กรกฏาคม 2560

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
29
30
31
 
 
เรื่องเล่าจากหอฝึก ตอนที่ 1 : เตียงไหนดีนะ




เรื่อง : “เรื่องเล่าจากหอฝึก”

ตอน : -เตียงไหนดี-

นามปากกา : #เรื่องแมวเล่า 🐱 2560/02


วันนี้มาหัดเล่าเป็นเรื่องที่สองแล้ว

ถ้าชอบกดไลค์ ถ้าใช่กดฮาล่ะกัน

จะได้มีแรงเล่าต่อในพาร์ทต่อไป

นี่เป็นเรื่องจริงๆของเราเองแหล่ะ

ภาพเป็นภาพจริง คนก็คนจริงๆ

ไม่ใช้ตัวแสดงแทน

(- - -) = ในวงเล็บคือความคิดในใจ


หวัดดีเราชื่อ “เรื่องแมวเล่า” 🐱

(นามปากกาใหม่คิดได้ตะกี้)

เราทำงานที่ต้องรับใช้ชาติ

เราจำเป็นต้องมาฝึกที่นี่ 1 เดือนเต็มๆ

ที่นี่เป็นโรงแรมกึ่งหอพัก แยกชายหญิง


อดีตรู้สึกว่าเป็นที่พักรักษาตัว

แต่ไม่แน่ใจว่ารักษาตัวเกี่ยวกับอะไร

เอ๊า..อยู่ก็อยู่สิ จะหนีกลับก็ไม่ได้

มาถึงวันแรก..ก็วังเวงชอบก๊ล

เรามาถึงที่นี่เป็นคนแรกๆของกลุ่ม


เช้าวันแรก..ก็ไปเริ่มที่ห้องประชุม

ทำกิจกรรม เรียนหลักสูตรต่างๆ

รวมถึงรับน้อง โดนแกล้งสารพัด 😂

แน่นอนว่าเหนื่อยสายตัวแทบขาด

อยากจะล้มตัวนอน 😥 จีจีน้า


ไม่ล่ะ ครูฝึกให้ไปสวดมนต์

สาระพัดจะสวด สวดไรนักหนานะ

ครูฝึกก็ยังไม่ได้ให้เข้าห้องพัก

ต้องมีการจับสลากเลือกห้องอี้ก

เริ่มคิดเอ๊ะ.. ทำไมเยอะจัง


...รุ่นพี่เริ่มบิ้วท์…

(ทำเสียงแบบพี่ป๋องเดอะช็อค)

ได้ข่าวว่าที่นี่..มีอยู่ห้องนึง

==เป็นห้องในตำนาน217==

เอาล่ะสิ...ง่วงก็ง่วงง่า..

ต้องมาลุ้นห้องพักอีกหร่อเนี่ยะ


ชีวิตช้าน แต่โชคดีที่เป็นคนไม่ค่อย

เห็นผีหรือเจออะไรจังๆ

ไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่

จัดว่าห้าวพอ..ในระดับหนึ่ง

ทำงานอย่างเราๆงี้ต้องจิตแข็งพอควร


หลังจากสวดมนต์ล้านแปดบท

จบที่ชินบัญชร...หมาเจ้ากรรมดันหอน

ณ ตอนนั้นก็ราวๆ..สี่ซาห้าทุ่มได้

แอร์ก็เย็นโน๊ะ..ขนลุกแปลกๆ

(มองผ่านกระจกออกไปข้างนอก

เป็นพงหญ้าป่ามืดๆชั้นมาทำอัลไลที่นี่)

หรือชั้นปวดขรี่...ไม่นะ…

มาปวดไรตอนเน้...ก็กลั้นไป...


