เรื่องซวย ๆ 2

เรื่องนี้ เกิดขึ้นตอนไปฝึกงานที่อยุธยาจำได้ว่าต้องกลับมาทำธุระด่วนที่มหาวิทยาลัยแต่งานเลิกห้าโมงครึ่งต้องไปรอรถที่พระอินทร์กว่ารถจะมาก็หกโมงครึ่ง แต่เนื่องจากเป็นวันธรรมดารถจึงว่างขึ้นรถได้ซักพักก็มีผู้ชายคนนึงมานั่งข้าง ๆ ราวกลางคนแล้วล่ะก็ไม่ได้สนใจอะไรก็นั่งฟังเพลงไปเพราะมันมืดแล้วทุ่มกว่าได้กำลังนั่งฟังเพลงเพลิน ๆ ก็รู้สึกมีมือมาวางที่ต้นขาเราแต่ก็ไม่ได้สนใจ ซักพักก็มีมือมาวางที่ต้นขาอีกคราวนี้เราขยับตัวนิดหน่อยคิดว่าเขาอาจจะนั่งไม่สบายเลยขยับให้ชิดด้านข้างเพื่อให้เขาได้นั่งสบายขึ้นแล้วเราก็ฟังเพลงต่อสายตาก็มองอกไปนอกรถแล้วก็เหมือนเดิมมีมือมาวางที่ต้นขาคราวนี้เรารำคาญแล้วเลยหันขวับไปมอง เท่านั้นเองค่ะ จะจะเลยเห็นเลยว่าเขามองเราอยู่และมือก็วางที่ต้นขาเราอย่างตั้งใจไม่ใช่อุบัติเหตุแน่นอน พอเขาเห็นเรารู้ตัวก็รีบชักมือกลับแล้วทำนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เราไม่นิ่งค่ะพยายามคิดหาทางเอาตัวรอดหลายคนอาจจะบอกว่าเรามองโลกในแง่ร้ายแต่เราเดินทางคนเดียวแถมตอนกลางคืนด้วย ต้องระวังตัวเป็นพิเศษและไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ไม่รู้ทำยังไงจะบอกกับกระเป๋ารถก็เดี๋ยวเป็นเรื่องใหญ่และกลายเป็นว่าเราคิดมากเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทำทีโทรออกหาพ่อและพูดเสียงดัง ประมาณว่า พ่อให้ลงที่หน้าโรงพักหรอ ให้จ่ายอดมารอหน้าโรงพักหรอจ๊ะ ประมาณนี้ว่าพ่อเป็นตำรวจตอนนี้อยู่โรงพักเรากำลังไปหาพ่อ ปรากฏได้ผลผู้ชายคนนั้นย้ายที่นั่งทันทีแต่ตายังมองเราอยู่นะ เราเลยเอาใหม่แกล้งโทรหาแม่บอกว่าจะไปหาพ่อที่โรงพัก พ่อรออยู่ที่นั่น แล้วก็ทำทีเป็นคุยอวดว่าไปหัดยิ่งปืนมายิ่งแม่นจนครูฝึกยังชมแล้วเอาปืนติดตัวมาด้วยจะเอาให้พ่อเก็บ ก็พอดีผู้ชายคนนั้นคงถึงที่จะต้องลงพอดี ถือว่ารอดมาได้อีกครั้ง เฮ้อ ต้องขอบคุณนิยายที่ชอบอ่าน จากนี้คงต้องระวังตัวมากขึ้นเพราะคงหลีกไม่ได้ที่จะต้องนั่งรถตอนกลางคืน เฮ้อ โล่งอก

Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2553		1 comments
Last Update : 20 ธันวาคม 2554 22:39:16 น.
Counter : 580 Pageviews.
Share Tweet