Group Blog
กันยายน 2551

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
ทำไมถึงไม่ได้เลี้ยงหนูด้วยนมแม่

ทำไมถึงไม่ได้เลี้ยงหนูด้วยนมแม่



มีคำถามมากมายว่าทำไม ทำไมถึงไม่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่

น้องน่ารักจังเลยค่ะทานนมแม่เปล่าค่ะ
ไม่ได้ทานค่ะทานแค่เดือนแรก
อ้าวทำไมล่ะค่ะ




คือมันก็อึ้งๆอ่ะนะ ปนกับรู้สึกผิดอยู่เหมือนกันแต่มันไม่รู้จัอธิบายยังงัย ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ ให้เค้าเข้าใจเราได้

อยากตอบคำถามพี่ๆเพื่อนๆเหล่านั้น

ตั้งใจจะเขียนไว้ในบล๊อคให้หนูได้อ่านแต่เมื่อเช้าก็มีคำถามนี้อีกแล้ว

หม่าม้าเองอาจจะเริ่มต้นได้ไม่ดีนัก ตอนนั้นหนูเป็นลูกคนแรกของหม่าม้า เรา(เตี่ยกับหม่าม้า)ทั้งตื่นเต้นและเป็นกังวลว่าเราจะเลี้ยงลูกคนแรกของเราให้ดีได้อย่างไรลูกเราจะป่วยมั้ย ลูกเราจะรอดมั้ย

ป้าวรรณของนู๋เองที่เป็นคนเสนอให้ มาอยู่ที่แปดริ้วที่นั่นมีทั้งก๋งทั้งย่า และลุงๆป้าๆ อีกหลายคนที่จะคอยช่วยกันดูแลหนูเป็นอย่างดีก ให้ ม อยู่แค่เดือนเดียวเท่านั่นแหละ ไม่รั้ง ม ไว้นานหรอกคำพูดของป้าวรรณในวันนั้น เหมือนขอนไม้ที่ลอยมาให้ยึดเกาะเราสองคนตัดสินใจไปอยู่แปดริ้วกันความอบอุ่นและความใจดีนั้นเราไม่เถียงพวกท่านมีให้กับหลานของท่านมากมายจริงๆ

แต่เรื่องมีอยู่ว่า หัวนมของหม่าม้าเองนั้น มันใหญ่มากใหญ่ซะจนหนูแทบจะอมเข้าไปไม่ไหว อมได้มันก็คับปากหนูซะขยับอะไรไม่ได้เลยหม่าม้าพยายามตั้งแต่อยู่ในนมหนูที่ รพแล้วพยาบาลก็ช่วยกันมันก็น่าจะสำเร็จนะในตอนนั้น พอกลับมาถึงบ้านแปดริ้วเวลาให้นมลูกเหมือนเป็นเวลาที่ย่าจะใส่ใจเป็นพิเศษ นั่นเพราะท่านรักสาวน้อยคนนี้ของหม่าม้ามากแต่สำหรับตัวหม่าม้าเองนั้น การที่จะให้คนแปลกหน้ามาเห็นหัวนมเรามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะปรับความรู้สึกให้เป็นปกติได้

