|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ปฏิบัติการรักดักหัวใจนายตัวแสบ ตอนที่2
~ พิงค์จ๋า รับโทรศัพท์หน่อยสิจ๊ะ เผื่อพี่ชายสุดที่ร๊ากของพิงค์จะโทรมาไงจ้าา ~
เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์มือถืออันน่าสยดสยองดังกลางดึกทำให้ฉันต้องงัวเงียลุกขึ้นมาจากที่นอนอันแสนสบาย
อ๊ากกกก! พี่ฟิล์วบ้าบังอาจมาเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าของฉันอีกแล้วหรือเนี่ย เดือนนี้ฉันเปลี่ยนมาเสียงเรียกเข้ามาตั้งเจ็ดครั้งแล้วนะ ไม่อยากจะนึกถึงเลยตอนที่ฉันอยู่กับเพื่อนแล้วเสียงนี้มันดังขึ้นมาอ่ะ ฉันอายมากๆ TT_TT พี่บ้าเอ้ย!
ฟางและเพื่อนคนอื่นในห้องต่างพูดกันเป็นเสียงเดียวว่าไม่อยากจะเชื่อว่าในยุคสมัยนี้จะมีพี่ชายที่หวงน้องสาวได้สุดๆแบบพี่ฟิล์วหลงเหลืออยู่ มันก็น่าให้พวกนั้นคิดแบบนี้อยู่หรอกนะ...ก็ดูจากเสียงเรียกเข้ามือถือของฉันสิ --_--
และพี่ฟิล์วนี่แหละที่เป็นต้นเหตุทำให้ฉันไม่มีแฟนมาสิบเจ็ดปีเต็ม
แต่มันก็ช่วยไม่ได้ที่พี่ฟิล์วจะรักและหวงฉันแบบนี้
ก็เรามีกันแค่สองคนพี่สอง พ่อและแม่ของฉันประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตั้งแต่ฉันอายุแค่ห้าขวบ พี่ฟิล์วอายุสิบขวบ มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆของเด็กผู้ชายอายุสิบขวบที่จะต้องรับภาระดูแลน้องเลย แต่พี่ฟิล์วก็ทำหน้าที่ได้อย่างดี ไม่ขาดตกบกพร่อง พี่ฟิล์วเป็นครอบครัวคนเดียวของฉันและทำตัวเหมือนพ่อฉันเข้าไปทุกวันๆด้วย --_--;;
ฉันคว้าโทรศัพท์มาเปิดดูอย่างสะลึมสะลือแสงไฟหน้าจอบอกให้รู้ว่าเป็นเวลาสามทุ่มครึ่งแล้ว O_O ใคร! ใครมันบังอาจโทรมารบกวนเวลานอนอันแสนมีค่าของฉันเนี่ย ฉันเปิดมือถือดูก็พบกับสายที่ไม่ได้รับ 32 สาย และข้อความ16ข้อความ โอว์มายก็อตช่างมีความพยายามในการติดต่อฉันเหลือเกิน --_--;;
ใครกันที่ต้องการติดต่อฉันด่วนขนาดนี้ จะเป็นใครได้ล่ะถ้าไม่ใช่...ยัยเพื่อนตัวดีของฉัน --_--
~ พิงค์จ๋า รับโทรศัพท์หน่อยสิจ๊ะ เผื่อพี่ชายสุดที่ร๊ากของพิงค์จะโทรมาไงจ้าา ~
