|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
โอชิน3
(ที่มาของภาพ; oldmanclub.net)
Nov 20 2008
โอชินตื้นตันใจที่ทุกคนที่บ้านคานายาเมตตาพร้อม ให้ความช่วยเหลือ คาโยปราถนาให้โอชินยืนหยัดด้วยลำแข้งตัวเองให้ได้ โอชินเริ่มต้นอีกครั้งด้วยการขายอาหาร ให้ลูกเรือที่ซาคาตะ จึงเขียนจดหมายไปหาแม่ให้รู้
ขณะที่กำลังเข้าสู่ฤดูร้อน โอชินเข้ามากราบคุณผู้ชายและคุณนายที่อุปการคุณ ที่อนุญาติให้ตั้งชื่อร้านว่าคานาย่า
วันแรกของการเปิดร้านไม่มีลูกค้าสักคนเข้ามาแม้แต่ตังค์เดียว จึงได้ปั้นข้าวไปขายที่ท่าเรือก็ขายไม่ได้ จึงแจกให้คนดีกว่าปล่อยให้บูดเน่า
โอชินรู้สึกท้อและปิดร้านในวันรุ่งขึ้น คาโยเห็นเข้ารู้สึกไม่เข้าใจโอชินว่าความกล้าแบบเดิมๆหายไปไหน โอชินใช้วิธีเดินปิดป้ายประกาศเชิญชวนคนเข้าร้านอาหาร
มาซาโอะ(สามีคาโย)ไม่พอใจที่โอชินเร่ปิดประกาศและแจกใบปลิว คาโยมาช่วยโอชินทำกับข้าวขาย ผลพวงจากข้าวปั้นในวันนั้น ทำให้ลูกค้าติดใจจึงตามมาอุดหนุนแน่นร้าน
มาซาโอะไม่พอใจที่คาโยหายไปทั้งวัน จึงให้เด็กมาตามแต่ก็ถูกคาโยให้ช่วยทำงาน
-------------------------------------
Nov 21 2008
ทุกคนที่บ้านเข้าใจที่คาโยกลับบ้านดึก เว้นแต่มาซาโอะ สามีที่ไม่พอใจ
คาโยมาช่วยโอชินแต่เช้า โอชินรู้สึกลำบากใจกับความสัมพันธ์ของสองสามีภรรยา
โอชินตั้งใจทำร้านขายอาหาร คนแน่นร้านแต่ได้กำไรน้อยนิดวันละ 1 เยน เมื่อมีลูกค้าขอซื้อเหล้า คุณหนูคาโยจึงนำเหล้ามาขายและได้กำไรดี ซึ่งผิดจุดประสงค์ความตั้งใจดั้งเดิมของโอชิน
โอชินตั้งหน้าตั้งตาเก็บหอมรอมริบหวังให้ริวโซมาอยู่ด้วยกัน คาโยเอาแต่ใจตัวเองโดยขอค้างคืนที่นั่น(ประชดสามี) ต่อมาคาโยและสามีก็เข้าใจซึ่งกันและกัน โอชินมีความสุขเพราะลูกค้าแน่นร้านทุกวัน ถึงจะได้นอนวันละ 5 ชั่วโมงก็ตาม
วันหนึ่งมีนักเลงบาร์เจ้าถิ่นเข้ามาในร้านเพราะไม่พอใจ ที่ร้านโอชินขายเหล้า เมื่อไร้ทางสู้ โอชินจึงท้านักเลงให้ออกไปดวลต่อสู้กันนอกร้าน ก่อนที่จะดวล ตามธรรมเนียมโอชินแนะนำตัวตามฉบับนักเลงเก้ายอด ตามที่เคนสั่งไว้ และก็ได้ผล นักเลงยอมศิโรราบแต่โดยดี
เมื่อร้านปิด ยิ่วไม่สะบายออกหัด จึงขอปิดร้านชั่วคราวจนกว่ายิ่วสะบายขึ้น คุณผู้หญิงมิโนะ แม่ของคุณหนูคาโยอาสาจะเลี้ยงดูยิ่วเอง โอชินปฏิเสธอย่างสำนึกบุญคุณเพราะไม่ต้องการรบกวน และต้องการอยู่ใกล้ชิดลูก
จดหมายอีกฉบับที่ส่งไปให้ริวโซก็ถูกคิโยแม่สามีฉีกทิ้งเช่นเคย หากครั้งนี้เป็นจดหมายฉบับสุดท้ายถ้าไม่ได้รับข่าวจากสามี โอชินจะได้เลิกหวังการกลับมาเป็นครอบครัวกันซักที
โอชินทราบข่าวว่าโอตะ(คนรักเก่า)จะกลับมาที่ซาคาตะ
---------------------------------------------------------
Nov 24 2008
โคตะเป็นหัวหน้าสมาชิกสหภาพชาวนาในเมืองซาคาตะ
คิโยเร่งรัดริวโซให้แต่งงานใหม่
