วก็ยังทำไม่ถูก...อ่าน
ไปก็ขำไป เหมือนตัวเองเลย...

ไม่รู้จัดช่วงอายุของ ส.ว ไว้เท่าไหร่ แต่เต็มใจอยู่ในช่วงนี้เหมือนกันค่ะ ไม่รู้ว่าจะยังเขียนบล็อกได้อีกนานมั้ย...แต่ตอนนี้ยังอยากเขียนอยู่

พอเข้าใจได้ค่ะ พอมีคนแวะเข้ามาทักทายเรา อ่านเรื่องของเรา เราก็รู้สึกดีเนาะ...ทำให้อยากเขียนต่อๆ ไปอีก

เหมือนกันเลยค่ะ ไม่ได้เล่นเฟซบุค ไฮไฟว์ เอ็ม รู้สึกไม่ถูกจริตกับเรา...สงสัยจะแก่ค่ะ

มาดูกันค่ะ คุณตฤณ ใครจะเลิกราไปก่อนกัน...

เรื่องเปิดเผยตัว...ถ้ามีโอกาสได้เห็นคุณตฤณจะเดินเ้ข้าไปทักทายก่อนทันทีเลยค่ะ รับรอง

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:54:44 น.

ยินดีเข้ามาคุยเรื่อย ๆ คะ
แต่ป๊อปคงไม่มาบ่อยช่วงนี้นะค (บอกไว้ก่อน 555)

ช่วงนี้เรียนหนักมากเลยคะ
การบ้านเยอะ งานเยอะมากกกก
ที่ใช้เน็ทเพราะต้องทำงานด้วยคะ
เลยแอบมาเล่นซะนี่ 5555

ยินดีที่ได้รู้จักคะ :)

โดย: onedermore IP: 110.49.193.212 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:12:11 น.

คห. 43 ยินดีครับ คนบ้านเดียวกัน น่าจะชอบกินลูกมุดอ่อนเกล็ดกับหนมจีนเหมือนกันนะ 555

ไม่อยากบอก เหรียงดองนะ..ของโปรดเลย

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:45:10 น.

ความรู้สึกดีดีเกิดขึ้นเมื่อไหร่
ก็ไม่ทราบเหมือนกัน
แต่ว่าพอเกิดขึ้นแล้ว .. ก็คงอยู่ล่ะน๊าพี่น๊า

บล็อกพี่แต่ละบล็อกยาว
ดี.ต้องอ่านหลายวัน
เพราะบางครั้งเวลาไม่พอ
แบบว่า...
พอนู๋อ่านบล็อก งานการนู๋ก็ไม่ทำ
แล้วนู๋ก็หัวฟูทุ๊กกกที
แต่ก็ .. ไม่ได้อ่านทุกบล็อกนะคะคะ
บางบล็อกของพี่ รูดปรื๊ดดดดดมาเม้นท์เลย
ก็ภาพหวาดเสียวซ๊าาาาาาา

อยู่กันไปเรื่อยๆนะคะพี่
ตรงจุดที่ ...สบายสบาย

ตลอด 365 วัน และต่อต่อไป
ก็ถ้า ..
ข้อความใดของนู๋
ที่จะทำให้พี่ขัดข้องหมองใจ
พี่ก็ทนไปเรื่อยล่ะน๊าพี่น๊า
เพราะนู๋ยังกวนได้อีก 55+

โดย: d__d (มัชชาร

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:48:40 น.

ดีจ้า .. ที่รู้จัก บล็อกนี้ จากตอนแรก ที่เข้า เพราะ เกิด อยากอ่าน เรื่องสั้น ขึ้น มา ไม่มีเวลาไปร้านหนังสือเลย หาจากหมวด เรื่อง สั้น ..ในbloggang
เจอล็อกอิน ..นี้ แปลกดี แถม มีเรื่อง ผี ๆ เอาละวะ แก้ ง่วง คลิกซะเลย
พอได้อ่าน ชักสนุก มีตลก ทะลึ่ง ปนไปด้วย เออดีน่ะ จากนั้น ก็ เข้าไปอ่านอีก เม้น บ้างบาง ที เพราะ ไม่มีเวลา
จากนั้น จขบ ก็กลับ มาเยี่ยม และก็ได้รู้จักกันเรื่อย มา ขอเรียก จขบ ว่าคุณ ปลาย ..ตามล็อก อิน ..ตอนหลังจะเป็น นายหัวแล้ว 555 มาดให้ ..
มาดู คอมเม้น ของเขา บ้าง ครั้งแรก เป็นไง อิอิ..

..ติดตามผมตั้งแต่บล็อกแรก เริ่มสตาร์ทเครื่อง แบบนี้ไม่เข้ามาเม้นท์ขอบคุณ ไม่ได้แล้ว

โชคดีที่เมื่อวานว่างทั้งวัน เลยคลิ๊กกลับไปดูบล็อกเก่าๆ แล้วนึกถึงตอนที่เรายังไม่เล่นบล็อก (ไม่เข้าใจอะไรทั้งสิ้น รายละเอียดบางส่วนบอกเล่าไว้ใน 99 วันที่ฉันสร้างบล็อก)

คือไม่รู้อะไรเลย เมนท์อย่างไร กดตรงไหน ทำไม่เป็นซักอย่าง ครั้นพอเริ่มรู้ก็เลือกอ่านบล็อกของเขา บังเอิญบล็อกที่ชอบ เป็นบล็อกแรกๆของเจ้าตัวเช่นกัน ซึ่งเขาเขียนไว้นานเป็นปี จนบัดนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าเจ้าของบล็อกจะรู้ไหมว่าเราชื่นชมบล็อกของเขา

สุขสันต์วันหยุดครับ....
โอ้..ยินดีมากเลยกับคุณแม่ลูกฉอง หนุ่มๆซะด้วย น่าจะแก่อ่อนกว่าลูกชายหนึ่งเดียวของผมไม่กี่ปี

ยินดียิ่งนัก ที่เข้ามาทำความรู้จักกับหนุ่มปักษ์ใต้ผู้มีพื้นเพเดิมแถวๆเขาหลัก...ติดตาามกันต่อไป ก็มีเรื่อยๆละครับ.....

สุดท้ายอยากบอกว่า..ขอบคุณครับ ที่แวะมาทักทาย..
..ตัดมาบางส่วน เข้ามาที จะพูดเยอะ คือเอกลักษ์ ของ คนคุยเก่ง เขาหละ
..มิตรภาพ ได้เกิด ขึ้น ตั้งแต่ วันนั้น เช่นกัน ขอบคุณ ที่ให้ ความสนุกสนาน ได้อมยิ้ม เวลาอ่าน คำแนะนำติ ชม ยินดีน้อมรับ
ใครจะเลิกเขียน ก่อนกัน นิ ..เอื้อ นับวัน มีภาระกิจ เพิ่ม ขึ้น สงสัย พ่อบ้าน กลัวว่าง มาก เอาแต่ เล่น บล็อก หุหุ
วันนี้ เม้น ยาวนะ ..สมกับ ครบรอบหน่อย ดิ..
ไปล่ะ ค่ะ มีความสุขทั้งครอบครัว ค่ า..

