บางทีความดีใจ แต่พอได้อยู่บ่อยๆ ก็จะกลายเป็นความรู้สึกชินชา ไม่ค่อยใส่ใจและชื่นชมกับมันซักเท่าไหร่
แต่พอเป็นความเสียใจ เรากลับจำมันได้อย่างแม่นยำ และกอดมันไว้อย่างเจ็บปวด
(การลาออกครั้งสุดท้าย)
|
|||
ไม่มีเธอ และคงไม่มีเราแล้ว ทุกๆ เวลาที่ผ่านไปฉันได้แต่เก็บซ่อนความรู้สึกไว้ข้างใน เก็บและตอกย้ำมันลงไป โป้ปดกับหัวใจอยู่ทุกๆ เสี้ยววินาทีว่า เรายังเป็นเรา และเรายังรักกันอยู่ เรายังรอกันอยู่ แม้ความเป็นจริงคือ ไม่มีคำว่าเรา แล้ว ก้อนทรมานยังคงกัดกินความรู้สึก ทุกครั้งที่คิดถึง ทุกครั้งที่แว่วเสียงแห่งความฝันเรียกร้อง รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาข้างในก้อนเนื้อที่เรียกว่า หัวใจ วังวนแห่งห้วงของจินตนาการยังคงวนเวียนซ้ำๆ กับภาพเดิมๆ วันแต่งงาน บ้านหลังเล็กๆ และเด็กน้อย 2-3 คน ความฝันของฉันพังลงทุกครั้ง เมื่อนึกถึงคนที่เธอ ค้นหามานาน ใครบางคนของเธอ วันนี้ยังเจ็บอยู่ เจ็บกับตัวเอง เจ็บกับความไม่ดีพอของตัวเอง การเปรียบเทียบที่เคยกลัว มันเกิดขึ้นแล้ว ทุกอย่างที่เคยกลัวมันเกิดขึ้นทั้งหมด เจ็บใจตัวเองที่ไม่ยอมรับฟังความรู้สึกของตัวเองตั้งแต่ต้น หรือมีใครตั้งใจให้มันเป็นอย่างนั้น ฉันขอน้อมรับและขออโหสิกรรม หากกรรมใดที่เคยได้ทำให้ใครเจ็บปวดฉันขอชดใช้ ด้วยความเจ็บปวดของฉันในครั้งนี้ หากยังมีใครจ้องมองและรอคอยที่จะซ้ำเติมฉันอยู่ ขอจงอย่ารอช้ารีบซัดกระหน่ำมาในตอนที่ฉันเสียหลักอย่างสุดขั้ว ซัดกันให้ตายไปข้างหนึ่งจนกว่าท่านทั้งหลายจะมองสาสม และฉันจะไม่โกรธและพยาบาทใครๆ ขออโหสิกรรม แวะมาเยี่ยมคนขี้เหงาค่ะ
เหงาได้แต่อย่าหงอย ลองปลดปล่อยความทุกข์ลอยลม อยู่ร่วมกันบนโลกกลมๆ ลองหันมาชื่นชมสิ่งใหม่ๆใกล้ๆตัว โดย: blueberryblossom วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:12:22:46 น.
แวะมาทักทายยามบ่ายๆค่ะ..
เป็นกำลังใจให้นะคะ ..... คนบางคน..เหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรารัก.. แต่..ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย.. หน้าที่ของความรัก คือการเดินไปมอบความรัก และ ยืนมองเฉยๆ เพื่อรับมัน ไม่ใช่ดิ้นรนเพื่อให้ได้มา.. ...... พอดีเจอข้อความนั้นเข้า เลยเอามาฝากค่ะ.. สู้ๆค่ะ โดย: ดอกหญ้าหน้าบ้าน วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:13:12:27 น.
กลับมาเป็นตัวของตัวเองได้เร็วแค่ไหน ก็ฟื้นตัวได้เร็วเท่านั้นนะค่ะ
โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:16:42:57 น.
อะไรจ๊ะ ไปขย้ำคอแมวเนี่ยนะ แสดงว่าชอบหมา ...รึป่ะ ^__^
โดย: แม่อ้วนคนสวย วันที่: 28 มิถุนายน 2554 เวลา:18:09:08 น.
เวลาจะทำให้เราผ่านความเศร้าไปได้
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:6:41:31 น.
เป็นกำลังใจให้ค่ะ เ้ข้มแข็งนะคะ รักตัวเองให้มาก ๆ ค่ะ
โดย: บ้านสีขาว วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:8:49:10 น.