เสียงเรียกเข้าที่ชวนให้ขนลุกดังมาอีกครั้ง ฉันคว้าโทรศัพท์และกดรับทันทีเพื่อไม่ให้เสียงมันดังไปมากกว่านี้ TT_TT
ฮัลโหลฟางเหรอ
ฮัลโหลยายพิงค์!! ตื่นซะทีนะแก รู้มั้ยว่าฉันโทรหาแกจนมือจะหงิกอยู่แล้วอ่ะ มัวแต่นอนอยู่ได้แกนะแก
เออๆ ฉันรู้แล้ว แต่ว่าแกมีเรื่องอะไรอ่ะทำไมต้องโทรมาดึกขนาดนี้ด้วยคนจะนอนเฟ้ย รู้จักเวลามั่งดิแก
ยายบ้า!! แกลืมเรื่องที่พนันกับยายมัมมี่ไปแล้วเหรอ
พนัน?? พนันอะไรฟ่ะ ฉันไม่ได้เล่นไพ่นะจะได้มาพนันอะไรกับยัยมัมมี่ได้อ่ะ งืมๆๆ
.=_=^
จ๊าก!! O_O ฉันจำได้แล้วพนันล่าผู้ชายคืนนี้ตอนสี่ทุ่ม ต๊ายตาย!ฟังดูน่าเกลียดจริงๆล่าผู้ชายเนี่ย ฉันออกจะเป็นเด็กเรียบร้อยเป็นกุลสตรีจะมาล่าผู้ชายแบบนี้ได้ไง
แต่เอาเถอะเพื่อศักดิ์ศรีงานนี้สู้ไม่ถอย ย๊าก!! >O< แต่ว่าตอนนี้มันกี่โมงกันแล้วล่ะ
กริ๊ด!! อีก 20 นาทีจะสี่ทุ่มแล้วฉันไปไม่ทันนัดของยัยมัมมี่แน่ TT_TT
โอเค...ฟางฉันนึกออกแล้วจะรีบแต่งตัวเดี๋ยวนี้แหละ งั้นแค่นี้ก่อนนะ ฉันตัดบทการคุยโทรศัพท์กับฟางทันที สิ่งที่ฉันต้องทำเป็นอันดับแรกคือ...การแต่งตัว
ฉันก้าวกระโดดลงจากเตียงทันที ตู้เสื้อผ้าคือจุดหมายของการกระโดดในครั้งนี้
อ๊าย! ทำไมมันมีแต่ชุดเฉยๆ ชุดกระโปรงยาวถึงตาตุ่มแบบนี้เนี่ย อ๋อ...ฉันลืมไป พี่ฟิล์วเป็นคนเลือกเสื้อผ้าให้ฉันรวมไปถึงเสื้อในและกางเกงในพี่ชายตัวดีของฉันก็เป็นคนเลือกให้ --_-- แล้ววันนี้ฉันจะใส่ชุดไหนออกศึกไปสู้กับยัยมัมมี่ดีล่ะ ขืนใส่ชุดกระโปรงปิดแขนปิดขายาวถึงตาตุ่มแบบนี้ไปมีหวังได้แพ้ยัยมัมมี่ราบคาบแน่
อ้าว...คุณพิงค์ดึกแล้วนี่ค่ะทำไมคุณยังไม่เข้านอนอีกล่ะ เสียงเรียกทำให้ฉันสะดุ้งหันไปมองตามเสียงเรียก...พี่แอ๋ว แม่บ้านประจำของบ้านเรานี่เอง ตกใจแทบแย่นึกว่าพี่ฟิล์วตื่นมาเจอ ถ้าเป็นแบบนั้นฉันตายแน่
คือ...พิงค์หาชุดสำหรับใส่ไปเที่ยวอยู่นะค่ะพี่แอ๋ว
ใส่ไปเที่ยว อ๋อ
ไว้พรุ่งนี้พี่หาให้ก็ได้ค่ะ
คือพิงค์จะไปเที่ยวตอนนี้นะค่ะพี่ ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆก้มลงกระซิบข้างหูพี่แอ๋ว
