บางทีความดีใจ แต่พอได้อยู่บ่อยๆ ก็จะกลายเป็นความรู้สึกชินชา ไม่ค่อยใส่ใจและชื่นชมกับมันซักเท่าไหร่
แต่พอเป็นความเสียใจ เรากลับจำมันได้อย่างแม่นยำ และกอดมันไว้อย่างเจ็บปวด
(การลาออกครั้งสุดท้าย)
|
|||
เหนื่อย....กำลังใจหมดแล้วครับ กับงานที่ต้องทำ บางครั้งนั่งถามตัวเองทำไปเพื่ออะไร เพื่อความสนุกสนานของคนอื่นแต่ตัวเองต้องมานั่งโดนด่าอยู่ทุกวันเนื่องจากเขาคนนั้นไม่ได้ผลงานจากการวัดค่า KPI จากงานนี้งานที่เราทำอยู่ งานที่เราจัดเพื่อเพื่อนพนักงานจะได้รวมกลุ่มทำความรู้จักกันให้มากขึ้นทั้งจากที่ๆ ทำงานเดียวกันและต่างสาขา บางครั้งการลงทุนลงแรงของตัวเองก็โดนบั่นทอนกำลังใจจากผู้ที่ได้ ชื่อว่าเป็นหัวหน้า แรงกายที่ทุ่มให้กับงานกีฬา แรงเงินที่เข้าเนื้อตัวเองแบบไม่รู้ตัว แต่เนื่องจากงานที่เราทำมันไม่ได้เป็นค่าวัดการทำงานของบุคคลหนึ่ง แต่มีอีก1งานที่มันเป็นสาเหตุคืองานที่มันเป็นเรายังทำมันไม่เสร็จ แต่เรามาให้ความสำคัญกับงานกีฬาที่เราจัดมากกว่าเลยโดนว่าอยู่เกือบทุกวัน คำถามก็คือเราผิดมากเลยไช่ป่าวที่ทำให้เพื่อนพนักงานทั่วประเทศมีความสุขอ่ะ คิดแล้วน่าน้อยใจงานนี้ส่วนใหญ่ก็ทำคนเดียวนะ มีคนอื่นเข้ามาช่วยบ้างแต่ก็เล็กน้อย แต่มันก็ยังดีกว่าไม่มีใครช่วยเลยหนิ จริงป่าว...ปีนี้เริ่มท้อแล้วล่ะกับสิ่งที่เราทำอยู่ ถ้าปีหน้ามีอีกเราคงต้องขอบาย..เฮ้อ...หนื่อยจัง อย่าคิดมานะคะ สู้ๆๆคะ มาดูอิตาลิกันคะ เชียร์อิตาลิ แต่แอบมีใจให้อังกฤษหน่อยๆคะ พอดีแฟนอยู่อังกฤษ555555555
โดย: ชาจัง (สุรัสวดี ) วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:18:27:58 น.
วันี้ผมสบายดีครับ วันอื่นก็สบายบ้าง ไม่สบายบ้างครับ
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้ฝ่าฟันอุปสรรคไปให้ได้ การทำงานก็เป็นอย่างนี้ จะให้ถูกใจทุกคนย่อมเป็นไปไม่ได้ ตอนนี้ความปราถนาดีของเราไม่เป็นที่พอใจของหัวหน้า แต่เมื่อทำเสร็จแล้วเขาอาจจะเห็นคุณค่าก็ได้นะครับ โดย: 9A วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:18:54:55 น.
สู้สู้นะ ท้อได้แต่อย่าถอย ปล.มือถือเรามันเริ่มเกเรมากแล้ว กำลังดูเครื่องใหม่อยู่ คงต้องกลับไปใช้โนเกียอีกแล้ว โดย: keyzer วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:20:09:54 น.
สวัสดีค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้อีกคน
อย่าท้อเลยนะคะ ถ้าตั้งใจที่จะทำแล้วขอให้พยายามต่อไปทั้งหน้าที่ประจำและงานพิเศษ ขอให้ประสบความสำเร็จค่ะ โดย: azamiya วันที่: 17 มิถุนายน 2549 เวลา:21:18:45 น.
สู้ๆคะ ปัญหาทุกอย่างมีไว้ให้แก้นะคะ อย่างน้อยเราก้อยังมีครบ32 คนที่เค้าไม่ครบ32 เค้ายังต่อสู้เพื่อตัวเค้าเองและคนในครอบครัวเลยนะคะ ชีวิตทุกชีวิตมีค่าหากรู้จักทำตัวเองให้มีค่านะคะ โชคดีค่ะ
โดย: Muay_CordonBleu วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:2:46:24 น.
5555 เนี่ยแหละงานราษฎร์ งานหลวง
ต้องเจอปัญหากันทุกที่ คงต้องบริหาร เวลากันน่าดูแหละคับ คงต้องให้น้ำหนัก งานให้ได้หน่ะคับ ว่างานไหนสำคัญที่สุด งานไหนด่วนที่สุด งานไหนพอรอได้ งาน ไหนต้องทำเดี๋ยวนี้ ไรแบบเนี่ยคับ ยังไม่ได้ ไปนะ หาที่พักระยะยาวยังไม่ได้ คงต้อง ให้ทางนู้นเข้าที่ก่อนคับ แล้วคุยกันใหม่เด้อ โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม วันที่: 18 มิถุนายน 2549 เวลา:18:13:34 น.
โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung ) วันที่: 21 มิถุนายน 2549 เวลา:22:14:17 น.
|
pippojuve
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นักเดินทางที่ดี............ย่อมไม่หวังถึงจุดหมาย โค้ดเพลง บรรจุเป็นคนรู้ใจ โค้ดเพลง Group Blog All Blog Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
แต่เราต้องคอยตรวจสอบบทบาทของเราอยู่เสมอ ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ มีภาระหน้าที่รับผิดชอบอะไร เนื่องจากแต่ละคนมีเวลาและพลังงานจำกัด การทำอะไรหลายอย่างพร้อมกัน จึงมักจะส่งผลกระทบไปยังงานอีกอย่างที่อยู่ในมือ ซึ่งย่อมส่งผลกระทบต่อผู้บังคับบัญชา เพื่อนร่วมงาน และลูกน้อง
เชื่อว่าหัวหน้าคุณ ก็ซาบซึ้งในความเสียสละของคุณอยู่ในใจนะคะ แต่เค้ามีบทบาทที่ต้องคอยควบคุมผู้บังคับบัญชาให้ทำงานตามเป้าหมายขององค์กร ก็ต้องแสดงบทบาทนั้นไป
เพื่อไม่ให้พลาดอีก คงต้องคอยตรวจสอบตัวเองอยู่เสมอ ว่ายังแสดงบทบาทตามที่องค์กรคาดหวังอยู่หรือเปล่า พยายามต่อไปนะคะ