ประกาศปิดโปรเจคเพียง...เธอ เคยมั้ยที่ต้องผิดสัญญากับใครสักคน? มันเจ็บปวดพออยู่แล้วกับการที่ต้องผิดสัญญาที่เราให้ไว้กับใครบางคนเป็นมั่นเป็นเหมาะ แต่ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นที่จะต้องผิดสัญญาที่เราให้ไว้กับคนหมู่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนหมู่มากนั้นล้วนแต่เป็นคนที่มีความรู้สึกดีๆ ให้กับเรา และเป็นกำลังใจให้เราตลอดมา แต่การจะปล่อยให้พวกเขารอคอยสิ่งที่เราไม่คิดจะทำต่อไปแล้ว รังแต่จะยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปยิ่งึ้นเรื่อยๆ ดังนั้น พิมลพัทธ์จึงตัดสินใจออกมาประกาศยกเลิกในสิ่งที่ไม่คิดว่าจะทำได้อีกต่อไปแล้ว และพร้อมยอมรับคำตำหนิ คำบ่น คำด่า หรืออะไรก็ตามแต่โดยดุษณีค่ะ นั่นคือการประกาศปิดโปรเจคเพียง...เธอ นิยายที่จะจับคู่เพื่อนของพระเอก(ทินกร) กับเพื่อนของนางเอก(นิลยา) จากเรื่องคือ...เธอ ไว้แต่เพียงเท่านี้ ต้องขอโทษนักอ่านทุกท่านที่ให้การสนับสนุนและรอคอยเรื่องนี้มาเป็นเวลายาวนาน ขอโทษจริงๆ ขอโทษอย่างสุดซึ้งนะคะ หลายคนอาจจะต่อว่าต่อขานมาว่า ในเมื่อทำไม่ได้แล้วดันรับปากทำไม มาบอกให้รอเก้อทำไม ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องขอบอกค่ะว่า ในตอนที่รับปากนั้นพิมลพัทธ์มั่นเหลือเกินว่าข้าพเจ้าทำได้ แต่...แต่ตัวโตๆ เลยค่ะ แต่กาลเวลามันเปลี่ยน คนเราก็เปลี่ยน ชีวิตตอนนี้กับ ณ วันนั้น หน้ามือเป็นหลังมือเลยค่ะ จากคนโสดสนิท ไม่คิดมีแฟน บทจะมีมันก็มีแว้บเดียว แล้วก็เปลี่ยนจากคำว่าแฟนเป็นคู่หมั้นภายในเวลาไม่เท่าไหร่ จากคู่หมั้น เผลอๆ ก็มาเป็นสามี และเผลออีกแป๊บเดียวก็มีลูกหนึ่งคนแล้ว ทั้งหมดนี้กินเวลาแค่ปีกว่าๆ ทำให้ปีที่ผ่านมาเป็นอะไรที่ชีวิตมีการปรับตัวเยอะมาก ต่อไปนี้เป็นคำอธิบายนะคะ อาจจะฟังดูเหมือนข้อแก้ตัว แต่ขออธิบายให้เข้าใจจริงๆ เพราะตอนแรกตัวเองยังคิดว่าการแต่งงานของเราไม่มีผลกับงานเขียนแน่นอน แต่เอาเข้าจริงๆ ตั้งแต่ก่อนแต่งแล้ว ยุ่งวุ่นวายอยู่กับการเตรียมงานหมั้นและงานแต่งจนน้ำหนักเหือดไปหลายกิโล ใครต่อใครพากันชมว่าเจ้าสาวสวย ฮา หลังแต่งงานคิดว่าจะว่าง ไม่ใช่ค่ะ จบงานแต่งงานก็ไปฮันนีมูน แล้วก็ต่อด้วยกระบวนการย้ายบ้าน