ไหนมาดูซิ ทำไมมันดูดไม่ได้ ย่าพูดก็ช่วยกันพยายามจนผ่านไปได้แต่มันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ หม่าม้าบอกได้เลยว่า ไม่ชอบเลยที่หัวนมตัวเองกลายเป็นหัวนมสาธารณะไม่ว่าใครที่มาเยี่ยมหลานไม่จำกัดหญิงชายก็สามารถเห็นนมหม่าม้าหมดเพียงเพราะหม่าม้าเป็นมือใหม่หรือ ย่าจึงต้องคอยกำกับ เวลาหม่าม้าให้นมตลอดหรือเพราะเป็นห่วงกลัวหลานดูดไม่ได้ด้วยความหวังดี แต่ความหวังดีนั้นควรจะนึกถึงเราบ้างตั้งแต่โตมา หม่าม้าไม่เคยให้ใครได้เห็นนะหัวนมเนี่ย นอกจากเตี่ยของหนูคนเดียวแต่พอมาอยู่ที่นี่ไม่ว่าใคร ก็เห็นหมด ขนาดเข้าไปอยู่ในห้องล๊อคประตูยังตามเข้ามาถามเลยจะล๊อคทำไม ลุง... เค้ามาเยี่ยมหลาน โอเคเค้าพยายามทำดีกับเราช่วยเหลือเราทุกอย่าง แต่นั่นมันทำให้เราเครียดมากมากหาทางออกไม่เจอ ต้องทนอายตลอดเวลาที่ให้นมลูกคือที่บ้านนั้นเค้ามองเรื่องให้นมลูกเป็นเรื่องธรรมดา อ่ะนะ เป็นเรื่องธรรมชาติอ่ะคืออันนั้นเข้าใจนะ แต่ไม่ต้องสาธารณะขนาดเอาไปเม้าส์ก็ได้ ว่าเนี่ยหัวนมมันใหญ่นะลูกมันอมทีเดียวก็คับปากแระ นั่นแหละคือประโยคที่ทำให้ใครๆอยากมาดูหัวนมหม่าม้าใครมาก็ ไหนดูหน่อยซิ ดูซิลูกดูดยังงัย โอ้วววมายก๊อต เป็นคุณๆ รับได้มั้ยเนี่ย อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี แต่ก็ต้องทน ผ่านไปหนึ่งเดือนกว่าๆ อากงโทรมาถามว่าเป็นไงบ้างไปอยู่บ้านเค้า ทำตัวดีรึเปล่า ย่านั่งอยู่ข้างๆ คอยกำกับบอก ไม่ต้องเป็นห่วง อยู่ที่นี่สบายดี เฮ้อออ จะเล่าให้อากงฟังดีมั้ยเนี่ย อากง วางโทรศัพท์ลงด้วยความสบายใจว่า ลูกสาวไปอยู่กับเค้ามีความสุขดี

เรื่องแค่นี้ใครๆอาจจะมองเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่กับเรามันไม่ใช่เล็กๆเลยนะ และแล้วมันก็ผ่านไปเดือนนึงจนได้ ไวเหมือนโกหกหม่าม้าฝึกปรือวิทยายุทธ์ สำเสร็จเลี้ยง และดูแลลูกได้เป็นอย่างดีจะได้กลับบ้านเราซะทีแล้ว  บอกแม่สามีหนูจะกลับบ้านแล้วนะค่ะแม่ ขอบคุณนะค่ะเย้ เย้ ไปเก็บของ เตรียมจะขนขึ้นรถแล้ว เหมือนบุญมีแต่กรรมบัง อะไรจะขนาดนั้นแม่สามี นั่งร้องไห้ บอกเป็นห่วงหลานปล่อยโฮขนาดที่ว่าคุณจะต้องไม่เคยเห็นและไม่คิดว่าจะเห็น คนสูงอายุขนาด 60กว่าๆ มานั่งร้องไห้ได้ เท่านั้นแหละ ลุงๆป้าๆช่วยกันรุมบอกเป็นเสียงเดียวกัน อย่าเพิ่งกลับเลยอยู่ต่ออีกซักเดือนสองเดือนให้หลานมันแข็งแรงกว่านี้แล้วค่อยกลับล่ะกัน มไปแม่เค้าก็ไม่มีเพื่อน เนี่ย หลานเค้าก็เลี้ยงของเค้ามา บลา บลา บลา ว่ากันไปสรุปอยู่ต่อ

