ขออ้อมกอด...ขอความรัก...จากแม่ให้ผมหน่อยคับ T_T เรื่องเล่าจากข้างห้อง...อยากเล่าให้ฟัง จำได้ว่าตอนเด็กๆ ตัวเองเป็นคนขี้โรค เวลาไม่สบาย ต้องมีพ่อหรือแม่คอยดูแลทั้งคืน เช็ดตัว นอนกอด และปลอบโยน... พอมาอยู่หอ เวลาไม่สบายเราก็จะคิดถึงแม่อยากให้แม่ให้พ่อกอด เรารู้สึกว่ามันอุ่นและมั่นใจ จนเราได้เจอเด็คนหนึ่ง เด็กที่ไม่เคยรู้จักหน้าตาของแม่ ไม่รู้จักกระทั่งอ้อมกอดของแม่... ตอนที่ย้ายห้องมาใหม่ๆ บังเอิญได้รู้จักกับห้องที่อยู่ถัดไปสามห้อง สาเหตุที่รู้จักเพราะห้องนั้นมีเด็กเล็กๆ หลายคน หนึ่งในนั้นมีน้องผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาน่ารัก ตัวเล็ก เล็กมาก เค้าชอบวิ่งเล่นแถวหน้าห้อง และเราก็สนิทกับห้องนั้นโดยไม่ยาก...เพราะเราเองก็ชอบเด็กๆ อยู่แล้ว แต่สิ่งที่เราได้รู้จักมากกว่าความเป็นเพื่อนข้างห้องก็คือ... เด็กหลายคนที่อยู่ในความดูแลของผู้หญิงสามคนในห้องนั้นล้วนแล้วแต่เป็นเด็กที่ถูกทอดทิ้ง... น้องเอ๊าะเด็กผู้ชายคนนั้นที่เราเห็นครั้งแรก พี่เค้าเล่าว่าถูกแม่นำมาให้พี่เค้าเลี้ยงแล้วไม่ยอมมารับตั้งแต่คลอดได้เพียงไม่กี่วัน เพื่อที่ตัวเองจะได้ไปหาสามีใหม่ที่เป็นทหารยศนายพัน น้องเอ๊าะเป็นโรคลำไส้เวลากินอะไรเข้าไปเค้ามักจะอ๊วกออกมาจนหมด เลยทำให้เค้าตัวผอมมากๆ บางทีอยากกินอะไรก็กินได้นิดเดียวก็ต้องหยุด น่าสงสารเราเข้าใจนะว่าเด็กๆ ย่อมอยากกินนู่นอยากกินนี่ แต่น้องเอ๊าะต้องระวัง เพราะถ้าเกิดเป็นหนักขึ้นมานั่นหมายถึงการต้องออกเงินค่ารักษาจำนวนไม่น้อย... แต่น้องเอ๊าะเค้าเหมือนจะรู้โดยสัญชาติญาณว่าเค้าไม่ได้เป็นลูกแท้ๆ ของพี่เค้า แม้จะไม่มีใครบอก เวลาเค้าเล่นซนแล้วบาดเจ็บเค้าจะร้องไห้แค่แป็บเดียวแล้วบอกกับตัวเองว่า 'ไม่เป็นไรนะเดี๋ยวก็หาย' เราเคยได้ยิน ฟังแล้วน้ำตาแทบไหล ไม่คิดว่านั่นคือคำพูดของเด็กสองขวบที่บอกตัวเอง เค้าเหมือนรู้ว่าตัวเองต้องอดทน รู้ว่าไม่มีคนหนึ่งที่เรียกว่าแม่วิ่งถลาเข้ามาหามาปลอบใจ ถึงจะมีพี่เลี้ยงเค้าแต่บางครั้งก็ต้องดูแลคนอื่น เค้ารู้ว่าไม่สมควรหาเรื่องออกเงิน... ยังมีน้องผู้หญิงอีกคนที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับน้องเอ๊าะคนนี้จำชื่อไม่ค่อยได้เพราะเค้าดูซึมๆ ไม่ค่อยออกจากห้อง ไม่รู้ว่าขี้อาย หรืออายที่พูดกะใครไม่รู้เรื่อง...