นานๆอัพเดทที---มาคุยกันเรื่องนิยายเก่าๆ(๑) สูตรสเน่หา-กิ่งฉัตร

หลังจากกลับมาจากญี่ปุ่น มักอ้างว่า ยุ่งบ้างอะไรบ้าง ทำให้ไม่ได้อ่านนิยาย
เอาเสียเลย

ทั้งที่จริงแล้ว เรื่องแบบนี้ มันอยู่ที่ว่า เราจะสร้างเวลาให้ตัวเองอ่านได้
ไม่ใช่ว่า ว่างจึงจะอ่าน

เอาเป็นว่า พยายามสร้าง "เวลา" ที่ว่านี่อยู่

โดยเริ่มจากหนังสือที่มีอยู่แล้ว (ที่จริงยืมน้องคนหนึ่งมาแล้วยังไม่ได้คืน)

ที่จริงเริ่มที่สาวน้อยเกวลินของอลินาเพราะสั้น อ่านแป๊บเดียวก็ครบ 3 เล่ม

แต่ว่า อยากจะพูดถึงสูตรสเน่หาก่อน (จะทำไม)

------------
เรื่องย่อ
คงไม่พูดถึง เพราะเดี๋ยวเขาก็มาทำละครแล้ว
ได้ข่าวว่า เคนเล่นกะแอน-ทองประสม

เอาเป็นว่า สมใจคนที่บอกมาตั้งแต่ต้นว่า พระเอกต้องเป็นเคนเท่านั้น

-----------

อ่านซ้ำรอบที่ 3 หรือ 4 ไม่แน่ใจ รู้สึกว่าได้อะไรมากกว่าความฮาในรอบแรก

อย่างน้อย มองเห็นสิ่งที่มองข้ามไปตอนอ่านรอบก่อนอีกหลายเรื่อง
ทำให้เห็นว่า มืออาชีพ ยังไงก็คือมืออาชีพ

เรื่องราวที่ฝากไว้ในแต่ละบรรทัดจึงเต็มไปด้วยความตั้งใจ การคำนวณที่แม่นยำ
ที่ล่อหลอกและลากจูงเราผ่านความตลก พิลึกๆของตัวละครอย่างนางเอก
ที่จริงๆแล้ว ไม่ว่าอลินจะสตรอเบอร์รี่แค่ไหน

เธอจริงใจ(อย่างน้อยก็กับตัวเองและคนที่ไว้ใจ) อย่าง 100%
ต้องให้คะแนนอลินตรงนี้

ขณะที่ตอนอ่านรอบแรก ตัวละครอย่างพระเอก-พสุ หรือดิน
เคยเป็นผู้ชายที่ดี๊ๆน่ารักน่าสงสารมาก่อน
รอบนี้รู้สึกเฉยๆ รู้สึกอย่างที่อลินเธอบอกตัวเองว่า ใครได้เธอไป คนนั้นน่ะโชคดี

ไม่ได้โชคดีในแง่ที่ว่า ได้สาวสวย รวย (มั่กๆ) เป็นภรรยา

แต่โชคดีที่เขาเป็นคนซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวเอง

และที่สำคัญถึงจะบอกว่า ไม่หล่อตอนต้นเรื่อง

อ่านยังไงก็รู้สึกว่า หล่อ เพียงแต่หล่อแบบดำๆหน่อย
ซึ่งก็ไม่น่าจะดำมาก เพราะครึ่งหนึ่งก็จีน)

ไม่เห็นจะเป็นปมด้อยตรงไหนเลย

-----------------
เขียนแค่นี้ก่อน เดี๋ยวขอตัวแอบกินขนม แล้วทำงานรอบบ่าย
ก่อนมาต่อกันค่ะ

Create Date : 01 กันยายน 2552 Last Update : 1 กันยายน 2552 12:49:42 น. Counter : 1276 Pageviews.		4 comments
Share Tweet