โดย: tifun

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:50:23 น.

น้องรินว่าพี่ก๋า ได้มาอ่าน ยิ้มไม่หุบแน่ๆ

ขนาดน้องริน อ่านไปยังอมยิ้มไปด้วยเลย

แต่ว่า เรารู้จักกันเมื่อไหร่อะ
ไม่รู้

รู้แต่ว่า
เมื่อไหร่ที่ ได้คุยกับ
ประธานชมรมไข่ขาด

น้องริน

มันส์พะยะคะ

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:05:25 น.

เพื่อนผมน่ะงอนไปหลายคนแล้วครับพี่ 555

ตั้งแต่มีลูกมีเมีย
ไม่สนใจเพื่อนเลย 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:06:58 น.

มาอีกครั้งหวังให้รู้ว่ามาแล้ว
ช่างแจ๋วแหววจริงหนาพ่อตาหนู(พ่อของลูกชาย)
ช่างเก่งกล้าหามีใครในกูรู
ที่จะสู้อุทิศกายถวายใจ

มีเวลาไปหามิตรคือศิษย์พระพุทธ
ได้ถึงสุดความศรัทธาว่ายิ่งใหญ่
อย่าเอาอย่างข้างชุมพรน่าอ่อนใจบ่นอะไรก็ไม่รู้อยู่ง็อบแง็บ....

บ่นทุกวันเล้ย..... ฮะ ฮะ ฮ่า แบบว่าไม่รู้จะเขียนไรดี

โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang

) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:15:57 น.

ถึงว่าซิ..วันนี้ทำไมถึงได้จามตลอดวันมาตั้งแต่เมื่อวาน
มีคนบ่นถึงเราที่ภูเก็ตนี้เอง

งวดหน้าจะแวะภูเก็ตไปทักทายอีกนะคะ
คราวนี้ให้พาคุณพี่ผู้หญิงข้างกายมาด้วย
จะได้ไม่เขินไง
(ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ยะ!!!)

สุขสันต์วันครบรอบ 356 วันทำบล็อคค่ะ
คุณติณฯ ก็เป็นชายหนุ่มจากบล็อคตัวเป็นๆคนต้นๆ(ที่มีอัธยาศัยดี)ที่เราพบเจอค่ะ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:23:11 น.

แวะมาในคืนฝนตก
นรกหรือสวรรค์ในคืนหนาว
ท้องฟ้าร่วงหล่นฝนพราว
ใจใต้ยังเจ็บร้าวอีกต่อไป

ตกอีกแล้วเฮ้อ....

โดย: gymstek

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:27:10 น.

ท่านประธานชมรมไข่ขาด นี่ พี่ตฤณน่ะ ยังไม่ยอมรับอีกเหรอ อุตสาห์มอบ ตำแหน่งขวัญใจให้

พี่ก๋า ชอบหอย พี่ตฤณกำลังเก็บหอย เอ้ย เก็บเกี่ยวเรื่องหอย ๆมาให้เชยชม

รอวัน ฉันชมหอย

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:41:16 น.

แล้วเป็นไปได้ไหมคะทั่นประธานไข่ขาด

รินดูบล๊อกรินวันนี้ ตรงโลโก้เพี้ยนๆ ไปค่ะ ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร

ตอนเย็นแอบแว๊ปเล่นที่ร้านเน็ต

พอมาบ้านมาเปิดดูก็ไม่เห็นมีอะไรปกติ

หรือว่า บล๊อกริน ติดไวรัส ไวร้าย ไหมเนี่ย

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:53:12 น.

เกือบพลาดบล็อกไปแล้วนะค่ะนี่ เห็นมาอ่านบล็อก
โครงการแล้วบอกว่าจะเก็บเอาไว้ 1 วันแล้วก็
จะอัพบล็อกพิเศษ นู๋ก็คิดว่าพิเศษอาจจะเป็น
บล็อกครบรอบแต่งงาน แต่เอ๊า ดันเป็นครบรอล 1 ปี
ของบล็อกแก็งค์ ... แฮ่ๆ หนูคิดไปเองน่ะค่ะ

ก่อนอื่นยินดีด้วยนะค่ะสำหรับบล็อกครบรอบปีค่ะ
จริงๆ แล้วตั้งแต่อ่านบล็อกของพี่มาพู่ว่า
เหมือนบล็อกพี่จะนานกว่านั้นนะ อาจจะเพราะว่าพี่เอง
รู้จักคนเยอะก็ได้มั้งค่ะ เพราะว่าทุกคนที่ไปวนเวียน
เขียนเม้นท์จะเข้ามาทักทายพี่ตลอดเลย

สำหรับหนูรู้จักบล็อกของพี่ก็ด้วยบล็อกของคุณจิน
น่ะค่ะ ช่วงทริปไปเที่ยวภูเก็ต อ่านไปอ่านมาแล้วก็เลย
เข้ามาทักทายกันซะเลยดีกว่า .. และไม่ผิดหวังเลยค่ะเพราะ
เรื่องสั้นของพี่แหวกแนวคนอื่น อ่านไปก็ขำไป
ผ่อนคลายดีไม่น้อยค่ะ ยิ่งที่เคยบอกว่าชอบคำผวน
ดูเหมือนว่าบล็อกนี้ก็เล่นเอาโดนใจกับคำผวน "ดี"ห่างเหิน
นี่ล่ะค่ะ

เพื่อนบล็อกเหมือนสายลมค่ะพี่ มาๆ หายๆ ไปๆ มาๆ
เหมือนเงินในกระเป๋าอีกต่างหาก ดีๆ ก็มีไม่ดีก็เยอะ
แต่ว่าเราเลือกยังไงเท่านั้นเองน่ะค่ะ แต่ว่าส่วนมาก
พี่ก็เจอเพื่อนน่ารักทั้งนั้นเลยค่ะ เรียกว่าก็เป็น ปสก.
ใหม่ๆ นะค่ะที่ทำให้เจอเพื่อนที่คุยกันห่างๆ
มาเจอกันเลยกลายเป็นอะไรที่พิเศษจริงๆ
ไม่แน่สักวัน รู้จักกันไม่ถึงปีเราอาจจะได้ปะหน้า
กันอย่างกระชั้นชิดก็ได้นะค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:38:57 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่ชาย

วันนี้อากาศทางภูเก็ตเป็นยังไงบ้างค่ะ

โดย: reception hall

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:01:00 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:28:25 น.

