เรื่องสั้น วิญญาณหลังสึนามิ ตอน..ยกยอขอบุญ บล็อกที่ 275 ผมห่างหายการนำเรื่องสั้นชุด "วิญญาณหลังสึนามิ" ที่เขียนไว้หลายตอน มาลงบล็อกนานแล้ว วันนี้ขอรื้อโกดัง เอามาลงอีกสักตอนนะครับ สำหรับคนที่ไม่อยากอ่านอะไรที่ยาวๆเป็นการเสียเวลา อนุญาตให้รูดปริ๊ดไปที่กล่องเม้นท์ได้เลย ส่วนคนที่ชอบอ่านเรื่องสั้น..นิยาย เรื่องแนวผีๆ ที่ผมถนัดเขียน ไม่ควรพลาดครับ “พี่ ฉันอยากกินแกงส้มปูกับหน่อไม้ดองจัง เดี๋ยวพี่เลิกงาน ช่วยแวะซื้อปูดำกับหน่อไม้ดองที่ตลาดนัดบางเนียงให้ฉันหน่อยนะ ถ้าได้กินคืนนี้ละก็วิเศษมาก ไม่รู้เป็นไร มันอยากกินจริงๆเลย” “จ้ะ เดี๋ยวพี่แวะซื้อให้ ถ้ามีปูไข่ พี่จะให้แม่ค้าเลือกปูไข่ตัวมันๆให้ ว่าแต่วันนี้น้องเป็นอย่างไรบ้าง แพ้ท้องเยอะมั้ย ลูกดิ้นแล้วยัง..” “บ้า ดิ้นอะไรกันละพี่ ลูกเพิ่งได้แค่เดือนเดียวเอง ยังเป็นก้อนเลือดอยู่เลยมั้ง..” เสียงปลายสายหัวเราะ ก่อนจะยุติการสนทนาทางโทรศัพท์ “เมียโทร.มาหา วันนี้เธออยากกินอะไรอีกละวี..” ศุภโชค เพื่อนช่างไฟฟ้าโรงแรมเดียวกันเอ่ยถามวีรกร เมื่อเห็นเพื่อนวางหูจากเมีย แล้วนั่งอมยิ้ม “อยากกินแกงส้มปูกับหน่อไม้ดองวะโชค เดี๋ยวแวะตลาดนัดปากทางเป็นเพื่อนหน่อยนะ แล้วจะแกงเผื่อนายด้วย” "วันนี้ไม่มีปูขายซักตัวเลยน้อง ชาวเลคนที่หาปูมาขายพี่เป็นประจำนะ เห็นว่าโดนตะปูตำเท้า เลยไม่ได้ออกไปหาปู เอาปลาแทนมั้ยจ้ะ ปลากระบอก ปลาทราย เพิ่งขึ้นมาใหม่ๆยังเป็นๆอยู่เลยเห็นมั้ย แกงส้มใส่หน่อไม้ดองก็ถูกกันนะ” แม่ค้าขายอาหารทะเลที่ตลาดนัดบางเนียงบอกกับวีรกร เมื่อวีรกรถามหาปูดำ เผอิญว่าวันนี้ไม่มีปูขายซักตัวตามเหตุผลที่เธอบอกกล่าว เมื่อวีรกรกับเพื่อนเดินไปดูที่แผงอื่นๆ ปรากฏว่าไม่มีเช่นกัน “สงสารเมียนาย โบราณว่าคนท้องอยากกินอะไรนะต้องหาให้กินให้ได้ เอางี้ดีมั้ย เดี๋ยวแวะซื้อหัวไก่สดๆจากแม่ค้า แล้วคืนนี้เราไปตกปูที่คลองปะปางกัน นานหลายปีแล้วที่ไม่ได้ไปตกปู อุปกรณ์ตกปูของพี่เขยฉันมีเพียบ..” ศุภโชคยื่นข้อเสนอ สงสารเห็นเพื่อนหิ้วแต่ถุงหน่อไม้ดอง ปราศจากปู ยิ่งเมื่อแวะเยี่ยมเมียเพื่อนที่บ้านแล้ว ยิ่งใจหาย เมื่อเธอรำพันว่า “ เวลาอยากกินแล้วทำไมไม่มี เวลาไม่อยากกินเห็นมีขายทุกนัด” “ใจเย็นๆนะลูกพ่อ..” วีรกรลูบท้องเมียต่อหน้าเพื่อน “โถ..