ตอนนนี้รู้สึกเหงา เหงามาก เหงาอย่างที่ไม่เคยเหงามาก่อนเป็นเพราะอะไรก็ไม่รู้นะ ทั้งที่เคยอยู่คนเดียวมาได้ตลอด แต่ยิ่งนานวันความเหงา ความอ้างว้าง ความว้าเหว่ ก็เพิ่มมากขึ้น ยิ่งใกลถึงวันที่จะเรียนจบก็ยิ่งใจหายว่าอีกไม่นานก็คงจะต้องแยกจากเพื่อน ๆ ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานาน เห็นคนเขามีคู่เดินไปไหนมาไหนด้วยกันแล้วก็ยิ่งเหงา ทั้งที่คิดว่าสามารถอยู่คนเดียวได้แต่ทำไมเวลาเห็นคนอื่นเขามีคู่แล้วรู้สึกเจ็บจัง เจ็บที่ใจ หาใช่ที่ร่างกายไม่ แม้แต่แมวมันยังมีคู่ของมันเลย และทั้งที่เคยชอบฟังเพลงเศร้าแต่ทำไมตอนนี้พอได้ยินเพลงเศร้าแล้วร้องไห้นะ เฮ้อ...ไม่เข้าใจตัวเองเล้ย...

ทะเลสวย ฟ้าใส แต่ใจเหงา

เห็นเพียงเงาบนพื้นน้ำเฝ้าถามไถ่

ที่ตรอมตรมระทมทุกข์เพราะเหตุใด

หรือเพราะใจคิดคะนึงถึงใครกัน

ได้คำตอบที่ใจบอกว่าใช่เขา

คนที่เราเฝ้ากังวลจนโศกศัลย์

เขาคงลืมคนใกล้ชิดคิดผูกพัน

ยิ่งนับวันจะห่างไกลไปลับตา

อยากจะลืมว่าทั้งรัก ทั้งคิดถึง

แต่หัวใจก็ดื้อดึงคอยจดจำคอยห่วงหา

โกรธตัวเองที่รักเขาไม่เลิกรา

ยิ่งติดตราตรึงใจไม่ลบเลือน...

Create Date : 20 มกราคม 2553
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 3:53:15 น.		3 comments
Counter : 635 Pageviews.
Share Tweet