นิยายที่กำลังอัพเดท>ดาราจักรรักลำนำใจ----------------------------------------------------------------------โลกส่วนตัวของคนช่างฝัน

Group Blog
 
 
พฤศจิกายน 2555
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
22 พฤศจิกายน 2555
 
All Blogs
 

หอม...ดอกผักแขยง






หอม...ดอกผักแขยง


เมื่อฉันยังเป็นเด็กตั้งแต่เริ่มจำความได้ ฤดูเกี่ยวข้าวเป็นช่วงเวลาที่เด็กน้อยมีความสุขกับโลกสีทองของรวงข้าวสุกผืนใหญ่กว้างยาวสุดลูกหูลูกตา

หลังจากเลิกโรงเรียนหรือวันเสาร์อาทิตย์คืออิสระและการค้นหาโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

พลังอันเหลือเฟือถูกเติมเต็มอย่างไม่รู้จบสิ้น ต่างวิ่งเล่นไล่กัน ไล่นก ไล่แมลงตามท้องนาในขณะที่พ่อแม่กำลังเกี่ยวข้าวกลางแสงแดดแผดกล้า

พอนึกอยากจะเป็นนักดนตรีก็ย่ำเท้าบนพื้นรองเท้าแตะฝ่าตอซังข้าวเข้าไปออดอ้อนพ่อให้ทำปี่ต้นข้าวให้เพื่อมาเป่าแข่งกัน

บางทีก็เดินแหวกตอซังข้าวเพื่อหารูหนูนา ซึ่งปกติแล้วเวลาหนูนาขุดรูมันจะต้องทำทางออกเล็กๆ ไว้ไม่ไกลกับปากรูที่เต็มไปด้วยกองดินเพื่อหาทางหนีเมื่อมีคนรุกไล่ ด้วยความเป็นผู้หญิงจึงไม่ได้จับจอบเสียมมาขุดรูหนูอย่างพวกผู้ชายเขา

แต่เพราะความอยากรู้อยากเห็นจึงชอบเดินก้มๆ เงยๆ หารูทางออกของเจ้าหนูนา เจอบ้างไม่เจอบ้าง แต่ถึงเจอก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีนอกจากได้ความภาคภูมิใจเล็กๆ

สำหรับเด็กน้อยบ้านนอกตัวเล็กๆ ซึ่งยังไม่ได้รับผิดชอบงานของครอบครัวก็จะแสวงหาความสุขไปตามประสา

ขาสั้นๆ ก้าวกระโดดวิ่งเล่นตามคันนาก่อนจะกระโจนลงดินนุ่มหยุ่นจนเนื้อตัวมอมแมมไปหมด เหนื่อยนักก็ทรุดตัวนั่งเหยียดขากับผืนดินผืนหญ้าอย่างไม่อินังขังขอบ

ถึงเวลาอาหารพ่อแม่ก็จะร้องเรียกหาลั่นทุ่งให้ไปกินข้าว

กลิ่นอาหารหอมกรุ่นที่นึกถึงยามใดแล้วชวนให้น้ำลายสอคือแกงปลาใส่ผักแขยง

ผักต้นเล็กๆ ออกดอกสีม่วงที่หาได้ง่ายในช่วงฤดูเกี่ยวข้าวทั้งตามคันนา ตามผืนดินใต้ตอซังข้าว ดอกของมันกระจ้อยร่อยน้อยนิดน่าเอ็นดู

แต่ก็ส่งกลิ่นหอมฟุ้งชวนชื่นใจเพียงแค่เดินผ่าน เวลาแม่ได้ปลาช่อนมาก็จะไล่ให้ลูกไปเก็บผักแขยงซึ่งลูกๆ ก็จะเก็บบ้างเหยียบบ้างเพราะมันเยอะแยะเต็มไปหมด

อารมณ์ไหนที่ถูกใช้ไปเก็บในเวลากำลังสนุก มือเล็กก็จะดึงทึ้งต้นผักแขยงอย่างไม่ปราณีปราศรัยจนได้หญ้าติดมือมาด้วย แต่วันไหนที่อารมณ์ดีหน่อยก็จะค่อยเด็ดไปดมไปเล่นไปกว่าจะได้ก็โน่น...เมื่อมีเสียงเรียกของแม่ดังมาอีกรอบพร้อมกับกลิ่นปลาร้าที่ใส่ในน้ำแกงลอยมาตามลมชายทุ่ง

แต่วันนี้... ฤดูเกี่ยวข้าวไม่มีกลิ่นดอกผักแขยงอีกต่อไป ตามคันนาเหลือเพียงต้นหญ้าใบเรียวบางคมกริบที่พอเดินผ่านถูกมันเฉี่ยวก็แสบเหลือใจ