แต่ไม่นานหลังจากนั้น ความเครียดความอาย หรืออะไรก็ไม่รู้เข้าครอบงำหม่าม้า คืนนึง หลังจากอยู่ต่อได้ซักประมาณสองอาทิตย์หม่าม้าทนไม่ไหว ลุกขึ้นมานั่งเก็บเสื้อผ้า เตี่ยตกใจเลย ถามหม่าม้าทำอะไรหม่าม้าบอกเตี่ยหม่าม้าจะกลับบ้านแล้วนะ เชิญเตี่ยอยู่กับแม่เตี่ยต่อไปแล้วกันนะลาก่อน หม่าม้าจะเอาลูกไปด้วยนะ ลูกเป็นของหม่าม้า เท่านั้นอีกแหละ เตี่ยร้องไห้โฮโอ้วววมายก๊อต เกิดเป็นผู้ชายทำไมร้องไห้ง่ายจัง คิดถึงก็ไปหาดิ ไม่ได้ห้ามอะไรแต่ชั้นจะกลับบ้าน เดี่ยวปั้ดเหนี่ยว ไปไป๊ ไปร้องที่อื่นรำคาน คือเวลานั้นไม่ว่าอะไร ก็ฉุดไม่อยู่แล้วอะ จะกลับบ้านแต่เตี่ยพูดคำนึงทำให้หม่าม้าหยุด และเรียกสติกลับมาได้  หม่าม้าเตี่ยทำผิดอะไร เตี่ยรักหม่าม้ารักลูก ทำไมหม่าม้าจะเอาลูกทิ้งเตี่ยไป เท่านั้นแหละหม่าม้าได้คิด อืมจริงแฮะ เตี่ยทำผิดอะไรเนี่ยทำไมหม่าม้าต้องมาลงโทษเตี่ยด้วยเนี่ย  เวลานั้นเราคุยกันมากขึ้น เราตกลงกันเอางี้งั้นเลี้ยงด้วยนมขวด โอเค เรื่องจบ นี่อาจเป็นสาเหตุที่ไม่ค่อยดีนักในการที่ไม่ได้เลี้ยงสาวสวยของหม่าม้าด้วยนมแม่แม่คนอื่นอาจจะอดทนมากกว่าหม่าม้า แต่หม่าม้าก็รักหนูไม่แพ้แม่คนอื่นแน่นอน

อยู่ต่อจนหนูได้6เดือนหม่าม้าได้เอาลูกกลับบ้าน หนีบเตี่ยกลับมาด้วยหม่าม้าให้เหตุผลว่ามันไม่มีอิสรภาพทางความคิดเลย  หม่าม้าต้องการตรงนั้นเตี่ยช่วยเครียดให้หม่าม้าด้วย จบ

ปล. ทำไมจะไม่รู้ว่านมแม่ดีเพียงใด ทำไมจะไม่รู้ว่านมแม่สำคัญแค่ไหนนึกทุกวันนี้ยังเสียดาย แสนเศร้าและอิจฉาแม่คนอื่นที่เลี้ยงด้วยนมตัวเองได้จังหม่าม้าดีไม่ดี ให้หนูเป็นคนตัดสิน รักนางฟ้าน้อยคนนี้มากๆ






FreeTextEditor

 




Create Date : 21 กันยายน 2551
Last Update : 16 ตุลาคม 2557 14:15:08 น.
Counter : 433 Pageviews.

1 comments
  
อู้ววว์.....ไม่น่าเชื่อ เหตุผลของเราที่ไม่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่คล้ายกันเลยค่ะ ไม่อยากให้ใครดู

ลูกเราได้ดูดนมจากเต้าของเราได้แค่สามวันเองนะ ตอนอยู่ที่โรงพยาบาลสองวัน และก็กลับมาบ้านแม่สามีวันแรก แค่นั้นเอง.....

เราใช้วิธีปั้มนม ใส่ขวด หัวนมแตกเลือดไหลสองข้างเลย พอเลือดหยุด ก็ปั้มอีก เป็นอย่างนี้ไปจนสามเดือน ไม่ไหวค่ะมันระบมมาก

คุณยังดีนะคะให้ลูกดูดจากเต้าได้เป็นเดือน ลูกเราได้ดูดแค่สามวัน


ยังไงก็มันผ่านมาแล้ว.....สู้ๆ เลี้ยงเจ้าตัวเล็กกันต่อไปเน๊อะ


โดย: mirbig วันที่: 17 ตุลาคม 2551 เวลา:18:33:20 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Mama Pirch Punch
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]