season 2 - คลอดเเล้วคร้า

กว่าพ่อจะฝ่าด่านอรหันต์ คุณตาหนูมาได้ถือว่าสาหัส สากัณมากเลยทีเดียวเพราะ คุณตาเป็นคนดุแต่จริงๆ แล้วก็แฝงความใจดีนะ แม่ กับพ่อก็เลยได้แต่งงานกัน วันที่สามสิบมกราสองห้า ห้าสอง


โดยที่ทุกคนไม่รู้ เลยว่าหนูพริกหวานที่อยู่ ในท้องแม่ตอนนั้นน่ะ ห้า เดือนแล้วค่ะ พอเข้าเดือน ที่เก้าหนูพริกหวานใกล้ ลืมตาดูโลกท้องแม่ก็ใหญ่ มโหฬาร คุณหมอบอกว่าหนูจะ คลอดวันที่สิบหกพฤษภาคม โดยที่นัดมาตรวจวันที่สิบ สี่ แต่คืนวันที่สิบสาม คุณตาพาแม่ไปกินซูกิชิ บุฟเฟ่ห์อาหารญี่ปุ่น


พอตีห้าวัน ที่สิบสามแม่ปวดท้องมาก จนพ่อต้องพามาโรงพยาบาล ทุกคนคิดว่าคงเจ็บท้อง ใกล้คลอดแน่แล้วแต่ผลปรากฎว่าแม่กินบุฟเฟ่ห์อาหาร ญี่ปุ่นเยอะไป ท้องเสีย จ้า พอแม่มาถึงโรงพยาบาล เค้าเอารถเข็นมารับ

คุณหมอ ล้วงมดลูกแม่ ปากมดลูก เปิดสองเซ็นเอง (ถ้าจะคลอด ต้องสิบเซ็นค่ะ) แต่แม่ กระอักกระอ่วนมาก เหมือน จะอาเจียน แล้วทันใดนั้น แม่ก็อ้วกรดพยาบาล อาการ ต่อมาคืออาการอึไม่หยุด การคลอดหนูก็เลยไม่ต้องสวนก้นแม่เอาอึออกเลย มันออกมาอัตโนมัติ


วันนั้นเค้าเอาแม่เข้าห้องรอ คลอด เจาะสายน้ำเกลือ รออยู่ทั้งวันเลย แม่ก็ เหง้า เหงา เอาแต่อึกับ อ้วก อ้วกออกมาเป็น สาหร่ายเลย ไม่เอาอีกแล้ว ซูกิชิ เวลาที่แม่ไปอึก็ ต้องเอาน้ำเกลือถือไปด้วย แล้วเลือดมันก็ย้อนเข้ามา ในเข็มสยดสยองมากเลยลูก ห้องรอคลอดเค้าไม่ให้ คนนอกเข้า โทรศัพท์แม่ก็ไม่ได้หยิบมา คอยแต่ชะเง้อคอคอยพ่อหนู


พออาการแม่เริ่มดีขึ้น ตอนเย็นๆ คุณตา คุณยาย กับพ่อ หนูก็มาหาแม่ เค้าลุ้นกันใหญ่เลย แต่แม่ยังไม่ปวดท้องคลอดเลยน่ะสิ ตอนนั้นเป็นเวลาทานอาหารเย็นแต่ แม่ทานอาไรไม่ลงเลยจ่ะ บอกตรงๆว่าแม่เครียดแล้ว ก็กลัวด้วย คุณหมอ ศรพิณ อมาตยทัศน์ เป็นหมอที่ทำคลอดหนูเค้าบอกว่าจะ เร่งคลอดให้ โดยการตัดถุง น้ำคร่ำให้หนูตัวแห้งแล้ว มดลูดก็จะบีบให้หนูออกมาเอง แม่ฟังแล้วกลัวมากๆ คุณหมอทำไมโหดแบบนี้