น้องคนนี้หน้าตาน่ารัก สวยเลยล่ะ แต่เสียดายเธอหูหนวก และเหมือนจะเป็นใบ้ไปด้วย เวลาสื่อสารกับคนอื่นต้องใช้ภาษามือเท่านั้น แม้กระทั่งกะน้องเอ๊าะ น้องเอ๊าะเองใช้ภาษามือได้คล่อง ได้น่ารักมากๆ น้องผู้หญิงอีกคนขายาวไม่เท่ากันเวลาเดินจะเดินแปลกๆ แต่เธอก็เป็นคนร่าเริงน่ารักคุยเก่ง... เราเห็นแล้วเศร้าใจ...เรารู้ว่าถึงเด็กๆ ทุกคนจะไม่สมบูรณ์แต่หัวใจดวงน้อยๆ นั้นต้องเรียกหา...เรียกหาอ้อมกอดที่กอดแล้วอุ่นอย่างประหลาด เรียกหาความรักที่อยู่ใกล้แล้วมีความสุขอย่างน่าเหลือเชื่อ เรียกหาสองมือที่จะเข้ามาโอบประคองยามเมื่อเราวิ่งล้ม หรือบาดเจ็บ เรียกหาคำพูดที่ปลอบโยนว่า 'ไม่เป็นไรนะลูกเดี๋ยวก็หาย' ไม่ใช่พวกเค้าต้องปลอบตัวเอง...เรียกหาอยู่ในหัวใจลึกๆ หัวใจที่มีเสียงร่ำให้แทนปาก ที่น่าเศร้าใจอีกเรื่อง...พี่ที่เลี้ยงพวกเด็กๆ เล่าให้ฟังว่า เค้าขายของที่มีค่าไปจนหมดตัวแล้ว ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าเค้าจะทำเช่นไรดีกับภาระอันหนักอึ้งนี้ ภาระที่เค้าไม่เคยคิดจะผลักไสมันไปห่างตัวอย่างแม่และพ่อที่ทำให้พวกเค้าเกิดมา แม้จะต้องอดตายเค้าก็ยินดีที่จะกอดเด็กๆ ไว้ในอ้อมกอดจนลมหายใจสุดท้าย อย่างน้อยๆ เค้าก็รู้ว่าเด็กๆ เหล่านี้ไม่ได้ถูกเค้าทอดทิ้ง... ทุกครั้งที่เราพาน้องเอ๊าะมาเล่นด้วย เชิงว่าช่วยเลี้ยง เค้าจะทำตัวน่ารักไม่งอแงหรือกวนแต่อย่างใด จนเรารู้สึกสงสารเด็กคนนี้จับใจ เค้าชอบอุลตร้าแมนของเพื่อนเรา ชอบมาขอเล่นมาขอกอด มาขอหอม แต่ถ้าให้ก็ไม่เอา เค้าถูกสอนมาดี ถึงจะไม่มีก็ไม่เอาของใคร เราเลยให้ได้แค่ของกินเล็กๆ น้อยๆ แต่ถึงอย่างันั้น...เราก็เห็น...เห็นดวงตาที่อยากได้ของเขา ตามประสาเด็ก ถ้ามีแม่เค้าคงร้องขอ ...แม่จ๋า ซื้อตุ๊กตาให้หนูหน่อย ...แม่จ๋า หนูอยากได้ขนม... ...แม่จ๋า...หนูเหงา... ...แม่จ๋า กอดหนูหน่อย และเค้าคงอยากถาม...แม่จ๋า...รักหนูบ้างไหม...ทำไมทิ้งหนูไป... แล้ววันนี้คุณทำดีกับใครบ้างหรือยัง... ช่วยเหลือใครบ้างหรือยัง... กอดและรักคนในครอบครัวมากพอหรือยัง... หรือแม้กระทั่งรู้สึกเห็นใจใครบ้างหรือยัง... ปล.ตอนที่อัพบล็อกนี้อยู่น้องเอ๊าะก็มายืนกระโดดโลดเต้น กอดหอมอุลตร้าแมนเล่นอยู่ข้างๆ นี่ล่ะ วันหลังจะเอารูปมาให้ดู   Create Date : 10 ธันวาคม 2548 45 comments Last Update : 10 ธันวาคม 2548 22:03:44 น. Counter : 758 Pageviews. Share Tweet