มาถึงช่วงลุ้น ตั้งใจฟังยังกะวันหวยออก

รุ่นพี่ก็ไล่เรียงประกาศรายชื่อห้องพัก

โดยแยกชาย-หญิง

ชายเขาจะพักรวมกันเป็นเตียงรวม

20 กว่าคน เตียงสองชั้น สบายไปสิ

(ห้องพักชายมีเรื่องเล่าต่อจากฝั่งชาย

เด่วค่อยมาโพสเล่าคราวหน้า

ถ้าว่างเขียน)


ห้อง 215 นางสาวเอ กับ นางสาวบี

ห้อง 216 นางสาวซี กับ นางสาวดี

ต่อไป..ห้อง 217..นางสาว…

เอาไว้ก่อนดีกว่า...ครูฝึกกล่าว..(อ่าว)..

ห้อง218 ห้อง219ไล่ไปจนครบชื่อทุกคน


อีนี่ดันยกมือ..จารย์ จารย์ลืมชื่อหนูเปล่า

เห็นเรียกข้ามไป ในใจคือกลัวไม่ได้นอน

….จารย์หันควึ่บบบบ….!!! นิ่งเงียบ...

เพราะคุณ...คือ “ผู้ถูกเลือก” !!!

- - คุณ “เรื่องแมวเล่า”  - o - !!


ห๊าา..เลือกไปไหน-ยังไง !?!? จาร์ยย

(ทำยังกะเป็นหมวกเลือกบ้าน

ในแฮร์รี่ พอตเตอร์)

สักพักกลิ่นเน่าๆลอยคละคลุ้งมา

เพื่อนๆต่างมองหน้าควั่บบ มาทางเดียว


เออๆๆๆ ..ตูขอโทษ ตูกลั้นไม่อยู่

ปวดมานานและ ตูแค่ตกใจ ตื่นเต้นอ่าา😅

แหม่..จาร์ย จะให้หนูกลับบ้านก็ไม่บอก

จะได้ไม่ต้องขนของมาเยอะขนาดเน้

แต่ห้าทุ่มครึ่งแล้วรถคงหมดแล้วล่ะ


ใครบอกให้คุณกลับคับผม??😬

คุณต้องพักในห้อง 217

ห้องนี้ดีคับ มีถึง 3 เตียงคับผม

และ..ผมมีรายชื่อของคนที่ถูกเลือก

อีก 2 ท่านคับ…ในห้องประชุมเงียบอีก

ผู้โชคดีคนนั้น...คือ… พ่างงงง

(ใครว่ะจะมาอยู่กะเรา)

นางสาว บ. กับ นางสาว จ.

ทุกคนตบมือ…(ดูหน้าตูด้วย พวกเน้)


เราสามคน!! ...พี่ บ. กะ พี่ จ...รึ

พี่ บ. นางเป็นทอมตัวเล็กๆ

ส่วนพี่ จ. เป็นสาวปกติแบบเรา

เราสามคนมองหน้ากัน

(ถอนหายใจ 1 ที) และจูงกระเป๋าลาก

เดินเชิดๆไปแบบแอร์โฮสสะเตจขึ้นตึกไป


ต่างคนก็ต่างแยกย้ายเข้าห้อง

ห้องพวกเราอยู่ทางซ้ายประตูสีขาว

# - - - ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!! - - - #

จ : เห้ย ไอ้เรื่องแมวเล่า

เอ็งเคาะห้องทำไมว่ะ (รูมเมทจ้องหน้า)

เออๆ ตูชินต้องเคาะ (เกิดจะมารยาทงาม)


(จริงๆแล้ว คือ อยากบอกให้คนในห้อง

[ถ้ามีอยู่จริงอานะ] รู้ตัวก่อน

ว่าชั้นจะเจ้าไปล่ะนะ จะแว้บหาย

จะวิ่งหนี หรือจะโดดออกหน้าต่าง

ไรก็รีบๆทำซะก่อนชั้นจะเข้าไปเห็นพอดี)


แน่นอนว่าชั้นต้องเปิดประตูนั่น

และเริ่ม..เสียบกุญแจ... จึ่กกก..หลับตา..

ใช้หมอง..นั่งมาธิ...

มือจากไหนไม่รู้ จับบ่า..กึ่กก..