โดย: เศษเสี้ยว

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:47:00 น.

อรุณสวัสดิ์ค่า พี่ปลายฯ
..วันนี้วันอังคาร อยากให้มีแต่วันอาทิตย์ จะได้ไม่ต้องมาทำงาน

โดย: pinkypunch

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:26:59 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะค่ะพี่ตฤณ ถูกใจปอยที่สุดเลยค่ะ อิอิ

บ้านปอยก็ไม่ค่อยหนาวค่ะ อากาศก็มัวๆ ค่ะ แต่มีลมหนาวช่วงเช้านะค่ะ สบายใจเวลาที่ได้สูดอากาศแบบนี้

พี่ตฤณเวลาหัวเราะเนี่ย เหมือนเด็กเนอะ คริ คริ

พี่ตฤณสร้างภาพอีกแระ

โดย: reception hall

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:56:22 น.

พี่ตฤณ อะไรขาดกันแน่ สังเกตุดีดี แหม

ไม่ใช่ account หรือ แอคสะติ้งหรอก

เคยบอกแล้วไงว่าไข่ขาด
แล้วกลับคืนไม่ได้จริงเหรอ อิอิ

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:00:51 น.

สวัสดีสาย ๆ ค่า คุณติณ
อ้าว แล้วจะดองหอยอีกนานแค่ไหนแหละ ก็เจ้อร ไม่ชอบหรอ 555 ของแสลงมั้งเนอะ

มาส่งอาหารกล่องให้ทานค่า

โดย: เค็ง (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:13:00 น.

สำหรับโจทย์การเขียนงวดหน้า แต่ว่าเมื่อไหร่
เดี๋ยวต้องลองถามคุณเป็ดสวรรค์อีก่ทีนะค่ะพี่
แต่ว่าโจทย์หน้าให้เขียนตามสไตล์ที่ต้องการ
โดยเขียนถึงฤดูทั้งสามฤดูเลยค่ะไม่ว่าจะเป็น
ฝน หนาว ร้อน เรียกว่าเอามาเขียนหมดเลยนะค่ะ
...

รออ่านงานเขียนของพี่อีกค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:26:06 น.

สวัสดีตอนเช้าครับพี่

ยินดีที่จะมาอ่านมาเยี่ยมที่นี่

จนกว่าผมจะไม่ได้เล่นบล็อคเช่นกันครับ

โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:32:49 น.

สวัสดีตอนสายคุณชายสอง(พระเอกหนังจีน)
ไม่เป็นรองใครใครในแผ่นถนน
ถนนนักเล่นบล็อกก็อกล่างบน
มีแต่คนมาหาว่าตรึมตรึม

ถ้าหากเป็นมอ'ไซค์ใส่เกียร์ผลุง
สตาร์ทพุ่งล้อหลังดังบึ๋มบึ๋ม
ปล่อยชาวบ้านเร่อร่าน้ำตาซึม
นั่งเสงี่ยมสงบหงึมอยู่ข้างทาง

เห็นชอนกลอนเลยเขียนมั่ว ๆ เอา

โดย: ลุงบูลย์ อีกครั้ง (pantamuang

) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:41:30 น.

ตอบโจทย์ตะพาบโครงการต่อไป...

พล็อตแรกเริ่ม จะเขียนว่า..

สักวาหน้าร้อน นอนชักว้าว

สักวาหน้าหนาว สาวตก.......(ท่อ)

แต่ตอนนี้ เปลี่ยนใจแล้วครับคุณพู่ 555

มาหวานไอเดียกระฉูดโปรยไว้แถวนี้ดีกว่า..เผื่อมีคนสนใจเขียนแนวนี้

ผมอยากให้คุณก๋าเขียนนะ คงน่ารักดี อิ อิ

โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:48:12 น.

เม้นท์ไว้ที่บล็อกคุณพู่ แล้วเก็บมาไว้ในบล็อกตัวเอง ผมอยากให้คุณนิชก๋า ณ. ล้านนา เขียนกลอนแนวนี้จริงๆนะ 555

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:51:30 น.

ขอขอบคุณคำอวยพรในวันเกิด

พรประเสริฐทรงคุณค่ากว่าสิ่งไหน

ทั้งอีการ์ดบทกลอนซาบซึ้งใจ

ขอคุณพระรัตนตรัยคุ้มครอง..ท่าน..เช่นกันเอย

โดย: หน่อยอิง

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:06:38 น.

ฮ่าๆๆๆ

พี่ตฤณเล่นยื่นข้อเสนอที่ผมทำไม่ได้มาซะงั้นครับ 5555

วีเจก๋า

เท่ดีเหมือนกันนะครับพี่ 5555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:26:15 น.

ผมไม่ค่อยทันมุขอ่ะพี่

แต่ขอฮาก่อนเนอะ

ชายกลาง ชายกลาง

ดีนะ ไม่เป็นชายน้อย ฮ่าๆๆๆ

ว่าแต่ทำไมต้องเป็นชายกลางหล่ะครับพี่

อันนี้ไม่เข้าใจจริงๆ แหะแหะ

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:35:51 น.

เฮ้อ เข้าไปอ่านเม้นท์ของเพื่อนๆใน blog นี้แล้วเจอเสน่ห์ปลายแป้นฯ ไปแล้วกันท้างน้าน น้องปลายปล่อยวิชาไปเยอะ เม้นท์แต่ละคนมันๆท้างน้าน แต่เจ๊ไม่ได้มาเม้นท์เรื่องหอยที่นี่ซะหน่อย ไปเก็บตกมาจากพีอ้อ ซะงั้น แถมโดนดองจนหอยเปรี้ยวอีกต่างหาก แต่ว่าไม่เปรี้ยวก็ไม่อร่อยนะ หอมเจียวด้วย หร่อยทั้ง
หอมเจียวหอยดอง จังฮู้
เขียนไปแล้วหวั่นๆว่าน้องบ่าวจะเอาไปแผลงเป็นอะไรได้อีกหรือเปล่านี่

โดย: cengorn

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:40:50 น.