ลูก อายุแค่เดือนเดียวก็อยากกินแกงส้มแล้ว ไม่กลัวเผ็ดหรือไง ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวคืนนี้พ่อกับเพื่อนจะออกไปหาปูที่คลองปางมาให้เจ้ากิน..” “ให้มลกินต่างหาก ไม่ใช่ลูกกิน..” นิรมล ผู้เป็นภรรยาบอก แต่พอนึกอะไรได้ก็ทำตาโต “หา พีวี ตะกี้พี่วีพูดว่าอะไรนะ จะออกไปหาปูกับพี่โชคยังงั้นหรือ..” “ใช้จ้ะ” ศุภโชคตอบแทน “ เดี๋ยวพี่จะกลับบ้านไปอาบน้ำกินข้าวก่อน ค่ำๆค่อยเข้ามาอีกที คืนนี้ว่าจะชวนเจ้าวีมันออกไปตกปูที่คลองปางกัน ไม่ได้ไปตั้งนานแล้ว ตั้งแต่สึนามิถล่ม เห็นคนที่ไปช่วงหลังๆบอกว่าสภาพของคูน้ำลำคลองเปลี่ยนแปลงไปเยอะ แต่มีสัตว์น้ำชุกชุมกว่าเดิม คิดว่าคนไม่ค่อยกล้าเข้าไปหา อาจจะยังกลัวผีกันอยู่ เพราะว่าตอนนั้นนะก็รู้กันอยู่ว่าแถวบ้านเราตายเป็นเบือ..” “แล้วพี่ไม่กลัวผีหรือ..” “ผีเผอที่ไหนกันมล ผีมีไม่จริงหรอก เวลาผ่านมาตั้ง 3 ปีกว่าแล้ว แถวนี้โรงแรมใหม่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด คนมาท่องเที่ยวกันเยอะ พี่ยังไม่ได้ข่าวว่ามีใครเจอผีซักคน..” “แต่คลองแถวนั้น กลางค่ำกลางคืนมันเปลี่ยวเอาการนะ” “เรามีพระดี ไม่มีอะไรหรอก มลอย่าเป็นห่วงไปเลย หัวไก่เหยื่อปูพี่ก็ซื้อมาแล้ว เดี๋ยวค่ำไอ้โชคมันก็เอาที่ตกปูของพี่เขยมันมา คืนนี้เดือนมืดซะด้วย เราอาจตกปูได้เยอะก็ได้ ลูกพ่อ เดี๋ยวพ่อทอดไข่เจียวเผื่อเจ้าด้วยนะมื้อนี้กินไข่เจียวไปก่อน ค่ำๆพ่อตกปูมาได้แล้วค่อยแกงให้เจ้ากิน” วีรกรหยอกเย้าภรรยาอีกครั้ง ปลายสุดของหาดช่องฟ้า เชื่อมต่อกับหาดบางเนียง ค่ำคืนนี้มีแต่ความเงียบสงบ ผู้คนไม่พลุกพล่าน โรงแรมรีสอร์ท สองข้างทางที่ 2 หนุ่มขับมอเตอร์ไซค์รถผ่านเข้าไป เพื่อที่จะไปยังคลองปะปาง ก็ไม่คึกคักเท่าที่ควร เพราะเป็นช่วงหน้าโลว์ซีซั่น จอดรถนิ่งใต้ต้นมะพร้าวที่ปลายสุดของหาดช่องฟ้าซึ่งเป็นปากอ่าว น้ำทะเลสามารถไหลผ่านเข้ามาในคลองปะปางได้ ศุภโชคเตรียมอุปกรณ์ตกปูมาหลายอัน เขาหยิบหัว-ไก่จากถุงมาเสียบเข้ากับลวด แล้วผูกไว้กับอุปกรณ์ชิ้นดังกล่าว ก่อนที่จะชวนวีรกรลุยน้ำคลองเย็นเฉียบตรงไปที่ป่าสาคู และป่าจากที่เห็นเป็นเงาตะคุ่มอยู่ข้างหน้า “ฟ้ามืดดีจัง ทำไมไม่มีคนเลย เอ๊ะ หรือจะมีแค่เรา 2 คน..