เมิงจะลีลาเยอะไปไหม

เออๆๆ เปิดผัวะ..เข้าไป…


ฮืมมม กลิ่น..อับ ยังกะไม่ได้เปิดใช้

ชั้นเปิดพัดลมไล่กลิ่น อีกคนเปิดแอร์

พี่ บ. เปิดไปเปิดประตูหลัง ผัวะ...

(ประตูที่ไว้ใช้ตากผ้าตาก กกน.)


“เฮีย**” เอ๊ยยยย...แม่งทำตูตกใจ

อ่อ..ตัวเงินตัวทอง เดินกันยั้วเยี้ย

เต็มพื้นด้านล่างไปหมด

ตกไปนี่จะโดนกัดตายมั้ยเนี่ยะ

ชั้นออกไปสำรวจ…เงยหน้ามา

เป็นต้นไม้ใหญ่...


อ่าวเห้ย.. ต้นไทร!! เฮียและ..🌳

พันด้วยผ้าแพรหลากสี

เอ้าเห้ย ก็เหมือนที่คุยกันไว้นี่น่า..

รีบปิดประตูแทบไม่ทัน!!!

แน่นอน...ศึกแย่งเตียงกำลังเกิดขึ้น


ภายใต้ความเงียบนั้น...

ชั้นใช้ประสาทส่วนปลาย

ดีดตัวเองจากประตูต้นไทร

เพื่อจองที่นอนริมทางออก

(น้องจาพนมรึเปล่า555)

ตามมาด้วยพี่ จ. เตียงกลาง

แต่ พี่ บ. แน่นอนว่า

ทอมต้องไม่กลัวผีสิ (ใช่ม่ะ 😅)


โลเคชั่น ของชั้นถือว่าดีสุดแล้ว

(ถ้าเลือกได้ควรไปอยู่ที่อื่นดีกว่ามั้ย)

เตียงกลางของพี่ จ. มันตรงกับ

“ขื่อ” พอดีเลยอ่ะ นอนแล้วน่าอึดอัด

แถมลุกมาตกใจตัวเองในกระจกอีก

(กระจกตรงปลายเท้า)

(แ---ง..ศูนย์รวมฮวงจุ้ยอันดี)

ส่วนเตียง พี่ บ. นั้นนนนนนน

ขวาติดหน้าต่างเปิดเห็นต้นไทร

ขวาหน้าติด “ห้องน้ำหยดมหรรศจรรย์”

(ไว้มาเล่าโพสอื่น หลายคดีมากห้องนี้)

และที่สำคัญตรงปลายเท้า พี่ บ.

ติด “ตู้แดงแสลงใจ” (ไว้มาเล่าต่อในโพสอื่น)


คืนแรกผ่านไปด้วยดีเพราะความเหนื่อย

แต่คืนที่สอง พี่ จ. เตียงกลาง

ขอย้ายออกจากห้องไปอยู่อีกห้อง

ตานี้ก็เหลือเราสองคนแล้วสินะเจ้ บ.

ผ่านไปหลายคืน ทุกคนถามว่าปกติดีมั้ย

ก็ไม่มีไรนะ หรืออาจเป็นเพราะ


ทาดาาาา...เรามีพระเครื่องจัดเต็ม…

ไว้ใต้หมอน 1 องค์

ไว้ตรงหัวเตียงด้านนอก 1 องค์

ไว้ตรงหน้ากระจก 1 องค์

พร้อมเสริฟ์น้ำตลอดรวมถึงขนมเบรค

ที่เรามักจะไม่กิน แต่ถือมาเซ่นไหว้พระ

และผ้าปิดตา (แบบบนเครื่องบินอ่ะ)

ก่อนนอนเราก็ไหว้พระ

และโดนบังคับให้สวดมนต์ทุกคืน

ที่ห้องประชุมก่อนนอนทุกคืน


แต่...มีอยู่คืนนึง น่าจะวันพระมั้ง...