อนิจจา...เพราะอะไรหนอ? ผักแขยงจึงเหลือน้อยหายากเต็มที หากให้เดาก็คิดว่าคงเป็นเพราะยาฆ่าหญ้าที่ฉีดพ่นลงในช่วงหว่านข้าวเป็นศัตรูตัวร้ายที่ทำให้ผักต้นเล็กๆ คู่กับคนอีสานมาช้านานใกล้จะสูญพันธุ์ไป

ต่อไปในภายหน้าเด็กอีสานรุ่นใหม่คงไม่รู้จักผักแขยงอีกแล้ว


หอมดอกผักกะแยง

ยามฟ้าแดงค่ำลงมา

แอ๊บๆ เขียดจะนา

ร้องยามฟ้าฮ้อนหวนๆ


ส่วนหนึ่งของเนื้อเพลงอีสานบ้านเฮา ที่ร้องโดยเทพพร เพชรอุบล คงเป็นแค่ตำนานและเรื่องเล่าที่ทำให้คนเรารู้ว่า ยุคหนึ่งพืชพรรณอาหารบ้านนาเคยส่งกลิ่นหอมฟุ้งลอยไปตามลม ผสานผสมกับกลิ่นของฟางข้าว กลิ่นไอดิน ดอกหญ้า และกลิ่นโคลน เท่านั้นเอง...


รัณณา
๒๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

ขอบคุณภาพจากเว็บไซต์ เกษตรพอเพียงดอทคอม




 

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2555
4 comments
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2555 16:13:31 น.
Counter : 6842 Pageviews.

 

Finally I see pakkayang
Thank you krub.

 

โดย: ข้าวนึ้ง ณ สก 26 พฤศจิกายน 2555 12:04:58 น.  

 

ใครรุ้จักชื่อเพลงนี้มั่งครับ

 

โดย: ืถามชื่อเพลงแนะ IP: 182.52.193.29 23 มกราคม 2556 21:36:23 น.  

 

มาลองปลูกกันเถอะครับ ผมว่าต้องดีแน่ ๆ

 

โดย: คนผ่านทาง IP: 171.100.15.169 5 กุมภาพันธ์ 2557 22:48:18 น.  

 

สนุกมากค่ะ เห็นภาพตามเลย เล่าเรื่องได้สนุกมาก

 

โดย: กระต่ายน้อย IP: 171.7.251.139 11 กรกฎาคม 2562 16:29:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


รัณณา
Location :
ศรีสะเกษ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [?]




เมื่อสาวป่าไม้เป็นนักเขียน

ชื่อเล่น นาง ค่ะ

รัณณา มาจากคำอ่าน รัน = run หรือ ran แปลว่าวิ่ง นา ก็คือท้องนา ^ ^

รัณณา ก็เลยมีความหมายแบบกวนๆ ว่า วิ่งไปบนท้องนา รัณณา เป็นนามปากกาของนักเขียนที่ทุกอณูของจิตวิญญาณและความรู้สึกมีความเป็น นักอนุรักษ์พงไพร เป็นผู้ที่มุ่งหวังเก็บเกี่ยวความสุขจากความคงอยู่ของธรรมชาติ และหวังการก่อเกิดงานเขียนที่กลั่นกรองจากประสบการณ์และจินตนาการที่ผุดพราวขึ้นทุกย่างก้าวที่เยื้องกราย...


โลกของรัณณา พระเอกหรือนางเอกส่วนใหญ่แล้วเป็นคนหล่อ สวย ดี น่ารัก มีเหตุผล(บ้าง) นั่นเพราะว่าคนเขียนอยากให้โลกนี้มีแต่คนดีๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่เพราะว่าคนเขียนมีความสุขกับความคิดฝันโดยไม่ได้หวังจะทำร้ายใคร เนื่องจากความเป็นจริงที่พบเจอก็เหนื่อยล้ามากพออยู่แล้ว ส่วนตัวร้ายก็สร้างมาเพื่อความบันเทิงหรืออาจให้ข้อคิดเล็กน้อยบ้างตามแต่ช่วงนั้นจะพบเจอกับอะไรที่กระแทกใจ

หวังว่านิยายของรัณณาคงสร้างความสุขให้คนที่คิดเหมือนกันบ้างนะคะ

ติดตามสาวป่าไม้ใจรักเขียนได้ที่เฟสบุ้ค
รัณณา ริมธาร
ยินดีต้อนรับสู่บ้าน รัณณา

ผลงานในรูปแบบ e-book

นิยายที่ได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิตการทำงานบนดอยแห่งหนึ่งในภาคเหนือ

แรงบันดาลใจจากการไปเที่ยวบาหลีก่อให้เกิดให้นิยายเรื่อง ณ ดารันหัวใจฉันมีเพียงเธอ



Code Calendar
จากใจนักเขียน
งานเขียนในเวบนี้ เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียน ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย ห้ามคัดลอก ดัดแปลง เผยแพร่ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นอาจมีความผิด ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

ฟังเพลงเพราะๆ

New Comments
Friends' blogs
[Add รัณณา's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.