วี นายว่าสภาพภูมิประเทศเปลี่ยนไปมั้ย เราว่าเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ แทบไม่มีเค้าเดิมเลย แหม..ถ้าให้นึกไปถึงตอนนั้นนะ เขาว่าที่คลองปะปางนี่ ศพลอยเป็นร้อย..เจ้าหน้าที่เก็บกู้กันแทบไม่ทัน” “บ้า จะไปพูดถึงมันทำไม รีบวางๆเข้าเถอะ ได้ปูแล้วจะได้รีบกลับ ฉันเป็นห่วงเมีย..” “ห่วงเมียหรือกลัวผี ดูน้ำเสียงนายสั่นๆนะ กลัวผีก็บอกมาเถอะ” ศุภโชคดักคอ วีรกรไม่ตอบว่ากระไร น่าแปลก..คืนนี้มีเพียง 2 หนุ่มจริงๆ เวลาผ่านไปพักใหญ่ๆ กลางลำน้ำมีแสงไฟฉายส่องวูบวาบเป็นระยะ เป็นแสงจากไฟฉายในมือของทั้ง 2 หนุ่มที่เดินไปส่องยกที่ดักปูขึ้นดู “แปลก ปูไม่ติดเลย ท่าจะคว้าน้ำเหลวเสียละมั้ง..” “ใจเย็นๆน่า รออีกซักพัก ยังไม่ทันดึกเลย ปูยังคงไม่ออกจากรูมาหากิน เดี๋ยวเราไปนั่งรอบนฝั่งกันพลางๆ” พูดพร้อมกับลุยน้ำขึ้นฝั่ง วินาทีนั้นหูของวีรกรแว่วได้ยินเสียงๆหนึ่ง ล่องลอยขึ้นมาท่ามกลางความมืด “โชค นายได้ยินเสียงอะไรมั้ย เหมือนมีใครมาร้องเพลงอยู่แถวนี้..” “อือ เสียงเย็นๆพิกลนะ น่าจะเป็นเสียงผู้หญิง เอหรือว่าเราอาจจะได้เพื่อน ที่เพิ่งเดินทางมาถึง” ศุภโชคคาดเดา วีรกรเหลียวซ้ายแลขวามองหาต้นเสียง ก่อนพึมพำเบาๆ “ไม่เห็นมีใครซักคน” เสียงนั้นดังอยู่พักใหญ่ ก่อนจะเงียบหายไป มีเสียงลมเสียงคลื่นมาแทน 2 หนุ่มใช้ 2 แขนกำยำ ประสานท้ายทอย เอนกายลงบนหาดทรายริมฝั่งคลอง นอนดูดวงดาว แต่นอนได้ไม่นานนักก็ต้องลุกขึ้นเพราะมีฝูงริ้นรุมกัดกินเลือดบริเวณปลายเท้า “ริ้นเยอะชะมัด” ลุกขึ้นปัดทรายออกจากลำตัว สายตาเพ่งมองไปที่ลำคลองตรงจุดที่วางอุปกรณ์ตกปูไว้ เห็นทุ่นสีส้มวับแวมลอยอยู่เหนือน้ำ “เอ๊ะ นั่นใคร มายืนยกยอใกล้ที่เราตกปู มาได้อย่างไร ตะกี้ไม่เห็นมี..” “น่าจะเป็นเจ้าของเสียงเพลงที่เราได้ยินแว่วๆตะกี้ก็ได้ ไปเราไปหาเขาเถอะ ยังไงคืนนี้เราก็ได้เพื่อนแล้ว” ช่างไฟฟ้าโรงแรมทั้ง 2 เดินลุยน้ำจ๋อมแจ๋มตรงไปยังร่างที่เห็นเป็นเงาตะคุ่ม พอใกล้เข้าไป ก็เห็นว่าเบื้องหน้ามีกันถึง 2 คนเหมือนกับเขา ร่างหนึ่งสูง ร่างหนึ่งเตี้ย เมื่อเข้าไปจนประชิด จึงเห็นว่าน่าจะเป็นคู่แม่ลูก และเห็นการยกยอของทั้งคู่อีกครั้งหนึ่ง “แม่จ๋า ปูดำ ปูดำติดตั้งหลายตัวแน่ะแม่..” น้ำเสียงลูกสาวแสดงอาการตื่นเต้นดีใจ “จับใส่ถังเลยลูก” เสียงแม่บอก ยังไม่มีอาการยินดียินร้ายกับหนุ่มที่มายืนอยู่ข้างๆ “โอ้ คุณน้าเก่งจัง เดี๋ยวผมต้องดูของผมบ้าง ตอนนี้ปูอาจติดเต็มไปหมดแล้วก็ได้” เวลาผ่านไป...... “ทำไมไม่ติดปูเลย ซักตัวก็ไม่ติด แล้วนี่ คืนนี้เมียเราจะกินอะไร ?” “เอาของคุณน้ามั้ย คุณน้าให้ ไม่ขายหรอก เอาไปแกงส้มให้เมียกิน เห็นว่ากำลังท้องกำลังไส้อยู่ไม่ใช่เหรอ” “เอ๊ะ คุณน้า คุณน้ารู้ได้ไงว่าเมียผมกำลังท้อง” วีรกรตื่นเต้น ที่อยู่ๆ ผู้หญิงลึกลับที่ใช่ว่าจะรู้จักมักจี่บอกให้ปู เมื่อเห็นเขากับเพื่อนแสดงสีหน้าหมดหวัง ที่ตกปูไม่ได้ซักตัว “น้ารู้ทั้งนั้นแหละ มีอะไรบ้างย่านนี้ที่น้าไม่รู้ เพราะน้าเป็นคนพิเศษ อ้อ มีอยู่อย่างที่น้าไม่รู้ คือน้าไม่รู้จริงๆว่าคลื่นยักษ์สึนามิจะมาวันไหน ถ้าน้ารู้ตัวล่วงหน้านะ น้ากับลูกสาวน้าคงไม่มาเฝ้าคลองอยู่ที่นี่หรอก.. อุ๊ย.. นี่น้าพูดอะไรไป สาลี เทปูในตะข้องออกมาใส่ในถังของพี่เขาซิลูก เขาจะได้รีบกลับบ้านไปแกงให้ลูกเมียกิน นี่พ่อหนุ่ม แกงเสร็จแล้วแบ่งใส่ถ้วยไว้ซักหน่อยนะ ใส่บาตรพรุ่งนี้เช้า แล้วระลึกถึงน้าบ้าง” “ผมขอบคุณน้ามาก..” อารามดีใจ วีรกรไม่พูดอะไรมาก ถามต่อสั้นๆว่า “น้าจะกลับเมื่อไหร่..” “ยังไม่กลับ น้าก็ยกยอของน้าไปเรื่อยๆในคลองนี่แหละ อย่าลืมนะ แบ่งแกงไว้ใส่บาตร แล้วนึกถึงน้ากับลูกบ้าง” กำชับกำชาอีกครั้ง สองหนุ่มรีบรุดขึ้นฝั่ง โบกมืออำลาสองแม่ลูกท่ามกลางความมืด ที่ยังเห็นอยู่ ณ. จุดเดิม ศุภโชคสตาร์ทรถ แสงไฟหน้ารถพุ่งเป็นลำไปยังลำคลองช่วงที่หญิงนิรนามกับลูกสาวยืนอยู่ แค่เพียงพริบตาเดียว ณ.ท้องน้ำบริเวณนั้นมีแต่ความว่างเปล่า ปราศจากผู้คน เห็นเพียงริ้วน้ำสะท้อนกับแสงไฟเป็นประกายระยิบระยับ “เอ๊ะ หายไปไหน...?” หรือว่าเธอ 2 คนแม่ลูกนั้นเป็น เป็น เป็น............. “บรื้นส์..บรื้นส์...” มอเตอร์ไซค์บิดคันเร่ง จากไปอย่างรวดเร็ว ด้วยจิตใจหนาวๆร้อนๆ คืนนี้ ทั้งวีรกรและศุภโชคคงนอนไม่หลับไป ตลอดทั้งคืน !! ตีพิมพ์ครั้งแรก นิตยสารเรื่องผี ปีที่ 22 ฉบับที่ 524 ปักษ์หลัง มิ.ย. 52 ขอบคุณครับที่ทนอ่าน..จนจบ อิ อิ   Create Date : 14 กรกฎาคม 2556 35 comments Last Update : 15 มกราคม 2559 5:10:23 น. Counter : 7235 Pageviews. Share Tweet