55555+
ขอขำแบบเสียมารยาทนางสาวไทยหน่อยนะคะ อิอิ

ขอเรียกว่าพี่ติณได้มะคะ เพราะพิมพ์ง่ายกว่า "คุณปลายแป้นพิมพ์"น่ะค่ะ แถมประหยัดเวลาด้วย

ยอมรับว่าบล๊อกนี้ยาวมาก และฉัตรเป้นคนที่ไม่ค่อยอ่านบล๊อกยาวๆ ได้จบ นอกจากเพลินที่จะอ่านค่ะ

เข้ามาบลีอกนี้ได้ยังไงก้อไม่รุจิ รู้แต่ว่าเข้ามาแล้วเจอพี่ติณกะลังเก็บลองกอง เงาะและหน่อไม้ ทำนู่นทำนี่อยู่ รวมถึงเจ้าหน่อไม้ที่น่าทานด้วย
พี่ติณเขียนบล๊อก และตอบเม้นได้ฮามากค่ะ แม้มันจะติดเรทไปบ้าง(มากๆ เลย) แต่ก้อสนุกดี เอิ๊กๆๆๆ
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ กับก 1 ปีแห่งความสนุกสนานของการทำบล๊อก และยินดีมากๆ ที่ได้รู้จักพี่ติณที่แสนจะมุข(ติดเรต)เยอะ ^Q^

โดย: ณ ปลายฉัตร

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:55:20 น.

สวัสดียามบ่ายนะครับพี่ตฤณ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:31:16 น.

โดย: นาฬิกาสีชมพู

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:47:52 น.

ถึงพี่ตฤณ ประธาน ชมรมไข่ขาด ปทท.

ขอบคุณมิตรภาพดีดี ที่ไปทักทายกันเสมอ ๆ

รินไม่เคยอ่อนแอให้ใครเห็นเลย

แต่เวลานี้รินเศร้าเกินไปที่จะนั่งอัพบล๊อกที่ตัวเองชอบอีกต่อไปได้

ริน ดีใจที่มีมิตรภาพดีๆ อยู่ที่นี่

ขอเวลารินได้ หยุด และ ถอยออกมาสักพักนะคะ

แล้วรินจะกลับมาบ้า และเป็นตัวของตัวเองอีกครั้งนะคะ

น้องริน

อย่าได้สงสัยว่าเหตุอันใด
ทุกคนย่อมมีเหตุผลของตัวเองด้วยกันนะคะพี่ตฤณ

ไม่นานหรอกค่ะ น้องรินจะกลับมา
ถ้าพี่ตฤณรอได้ ณ บล๊อกแก้งค์แห่งนี้

ขอบคุณค่ะ

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:00:33 น.

ต้องขอบคุณพี่ตฤณ มากกว่าเจ้าค่ะ...ที่นำเรื่องราวดีๆ ที่อยู่รอบๆ ตัวเรา
มาแบ่งปันให้คนที่ไม่มีโอกาสได้รับรู้ หรือว่าเดินทางไปเห็นได้ด้วยตัวเอง

พลอยได้รับเรื่องรอบรู้ พร้อมกับความบันเทิงนี้ได้อย่างมีความสุข ทุกครั้งที่(หลง)เข้ามาอ่าน

(หยอกเย้าๆๆ)

น้องก็เป็นคนหนึ่งค่ะ...ที่ติดบล็อกงอมแงมแล้วเหมือนกัน
วันๆ ไม่อยากจะเงยหน้าคุยกับใครที่เดินผ่านไปมาเลยค่ะ
ไม่ดีเลยเนอะ...แต่ไม่รู้ทำไม เวลาที่เราเข้ามาในดินแดนบล็อกแล้ว มีความสุขดีจังเลย

ก็เลยคิดง่ายๆ ว่า...ความสุขที่หาได้จากสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัวเรา ผ่านทางโลกแห่งการสื่อสารที่ออนไลน์เพียงแค่พริบตา

เราก็เจอะเจอผู้คนที่อยู่ทั่วทุกสารทิศ และทุกมุมโลก ได้อย่างน่าอัศจรรย์มากๆ ว่าเราจะได้มาอยู่ในยุคไฮ-เทคฯ เช่นนี้ได้...

พร้อมๆ กับเราก็ยังคาบเกี่ยวกับเรื่องราวในอดีตที่เป็นธรรมชาติจริงๆ เป็นวันวานที่แสนหวานเมื่อได้นึกถึงทุกเวลาเลยค่ะ

พวกเราจึงเป็นคน 2 ยุค ได้อย่างน่าภูมิใจจริงๆ...เพราะเรื่องราวที่นำมาถ่ายทอดจากในอดีต...ผ่านเครื่องมือสื่อสารอัจฉริยะที่ชื่อ คอมพิวเตอร์ กับอินเตอร์เน็ตนี้

ก็เป็นสิ่งที่การันตีความสามารถของคนที่อยู่ในวัยเกิน 3 อัพไปแล้วอย่างแท้จริง

พี่ตฤณ...เป็นคนที่สร้างบล็อกได้อย่างน่าติดตามอ่าน และมักสรรหา อะไรมาตกแต่งบ้านได้สวยงามเสมอ

ณ จุดนี้...น้องยังนับถือคุณพี่เลยค่ะ...ที่อายุมากกว่าเรา(ตั้งเยอะ

ลามปามญาติผู้ใหญ่นะแก!!!)
แต่เก่งในการเล่นบล็อกได้อย่างเมพขิง(คำนี้ก็ได้มาเฉกเช่นคุณพี่นั่นแหละคร๊า) ถ้าไม่ลงรูป...ไม่รู้นะเนี่ย...ว่าเป็นหนุ่ม(เหลือ)น้อย

ไม่รู้อะไรดลใจให้น้องเข้าไปอ่านเรื่องสั้นของพี่เรื่องหนึ่ง...แล้วก็ทำการแอดเฟรนด์ (นี่ๆ เป็นเพื่อนกันได้นะเนี่ย

)
แล้วก็ลองเม้นท์ทักทายดู เพราะชอบในสำนวน การเขียนของพี่ตฤณมากๆ

ทั้งๆ ที่เราก็อยู่กันคนละกลุ่มบล็อกแก๊งค์...ไม่น่าจะมากิ๊ก เอ้ย! รู้จักกันได้เลยเนอะ

แต่คนเราเมื่อชะตาต้องกันแล้ว...ไม่ว่าจะรู้จักกันทางไหน...ก็รู้สึกดีๆ มีให้กันได้ โดยไม่มีต้องเฟคต่อกัน
(จริงๆ น้องก็อยากใช้คำภาษาไทยนะคะ...แต่นึกจะพิมพ์ไป มันกลายเป็นคำที่แรงกว่า ภาษาอังกฤษน่ะค่ะ...คิดไปเองเปล่าเนี่ย!!!)

ไม่คิดว่าจะเข้ามาเม้นท์มอยในบ้านพี่ตฤณ ได้ยาวเช่นนี้...นอกจากการเล่นคำ (ติดเรท

) ไปหลายบท ที่ผ่านมาแล้วนั้น

แต่พอมาอ่านเรื่องราวซึ้งๆ ในมิตรภาพของพี่ตฤณ ก็อดไม่ได้ที่จะพรรณนาความรู้สึกที่อยู่ข้างใน

ได้ถ่ายทอดออกมาให้พี่ตฤณ ที่เสมือนเป็นพี่ชายคนหนึ่งในโลกใบนี้จริงๆ ได้รับรู้ว่า

เปรมมี่ รักและเคารพในตัวพี่ตฤณเป็นอย่างมาก...พี่คือคนที่คอยติเตียน และทำให้น้องได้ใช้ภาษาไทย
ในการเขียนนิยาย หรือบทความต่างๆ ได้อย่างถูกต้องตามหลักจริงๆ

กราบขอบคุณ มา ณ โอกาสนี้ค่ะ...และขอให้เราอยู่เป็นเพื่อนบล็อกแก๊งค์ ในพันทิป
ไปด้วยกันอย่างนี้นานๆ นะเธอ...จากกันวันไหนฟ้า คงจะผิดหวัง
(ร้องเพลงให้ฟังซะเลย...เอ่อ ว่าแต่ พี่รู้จักเพลงนี้รึเปล่าล่ะ

น้องขอโทษ ที่ลามปามตลอด)

จะอีกกี่ 365 หรือ 366 (หวยงวดนี้แน่ๆ

) ก็จะติดตามเรื่องราวดีๆ จากพี่ตฤณไม่ไปไหนแน่นอนเจ้าค่ะ...จุฟๆๆ

โดย: Wonderfulmoon

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:07:42 น.

วัน เดือน ปี ผ่านไปเร็วจังนะ
เพลอแป๊ปเดียวครบรอบ 1 ปีแล้ว
ได้มาเจอพี่ตฤณ มากอารมณ์ขัน
และมีเรื่องราวเอามาเล่าสู่กันฟังอ่านแล้วไม่น่าเบื่อ
แล้วจะหาแวะเวียนมาบ่อยๆ นะครับ

โดย: the mynas

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:23:03 น.

ฟี่จำไม่ได้ว่าเข้ามาอ่าน blog พี่ครั้งแรก blog ไหน แต่ขอบอกว่า
เข้ามาทีไร ต้องได้อมยิ้มซะเมื่อยแก้มกลับไปค่ะ
(ไม่กล้าหัวเราะดัง แค่ยิ้มกะคอม เพื่อนก็ทักว่าอาการหนักแว้วว)

ปอลิง. ไอ้ตรงที่ทำให้อมยิ้มเนี่ยก็ตรงคำผวนค่ะ คิดได้ง๊ายยยยยยย

โดย: Paulo

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:23:21 น.

สุขสันต์วันเกิดสำหรับ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=plaipanpim
ขอให้เขียนสาระสนุกอย่างนี้
ไปนานๆนะครับ...plaipanpim

โดย: panwat

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:25:03 น.

ข้าวโพดหวานๆ อาร่อยๆจ้า ไม่ต้องใส่น้ำตาล

โดย: แม่หมู (jamaica

) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:46:48 น.

เห็นตำนานรัก bloggang ของคุณพี่แล้ว.. ทึ่ง.. อึ้ง.. ทึ่ง..

คิคิ คุณพี่พัฒนาแย้วววววว..

อ่านตอนท้าย ๆ เหมือนคุณพี่จะลาไปไหน.. ซะยังงั้น..
อย่าเพิ่งไปค่ะ ถ้ายังไม่ได้อ่าน blog ของคุณน้อง... blog ใหม่คลอด.. ในเร็ววัน..รอให้หายเหนื่อยซะก่อน..

โดย: poongie

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:50:26 น.

หุหุหุ

ผมขอยอมแพ้ครับพี่
หนุ่มไร้เดียวสาแบบผม
เขียนกลอนแนวนี้มะได้จริงๆครับ 5555

ผมเห็นโจทย์
ว่าจะเขียนแนวหวานซึ้งครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:53:36 น.

สวัสดีวันที่ 366 ในบล็อกแกงค์ค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:34:23 น.

สวัสดีครับพี่ครับ
ขอบคุณที่ชอบภาพกระแดะศิลป์ของผมครับ

ฮ่าๆ

วาดตอนง่วงๆ วาดปหาไปเน้อ

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์

) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:20:06 น.

แวะมาทักค่ำๆ จะบอกว่า ทานข้าวให้อร่อย นอนหลับ ฝันดี ..ซื้อหวย บ้างน้า..
เผื่อถูกรางวัลที่ 1 อย่าลืม สัญญา นะจ้ะ สัญญา เราอยากไปรำลึกอตีต ที่แหลม พรมเทพ สมัย แต่งงานใหม่ๆ ..ฮิ้ว.ววว
.

โดย: tifun

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:26:06 น.

อิอื

ผม(เดิน) ผ่านหญิงมาหลายร้อยเลยครับ

หนุ่มๆ ก็ผ่านมา แต่ไม่ค่อยจาสนใจ ฮ่าๆๆๆ

ไม่ขนาดนั้นหรอกครับพี่ ผมเคยเจอเรื่องเสียใจมากสุดครั้งเดียวในชีวิต คือคนที่ผมรักเสียไป

ผมเศร้ามากๆเลยครับ ไม่เป็นอันกินอันนอน ขนาดตื่นมาพร้อมน้ำตาเลยอ่ะ แถมละเมออีกต่างหากแหน่ะ
สองปีเต็มๆ แล้วมันก็ผ่านมา

และหลังจากที่ผ่านมาได้
ผมก็ได้รู้ว่า
โลกนี้ไม่มีอะไรให้ต้องเสียใจขนาดนั้นอีกต่อไป

และวันที่คิดได้ ก็เริ่มเขียนบล้อก กลิ่นดอย นี่แหล่ะครับ

และกลิ่นดอยก็ศึกษาชีวิตของตนเอง เขียนเป็นบล้อกให้คนได้อ่านจวบจนวันนี้ (เว่อร์เนอะ เหมือนนิทานหลอกเด็กเลยครับ)

ขอบคุณที่เขียนชม (ถือว่าเป็นคำชมครับ) นะครับพี่

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:14:41 น.

อายุทำบล็อกพอๆกันเลยค่ะ

โดย: นาฬิกาสีชมพู

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:53:19 น.

ได้รู้จักที่นี่ผ่านบล็อกน้องสนิทเปรมมี่ เห็นคุณพี่ตฤณไปเม้นท์ที่นั่นทีไร ฮาน้ำตาเล็ดทุกที
ติดใจอารมณ์ขันเลยตามผู้ชายมาถึงบ้าน

เห็นสาระ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยและความบันเทิงเริงใจที่มีที่นี่
ก็หักห้ามใจตัวเองไม่ได้ ต้องแวะเวียนเข้ามาอยู่เรื่อยๆ

ขอบคุณค่ะคุณพี่ตฤณที่แวะไปหาน้องบ้างเป็นบางครั้งบางคราว

ขอให้มีความสุขในการขึ้นปีที่สองนะคะ

โดย: นกหค

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:43:50 น.