พิงค์จะไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนนะค่ะ พี่แอ๋วอย่าบอกเรื่องที่พิงค์ออกไปเที่ยวกับพี่ฟิล์วนะคะ แล้วพิงค์จะซื้อขนมมาฝาก
โอเคมั้ยค่ะ
ได๋ค่า ขอขนมฝรั่งแพงๆนะค่ะคุณพิงค์ ฉันพยักหน้ารับคำขอของพี่แอ๋วทันที ก็แน่ล่ะนะจะปิดปากคนทั้งทีก็ต้องใช้ของดีๆมาล่อล่ะ ไม่งั้นขืนพี่แอ๋วเอาเรื่องนี้ไปบอกพี่ฟิล์วฉันคงจะไม่ได้ออกไปเที่ยวอีกแน่ๆแม้มันตะเป็นเวลากลางวันก็เถอะ
แต่ว่าคุณพิงค์ค่ะคุณจะใส่ชุดแบบไหนไปเที่ยวล่ะคะ พี่จะได้ช่วยหาไง
พี่แอ๋วไม่ต้องไปหาในตู้เสื้อผ้าของพิงค์หรอกค่ะ ชุดแบบนั้นขืนพิงค์ใส่ไปได้อายม้วนแน่ เฮ้อ
ถ้ารู้อย่างนี้ล่ะก็น่าจะปรึกษาเรื่องชุดกับฟางก่อน แล้วจะใส่ชุดไหนไปดีล่ะ
งั้นพี่ให้ยืมชุดของพี่มั้ยค่ะคุณพิงค์? คือพี่เคยประกวดนางงามเก่ามานะค่ะถ้าคุณพิงค์ไม่รังเกียจยืมชุดของพี่ก็ได้นะค่ะ
ตาเบิกโพลงกับคำพูดของพี่แอ๋วทันที โอว์ม่าย ถ้าขืนยืมชุดของพี่แอ๋วใส่ไปแข่งกับมินนี่ละก็
เหอๆ ไม่อยากนึกภาพเลยก็ชุดของคุณพี่แกนะสิ ไม่ต่างอะไรกับชุดลิเกดีๆนี่เอง ที่ฉันรู้เพราะว่าพี่แอ๋วเคยเอามาใส่อวดให้ดูเมื่อหลายวันก่อน
ชุดนี้ที่แกใส่ตอนประกวดนางงามวัดลิงขบ แกแสนจะภูมิใจนักหนา ขืนให้ฉันใส่ไปละก็ขายหน้าประชาชีตาย ขอใส่ชุดประโปรงยาวๆไปยังดีกว่า
ม่ะ
ไม่ละค่ะพี่แอ๋วคือว่าพิงค์ไม่ได้รังเกียจนะค่ะ แต่ชุดมันไม่เหมาะกับสถานที่ที่พิงค์จะไปนะค่ะ สาบานได้ว่าเป็นการปฎิเสธที่แสนนุ่มนวลที่สุดแล้ว TT-TT
แหม
น่าเสียดายจังเลยนะคะ ชุดของพี่ออกจะสวยงามจับตาจับใจ แต่ก็ช่างมันเถอะค่ะ จะไม่ให้มันสวยงามจับตาได้ไง ก็เพชรพลอยมันวิบวับเวลาต้องแสงไฟจะตาย จะไม่ให้มันดึงดูดสายตาของคนอื่นได้ไง =_=^^
ฉันหยุดคิดก่อนจะหยิบนาฬิกาที่หัวเตียงมาดู ย๊ากส์! อีก 15 นาทีจะถึงเวลานัดของยัยมัมมี่แล้ว ทำไงดีละชุดที่จะใส่ออกศึกยังไม่มีแล้วฉันจะทำไงดี ให้ยอมแพ้ยัยมัมมี่เหรอ ไม่มีทางหรอกย่ะ