แล้วแม่ก็เข้าห้องรอคลอดตอน สองทุ่ม คุณพ่อเอา โทรศัพท์มาให้แล้ว ค่อยโอ เคหน่อย คุณหมอก็เอากรรไกรมาตัดถุงน้ำคร่ำแม่ เห็นกรรไกรแล้วอยากเป็น ลม พอเค้าตัด น้ำที่อุ่นๆ เหมือนปัสสาวะก็ค่อยๆไหล ออกมา มันไหลออกมาเรื่อยๆ เลย คุณหมอบอกแม่ว่าช่วงนี้ใ ห้นอนหลับพักผ่อนไปเลย เดี๋ยวจะมาดูอาการอีกที แต่แม่หลับไม่ลงเลย เพราะมันเหมือนเรานอนทับ ฉี่เปียกๆอยู่ตลอดเวลา แม่ก็นอนหันไปหันมา สักพักแม่ก็เริ่มปวดท้องแล้วล่ะ มันเริ่มปวดน้อยๆพอทนได้ให้เราได้ใจก่อน แล้วค่อยๆทวีคูณความปวดมาก ขึ้นเรื่อยๆ การหายใจเข้า ท้องป่องที่พ่อฝึกให้แม่ ก็พอช่วยได้เล็กน้อย แล้วนอกจากสายน้ำเกลือที่ติด ที่แขนมียังมี ที่วัดการเต้นของหัวใจพริกหวานด้วย นะลูก หนูหัวใจเต้นเร็ว มากเลย ตอนที่นอนรออยู่มี คนที่ใกล้คลอดเหมือนแม่ อีกสามคน แม่ก็เห็นวัฎจักรของแต่ละคนว่ามันจะปวดมากแค่ไหนเค้าถึงยอม ให้คลอด ทรมานจริงเชียว แล้วแม่ก็ปวดจนทนไม่ไหว ต้องเรียกพยาบาล พยาบาล ก้็เรียกหมอมาควักมดลูก แม่อีกที ตอนนี้เปิดสี่ เซ็นแล้ว พยาบาลก็ฉีดยาลด ปวดให้แม่ พริกหวานเชื่อไหมลูกยานี่มันแรงมากขนาด แม่นอนอยู่ยังรู้สึก โอนเอนเลย จนพยาบาลบอกว่า อาจจะมึนเล็กน้อยนะคะ หลับตาเลยก็ได้ค่ะ แม่ก็เลยได้หลับตอนนั้นแหละจ๊ะ​​​​​


พอตื่นมาด้วยแรงปวดแม่ก็รู้สึกคันแขนมาก พอยกมาดูยุงกัดแม่เป็นสิบ ตุ่มเลย เกาก็ไม่ได้ ติดสายน้ำเกลือ เตียงที่แม่ ได้นอน อยู่ริมพอดีไม่มี แสงไฟ เลยเป็นที่มั่วสุม ของแหล่งยุง ทีนี้เม่ก็เริ่มปวดท้องถึงขีดสุด ไม่ไหวแล้วจะต้องเบ่งแล้วล่ะ แม่ตะโกนเรียกพยาบาล เค้าก็มาเตรียมย้ายเตียง เพื่อเข็นแม่ไปห้องคลอด แม่นี่หมดกำลังจะขยับตัวเลยลูก มันปวดมาก ต้องเบ่งอย่างเดียว


แล้วพ่อเค้า พูดกับแม่ไว้ว่าถ้าหมอยัง ไม่ให้เบ่งห้ามเบ่งเด็ดขาด เพราะมดลูกมันจะแตก ถ้าปากมดลูกยังเปิดไม่หมด พอไปถึงห้องคลอดเค้า ยกแม่ขึ้นขาหยั่ง คุณหมอที่แม่ฝากพิเศษไว้ยังไม่มาเลยต้องให้หมอคนอื่น ตรวจปากมดลูกก่อน เค้าบอกแม่ว่าเปิดแค่แปดเซ็นเอง ยังไม่คลอดหรอก แต่แม่ไม่ไหว จะคลอดแล้วอ่ะ หมอกะเทยก็ทำหน้าแบบ เฮ้อ เสียเวลายังไม่ออกหรอก


พอหมอศรพินมาเค้าก็เข้ามา เช็คปากมดลูกแม่แล้วก็บอก ให้แม่เบ่งครั้งที่หนึ่ง แม่ร้องดังลั่นมากเลย แหละ จนคุณหมอบอกว่าคุณ แม่อย่าร้องนะคะเดี๋ยว ไม่มีลมเบ่ง แม่ก็กลั้นใจ ไว้ พอเบ่งครั้งที่สอง หัว น้องพริกหวานโผล่แล้วค่ะ พอเบ่งอีกครั้งนึงตัวพุ่ง ออกมาเลยพร้อมนำ้อะไรไม่รู้เยอะมาก พุ่งไปหาหมอ เลยค่ะ


ความรู้สึกตอนที่ พริกหวานออกจากท้องแม่ไป เหมือนคนปวดอึที่พอได้อึ แล้วมันโล่งเลย เสร็จ ทีนี้เบ่งรกออกมาหมอก็กด ท้องให้เอารกออกให้หมด ตอนน้องพริกหวานออกมาหนู ยังไม่ร้องนะลูก กระพริบตาปริบๆสองทีขมวดคิ้ว หน้านิ่วเชียว อารมณ์คงคิดว่าแม่เอากูออกมาทำไม หนูออกมาดูโลกตอน 23.48 แม่แอบ เสียดายที่หนูเกิดวัน พฤหัสเพราะพ่อเค้าเกิดวัน ศุกร์แม่เกิดวันเสาร์แต่ แม่อั้นไม่ไหวจริงๆค่ะ ลูกสาว 5555+