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่ติณ ครบหนึ่งปีแล้ว เราก็ยังรู้จักและมีมิตรภาพให้กันเสมอมา ขอบคุณน่ะค่ะพี่ติณที่วันนั้นเราได้คุยกันและพี่ได้ทิ้งคอมเม้นต์ไว้ให้

ผ่านมาเร็ว ไว ยังกับโกหก เข้าบ้านพี่ติณทุกรอบ ก็จะได้รอยยิ้ม น้อย ๆ ไว้ตลอด ขนาดบล็อกครบรอบปี ของพี่ติณยังทำให้น้องสาวคนนี้ยิ้มได้เลย

กลับบ้านได้น้ำชุปพังงาฝีมือแม่หรือพ่อไม่แน่ใจ ข้าวสวยป้านำมาให้จากกระบี่ ปลาเค็มทอดป้าอีกคนทอดมาให้จากภูเก็ต และเอ๋ก็นำทั้งหมดมากินที่กรุงเทพจร้า ส่วนหมี่สั่วกินที่บ้าน อร่อยทุกวันค่ะ ฝีมือแม่ เห็ดโคนใส่หมูสับและหมี่สั่ว ข้าวร้อน ๆ อร่อยอย่าบอกใคร...

โดย: aenew

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:15:48 น.

อายุการเขียนบล้อกเยอะกว่าคุณปลายแป้นพิมพ์มาก แต่เขียนอะไรไม่เป็นโล้เป็นพายกว่าคุณเยอะเลยค่ะ

ยินดีกับทั้ง 365 วันที่มีทั้งบล้อกแล้วก็มีทั้งมิตรภาพด้วยนะคะ

โดย: i'm not superman

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:01:51 น.

^__^
มีเรื่องราวมากมายอยู่ในนี้

โดย: yopathum

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:07:45 น.

Free Image Hosting Photo Sharing Funny Pics

มีคนมาหาที่บ้าน แต่ไม่ได้ทิ้งโน๊ตไว้ให้ คุณติณ แต่ไปทิ้งไว้ที่บ้านเค็งจ๊ะ

อย่าคิดนานเขียนเลยครับ คนที่ 23

อีกหน้อยนะลืม เรานะไม่ใช่ผีนีจ๊ะ กลางวันก็ออกมาได้ ไม่ใช่ว่าเจอแดดแล้วตัวจะละลายก็เปล่า แถมเข้มขึ้นอีกต่างหาก อะไรกัน แค่เห็นกลางวันก็ อึ้ง ทึ่ง เสียว กันแล้วเหรอ แล้วที่เห็นกลางคืนกันทุกวันทุกวันนะไม่แย่เหรอจ๊ะ ฝากcopy ไปให้น้องบ่าวด้วยนะคะ เมื่อกี้ก็แวะไปมาแต่ไม่ได้ส่งเสียงทักทายอะไร แวะไปดูว่าเพื่อนๆไม่ mouth อะไรมันๆกันบ้านนั้นมั่งนะ เพราะน้องบ่าวเราแกมีฝีปากขั้นเทพ ซะขนาดนั้น

โดย: cengorn 10 พฤศจิกายน 2553 2:24:52 น.

โดย: เค็ง (ลงสะพาน...เลี้ยวขวา

) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:4:37:52 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:7:35:51 น.

หวัดดียามเช้าค่ะ

หวังว่าคงจะไม่ไปกับน้ำนะ

โดย: kapeak

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:8:41:57 น.

อิอิ อรุณสวัสดิ์ยามสายค่ะ พี่
..สงสัยนู๋จะต้องหัดตื่นแต่เช้าตรูมาวิ่งบ้างและ เอวเริ่มมีห่วงมาเกาะรอบๆแย้ว

โดย: pinkypunch

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:55:42 น.

ใกล้เที่ยงแล้วเด้ วันนี้เจียกโก้ยกับโก้ปี้แล้วม้าย

โดย: คนตะกั่วป่า IP: 182.52.45.28 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:41:33 น.

สวัสดีค่ะพี่ติณ

ว๊าว ดีจังเลยที่พี่ติณยังจำคอมเม้นคนแรกได้ ติ๊งหน่ะดันลบบลอคอันแรกที่เขียนไปซะแล้วนี่สิค่ะ
พี่ติณเป็นอย่างไรบ้างคะ สบายดีนะค่ะ วันนี้ทักแค่นี้ก่อน ง่วงมากมาย

โดย: thinkcraft

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:06:19 น.

มาชวนไปลอยโคมด้วยกันค่ะ
ทั้งสนุกและได้บุญค่ะ

โดย: addsiripun

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:14:10 น.

อ๊ากกกกกกกกกกกกก

เกือบมาช้าไปเลยนะเนี่ย

ก็ยินดีด้วยนะคะ ที่คุณปลายทำบล็อกครบปีแระ

จากที่เป็นบล็อกเงียบๆซึมๆ กลายเป็นบล็อกดีเด่น แฟนคลับรึ่ม

ก็เพราะจขบ.เอาใจคนทุกระดับประทับใจนั่นเอง

ฝีมือก็ขั้นเทพขึ้นทุกที อัพบล็อกทีนึง ใช้เวลาเท่ากะนักล่าฯอัพสามบล็อก

แล้วก็......โอย....ประสบการณ์หน้าแตกยังมาแฉอีก

มันส่งสองเล่มพร้อมกัน กำชับแล้วกำชับอีกว่าให้เด็กใส่ให้ถูกซอง

กลายเป็นจดหมายผิดซองซะงั้น

ที่คุณน้ำฟ้า ก็มีเล่มคุณปลายฯอยู่

เออ...จะบร้าไปถึงหนายนะเนี่ยเราสามคน กร๊ากก

ไม่เป็นไรเดี๋ยวมีนิยายออกใหม่เดือนหน้า

จะส่งไปแก้ตัว....

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.109.241 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:38:10 น.

คุณพี่ ๆ .. ตัวไม่ไปเอง .. ฝากคนไปรายงานตัวแทนได้มะ..

น้อง ๆ เค้าจะไปเที่ยวภูเก็ตแล้วอ่ะ.. แต่นู๋ต้องไปเฝ้า วังน้ำเขียว......

แต่อยากกินขนมภูเก็ตอ่ะ..

โดย: poongie

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:52:11 น.