พี่ บ. เล่า พี่..พี่รู้สึกตัวตื่นมาราวๆตีสี่

เห็นผู้หญิงผมยาวมากๆ นั่งอยู่ตรงนั้น

ปิดตาแล้วชี้ตรงปลายเตียงกลาง

ซึ่งตอนนี้ว่างเปล่าเพราะอยู่ๆพี่ จ.

ก็ย้ายออกไปโดยไม่บอกเหตุผล

(นี่ยังต้องการเหตุผลอีกรึ 555)

ผู้หญิงคนนั้นนั่งหันหลังให้ไม่พูดไม่จา

แล้วพี่ก็แกล้งหลับไปจนเช้า

ตื่นมาฝึกต่อด้วยตาหมีแพนด้า 🐼


วันก่อนแม่ทำท๊อฟฟี่เค้กมาให้🍰

ชีคงกลัวลูกอดอยากมั้ง..

เราตัดเอาไปถวายพระที่หน้ากระจก

ตั้งแต่มะคืนพร้อมกับน้ำส้มเย็นๆ

ที่ตอนนี้มันไม่เย็นแล้ว


พอดีปวดขรี่ตอนใกล้สว่าง

ขรี่ไปก็มองลอดพัดลมดูดอากาศ

มองออกไปเห็นต้นไทรพลิ้วๆ

ฝนตกปรอยๆ หนาวยะเยือก

ทำธุระเสร็จก็หิวสิเพราะฝึกหนัก

เลยลาขนมกะน้ำถวายพระ

มานั่งแทะๆ แก้หิวรอเวลาอาหารเช้า


แหง่ะ..หันกลับไปมองเจ้ บ.

ก็นอนหลับตาปี๋สงสัยคงจะเหนื่อย

นั่งมองขนมแล้วคิดถึงแม่จัง

กินๆๆ แล้วก็ไปนอนต่อจนเช้า

และก็ตอบคำถามกะเพื่อนเดิมๆ

ว่าเจอไรมั้ยในแต่ละคืน

มันน่าแปลกที่เราก็ไม่เจอสะทีนะ

เรื่องผู้หญิงปลายเตียง

มันจึงเป็นเงี่ยนงำ

ที่ต้องตามหาความตริงต่อไป

...หึหึหึ...


ปล.ไม่มีเจตนาหลบหลู่ดูหมิ่น

ท่านที่อยู่ที่นั่น

หากพูดหรือใช้คำใดผิดไป

ขอให้อโหสิกรรมด้วย


นี่เรื่องแมวเล่าเอง

จบโพสแย้ว ไม่ต้องมานั่งรอลุ้น

ไว้รอลุ้น ตอนอื่นๆ

ในเรื่องเล่าจากหอฝึกล่ะกันน้า

ถ้าว่างจะมาเขียนต่อ

แล้วกลิ่นอะไรลอยมาอีกล่ะคราวนี้...



Create Date : 28 กรกฎาคม 2560
Last Update : 1 มิถุนายน 2561 9:01:30 น.
Counter : 382 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

PinkyPrettyPatty
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]



◕‿-。

\(o`з´o)/



◕‿-。
== สวัสดีชาวโลกทั้ง 3 โลก แพทตี้เอง ==
ตอนนี้พยายามจะเขียนภาษาอังกฤษนะ
มีอะไรก็แนะนำก็บอกกันได้
ชอบทำกิจกรรม ท่องเที่ยว ถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อย
ถ้ามีที่ไหนดีๆ เจ๋ง ก็บอกได้จะตามไปดู
ถ้าเขียนอะไรผิดพลาดหรือพาดพิงสิ่งใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ค่ะ
จะดีมากถ้าช่วยเขียนคอมเมนทต์เป็นกำลังใจให้ซี่เขียนต่อจะได้รู้ว่าอย่างน้อยก็ยังมีคนสนใจอ่านบล็อกของเราบ้าง อิอิ

Hello Friends,
I try to write my blog in English and also in Thai.
If I wrote something wrong can make any comment to me it would be very appreciated! to cheer me up to write it and share my experience more and more.

Have a nice day!
Cheers

Patty