มาอ่าน...แว่บ แว่บ ไปคุยต่อดีกว่า   โดย: มิมิ (samita ) 10 ธันวาคม 2548 21:25:48 น.

มาเอาใจช่วยนะจ๊ะ...และมาราตรีสวัสดิ์...สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   โดย: อยากเขียน IP: 203.151.140.117 10 ธันวาคม 2548 21:39:38 น.

มาอ่านอีกรอบ ปล. สรุปแล้วเรื่องนี้ฉันจะต้องอ่านกี่รอบเนี่ย...(ดันคุยกะหล่อนตอน กะลังอัพ)   โดย: มิมิ (samita ) 10 ธันวาคม 2548 22:20:51 น.

เรื่องนี้ไม่มีวันจบหรอกครับ....ตราบใดที่คนไม่มีความรับผิดชอบยังมีมาก   โดย: kaman 10 ธันวาคม 2548 23:14:43 น.

มาส่งเสียงปลุก...อรุณสวัสดิ์จ้า...   โดย: มิมิ (samita ) 11 ธันวาคม 2548 5:23:33 น.

น่าสงสารจัง อยู่แถวไหนนี่ เผื่อทำบุญปีใหม่อะนะ สงสารจังเด็กเล็กๆรู้จักคิดแบบนี้ แต่แม่ไม่มีหัวคิดถึงได้ทิ้งลูกได้ลง แล้วไมห้องนี้เค้ารับเลี้ยงเด็กเยอะจังเลยอะ ถ้าไม่ขัดข้องบอกที่อยู่ได้มะอะ เผื่อตอนปีใหม่จาได้มีของให้เด็กบ้าง เศร้าจัง   โดย: อินทรีทองคำ 11 ธันวาคม 2548 8:05:17 น.

อรุณศวัสดิ์ค่ะ....อ่านแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ...ความรักเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงหัวใจ...ร่างกายขาดอาหารอาจตายได้...แม้หัวใจขาดรัก...อาจไม่ตาย....แต่หัวใจดวงนั้นจะห่อเหี่ยวสักเพียงใดหนอ...   โดย: สเลเต 11 ธันวาคม 2548 8:14:24 น.

แวะมาทักทายแล้วจ้า หนูปัณณ์ แต่พออ่านแล้ว ไหลพรากๆ เลย   โดย: มณีธรณ์ IP: 203.153.171.158 11 ธันวาคม 2548 10:05:30 น.

^ ^ ตอบคุณ อินทรีทองคำ ค่ะ คือพี่ห้องนี้เค้าเคยทำอาชีพรับเลี้ยงเด็กไงค่ะ แต่พอเด็กถูกทิ้งไว้หลายคนเค้าเลยเลิกไป เพราะต้องเลี้ยงเด็กๆ พวกนี้ ถ้ามีใครมาทิ้งเพิ่ม คงไม่มีอากาศหายใจแล้วล่ะค่ะ ส่วนเรื่องของขวัญนั้นปลากัดยังไม่แน่ใจ ไม่รู้จะบอกเค้ายังไงดี กลัวเค้าจะคิดว่าเราดูถูก(อันนี้กังวลไปเอง)เค้าอ่ะค่ะ ยังไงก็จะลองดูก่อน เพราะตัวเองก็คิดว่าอยากให้ของขวัญเด็กๆ เหมือนกัน   โดย: ปลากัด (LonelySeason ) 11 ธันวาคม 2548 10:51:07 น.

อ่านแล้วตื้นตันใจมากค่ะ ... สงสารเด็กๆ ที่ถูกทอดทิ้ง โดยพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด และชื่นชมในเมตตาจิตของผู้ที่ รับเลี้ยงดูเด็กๆ ที่น่าสงสารพวกนี้ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไข ของตนเอง ในระยะยาว อยากเสนอแนะให้ติดต่อ ขอรับความช่วยเหลือจาก กรมประชาสงเคราะห์ หรือหน่วยงานอื่นๆ ของรัฐที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้นะคะ   โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) 11 ธันวาคม 2548 13:25:41 น.

พวกไม่มีความรับผิดชอบ ทำให้เกิดได้ แต่ไม่เลี้ยงดู ทำไมไม่อายหมามั่ง... หมามันยังเลี้ยงลูกมัน   โดย: ไอดินและกลิ่นฝน 11 ธันวาคม 2548 17:09:43 น.

ไม่ชอบเลยแบบนี้   โดย: ไอดินและกลิ่นฝน 11 ธันวาคม 2548 17:32:08 น.