ว้าว...มาเจิมให้แล้วค่ะ อิอิ   โดย: กิ่งฟ้า 14 กรกฎาคม 2556 9:07:34 น.

เข้าเฟสเห็นายหัวโพสต์บอกเลยรีบเข้ามาอ่านค่ะ โห...คงอยากกินแกงหน่อไม้ดองใส่ปูเหมือนกันเลยนะคะ อิอิ เขียนอ่านเพลินเลยค่ะ แวะไปตรวจคำผิดที่บล็อกให้กิ่งหน่อยเน้อ อิอิ มีความสุขวันหยุดค่ะ More Flowers Presentation Comments   โดย: กิ่งฟ้า 14 กรกฎาคม 2556 9:09:47 น.

สวัสดีค่า พี่ตฤณ ^^ นุ่นว่านะ วิญญาณสึนามิคงยังมีอยู่แหละ แต่อยู่ที่ใครจะเห็นไม่เห็นมากกว่า แบบสัมผัสที่ 6 อ่ะค่ะ ปีหน้าจะไปเขาหลัก หวังว่าจะไม่เจออะไรค่ะ ^^ มีความสุขมากๆในวันหยุดนะคะ   โดย: lovereason 14 กรกฎาคม 2556 10:38:10 น.

พี่ตฤณ แกงปูใส่หน่อไม้ดองเป็นเหตุนะเนี่ย เพราะถูกแซวว่า หวงเมีย หรือกลัวผีกันแน่   โดย: Rinsa Yoyolive 14 กรกฎาคม 2556 17:39:10 น.

