รอยยิ้ม...มิตรภาพ...เพื่อนแท้

ในชีวิตของมนุษย์โลกปัจจัยสี่เป็นสิ่งที่จำเป็นที่สุด เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่จะทำให้ชีวิตได้ดำเนินต่อไปอย่างปกติสุข แต่มนุษย์ไม่สามารถอยู่ได้คนเดียวบนโลกใบนี้ มนุษย์ทุกคนต้องมีเพื่อน และการที่มนุษย์มีเพื่อนแล้วมนุษย์ยังต้องค้นหาเพื่อนแท้โดยการสร้างมิตรภาพ

มนุษย์บางประเภทเกิดมาเพื่อที่จะแสวงหาความสุขใส่ตัวเองและมักจะหยิ่งในศักดิ์ศรีของตน มนุษย์บางประเภทอยู่ได้โดยไม่พึ่งพาอาศัยคนอื่น และจะไม่ยอมเสียผลโยชน์ของตนแม้แต่น้อย ซึ่งเป็นความคิดที่เห็นแก่ตัว เพราะมนุษย์เราเกิดมาเพื่อที่จะพึ่งพาซึ่งกันและกัน ช่วยเหลือถ้อยทีถ้อยอาศัยเหมือนกับสำนวนโบราณที่ว่า น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า เมื่อเกิดกระบวนการเหล่านี้แล้วมนุษย์จะต้องรู้จักการสร้างมิตรภาพเพื่อเป็นบันไดก้าวแรกที่จะอยู่รอดในสังคมได้

เมื่อมนุษย์ยังไม่รู้จักการสร้างมิตรภาพ มนุษย์จะต้องเรียนรู้จากสิ่งต่างๆรอบตัว

“ มนุษย์สร้างมิตรภาพทำไม? ”

หรืออาจเป็นเพราะมนุษย์ไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่คนเดียวในโลกได้จึงต้องหาเพื่อนโดยการสร้างมิตรภาพ แต่คำว่าเพื่อนนี้เราไม่สามารถให้กับคนทุกคนได้ เพราะเมื่อเราเดินออกไปตามสถานที่ต่างๆ เราจะพบกับผู้คนมากมาย บางคนเราก็ยิ้มให้ บางคนเราก็เดินผ่านไปซึ่งเราต่างไม่รู้จักกัน แต่เมื่อเราเริ่มสร้างมิตรภาพโดยการยิ้มให้กับอีกฝ่ายหนึ่ง คนผู้นั้นเราจะเรียกเขาว่าเพื่อน

คำว่าเพื่อนมีคำจำกัดความมากมายขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน แต่ที่จะกล่าวถึงมีเพื่อนอยู่สามประเภท คือ เพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เพื่อนแท้

ก่อนอื่นขอกล่าวคำว่าเพื่อนกินก่อน เพื่อนประเภทนี้จะอยู่กับเฉพาะตอนเรามีเงิน แสร้งมาทำดีกับเราสารพัด พอเราหมดตัวไม่มีเงินเพื่อนพวกนี้จะทิ้งเราไป ส่วนเพื่อนเที่ยวจะพาเราไปในทางที่ไม่ดี พาเราเที่ยวไม่เป็นอันจะทำอะไร ทำให้ชีวิตของเราไร้ประโยชน์ไม่มีคุณค่า เพื่อนสองประเภทนี้จะอยู่ตอนที่เรามีความสุขเท่านั้น แต่พอเรามีความทุกข์เพื่อนพวกนี้จะทิ้งเราไปปล่อยให้เราต้องเผชิญกับปัญหาเพียงลำพัง

สุดท้ายเพื่อนแท้ซึ่งปัจจุบันนี้เพื่อนประเภทนี้หายาก เพราะคนสมัยนี้รู้หน้าแต่ไม่รู้ใจ เพื่อนแท้ไม่ว่าเราจะสุขหรือทุกข์ เขาจะอยู่เคียงข้างเราเสมอ คอยช่วยเหลือเราในทุกๆ เรื่อง โดยไม่หวังผลตอบแทน การที่เราจะรู้ว่าเพื่อนแท้นั้นจริงใจหรือหลอกลวง ต้องดูตอนที่เราตกที่นั่งลำบากใครจะเป็นคนที่ยื่นมือมาช่วย คนคนนั้นแหละคือเพื่อนแท้

มีหนังสือเล่มหนึ่งเป็นหนังสือที่น่าสนใจ มีชื่อหนังสือว่าเจ้าชายน้อย หนังสือเล่มนี้ได้สอดแทรกปรัชญาไว้หลายเรื่องหนึ่งในนั้นเป็นเรื่องของการค้นหาเพื่อนแท้จากการสร้างความสัมพันธ์รวมไปถึงก่อให้เกิดมิตรภาพด้วย จึงขอยกคำกล่าวตอนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ มีอยู่ว่า

“เธอช่างไม่เหมือนดอกกุหลาบของฉันเลย เธอยังไม่มีความหมายเพราะไม่มีใครมาสร้างความสัมพันธ์กับเธอ และเธอยังไม่เป็นของใคร เธอเหมือนสุนัขจิ้งจอกของฉันในตอนแรกซึ่งสุนัขจิ้งจอกอีกแสนตัว แต่เมื่อฉันเป็นเพื่อนกับเขา เขาจึงกลายเป็นสุนัขตัวเดียวในโลกของฉัน”

เป็นคำพูดที่เจ้าชายน้อยพูดกับดอกกุหลาบหลายดอกที่เจ้าชายน้อยเห็นว่าสวยซึ่งเจ้าชายน้อยยังไม่มีความสัมพันธ์ด้วยและเมื่อก่อนเจ้าชายน้อยเข้าใจผิดคิดว่าดอกกุหลาบพวกนั้นเหมือนกับดอกกุหลาบของเขาแต่จริงๆแล้วไม่ใช่ ดอกกุหลาบของเจ้าชายน้อยหน้าตาเหมือนดอกกุหลาบพวกนั้นก็จริงแต่จะแตกต่างตรงความสัมพันธ์เพราะเจ้าชายน้อยได้หมั่นดูแลรดน้ำ และเอาฝาครอบมาครอบดอกกุหลาบของเขาเพื่อไม่ให้โดนลม กลับกันเจ้าดอกกุหลาบพวกนั้นเจ้าชายน้อยไม่เคยดูแลแบบนี้ ซึ่งเป็นคำกล่าวของเจ้าชายน้อยที่ถ่ายทอดการสร้างมิตรภาพกับผู้อื่นไว้อย่างลึกซึ้ง

การที่คนเราจะมีเพื่อนไม่ใช่เรื่องยากแต่เราจะต้องรู้จักการสร้างมิตรภาพกับผู้อื่นก่อน โดยการสร้างรอยยิ้มบนใบหน้าและส่งยิ้มให้กับผู้อื่น และสิ่งที่ตามมาจะทำให้เรามีเพื่อนมากมาย แต่เราก็จะต้องรู้จักคบเพื่อน เพื่อนที่น่าคบที่สุดคือเพื่อนแท้ เพราะเขาจะอยู่เคียงข้างเราในยามทุกข์และสุขเสมอ “ แล้วคุณล่ะอยากมีเพื่อนแบบไหน? ”



หวานเย็น

Create Date : 28 มิถุนายน 2550		4 comments
Last Update : 28 มิถุนายน 2550 16:17:15 น.
Counter : 461 Pageviews.
Share Tweet