ถ้าจะมีการให้ของขวัญๆน้องๆบอกด้วยนะ....จะเอาของไปให้...แต่ถือว่าเป็นของขวัญปีใหม่......ถ้าบอกแบบนี้อยากเขียนว่าพี่ที่เลี้ยงเด็กคงไม่ว่าอะไร.....แบบอยากให้เด็กๆจะได้รู้ว่าในโลกนี้ยังใส่งที่ดีๆอยู่อีกมาก...และเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่มีปัญหา...   โดย: อยากเขียน IP: 203.151.140.117 11 ธันวาคม 2548 18:31:54 น.

ฝากดูแล...ผ้าขาว....ทุกผืนให้ความขาวอยู่ด้วยนานๆนะคะ.... มีอยู่ผืนนึง ใกล้ๆ เหมือนกัน...สีกำลังขาวสดเลยค่ะ....   โดย: Life or something like this 11 ธันวาคม 2548 21:50:12 น.

อ่า ดีจะ ไงก็ฝากถามด้วยนะ ก็บอกเค้าว่าเราให้เด็กๆแล้วกันนะ สงสารเด็ก มีแม่ที่ไม่รับผิดชอบ หวังว่าคนที่รับเลี้ยงเค้าจะได้พบสิ่งดีๆในชีวิตนะ   โดย: อินทรีทองคำ 11 ธันวาคม 2548 22:43:02 น.

อยากเห็นน้องเอ๊าะจังเลยค่ะ อย่าลืมเอารูปมาให้ดูนะคะ   โดย: Batgirl 2001 11 ธันวาคม 2548 22:53:26 น.

มิมิ แวะมาบ่อยๆ ที่สุดแล้วนะคิคิ อยากเขียนขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ อินทรีทองคำ แล้วจะแจ้งผลอีกทีนะคะ พี่เลเต ขอบคุณที่แวะมาค่ะ สงสารหัวใจดวงน้อยค่ะ แม่มณีขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ เศร้าเลยใช่มั้ยค่ะ ป้าติ๋ว ขอบคุณมากๆ สำหรับคำแนะนำแล้วปลากัดจะลองคุยดูค่ะ พี่ไอดินขอบคุณที่แวะมาค่ะ ใจเย็นๆ นะค่ะ Life or something like this ผ้าขาวทุกผืนจะถูกแต่งแต้มเป็นสีอะไรก็ขึ้นอยู่กับสังคมด้วยค่ะ ขอบคุณที่วแวะมานะค่ะ Batgirl 2001 แล้วจะเอารูปมาฝากค่ะ วันนี้น้องเอ๊าะก็แวะมา มาปั่นจักยานหน้าห้องแทบทุกวัน   โดย: ปลากัด (LonelySeason ) 11 ธันวาคม 2548 23:05:06 น.

สวัสดีปลากัด...พอดีเมื่อคืน เพื่อนใช้โทรศัพท์ต้อง disconnect พอเข้ามาอีกที...หายกันหมดแล้ว กะว่าจะให้คุยกะหนูฬีด้วยสักหน่อย (ตอนหล่อนขอตัวไปทำธุระ...หนูฬีเข้ามา...ดีนะที่มีเพื่อนคุย)   โดย: samita 12 ธันวาคม 2548 1:55:46 น.

ฝากกอดน้องเอ๊าะ 1 ทีค่ะ   โดย: W i n t e r b e r r y 12 ธันวาคม 2548 7:15:34 น.

อ่านดูแล้ว กลับคิดในอีกมุมนึงว่าบางทีการที่เค้าไม่มีพ่อแม่ดูแล ก็ดีไปอย่างที่จะทำให้เค้าเข้มแข็ง และอาจเป็นคนดีของสังคมได้ โดยเฉพาะ ถ้าได้รับการดูแลเอาใจใส่ จากคนที่รักเด็กๆ ที่ถึงแม้ไม่ใช่ลูก เค้าจะไม่ถูกตามใจจากพ่อแม่ จนทำให้เสียเด็ก หรือบางที เค้าอาจไม่ต้องถูกกดขี่ รังเกียจ หรือไม่สนใจ จากปัญหาที่พ่อแม่มักนำมาลงกับลูก ถ้าเค้าต้องเติบโตอยู่ท่ามกลางครอบครัวที่มีปัญหา บางที มันก็ไม่ได้ช่วยให้เค้าอบอุ่นขึ้นมาได้หรอกนะคะ ลองคิดซะว่า เป็นบุญของเด็ก ที่ได้คนเลี้ยงดูที่มีจิตใจดี เพราะการมีเงิน อาจเป็นปัจจัยหนึ่งในการเลี้ยงดู แต่ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด สำหรับเด็กๆ เข้ามาทักทายค่ะ แต่คิดไรเรื่อยเปื่อย ซะยาวเชียว   โดย: Black Tulip 12 ธันวาคม 2548 16:16:20 น.