สวัสดีค่าพี่ตฤณ .. โอ้โหอ่านแร่ะวาทะศิลป์การเขียนของพี่ตฤณน่าติดตาม เรื่องผีสินามิเนี่ยแพมว่ายังมียุเต็มจริงๆด้วยนะคะ ดูจิ บรรยายบรรยากาศท่ามปลายสุดของหาดช่องฟ้าเส้นทาง เงียบสงบของโลว์ซีซั่นนั่นมันน่าชวนให้รู้สึกหลอนยุนะค่ะ แพมก็ยุแถวๆใกล้ชายทะเลเหมือนกัน แต่หวังว่าชายทะเล ยามเย็นจะไม่มีไรให้สะท้านใจงึกๆ ฮ่าๆสำนวนพี่ตฤณ ก็วัยสะรุ่นเดียวกันนะนี่..ไม่ได้มาทักทายนานมว๊ากกก เปงปีเลยง่ะแพมว่าทักไปเมื่อตะพาบทีแล้วนะกร๊ากก มีความสุขมากๆนะค่ะ   โดย: mastana 14 กรกฎาคม 2556 18:48:44 น.

อ่านไม่จบคะ กิกิ ก็กลัวนี่นะ อ่านได้แค่ ตอน ออกไปตกปู ก็พอแระ แฮะแฮะ เค้ากลัวฝันร้ายย .. เรื่องสั้นแบบผีเป็นเรื่องที่เขียนง่าย ๆ คะ เคยเขียนเหมือนกัน ว่าง ๆ จะส่งหลังไมค์ไปให้อ่านว่า คนกลัวผีแบบน้องเล็กเขียนแบบนี้ได้ไงกัน ไม่มีไรหรอก อยากได้ตังอะ กิกิ เด๋วไปหาก่อนยังอยู่บ้างไหมหนอ ต้นฉบับ   โดย: ปันฝัน 14 กรกฎาคม 2556 19:20:52 น.

เรื่องผี ยังเป็นแนวที่คนไทยชอบจริงๆนะครับพี่ ในร้านหนังสือก็มีหนังสือแนวผี แนวสยองขัวญขายได้เรื่อยๆ ในจอทีวีก็มีรายการผีเป็นรายการฮิตด้วยเช่นกัน   โดย: กะว่าก๋า 14 กรกฎาคม 2556 20:40:16 น.

ขอบคุณค่ะนายหัวตฤณ ที่ไปตรวจคำผิดให้ ผ่านแล้ว ไม่พบคำผิดเลย ดีจังอิอิ ปกติเขียนผิดประจำเลยค่ะ เรื่องผีสึนามิน่าจะมีอีกหลายๆตอนนะคะ สนุกดีกิ่งชอบอ่านนะเรื่องผีเนี่ย อิอิ หลับฝันดีค่ะ More Flowers Presentation Comments   โดย: กิ่งฟ้า 14 กรกฎาคม 2556 20:40:46 น.

Like ให้เป็นคนที่ 3 อุ้มแวะมาอ่านค่ะ   โดย: อุ้มสี 14 กรกฎาคม 2556 22:27:36 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ   โดย: กะว่าก๋า 15 กรกฎาคม 2556 6:30:38 น.

อ่านเสร็จเมื่อกี้ เอ...เคยอ่านที่ไหน..หรืออ่าน ของคุณตฤณเอง..   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 15 กรกฎาคม 2556 17:10:48 น.

สวัสดีค่ะพี่ตฤณ แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ บล็อคนี้ต้องมีรูปเจ้าของบล็อค ถึงรับประกันว่าไม่ผิดตัว555   โดย: pantawan 15 กรกฎาคม 2556 20:08:28 น.

More Dreams Come True Comments ------------------------ ราตรีสวัสดิ์หลับให้ได้เงินหมื่นตื่นให้ได้เงินแสนกันนะคะ อิอิอิ สบายดีนะคะคุณตฤณ   โดย: เกศสุริยง 15 กรกฎาคม 2556 22:34:29 น.

อ๊าก ๆๆ พี่ มาเที่ยวดึกๆ ดันมาเจอเรื่องผีๆ แล้วจะกลับไง ล่ะเนี่ย.. คนตายเยอะแยะ มันต้องมีแน่นอน.. สาธุขอให้ไปสู่สุขติ.. รีบกลับแร่ะ.. มาชวนไปกินข้าวเหนียวเปียกลำใย ที่บล็อก ค่า..วันหลังนะไม่ใช่ตอนนี้.. นอนยังค่ะเนี่ย .. ฝันดีนะคะ ..   โดย: tifun 15 กรกฎาคม 2556 23:16:10 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ   โดย: กะว่าก๋า 16 กรกฎาคม 2556 6:27:01 น.