ถ้าเปลี่ยนรัฐบาล
เปลี่ยน รมต.ท่องเที่ยว
เปลี่ยน ผอ. ท่องเที่ยว
เปลี่ยนจากชุดนี้เป็นชุดที่ทำงานเป็นและทำงานเก่ง

ผมคงทำเป้าได้ตามที่พี่ตฤณอวยพรนะครับ 555

แต่ถ้าไฮนี้ยังมีทีมทำงานชุดนี้อยู่ก็วังเวงครับพี่

บอกได้คำเดียวว่าวังเวงครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:52:29 น.

ตอบ คห. 96

รู้ได้ไงว่าวันนี้ผมกินเจี๊ยกโก๋ย..

กลับจากออกกำลังกายยามเช้า เข้าบ้านมา แม่ยายซื้อโก๋ยมาถุงหนึ่ง ถามผมว่าจะเอากี่ชิ้น บอกชิ้นเดียวพอ (กลัวลงพุง 55)

จริงๆแล้ว มันลงจนยานแล้วละ แต่ว่าวันนี้กินโก๋ยกับน้ำขิงไม่หวานนะ โกปี้นานๆซดที

ว่าแต่อยาก..ฉายเท่าโก้ยอ่ะ มีป่ะ จุ้มน้ำตาลด้วยนะ

ไม่ได้ไปกั่วป่านานพอสมควรแล้ว ชักคิดถึงซ่องโก้หมี (อดีต) 555

โดย: ปลายแป้นพิมพ์

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:53:26 น.

สวัสดียามเที่ยงครับพี่

อยากไปภูเก๊ต ภูเก็ต จังเลยครับพี่

ถ้าเจอพี่สงสัยจะฮาได้อีก อิอิ

หาวัน หาวัน หาวันไป

ปอลอ

พี่อยู่ตัวเมืองเลยหรือเปล่าครับ
เพราะถ้าไป ผมก็คงเที่ยวในตัวเมืองอย่างเดียว

เมื่อไหร่จะได้ไปหนอ

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:37:02 น.

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ
ขอให้มีความสุขเช่นกันนะคะ

เน็ตล่มตั้งแต่บ่ายวานนี้เพิ่งมาเล่นได้ค่ะคุณติณ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:42:50 น.

แวะมาทักทายยามบ่ายค่ะพี่ตฤณ
เงียบไปเลยนะคะ...

บล็อกนี้ยาวนานมาก...อิอิ

มีความสุขกับทุกวันค่ะ

โดย: ในความอ่อนไหว

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:43:54 น.

สวัสดียามบ่ายนะครับพี่ตฤณ ^^

โดย: พระจันทร์ของขวัญ (Great_opal

) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:50:04 น.

งุงิ งุงิ ลงจากดอยมาเกือบไม่ทัน

ดี ไม่ห่างเหิน...ผวนไม่เป็นอ่ะ กร๊ากกกกก

365 วันกับบล็อคที่มีจุดเริ่มต้นแสนจะธรรมดาดูวันนี้สิขึ้นแท่นเป็นบล็อคระดับเกินร้อยเมนท์ทุกบล็อคแล้ว สุโค่ย ชิมิ ชิมิ

ถือเป็นบล็อคพัฒนาดีเด่นแห่งปี 2010 กันเลยทีเดียว อุอิ อุอิ

หลายเรื่องราวอัดแน่นด้วยเนื้อหา เป็นประโยชน์ต่อสังคม พวกภูมิปัญญาชาวบ้าน พวกเรื่องพืชผักสวนครัว พี่สุดยอดมาก โดยเฉพาะที่สุดยอดตลอดกาลใครมาฉุดก็ไม่อยู่ก็ต้องเรื่องตัวอักษรเสียวซ่านจั๊กกะเดียมอ่านไปหว่างขาสั่นไปเห็นจะไม่มีใครเกินนายหัวเจ้าสำนักคนนี้แล้ว คริ คริ มุมิ จุจิ

โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:01:57 น.

โอ้ บล็อกท็อปฮิต
ปาเข้าไปล้านกว่าเม้นส์ อุอุ
ยังทันๆๆ ได้เห็นใบหน้าสวย ๆ ของตะเอง ฮี่ๆๆ

ขอบคุณนะค๊าที่พาดพุง
และให้เกียรติสาวงามเมืองเหนือ
แถมด้วยมิตรภาพบวกกับน้ำใจ
อีกเบ่อเร้อ รับแทบไม่หวาดไม่ไหว
ครั้งที่ไปเยือนภูเก็ตคราวนั้น

จินหายหัวไปหลายวัน
คุณหมอนัดเจาะน้ำคร่ำมาค่ะ
วันอาทิตย์ และให้นอนพักนิ่ง
งดกิจกรรมประจำวัน ห้ามเดินมาก
ห้ามขึ้นลงบันได ห้ามๆๆๆๆๆ
และห้ามอะไรไม่ห้าม ห้ามช็อปปิ้ง
นี่ทรมานมาก ๆ เลย ฮือๆๆๆ

ก็นอนพักอยู่บ้าน ลางาน จันทร์-อังคาร
ไม่เปิดแตะคอม ปิดมือถือ
อ่านหนังสือลูกเดียวเลย อิอิ
เพิ่งจะโผล่หัวมาทำงานวันนี้แหละค่ะ
มีงานเต็มโต๊ะให้เคลียร์ตรึม 55

ผลเจาะน้ำคร่ำยังไม่ออกค่ะ
แต่อัลตร้าซาวน์เห็น
แต่จะให้ชัวร์ต้องรอผลเจาะน้ำคร่ำ
(เจาะเพื่อตรวจภาวะดาว์นซินโดรม
เพราะแม่มีอายุเกิน 35 ปี ฮี่ๆๆ)
แต่วิธีนี้จะรู้เพศ 100% จากผล
ฮอโมนท์ที่ได้ค่ะ

ไปหาหมอวันอาทิตย์
วันเสาร์มีโอกาสเจอน้องหนึ่งอยู่
และก็เจอกันวันกลับอีกนิดหนึ่ง

ช่วงนี้ก็ระมัดระวังตัวเต็มที่
เพราะยังอยู่ในช่วงอันตรายของ
การเจาะน้ำคร่ำค่ะ ต้องรอซัก
ประมาณ 1 อาทิตย์เพราะให้
ถุงน้ำคร่ำสมานกันสนิท
ถึงจะซ่าส์ได้

ฝากความระลึกถึงพี่หนึ่งด้วยนะคะ
ดูแลสุขภาพด้วยค่ะพี่

โดย: JinnyTent

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:18:46 น.