โคตะบังเอิญเข้าไปทานอาหารที่ร้านโอชินโดยที่ไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของ และรับรู้เรื่องความลำบากจากปากคุณหนูคาโย
โคตะยังคงมั่นคงในรักต่อโอชินไม่เปลี่ยนแปลง และยินดีเป็นพ่อของยิ่ว แต่โชคไม่ดีที่ปัญหางานสหภาพทำไม่ราบรื่น
ทั้งสองตกลงเป็นได้แค่เพื่อนที่คอยเป็นห่วงเป็นใยกันเท่านั้น โดยโคตะจะคอยปกปอ้งโอชิน
กิจการร้านอาหารเจริญรุดหน้าสามารถใช้เงินคืนคุณหนูคาโยหมดสิ้น
น้าริกิเพื่อนบ้านมาเยี่ยมจึงได้รับรู้ว่าแท้จริงแล้วทั้งริวโซและเธอ ต่างไม่เคยได้รับจดหมายซึ่งกันและกัน ทางด้านโอชินเองไม่มีปัญหาการรับจดหมาย มีแต่ริวโซเท่านั้นที่ถูกคิโยแม่ตัวเองฉีกทิ้ง
-----------------------------------
Nov 25 2008
โอชินซาบซึ้งน้ำใจน้าริกิ ทุกคนในวงสำรับข้าวต่างถกกันเรื่องจดหมาย
คิโยะคะยั้นคะยอให้ริวโซแต่งงานใหม่ให้ได้แต่ริวโซปฏิเสธ จึเนะโกะพี่สะไภ้นำจดหมายทุกฉบับที่ถูกฉีกทิ้งมาประกอบใหม่ มาให้ริวโซ
โอชินได้รับจดหมายจากริวโซพร้อมส่งเงินมาให้ 20 เยน พร้อมสัญญาว่าหลังจากทำนาทะเลสำเร็จและมีที่นาเป็นของตัวเอง จะรับโอชินและยิ่วไปอยู่ด้วย
ขณะเดียวกันในร้านมีนักเลงอาละวาดชกต่อย โอชินเข้าห้าม ขณะที่ขี้เมาคนอื่นมาลวนลาม โคตะเห็นแล้วรึสึกไม่สะบายใจไม่อยากให้โอชินมีสภาพอย่างที่เห็น จึงเตือนสติ
ก่อนเปิดร้านในวันใหม่ คุณนายมิโนะแม่คุณหนูคาโยมาขอร้องให้โอชินเกลี้ยกล่อม คาโยให้เวลากับคนในครอบครัวโดยเฉพาะมาซาโอะสามีบ้าง เพื่อเห็นแก่ความสัมพันธ์ของทั้งสอง
ช่วงเดียวกันโคตะเองก็หางานใหม่ให้โอชินที่อิเซะ โอชินถือเป็นโอกาสเพื่อเห็นแก่ครอบครัวคุณผู้หญิง
ทีแรกคุณหนูคาโยโกรธแต่ท้ายสุดก็เข้าใจและมาดื่มอวยพรการจากกัน ของคนทั้งสามได้แก่ โคตะ คุณหนูคาโยและโอชิน
--------------------------------------------------
Nov 26 2008
โอชินเดินทางจากซาคาตะอีกเป็นครั้งที่ 2
และเริ่มต้นใหม่ด้วยอาชีพการเร่ขายปลา
วันแรกทั้งวันโอชินขายไม่ได้ เลยแจกให้ชาวบ้านดีกว่าปล่อยให้ปลาเน่าเสีย
เจ้าของบ้านใจดีซึ่งเป็นญาติๆกับโคตะให้คติว่า หัวใจการค้าขายก็เริ่มต้นจากเร่ขายปลา ซึ่งวันต่อๆมา โอชินก็มีลูกค้าเข้ามาซื้อเพราะความสด ใหม่ ราคาย่อมเยารวมถึงบริการแล่ปลาให้ ทำให้ขายหมดอย่างรวดเร็ว จนแม่ค้ารายอื่นๆไม่พอใจและต่อว่า เจ้าของบ้านที่เป็นญาติกับโคตะเออกรับแทน และเข้าใจวิธีการค้าพร้อมสนับสนุนเต็มที่ และพึงพอใจในหัวการค้าและความขยันขันแข็งการผูกใจลูกค้า กลยุทธิ์ของโอชิน
------------------------------------------------
Nov 27 2008
ยิ่งนับวันโอชินยิ่งขายดีเป็นเทน้ำเทท่า
1 ปีผ่านไป โคตะมาเยี่ยม ทุกคนล้วนเห็นด้วยว่าโอชินควรจะเปิดร้านเสียที และจะได้อยู่กับริวโซเป็นครอบครัว พร้อมหน้าพร้อมตากัน