เสียงเพลงดังแว่วมาจากห้องนอนของคุณแม่ นี่พี่แอ๋วคงจะไปทำความสะอาดแล้วเปิดวิทยุฟังไปด้วยแน่ๆ พอทำความสะอาดเสร็จพี่แกคงลืมปิดวิทยุ เฮ้อ...เดินเข้าไปปิดให้แกหน่อยละกัน
จบไปแล้วนะครับกับเพลงของนักร้องหนุ่มปริศนาสุดฮอตขวัญใจของใครหลายคนในขณะนี้ แหม...อยากจะรู้จริงๆนะครับว่าภายใต้หน้ากากของคอปเตอร์นักร้องหนุ่มจะหล่อเหมือนเสียงรึเปล่านะครับ แหะๆ
ฉันหยุดฟังที่ดีเจพูดถึงนักร้องสุดฮอตอะไรนั่นสักพัก ก่อนจะเบ้ปากวิจารณ์ออกมา หล่อจริงรึเปล่าก็ไม่รู้คิดว่าเท่ห์นักรึไงที่ปิดบังหน้าตาตัวเองด้วยหน้ากาก คนสมัยนี้ก็แปลกยังไม่เคยเห็นหน้าคาดตากับคลั่งซะขนาดนั้น ถ้าความจริงเปิดเผยออกมาว่าหน้าตาเหมือนผีละก็ แม่จะหัวเราะให้หายสวยเลย ( ก๊ากๆ มีแอบชมตัวเอง ) คนที่ฉันจะหัวเราะใส่หน้าดังๆก็คือยัยฟางที่คลั่งดาราซะเวอร์
พี่แอ๋วนี่อะไรกันนะ วิทยุก็ลืมปิด ตู้เสื้อผ้าของคุณแม่ก็ลืมปิดอีก ส่ายหัวให้กับพี่แอ๋วก่อนจะเดินดุ่มๆเพื่อไปปิดตู้เสื้อผ้าของคุณแม่ให้เรียบร้อย ฉันมองเสื้อผ้าที่อยู่ในตู้ของคุณแม่
อ๊าย! ชุดพวกนี้มันเป็นชุดที่ฉันกำลังต้องการใส่อยู่พอดีเลย อะไรมันจะโชคดีปานนี้ ไม่คิดเหมือนกันว่าคุณแม่จะมีชุดแบบนี้ไม่รู้จะขอบคุณพี่แอ๋วที่ลืมปิดวิทยุดีหรือจะขอบคุณดีเจเสียงใสที่เรียกฉันมาห้องนี้ด้วยเสียงใสๆ เอายังไงก็เอาเถอะรีบแต่งตัวดีกว่า
ชุดที่ฉันเลือกมาจากห้องคุณแม่เป็นชุดสายเดี่ยวสีดำรัดรูป ความยาวประมาณเข่า ฉันยืนพิจารณาตัวเองในกระจกหลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมที่เคยยาวถึงกลางหลังถูกดัดอ่อนๆให้เป็นลอนนิดปัดแก้มให้เป็นสีชมพูกับทาลิปนิดหน่อย
ความจริงไม่นิดหน่อยเลยล่ะ แต่งหน้าซะหนาเหมือนสาวนักเที่ยวตอนกลางคืน น่าอายจริงๆไม่รู้ไปรับปากกับมินนี่ได้ไง รับรองถ้าตอนนี้พี่ฟิล์วมาเห็นฉันในสภาพนี้ละก็ฉันตายแน่
ฉันหันมาดูนาฬิกาข้อมืออีกครั้ง หน้าปัดบอกเวลาสามทุ่มห้าสิบแล้ว อ๊ากส์! อีกสิบนาที ฉันต้องไปตามนัดให้ทันให้ได้ ฉันหันไปคว้าเสื้อคลุมสีดำมาหนึ่งตัวคลุมไหล่ให้เรียบร้อยก่อนจะรีบบึ่งออกจากบ้านก่อนที่พี่ฟิล์วจะตื่นนอนมาเจอฉันเข้า
O_O แง่ก !!
