Bloggang.com : ยูนิคอร์นสีชมพู :

เรื่องเล่าของความรัก

Y a H O o !!!! วันนี้ (06/05/2006) ได้เริ่มเขียนบล็อกของตัวเองครั้งแรกซะที หลังจากขี้เกียจมานาน วันนี้มีเรื่องเล่าให้อ่านกันนะ น่ารักดี (ในความคิดเรา)

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณคนที่เขียนเรื่องนี้ที่เรานำมาบอกต่อนะ เพราะเราจดไว้นานแล้วไม่รู้เอามาจากไหน ไหน ๆ ก็ขอบคุณ ณ ตรงนี้เลยแล้วกัน เริ่มเลยจ้า...

กาลครั้งหนึ่งนานมากแล้ว มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน มีทั้งความสุข, ความเศร้า, ความรู้และอื่นๆ รวมทั้งความรักด้วย วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่าเกาะกำลังจะจม ดังนั้นทั้งหมดจึงได้เตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้ว ความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือจาก
ความรวยเมื่อความรวย...แล่นเรือผ่าน
ความรวยตอบว่า "ไม่ได้หรอกฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะเต็มไปด้วยทองและเงินมันไม่มีที่ให้คุณนะ"

ความรักตัดสินใจจะถามความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรือลำงาม "ความเห็นแก่ตัว ช่วยฉันด้วยยย"
"ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอกความรัก คุณน่ะทั้งเปียกอาจจะทำให้เรือฉันเปียกไปด้วย"

ความเศร้าได้พายเรือใกล้เข้ามา ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก "ความเศร้าอนุญาตให้ฉันขึ้นเรือคุณนะ"
"โอ้!! ความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ"

ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลังสุข
ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา "มานี่ความรักฉันจะรับคุณไปเอง" เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมากจนลืมถามชื่อว่าใครคือผู้ใจดีผู้นั้น

เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไป...ตามทางของเขา ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อชายแก่คนนั้น
ความรักจึงถามความรู้และคนแก่อื่น "ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน"
ความรู้ตอบว่า "เวลา"
ความรัก "แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉันล่ะ"
ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเองแล้วตอบความรักว่า"ก็เพราะว่ามีเพียงเวลาเท่านั้นที่เข้าใจว่า [ความรัก] ยิ่งใหญ่แค่ไหน"