สวัสดีค่ะ ^_^ ขอบคุณที่ชอบบทความนะคะ อ่านไปยิ้มไปจริงๆ ใช่มั้ยคะ
ู^_^ ขอบคุณที่ชอบค่ะ น้องน้ำเพชรหลานสาววัย 3 ขวบค่ะ ไปโรงเรียนแล้วและค่อนข้่างจะเซี้ยว สุด สุด ประจำห้องเลย ^_^ ดอกไม้สวยๆจากบล๊อกน้องรินค่ะ สวยมากก็เลยนำมาฝากค่ะ ^_^ ขำขำ วันนี้ อ่านให้จบนะคะ แล้วจะรู้ว่า บางอ้อ อยู่ตรงใหนค่ะ อิอิอิ สมบูรณ์…… เป็นอีกคนหนึ่งที่พกรูปถ่ายของภรรยาติดกระเป๋าสตางค์ ไว้เสมอ แม้ว่าภรรยาของเขาจะเสียชีวิตไปนานหลายปีแล้วก็ตาม ทุกครัง้ที่สมบูรณ์ประสบกับปัญหาสมบูรณ์จะหยิบภาพถ่ายออกมาดูและเขาก็ผ่านพ้นปัญหานั้นไปได้เสมอ ไม่ว่าสมบูรณ์จะเจออุปสรรคมากมายขนาดไหนบางครั้งเมื่อเขานึกท้อแท้ เขาก็จะรีบเปิดกระเป๋าสตางค์และหยิบรูปถ่ายภรรยาออกมาดูทุกครั้งไป………. โดยเฉพาะเมื่อครั้งที่เศรษฐกิจไทยก้าวสู่ยุคฟองสบู่แ ตกสมบูรณ์ แทบสิ้นหวังเขาแทบสิ้นเนื้อประดาตัว แต่เขาก็ผ่านจุดต่ำสุดนั้นมาได้… วันนี้ สมบูรณ์ก้าวสู่ความสำเร็จนได้รับรางวัลบุคคลสู้ชีวิต แห่งปีและได้ขึ้นรับรางวัลอันทรงเกียรตินี้… สมบูรณ์กล่าวว่า………….. “เคล็ดลับที่ทำให้ผมผ่านอุปสรรคอันเลวร้ายต่าง ๆมาได้ก็เพราะผมพกภาพถ่ายของภรรยาผมติดตัวไว้ตลอดเวล า… “สิ้นเสียงกล่าวของสมบุรณ์……………เสียงปรบมือกึกก้องไปทั่วห้องจัดเลี้ยงมอบรางวัล… โดยเฉพาะบรรดาคุณหญิงคุณนายที่มาร่วมงานต่างพากันสะกิดสามีของตัวเอง พร้อมกับคำกระแหนะกระแหนว่าทำไมไม่เอ าตัวอย่างสมบูรณ์บ้าง เมื่องานเลี้ยงเลิกรา..สมบูรณ์กลับถึงบ้านเขาควักรูปถ่ายของภรรยาออกมาดูอีก แล้วรำพึงรำพันกับ ภาพถ่ายว่า… . ทุกครั้งที่รู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง ก็มีภาพถ่ายของเธอนี่แหละที่ทำให้ได้ระลึกอยู่เสมอว่า ไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าตอนที่อยู่กับเธออีกแล้ว !!!! ขอให้หายดีและเข้มแข็งในเร็ววัน ไม่มีใครซ้ำเติมหรอกค่ะ มีแต่จะให้กำลังใจเพื่อก้วผ่านทุกวันที่เวลวร้ายไปให้ได้ เป้ฯกำลังใจให้นะคะ สู้ สู้ เอาใจช่วยค่ะ โดย: ภายใต้ วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:10:22:09 น.
ขอบคุณที่แวะไปเม้นท์ให้นะคะ ถ้าอยากดูหิ่งห้อยต้องไปอัมพวาค่ะ ^__^
โดย: โสนริมบึง วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:17:16:21 น.
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะครับ ขอบคุณในกำลังใจดีๆ ที่มอบให้กัน แม้ไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว แต่ก็รู้สึกดี กับทุกๆ คนเลย ผมให้สัญญาครับ ผมจะผ่านมันไปให้ได้ แม้ตอนนี้จะยังเจ็บ กับคำว่า จนของผมเอง ถ้าจนแล้วผิด ผมจะรวยให้ดู ผมสัญญา ขอบคุณในกำลังใจจากทุกคนอีกครั้งครับ
โดย: pippojuve วันที่: 29 มิถุนายน 2554 เวลา:23:56:52 น.
ขอบคุณที่มาให้คำแนะนำนะคะพี่ pippojuve
เราก้จะอดทนค่ะ แค่อยากระบายเท่านั้นเอง แหะๆ (ไม่น่าเป็นหัวโจกทำงานเลยอ่ะ) ยังไงมันก้งานของหนูด้วยอ่ะ ขอบคุณนะคะ โดย: pasta (clyt ) วันที่: 30 มิถุนายน 2554 เวลา:0:53:55 น.
ทุกอย่างผันแปรไปตามกาลเวลาค่ะ..ปลอบใจตัวเองไปแบบนี้ ความรู้สึกตอนนี้ไม่ต่างจากเจ้าของบล็อกเลยค่ะ ทุกคำพูด ทุกความรู้สึก อ่านแล้ว...ใช่เลย เป็นเราตอนนี้มาก "ความฝันของฉันพังลงทุกครั้ง เมื่อนึกถึงคนที่เธอ ค้นหามานาน ใครบางคนของเธอ" ...เจ็บนะ
ได้แต่ให้กำลังใจตัวเองค่ะ ให้มรสุมมันผ่านไปเร็วๆ เป็นกำลังใจให้เจ้าของบล็อกด้วยนะคะ โดย: let it be (nj@sara ) วันที่: 4 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:35:45 น.
|
pippojuve
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นักเดินทางที่ดี............ย่อมไม่หวังถึงจุดหมาย โค้ดเพลง บรรจุเป็นคนรู้ใจ โค้ดเพลง Group Blog All Blog Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ขอให้ความเจ็บปวดหายไวๆนะคะ^_^ กินขนมเค้กหวานๆหน่อยมั๊ยคะ
มีความสุขค่ะ