ตอนนี้ฉันมายืนอยู่หน้าสนามรบ ศึกอันใหญ่หลวงที่เดิมพันด้วยการเป็นเบ๊หนึ่งเดือน มันกำลังจะเริ่มต้น ณ. ที่นี้ สู้ขาดใจย๊ากส์!ส่งเสียงให้ใจหึกเหิมหนึ่งครั้งก่อนสู้หายใจแรงๆ งานนี้ฉันไม่ยอมแพ้ยายมัมมี่ตัวแสบแน่
ฉันเดินเข้าไปยังที่ผับสุดหรูใจกลางเมืองที่มีวัยรุ่นนิยมมาเที่ยวเฮฮากัน ใจจริงฉันไม่มีความคิดที่อยากมาในสถานที่แบบนี้เลย สถานที่ที่ชวนให้หัวหมุนฉันไม่ชอบสักเท่าไหร่ แต่มันก็ช่วยไม่ได้เพราะดันไปพนันอะไรแผลงๆนั่นแท้ๆ
กลิ่นบุหรี่ลอยเข้ามาใส่จมูกของฉันแรงมาก จนฉันต้องเบือนหน้าหนีไปอีกทางเพื่อหลบจากกลิ่นบุหรี่
พิงค์! พิงค์ทางนี้ๆ
เสียงคนที่คุ้นหูตะโกนอยู่ข้างหลัง ฉันหมุนตัวกลับไปทางเสียงเรียกนั้นก็เห็นฟางเพื่อนซี้กวักมือเรียกฉันไหวๆอยู่ที่โต๊ะตัวหนึ่งฉันรีบสาวเท้าเดินไปยังโต๊ะที่ฟางนั่งอยู่อย่างรวดเร็ว
ฟางถอนหายใจเฮือกใหญ่ทันทีเมื่อเห็นหน้าฉัน --_-- เกิดคำถามขึ้นในใจของฉันมากมาย...เช่น หน้าฉันมันหน้าเบื่อนักเรอะเจ้าเพื่อนตัวแสบถึงเห็นแล้วถอนหายใจแบบนี้เนี่ย
อะไรวะ แค่เห็นหน้าฉันแกถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่เลยเหรอแก
เปล่าถอนหายใจที่เห็นหน้าแก แต่ถอนหายใจโล่งอกที่แกไม่ใส่ชุดยายเฉยมา ฉันไม่อยากจะคิดสภาพเล๊ยถ้าแกใส่ชุดที่พี่ฟิล์วซื้อให้ เอามาใส่มาที่นี่นะ ให้ตายเถอะฉันต้องขายหน้าประชาชีเขาตายเลยที่มีเพื่อนเชยอย่างแก
เฮอะ! แค่ชุดของพี่ฟิล์วแกยังจะบ่น แล้วถ้าแกเห็นชุดที่พี่แอ๋วจะให้ฉันใส่มาที่นี่ แกมิเอาหน้ามุดโถชักโครกเลยรึไง
แหม! สองสาวเพื่อนรักมากันพร้อมหน้าทั้งสองคนเลยนะ ฉันนึกว่าพวกเธอมันจะดีแต่ปากซะอีก เสียงร้องทักอันแสนกระแหนะกระแหนดังขึ้น ไม่ต้องแม้แต่เดา ไม่ต้องแม้แต่จะหันไปดู ฉันก็รู้ได้ว่าเป็นเสียงใครทัก
เสียงฝีปากอันเป็นเอกลักษณ์ซึ่งเป็นที่ซ่องสุมของเหล่าสุนัข หรือเรียกบ้านๆว่าปากหมา
ยายมินนี่ กับยายซินดี้แน่นอน!!
ไม่ต้องมาพูดมาก เริ่มแผนการของเธอได้เลย เธอจะท้าอะไรก็ว่ามาหรือว่าจะหาเรื่องอื่นมากลบเกลื่อน เพื่อจะได้ไม่ต้องแข่งฮึ! กลัวแพ้ก็บอกมา อันที่จริงฉันก็ไม่คิดหรอกนะว่าเธอจะชนะ เพราะยังไงฉันก็ชนะอยู่ดี แข่งไปก็คงไร้ความหมายเพราะผลมันรู้ๆกันอยู่แล้ว แค่เธอจะเสียหน้าขอโทษฉันซะตั้งแต่ตอนนี้บางทีมันอาจจะอายน้อยกว่าที่ขอโทษฉันเวลาเธอแพ้ก็ได้นะ...