พอคลอดเสร็จคุณ พยาบาลก็เอาหนูมาให้ แม่พริกหวานมองหน้าแม่ทำ ตาปริบๆ แม่ยังไม่อยากจะ เชื่อว่าคนอย่างแม่จะให้ กำเนิดชีวิตๆหนึ่ง หนูน่า รักมาก แต่แม่ไมกล้าแตะ เลย กลัวหนูเจ็บ พอเอามือไปแตะผิวหนูนิ่มเหมือน สำลีเลย ขาวเผือดมากๆ


แม่ต้องถูกเข็นไปนอนห้องรวม เพราะห้องพิเศษยังไม่ว่าง คืนนั้นฝนตกหนักมากๆๆๆ พริกหวานก็ยังไม่ได้มานอน กับแม่เพราะแม่เจ็บแผลมาก เลี้ยงหนูไม่ไหว


แม่ก็เหนื่อยจนหลับไป พอประมาณ7โมงเช้าแม่รู้สึกปวดหน้าอกมาก น้ำนมเริ่มมาละ คุณพยาบาลก็เข็นหนูพริกหวานมาให้ถามว่าคุณแม่เลี้ยงไหวไหมคะ แม่เจ็บแผลมากเดินยังแทบไม่ไหว แต่ด้วยความอยากเห็นหน้าลูก ตอบไปเลยว่าไหวค่ะ 55555 น้องพริกหวานนอนหลับตะแคงข้างตัวเล็กนิดเดียว คุณพยาบาลก็สอนวิธีให้นม พอหนูตื่นมาแม่ก็อุ้มหนูมาดูดนมแม่ น้องพริกหวานเอร็ดอร่อยมากสังเกตุจากการดูดนมแล้วหนูร้อง อื้อๆๆๆๆ แล้วคุณพ่อคุณตาคุณยายกับน้าๆ ก็มาหาแม่ตอนสายๆ ทุกคนตื่นเต้นกันมาก หนูพริกหวานนิ้วเท้าเหมือนเเม่เปี๊ยบๆ เเต่หน้าตาตอนเกิดดูคล้ายคุณตา แต่ดูตอนนี้สิหน้ายังกะแกะพ่อกีมาเลย 55555+


ตอนนั้นเวลาแม่ให้หนูกินนมเลือดเเม่ก็จะไหลออกมาด้วยและปวดมดลูกมากๆๆๆเพราะมดลูกกำลังเขาอู่ แม่นั่งให้นมหนูพอลุกขึ้นยืนมาทีเลือดไหลโจ๊กกกกกกกกก สยดสยองมากค่ะ


คุณปู่คุณย่ามาเยี่ยมหนูพริกหวานในวันที่สองที่อยู่โรงพยาบาล แม่ได้ย้ายมาห้องพิเศษแล้ว แม่ลืมเล่าว่าตอนอยู่ห้องรวมจะนอนกัน 4 คน เด็กน้อยคนอื่นๆ ร้องตลอดเวลาเลย แต่น้องพริกหวานของแม่ไม่ค่อยร้องไห้ เก่งจริงๆ แต่เวลาหนูร้องเสียงจะใสกังวานมาก มีอยู่ครั้งนึงแม่อาบน้ำอยู่เด้กคนอื่นก็ร้องไปตามปกติ แต่มีอีกเสียงนึงดังกว่า ใสกว่า แม่รู้เลยว่าป็นพริกหวาน พอออกมาดูก็ใช่จริงๆแหละ ลูกสาวอึออกมาซะเเล้ววววว เป็นสีเขียวเชียวลูก5555 ที่เขาเรียกว่า ขี้เทา เเน่เลยเนอะ (ที่คุณยายบอกแม่)


คืนนั้นคุณพ่อมานอนเฝ้าเป็นเพื่อนแม่ แม่แทบไม่ได้นอเลย หน้าอกมันคัดมาก นมแม่จะระเบิดเอาง่ายๆ บวกกับความเจ็บแผลด้วย จนคุณพยาบาลเอายาแก้ปวดมาให้กินถึงได้หลับไปได้ หนูพริกหวานก็นอนสบายยยยยย


พอวันที่ สาม เราเดินทางกลับจากโรงพยาบาลแม่กลับมาอยู่บ้าน เดินขึ้นบันไดยังไม่ค่อยจะได้เลย เลี้ยงหนูพริกหวานแบบเต็มสตรีม พ่อก็ช่วยเลี้ยง ทุกคนเห่อกันใหญ่ พวกน้าๆก็ซักเสื้อผ้าให้หนู คุณยายทำห้องให้ใหม่ ส่วนคุณตาก็อุ้มหนูไว้ตลอดเลย





แต่เจ็ดวันหลังจากนั้นสิ เลือดสาดดดดดดดมากๆๆๆๆ

Create Date : 30 กรกฎาคม 2553 Last Update : 31 กรกฎาคม 2553 9:46:51 น. Counter : 2510 Pageviews.		4 comments
Share Tweet