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก รู้สึกดีมักๆเลยที่ชอบชื่อ ปาปิลัน ตอนสมัครคิดจนหัวแทนระเบิด .. จะเอาอะไรก็มีคนใช้ไปแล้ว   โดย: ปาปิลัน IP: 58.11.69.74 12 ธันวาคม 2548 17:18:54 น.

สวัสดีค่ะ แถวบ้านก็มีบ้านที่รับเลี้ยงเด็ก แล้วอยุ่ๆ แม่ก็ทิ้งเค้า ให้อยุ่กับคนเลี้ยงเด็ก 2 คน ส่วนมากแม่ที่ทิ้งลูก ก็มาจากแม่ที่ถูกสามีทิ้งมาก่อน... ลึกๆในใจ คงไม่มีแม่คนไหนอยากจะทิ้งลูกของตัวเอง แต่จะด้วยสาเหตุอะไร ผลที่ตามมาก็ตกอยุ่ทีจิตใจลูก อ้อมกอดใดจะเท่าอ้อมกอดของพ่อแม่ เฮ้อ...แต่อ้อมกอดของผุ้ไม่ใช่พ่อกับแม่ ซิน่าอบอุ่นยิ่งกว่า ใครก็ไม่รุ้มารับ เลี้ยงดั่งลูก นับถือน้ำใจของผุ้รับเลี้ยงเด็กทุกคนค่ะ ยินดีที่ได้รุ้จักนะคะ   โดย: พลอยสีรุ้ง 12 ธันวาคม 2548 17:47:21 น.

แวะมาอ่านค่ะ น่าสงสารจังเน๊อะ ... ชีวิต ทำไมมันช่างยากอะไรแบบนี้   โดย: loveme_loveu 12 ธันวาคม 2548 18:00:52 น.

แวะมาบอกว่า...ตั้งใจติวล่ะ ให้สอบผ่าน สอบผ่าน...สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ อย่านอนดึกนะจ๊ะ...พักผ่อนให้เพียงพอ แต่เรื่องกินคงไม่ต้องบอกแล้วมั้ง สู้โว๊ยยยยยยยยยย...calculus จงเจริญ   โดย: มิมิ (samita ) 12 ธันวาคม 2548 20:40:03 น.

มาส่งเข้านอนเหมือนกันครับแต่ของเฮียมีส่งkissด้วยครับอิอิล้อเล่นครับ   โดย: kaman 12 ธันวาคม 2548 22:15:10 น.

สามเทอมกับด่านคณิตทองคำคงช่วยอะไรคนอื่นไม่ได้จริงๆ แต่วิชาตรรกวิดยาละขอโทษครับท๊อบ เอาไปใช้สิเขาเรียกอีกอย่างว่าเดาน่ะ เก็บฟอร์มไว้แล้วเอาไปใช้ซะล่ะ   โดย: kaman 12 ธันวาคม 2548 23:10:33 น.

กราบขอบพระคุณมิตรรักแฟนบล็อกทั้งหลายที่มาเยี่ยมเยียน ช่วงนี้ข้าพเจ้า มี Test ย่อยบ่อยมากๆ อันเนื่องมาจากใกล้สอบมิดเทอมอีกแล้วครับท่าน เพราะฉะนั้นอาจเว้นว่างจากการอัพบล็อกหรือ แวะไปเดินเล่นบ้านใครต่อใคร อาจว่างเว้นการแวะไปส่งใครต่อใครเข้านอน ต้องอ่านหนังสือบ้าง เดี๋ยวจะไม่จบ ก๊ากๆ แต่ว่าพรุ่งนี้หลังจากหัวยุ่งกับการสอบ calculus แล้วข้าพเจ้าจะนำรูปน้องเอ๊าะ มาอัพนะจ้า (ถ้าว่าง) ใครอยากเห็นหน้าก็แวะมาค่ะ คืนนี้ Good Night ทุกคนที่นี่ละกันค่ะ หัวยุ่งแล้วง่ะ เพิ่งอ่านหนังสือเสร็จ   โดย: ปลากัด (LonelySeason ) 12 ธันวาคม 2548 23:38:11 น.