หน๊อย!! แกนังพิงค์ ฉันไม่มีวันแพ้แกหรอก
ดี
งั้นก็เริ่มเลยสิ จะรออะไรอยู่ล่ะ หรือว่าอยู่ๆเธอเกิดกลัวฉันขึ้นมา
ที่กำลังกลัวน่ะไม่ใช่มินนี่หรอก แต่เป็นฉันต่างหาก ไม่ได้กลัวแพ้หรอกนะ แต่ที่ฉันกลัวก็คือเรื่องเวลานะสิ ยิ่งดึกเท่าไหร่ก็ยิ่งอันตรายถ้าเกิดพี่ฟิลว์เกิดตื่นมากลางดึกแล้วไม่เห็นฉันละก็ เป็นเรื่องใหญ่แน่ เพราะฉะนั้นรีบแข่งไปให้เสร็จๆจะได้กลับบ้านอย่างปลอดภัย
ได้งั้นเรามาเริ่มแผนการได้เลย ภายในเวลาเที่ยงคืน เธอกับฉันต้องหาหนุ่มหล่อมาควงด้วยให้ได้ ถ้าเธอทำไม่ได้อย่าลืมนะว่าเธอต้องยอมเป็นเบ๊พวกฉันหนึ่งเดือนเต็ม
ฉันไม่ลืมแน่ แต่เธออย่าลืมคำพูดของตัวเองก็แล้วกัน ถ้าเธอแพ้เธอก็ต้องเป็นเบ๊ให้กับฉันกับฟางเหมือนกัน อย่าลืมซะละ
ฉันไม่มีวันยอมแพ้แกแน่ยัยพิงค์
มินนี่พูดขึ้นพร้อมกับเดินออกไปจากโต๊ะที่ฉันและฟางนั่งอยู่ ดูเหมือนเป้าหมายของการเดินของมินนี่ในครั้งนี้ จะไปหยุดอยู่ตรงที่โต๊ะของหนุ่มหล่อโต๊ะข้างๆเป็นแน่ ฉันกับฟางต่างสังเกตุเทคนิคการอ่อยผู้ชายอย่างเอาเป็นเอาตายของยัยมัมมี่
สวัสดีค่ะ ชื่อมินนี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ?? มินนี่พูดพร้อมกับถือวิสาสะนั่งกับชายหนุ่มกลุ่มนั้นทันที โดยไม่รอฟังคำตอบจากชายหนุ่มเจ้าของโต๊ะเลยสักนิด
เอ่อ
คุณครับ
คะ ?? ฉันมินนี่ค่ะ คุณชื่ออะไรเหรอคะ พูดพลางส่งสายตายัวยวนอ่อยกันแบบสุดๆ ฉันกับฟางที่นั่งดูอยู่ห่างๆถึงกับขนลุกซู่สายตาของยัยมัมมี่ ช่างเป็นสายตาที่น่ากลัว มากกว่าจะอ่อยให้ผู้ชายหลงรัก --_--
เปล่าครับ ผมไม่ได้อยากรู้จักคุณเพียงแต่ว่าอยากขอให้คุณลุกไปนั่งที่อื่นได้มั้ยเพราะอีกเดี๋ยวแฟนของผมเขาจะมานั่งตรงนี้ครับ
O_O แป๋ว
ชายหนุ่มพูดก่อนจะเบือนหน้าหนีไปอีกทาง ทิ้งให้ยัยมัมมี่ร้องกริ๊ดๆอยู่คนเดียว ฉันกับฟางถึงกับหัวเราะก๊ากให้กับความหน้าแตกของยัยมัมมี่ ให้ตายเถอะ สาบานได้ว่าฉันกับยัยฟางไม่เคยหัวเราะอะไรมากมายขนาดนี้เลยหัวเราะจนท้องจะแข็งไปหมดแล้ว
ฮะฮะฮะฮะ...ดูยัยมัมมี่ซิหน้าแตกอย่างเลยเลยวะฟาง ฮะฮะฮะ! โอ๊ย ฉันหัวเราะจนท้องจะแข็งไปหมดแล้ว
แกไม่ต้องมัวไปหัวเราะมันหรอก ไปล่าเหยื่อได้แล้ว
อี๋
ล่าเหยื่อ พูดซะน่าเกลียดเลยแก
เออน่า อย่าลืมซิโว้ยว่าความเป็นความตายของฉันฝากไว้กับแก คุณหนูผู้ดีที่ไม่เคยรับใช้ใครอย่างฉันไม่มีทางยอมมาเป็นคนรับใช้ของยัยมัมมี่กับยัยซินดี้ผีตายซากเด็ดขาด เข้าใจ๋!? เพราะฉะนั้นแกไปปฎิบัติการได้แล้ว
เออๆฉันรู้แล้ว ฉันพอจะเริ่มเข้าใจอะไรลางๆแล้ว สาเหตุที่ฉันไม่รู้สึกว้าเหว่เพราะไม่มีแม่ ก็เพราะฉันมีเพื่อนที่เป็นเหมือนแม่ อย่างยัยฟางนี่เอง
เดี๋ยวพิงค์!