ผมไม่หวังอะไรจากการทำงานของรัฐบาลชุดนี้เลยครับ
เพราะผลงานที่ผ่านมา
ก็คือ ไม่มีผลงาน
ไม่มีอะไรที่ดีขึ้น
มีแต่แย่ลง

น้ำท่วมครั้งนี้ก็วัดคุณภาพของภาวะผู้นำที่ชัดเจนที่สุดแล้ว
ว่าไม่มีฝีมือ
และไม่มีความเป็นผู้นำในการแก้ไขปัญหา

วันก่อนมีพ่อค้าที่ทำการค้ากับผมอยุ่
เขาเล่าให้ฟังว่า...
ที่บ้านเขา (อยุธยา) ถูกน้ำท่วม 4 เมตร
การช่วยเหลือของรัฐบาลคือ ให้ไร่ละ 800 บาท

บ้านที่ซ่อมไปเอาบิลมาเบิกได้ 10 เปอร์เซ็นต์
(ทั้งๆที่ตอนแรกทางการบอกว่าช่วยเต็มจำนวน ตามบิลที่ซื้อของจริง
ชาวบ้านเลยไปกู้หนี้ซื้อกระเบื้อง ซื้อปูนมาซ่อมบ้าน)

ผมอยากให้นายกมาดูแววตาของเขาครับ
ว่าเจ็บปวดแค่ไหนกับการทำงานของท่าน

ประชาชนผู้เดือดร้อน
เขาต้องการความช่วยเหลือจริงๆ

แต่เงินที่ท่านนำมาใช้กับโครงการไทยเข้มแข็งแต่ละโครงการ
ผมอยากจะบอกว่าสูญเปล่ามาก
ที่เชียงใหม่มีหลายโครงการมากที่เข้าข่ายละลายงบประมาณ
และโกงกินกัน....

เงินแบบนี้ท่านยอมจ่าย

แต่เงินที่จะให้กับประชาชนที่เดือดร้อน
ท่านกลับตั้งเงื่อนไขมากมาย

เขียนแบบนี้เหมือนผมเกลียดท่านนายก
ผมไม่ได้เกลียดนะครับ
แต่คิดว่าท่านไม่มีภาวะผู้นำ
ท่านพูดเก่ง
แต่ทำอะไรไม่ไ่ด้อย่างที่พูดเลยสักอย่าง...

ขออภัยด้วยนะครับพี่
ที่ใช้พื้นที่บ่นซะเยอะเลย

พอดีพี่ตฤณพูดเรื่องนี้ขึ้นมา
ผมเลยขอเสริมข้อมูลอย่างที่ผมรับรู้มาน่ะครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:36:02 น.

(ด้วยมีความรู้สึกว่า ตัวหนังสือตามหน้าหนังสือพิมพ์ หรือนิตยสารต่างๆ มันเล็กลง หรือว่าสายตาเรา..ถึงวัยแล้วก็ไม่รู้)
^
^
ยังไม่ถึงวัยค่ะลุง แต่ตัวหนังสือมันเล็กลงจริง จิ๊งงงงง
เล็กจนต้องใส่แว่นสายตายาวถึงจะอ่านออก

มาร่วมแสดงความยินดีครบรอบหนึ่งปีค่ะนายหัว

บล๊อกเกอร์หลักสี่ตอนนี้น่าจะมีไม่มาก
กลัวลุงไม่มีเพื่อน หญิงพจจะอยู่ทำบล๊อกเป็นเพื่อนไปเรื่อยๆนะคะ

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:24:43 น.

นับก่อนนะคะ .. เกิน 1 ปีรึยัง..

อ่อ.. เกินแล้ว.. คิคิ เข้าข่าย..

แต่ว่า .. แป้ง .. กะน้ำตาลจริงเหรอ..

อดทั้งพี่ทั้งน้อง..

โดย: poongie

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:31:06 น.

เป็นคนหนึ่งที่ติดคอมเหมือนกันค่ะ
เพราะอยากเขียน อยากทำอะไรหลายๆ อย่างในคอม อิอิ

โดย: yopathum

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:36:01 น.

รับทราบครับผม

ขอเช็คราคาตั๋วก่อน อิอิ

ปีหน้า รับรองมีภูเก็ตแน่นอนครับพี่

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:53:51 น.

มาตามไปเจิม blog

โดย: poongie

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:30:50 น.

โห รับรอง ผมจะแอบไปคนเดียว

อยากไปถ่ายรูปอ่ะ ถ้าพาสาวไปนะ อด อด อด

ไม่เอาๆๆๆๆ เด็ดขาด ไปหาข้างหน้าดีกว่า ครับ หุหุหุ

ดีๆๆ กินเผ็ดแสดงว่า

อืมม

ดีครับ

ปอลอ

แสดงว่าเป็นคนฮาๆๆ แบบพี่ไง ดีครับ อิอิ

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:54:40 น.

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: แม่หมู (jamaica

) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:55:22 น.

..มาแอบดู ก่อนถึงเวลา อิอิ
น้ำ น้ำ ไรหว่า
หุหุ นู๋ชอบคิดลึกๆอยู่ด้วย

โดย: pinkypunch

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:05:30 น.

Up แล้ว เป่านกหวีดดังๆนะคะ

ปอดยังแข็งแรงอยู่รึเปล่า

โดย: แม่หมู (jamaica

) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:24:36 น.

เพิ่มเติม

จะร่างคอมเม้นเรื่อง น้ำ จากจากปลายแป้นพิมพ์ ไว้คอย

พอ 8.30 วิ่งมาแปะได้เลย

ว่าแต่น้ำอะไรหนอ

โดย: แม่หมู (jamaica

) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:31:29 น.

แวะมาเยี่ยมยามดึกค่ะคุณตฤณ
ฮ่า ๆ ๆ เดี๋ยวเผลอ ๆ ก็จะเป็นปีที่ 2 3 4 ไปเรื่อย ๆ ค่ะ
มินก็เหมือนกัน ตอนแรกก็แบบนี้ คือติดมาก ๆ เลย
เรียกว่าว่างเป็นไม่ได้ ต้องเปิดคอมพ์เปิดบล๊อคทันที
ขนาดไม่ว่างยังต้องเล่นบล๊อคก่อน เรื่องงานเอาไว้ทีหลังก็ยังมีอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
แต่ พอเวลาผ่านไป ๆ มันก็จะทุเลาลงไปค่ะ กับอาการติดบล๊อคนี้อ่ะนะ ฮ่า ๆ ๆ
ปล. เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ
เพราะชอบอ่านที่คุณตฤณเขียนนะ
ได้ทั้งความรู้ ซึ่ง บางเรื่องก็ยังไม่เคยรู้มาก่อนเลยค่ะ
ปล.2 นอนหลับฝันดี มีความสุขมาก ๆ นะคะ

โดย: มินทิวา

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2553 เวลา:3:41:21 น.