น่าสงสารอะ ขนาดไม่รักเด็กยังอดสะเทือนใจไม่ได้เลย   โดย: นภันตรา 13 ธันวาคม 2548 1:51:17 น.

ตื่นได้แล้ว...ตื่นไปทำข้อสอบได้แล้ว   โดย: มิมิ IP: 210.10.179.96 13 ธันวาคม 2548 5:34:09 น.

มาอรุณสวัสดิ์วันแรกฮะ   โดย: err_or 13 ธันวาคม 2548 7:47:12 น.

สวัสดีๆๆๆๆ แวะมาทักทายแต่เช้า อิอิ   โดย: เจ๊ดาว (nuna'dao ) 13 ธันวาคม 2548 10:17:56 น.

เศร้านะครับ เราเคยไปทำบุญเหมือนกัน ก็ได้แต่หวังว่า เค้าจะมีอะไรดีๆกลับมาในชีวิตเหมือนกัน ทักทายครับ ^^ (มะด้าย log in นะฮับ แหะๆ)   โดย: qu-up IP: 58.8.43.155 13 ธันวาคม 2548 11:46:25 น.

กลับมาแล้วครับ คิดถึงนะครับ   โดย: ไอดินและกลิ่นฝน 13 ธันวาคม 2548 14:30:36 น.

****คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง****   โดย: ไอดินและกลิ่นฝน 13 ธันวาคม 2548 15:09:04 น.

สงสารเด็กจัง และก็ซึ้งในน้ำใจคนเลี้ยงด้วย งือ ถ้ามีอะไรที่พวกเราพอจะช่วยเหลือได้ ส่งข่าวบ้างนะฮับ   โดย: bookmark 13 ธันวาคม 2548 21:19:30 น.

ขอบคุณที่ไปที่บล็อกนะครับ (ดองไว้เป็นเดือนแล้ว) ราตรีสวัสดิ์ครับ   โดย: qu-up (qu-up ) 13 ธันวาคม 2548 22:01:34 น.

ขอบคุณมากค่ะ ที่เข้ามาชมที่บลอค   โดย: ปาปิลัน 13 ธันวาคม 2548 23:54:39 น.

แวะมาราตรีสวัสดิ์น้องปลากัดค่ะ....   โดย: สเลเต 13 ธันวาคม 2548 23:57:40 น.

เป็นเรื่องเล่าที่ดีมากๆค่ะ .. ดีใจที่นำมาแบ่งปัน .. ดีใจที่ได้ยินว่าเด็กเหล่านี้ไม่ได้โตมาแบบบกพร่องทางจิตใจไปเป็นคนไม่มีดี แต่กลับมาจิตใจเข้มแข่งกว่าที่เราเป็นซะอีกนะ ถ้าเราสงสารเค้า ไม่ต้องช่วยเค้าตรงๆ แต่ให้โอกาสเค้าทำโน่น ทำนี่ดีกว่า เค้าจะภูมิใจในตัวเอง   โดย: ปาปิลัน 14 ธันวาคม 2548 0:00:06 น.

สวัสดีมีสุข ทุกข์ไกลห่าง ไปหลับฝัน จงฝันหวาน ทุกวานวัน ที่มีกัน...   โดย: p_tham 14 ธันวาคม 2548 0:16:31 น.

โดย: erol 14 ธันวาคม 2548 1:12:17 น.

โดย: ไอดินและกลิ่นฝน 14 ธันวาคม 2548 4:16:23 น.

****คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง****   โดย: ไอดินและกลิ่นฝน 14 ธันวาคม 2548 4:35:53 น.

มาแวะสวัสดีจ๊ะ   โดย: มิมิ (samita ) 14 ธันวาคม 2548 8:15:08 น.

มาร่วมตื้นตันกับเรื่องราวค่ะ   โดย: p_tham 12 มีนาคม 2549 22:51:35 น.