อะไรของแกอีก ก็ฉันจะไปล่าเหยื่อให้สมใจแกแล้วไง
เสื้อคลุมถอดออกมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ใจคอแกจะใส่เสื้อคลุมปิดมิดชิดอย่างนี้ไปอ่อยเหยื่อรึไงยะ
ว่าไงนะ O_Oแกจะให้ฉันถอดเสื้อคลุมนี้ออกเหรอ ไม่...ไม่นะ ชุดที่ฉันใส่อยู่มันเป็นชุดที่ฝ่านั่นเว้านี้นะโว้ย ขืนถอดฉันก็โป๊ดิเรื่องไรฉันจะทำตามที่แกบอก
ถอดๆมาเถอะน่า พูดไม่พูดเปล่า ยัยฟางเพื่อนตัวดียังบังคับถอดเสื้อคลุมของฉันออกไปหน้าตาเฉย ตอนนี้ฉันอยู่ในชุดสายเดี่ยวสีดำรัดรูป ชุดตัวนี้เวลาตัดเย็บผ้ามันไม่พอรึไง ทำไมมันถึงได้เว้าหน้าเว้าหลังแถมสั้นจุ๊ดจู๋แบบนี้ TT_TT
ไปได้แล้วพิงค์ ! หาผู้ชายหล่อๆมาควงให้ได้นะยะ
เอาวะ! เป็นไงเป็นกันมาถึงขั้นนี้แล้ว สู้ๆ ใครจะมาเป็นเหยื่อขอฉันกันแน่นะ แค่คิดก็อยากร้องไห้ดังๆให้กับความบ้าบิ่นของตัวเองแล้ว
To be Continue...
+++++++++++++++++++++++++++++
|
Create Date : 29 พฤศจิกายน 2548 |
Last Update : 30 พฤษภาคม 2549 23:06:16 น. |
|
0 comments
|
Counter : 249 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
หลงเข้ามาไม่รู้จะไปทางไหน เข้ามาเซ็นสมุดเยี่ยมก่อนเลยค่า ยินดีต้อนรับเพื่อนใหม่ทุกคนค่ะ
เล่ห์ร้าย อุบายรัก ตอนที่16
มาแว้วววว!! >O<
|
ไข่มุกมาอัพเดทเรื่อง ปฎิบัติการรักดักหัวใจนายตัวแสบตอนที่5 แล้วค่ะ เอาไปแค่70% ก่อนนะเด้อ
|
.::หลังไมค์ถึงไข่มุกค่ะ::.
|
งานประพันธ์ทุกชิ้นเป็นลิขสิทธิ์โดยชอบธรรมของผู้เขียน ซึ่งได้รับการคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ ห้ามทำซ้ำ หรือนำไปโพสต์ที่อื่นโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าของเรื่องโดยเด็ดขาด มีปัญหากรุณาติดต่อ kitty_Mukkแอดhotmail.com
|
ฝากข้อความถึงไข่มุกที่นี่ค่ะ^O^
cursor
|
|
|
|
|
|
|