4 ปีที่ริวโซ่เทกายเทใจทำนาทะเลเพื่อหวังว่า สักวันจะมีที่นาเป็นของตัวเอง โชคร้ายที่ไต้ฝุ่นเข้าทำให้ทั้งเมืองซาง่าจมน้ำ ได้รับความเสียหายร้ายแรง นาทะเลล่มริวโซผิดหวังตั้งใจไปทำงานที่เมืองแมนจูเลีย
ก่อนไปหวังจะได้พบหน้าลูกเมียสักครั้ง
---------------------------------------
Nov 28 2008
การพบหน้ากันอย่างไม่คาดฝัน เนื่องจากริวโซตั้งใจแค่แอบย่องไปดูลูกเมียเพียงเท่านั้น แต่เมื่อเห็นโอชินทั้งสู้และทำงานหนักคนเดียว จึงเกิดเปลี่ยนใจ น้าริสะเจ้าของบ้านก็ดีใจที่โอชินจะได้มีผู้ช่วยเสียที และเธอก็บอกว่าเพราะโอชินเป็นผู้หญิงจึงมีน้ำอดน้ำทน ในการสู้งานหนักเพราะครอบครัวเสมอ
น้าริสะจึงบอกว่าถึงเวลาที่โอชินเปิดร้านขายปลาได้แล้ว โดยเธอจะเป็นคนออกเงินให้เอง
เมื่อออกมาตั้งร้านขายปลา ริวโซขยันขันแข็งช่วยโอชิน ความสุขเสียงหัวเราะได้กลับมาอีกครั้ง เหนืออื่นใดคือการได้เห็นสามีกระตือรือร้น ช่วยกันทำมาหากิน ตอนกลางคืนขณะที่สองสามีภรรยาคุยกัน เรื่องการค้าขาย โอชินคุยเจื้อยแจ้วหันมาอีกที ก็เจอริวโซหลับผล็อยเสียแล้ว
---------------------------------
Dec 01 2008
วิธีเร่ขายแบบริวโซนั้นไม่ได้ผล จนกระทั่งน้าริสะทนไม่ได้จึงบอกให้โอชิน รีบเปลี่ยนวิธีการขาย ไม่งั้นขาดทุนแน่ โอชินเข้าใจแต่เชื่อว่าฝีมือบวกความตั้งใจ สักวันคงเห็นผล
โอชินและริวโซเขียนจดหมายส่งข่าวคราวให้ทางบ้านที่ซาว่า ทำให้คิโยโมโหเป็นฟืนไฟไม่พอใจ ที่ริวโซไปอยู่กับโอชินขายปลา จนพ่อของริวโซทนไม่ไหวกับสิ่งที่โอคิโยกระทำจึงยื่นคำขาด เลิกวุ่นวายก้าวก่ายกับครอบครัวของริวโซ
สองสามีภรรยาขยันขันแข็งในการค้าขาย ยิ่วเองอายุ 6 ขวบ ถึงเวลาที่เข้าโรงเรียน
ทางด้านฟูยีแม่โอชินก็ถูกลูกชายและสะไภ้ขับไสไล่ส่ง เพราะเห็นว่าแก่ชราอยู่ด้วยกันมีแต่เปลืองข้าวสาร พอดีกับที่โอชินอยากให้แม่มาอยู่ด้วย พอฟูยีมาเยี่ยมโอชินได้ไม่กี่วัน โชยลูกชายและโทราสะไภ้เขียนจดหมายตามหลัง ว่าให้โอชินรับแม่อยู่ด้วยกันไม่ต้องกลับมา
สองสามีภรรยาเศร้าใจ ขณะเดียวกันที่โอชินแพ้ท้อง จึงถูกขอร้องให้อยู่เป็นเพื่อนโอชิน
คุณหนูคาโยส่งข่าวดีเรื่องการตั้งครรภ์
โอชินเองก็คลอดลูกชาย ส่วนฟูยีล้มป่วยหมดสติ
-------------------------------------------------
Dec 02 2008
โอชินตั้งชื่อลูกชายคนที่สองว่าฮิโตชิ ฟูยีเป็นลูคีเมียที่รักษายากในสมัยนั้น...และริวโซคนเดียวที่รู้ และมีน้าริสะคอยช่วยดูแลทั้งโอชินพึ่งคลอด และฟูยีที่ป่วยหนัก และร่ำๆอยากกลับบ้าน ริวโซจำใจบอกความจริงแก่โอชิน น้าริสะจึงอาสาดูแลฮิโตชิด้วยความยินดี
หน้าหนาวหิมะตกหนัก โอชินต้องแบกแม่กลับมาถึงบ้าน เจอพฤติกรรมเฉยเมยของพี่ชายและพี่สะไภ้แล้วเศร้านัก
ฟูยีขอให้โอชินพาไปดูหิมะ.....และก็จากไป.........
|
Create Date : 20 พฤศจิกายน 2551 |
|
0 comments |
Last Update : 23 มกราคม 2552 22:16:28 น. |
Counter : 1157 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|