มาขอบุญกันแบบนี้ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไร ถ้ามาแบบเลือดโซกคงวิ่งหนีแบบไม่รอใคร นานๆ เข้าบล็อคทีเหมือนกัน ไปเล่นfaceบ้าง อิ อิ   โดย: the mynas 16 กรกฎาคม 2556 16:06:10 น.

สวัสดีค่ะพี่ตฤณ ส่วนนิยายตอนนี้เก็บข้อมูลเกี่ยวกับภูเก็ตไปได้เยอะแล้วค่ะ แวะมาส่งเข้านอน คืนนี้ฝันดี แถมอิ่มอร่อยนะคะ อิ อิ   โดย: นุ้ย (ปริยาธร ) 16 กรกฎาคม 2556 22:56:41 น.

ช่วงเช้าน่ะร้อนมาก เพิ่งมาครึ้มๆตอนเย็น แต่ที่บ้านผมฝนไม่แรงนะครับพี่ตฤณ อยากให้ตกหนักๆเลยครับ อากาศจะได้เย็นลงครับ   โดย: กะว่าก๋า 16 กรกฎาคม 2556 23:37:13 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ   โดย: กะว่าก๋า 17 กรกฎาคม 2556 6:14:56 น.

แวะมาอ่านค่ะ พี่ไปเที่ยวที่หมู่เกาะสุรินทร์ ส่องปลา สวยมาก ก่อนเกิดสินามิ ไม่ถึงเดือน ชอบที่นั้นมาก อยากไปอีก แต่ก็กลัววว เจอ... จะมาโหวดสาขาอาหารหน่อย วันนี้ไม่ทำอาหาร ไว้มาใหม่บล็อกหน้านะคะ newyorknurse   โดย: newyorknurse 17 กรกฎาคม 2556 7:08:10 น.

ฮ่าๆๆๆ เป็นคนรูดปรื้ดลงมากล่องเม้นเลย ... แว้บมาแว้บไป   โดย: เสี่ยวเฟย 17 กรกฎาคม 2556 10:55:23 น.

มาส่งงานค่าพี่ตฤณ ไมรอให้ร้อยเม้นหรอกน้า อิอิ เพราะใจร้อนกว่าออนบล็อกใหม่ก่อนแระ อาิทิตย์หน้าเตรียมหาบล็อกอีกแล้วค่า ช่วงนี้เสบียงมีเยอะเลยต้องรีบออกมาแฉ 555 บอลลูนที่บล็อกลอยแล้วจ้า   โดย: Rinsa Yoyolive 17 กรกฎาคม 2556 13:06:16 น.

ไปโผล่แว๊บ ๆ ที่เฟซบ่อย ๆ อาหารแต่ละอย่างน่ากินทั้งน๊าน น่าอิจฉาคุณแม่ กับคุณลูก นะคะเนี่ย   โดย: ploythana 17 กรกฎาคม 2556 14:56:33 น.

ภาพประกอบ หนุ่มในภาพ ไม่เกี่ยวข้องกับวีรกร หรือศุภโชคแ่ต่อย่างใดใช่ไหมคะ หวังว่าสึนามิที่บ้านเราจะไม่เกิดขึ้นอีกเนาะคุณตฤณ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 17 กรกฎาคม 2556 17:11:04 น.

