|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องเล่า เจ้าสี่ขา : 2
สวัสดีค่ะ กลับมาแล้วค่ะ กลับมาเพื่อจะบอกว่า ยังมีชีวิตอยู่ค่ะ ที่หายไปนานนั้น หายไปเพื่อหาวิธีสลัดขนที่ตัวออกไปค่ะ (ขี้เกียจตัวเป็นขน) กลับมาคราวนี้ก็มีเรื่องเล่าของน้องฉัตรเฉลิม (มารวย) มาเล่ากันอีกแล้ว
เริ่มจาก มารวยเป็นโรคเครียดเพราะต้องอยู่ตัวเดียวในตอนกลางคืน ไม่มีเพื่อนจะเล่นด้วย เลยเอาแต่กัดหางตัวเองจนเป็นแผลเหวอะไปหมด ร้อนถึงแม่มารวย (ข้าพเจ้าเองคร๊าบ) ต้องพาไปพบพี่หมอเจี๊ยบ เพื่อฉีดยาและรักษาแผล แต่แม่มารวยทำใจไม่ได้ เห็นลูกชายสุดที่รักร้องจะเป็นจะตาย โอ๊ย...ขอดูอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ดีกว่า (งืด...งืด กา..ซิก..กา...ซิก) พี่หมอเจี๊ยบก็เลยจัดการฉีดยาระงับอาการคันและดูบาดแผล แต่เจ้าลูกชายไม่ยอมให้ฉีดหรือแตะเนื้อต้องตัวเลยค่ะ (สงสัยกลัวผิดผี) พี่หมอเจี๊ยบเลยต้องใช้วิธีโหดๆ นิดหน่อยเพื่อฉีดยา งืด...งืด กา..ซิก..กา...ซิก (แม่มารวยรับไม่ได้ สงสารลูก(หมา)) หลังจากฉีดยาและรับยากลับบ้าน (ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม) มารวยก็นอนป่วยทั้งวัน จะกินน้ำ กินข้าว กินขนม (อันนี้แม่มารวยหาให้เองปลอบใจลูกชาย) ก็ต้องบริการกันสุดชีวิต เพราะมารวยไม่ยอมขยับตัวเลย จะกินน้ำมารวยก็แค่ร้อง งืด...งืด เดี่ยวแม่จัดให้ หรือหิวข้าว มารวยก็แค่ร้อง งืด...งืด เดี่ยวแม่จัดให้ หรือปวดแผล (ฉีดยา) มารวยก็แค่ร้อง งืด...งืด เดี๋ยวแม่ลูบให้ สบายซะจริง จริ๊ง
คุณคงสงสัยใช่ไหมค่ะว่า พ่อมารวยอยู่ไหน (คุณสามีข้าพเจ้าเอง) โน่นค่ะ โน่น ไปเลี้ยงอาหารกลางวันและมอบอุปกรณ์การเรียนให้แก่เด็กนักเรียนที่ อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี ค่ะ ไว้คราวต่อไปจะเอารูปมาให้ดูนะคะ (ถ้าไม่ลืม -_-,)
หลังจากทั้งฉีดยา กินยา และทายาแล้ว อาการของมารวยก็ดีขึ้นแต่ออกจะติดอาการขี้เกียจมานิดหน่อย (งืด...งืด เดี๋ยวแม่จัดให้) ก็เลยตัดสินใจว่าจะหาเพื่อนมาให้มารวย พอดีกับพี่ข้างบ้าน กำลังหาคนอุปการะลูกหมาอยู่ เลยไปรับหมาหนึ่งตัว เป็นตัวเมีย เป็นลูกครึ่ง (อีกแล้ว) ลาบาร์ดอร์กับหลังอาน แต่หน้าและขนจะติดหลังอาน ส่วนโครงร่างเป็นลาบาร์ดอร์ หน้าตาเลยเป็นอย่างนี้ละคะ
ตัวนี้ชื่อน้องมีตังค์ค่ะ หรือน้องฉัตรนารี แต่ออกจะเป็นอารามเกิร์ล ซักหน่อยนะคะ แต่มารวยก็รักน้องนะคะ เอามาวันแรก มารวยร้องว่า งืด...งืด (หนูจะเล่นกับน้อง) ทั้งวันเลย น้องหลับ ก็เอามือ (เท้าหน้า) ไปเขี่ยน้องออกมาจากกรง ทั้งวัน เฮ้อ ! กลุ้ม สงสารมีตังค์ (งืด...งืด หนูจะนอน) มีตังค์ เป็นสาวซ่าค่ะ สองอาทิตย์ ก็วิ่งป๋อ ออกไปเล่นนอกบ้านแล้ว (มารวยใช้เวลา 2 เดือนในการสะสมความกล้า) ตอนนี้เลยกลายเป็น งืด...งืด หนูจะนอน : มารวย ส่วนมีตังค์นะเหรอ งืด...งืด หนูจะเล่น และ แม่มารวยก็จะร้องว่า โลกช่างสงบสุขเมื่อ เจ้าสองตัวหลับไปแล้ว
งืด...งืด ตบท้ายด้วยมุมโปรดของหนูค่ะ : มีตังค์
|
|
Create Date : 28 พฤศจิกายน 2549 |
|
11 comments |
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2549 17:11:42 น. |
Counter : 615 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: วลีวิไล 10 ธันวาคม 2549 0:40:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: วลีวิไล 22 ธันวาคม 2549 22:38:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: วลีวิไล 25 ธันวาคม 2549 12:09:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: คีตภา 1 มกราคม 2550 2:09:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: วลีวิไล 7 มกราคม 2550 0:20:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: คีตภา 11 มกราคม 2550 12:15:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|