..ลำใย มีต้นเดียว พอกิน และแจกเพื่อนฝูงซะมากกว่า เพราะ มาออกลูก ช่วงป่วยกินไม่ไหว ทำอบแห้ง กลัวเสียเปล่า ไม่สันทัดเลยพี่ ชอบกินสดๆ อิอิ. เอื้อ แปรรูป พลิกแพลงไม่ค่อยเก่งเหมือนพี่อ่ะ.. ตอนนี้มีมะเฟืองออกมา ว่าจะลองทำน้ำพริก มะเฟืองอยู่นิ มันเปรี้ยวดี.. .เขามีแต่กระท้อนลอยแก้วค่ะคุณพี่ ..ข้าวเหนียวเปียกกระท้อน แหมๆๆ..   โดย: tifun 18 กรกฎาคม 2556 16:17:35 น.

------------------------------ แวะมาทักทายยามเที่ยงๆ ทานข้าวกกลางวันหรือยังคะ วันนี้ครูเกศทำน้ำพริกน้ำปู๋กับไข่เจียวค่ะ อร่อยสุดๆค่ะ คิดถึงอยู่เสมอนะคะคุณตฤณ   โดย: เกศสุริยง 19 กรกฎาคม 2556 12:06:08 น.

แวะมาเที่ยวหานายหัวที่บล็อคมั่ง เดี๋ยวกลัวจะเป็นแฟนคลับจิ้มดูดแต่ในเฟสบุ๊คจนเคยตัว คืนนี้ฝันดีนะคะพี่(รีบไปก่อน เดี๋ยวมาเม้นท์อีกที อิอิ ต้องทำเวลาไปเยือนให้ทั่ว)   โดย: คมไผ่ 19 กรกฎาคม 2556 22:23:59 น.

ราตรีสวัสดิืครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 19 กรกฎาคม 2556 23:27:31 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาดูอาหาร ระยะนี้ทำอาหารที่เฟส ไม่ทำที่บล็อกเลยหรือคะ ปลาที่ร้านจีนนิวยอร์ก เป็นเมนูมีชื่อของร้านจีนแทบทุกร้านเลยค่ะ เขาเรียก Pan fried founder ส่วนมากก็ทำกันรสดีแทบทุกร้าน ทอดกรอบ โรยด้วยต้นหอมหั่นฝอย และขิงซอย ซี่อิ้วขาว อร่อยมากค่ะ newyorknurse   โดย: newyorknurse 20 กรกฎาคม 2556 2:37:54 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ   โดย: กะว่าก๋า 20 กรกฎาคม 2556 6:28:24 น.

ไม่น่าเชื่อว่าเหตุการณ์ผ่านไปนานขนาดนี้แล้วเนาะ   โดย: เป็ดสวรรค์ 21 กรกฎาคม 2556 0:54:11 น.

อ้าว!!เลยไม่รู้เลยว่า เขาไปแกงส้มและทำบุญให้แม่ลูกหรือเปล่า คุณตฤณ   โดย: เริงฤดีนะ 21 กรกฎาคม 2556 15:53:53 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ตฤณ เมื่อวานหลานสาวมาจากกรุงเทพ พาเที่ยวจนผมสลบเหมือด เช้านี้ยังเพลียอยู่เลยครับพี่ 5555   โดย: กะว่าก๋า 22 กรกฎาคม 2556 6:56:10 น.

สมาชิกใหม่ค่ะ ชอบอ่านเรื่องผีๆ พึ่งไปหาดบางเนียง หาดประการังมาก แต่ไปนอนที่เขาหลักริเวอร์ไซค์ หลับสบายฝุดๆ   โดย: copycenter56 IP: 113.53.33.78 2 พฤศจิกายน 2557 16:28:13 น.

ครับ..หลายปีแล้วละ คงไม่มีอะไรแล้ว ผมก็ไปนอนมาหลายโรงแรม หลายครั้งแล้วครับ ตั้งแต่เกิดเรื่องในวันนั้น แต่ละที่ก็หลับสบาย ไม่มีอะไรมากวนใจเลย อิ อิ   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 5 พฤศจิกายน 2557 21:52:57 น.