ค่อยๆ ขนข้างของมาบ้านนี้ทีละนิดละหน่อย ปรับตัวให้เข้ากับพ่อแม่ของเขา ค่อยๆ เริ่มไปสัมผัสงานในโรงงานของเขา เรียนรู้งานไปเรื่อยๆ หลังเลิกงาน จากที่ทำงานอยู่บ้านเลิกงานก็เดินขึ้นห้อง ตอนนี้ต้องเสียเวลาในการเดินทางจากโรงงานมาบ้านอีกเป็นชั่วโมง กว่าจะกินข้าวเย็นเสร็จก็มืดแล้ว และจากที่เคยว่างปุ๊บต่อเน็ทปั๊บ ตอนนี้ไม่ค่ะ สามีนั่งดูข่าว เราก็ไปดูข่าวด้วยกัน วันหยุด สามีขุดดินทำสวนอยู่กับบ้าน เราก็คอยไปช่วย หรือไม่ก็ชวนกันไปทานข้าวนอกบ้าน ไปซื้อของ เป็นการใช้เวลาร่วมกัน ทำให้เวลาจะว่างนานๆ จนนั่งบิวท์อารมณ์ได้นั้นไม่ค่อยมี จะเขียนได้ทีละสองบรรทัดอย่างเงี้ย หรือไม่ก็เสียเวลาไปกับการอ่านเช็คอีเมล์ การเข้าเวบไซด์ต่างๆ ไปอีกโข บางครั้งวันหยุดยาวคิดว่าจะได้งานบ้าง ปรากฏว่ามีญาติสามีมาเยี่ยมที่บ้านอยู่เรื่อย ยิ่งคุณแม่สามีญาติเยอะและท่านเป็นคนอัธยาศัยดี ทำให้มีแขกมาเยือนที่บ้านอยู่บ่อยๆ เราก็พลอยได้นั่งหน้าแป้นรับแขกกับเขาไปด้วย พอเริ่มท้อง เวลาที่เคยว่างยิ่งน้อยลง พอว่างเมื่อไหร่ ต้องแบ่งเวลาไปนอนให้พอ ไปเดินออกกำลังทุกเย็น ว่างอีกก็อ่านหนังสือเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ เข้าเน็ทก็หาข้อมูลเกี่ยวกับการตั้งครรภ์มาอ่าน ตอนแพ้ท้องก็เขียนไม่ไหว ยิ่งใกล้คลอดยิ่งเพลีย นอนไม่ค่อยหลับ เหนื่อยง่าย ว่างก็นอน นอกนั้นก็เอาเวลามาอ่านหนังสือเกี่ยวกับการคลอดและการเลี้ยงลูก พอลูกเกิด อ่าฮ้า ทีนี้ยิ่งไม่ว่างของจริง เวลาจะกินจะนอน จะอาบน้ำจะเข้าส้วมยังไม่มีเลย ยิ่งต้องการจะเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวยิ่งยาก ลูกกินนมทุกสองถึงสามชั่วโมง แต่ละครั้งกินนานเป็นชั่วโมง ไหนจะมีช่วงที่เทวดาน้อยร้องไห้ลั่นบ้านอีก ทั้งกลางวันกลางคืน โฮ่... ใครไม่เจอกับตัวคงนึกภาพไม่ออกหรอก ไอ้เรายังเคยคิดว่าตอนพักลาคลอดจะเขียนหนังสือซะหน่อย หึหึ ฝันไปแล้ว ขนาดเรื่องย่อยังเขียนได้แค่สองบรรทัด นี่ขนาดมีคนมาช่วยเลี้ยงลูก พิมลพัทธ์ยังถูกทักจากใครต่อใครหลายคน (กระทั่งคุณหมอที่ทำคลอด) ว่าโทรมจริงๆ โทรมแต้ๆ จ้า นี่ถ้ากลับไปทำงานที่โรงงานของสามี จะทำแบบครึ่งๆ กลางๆ เหมือนตอนท้องไม่ได้แล้ว (ตอนนั้นท้องอยู่ ใครๆ เค้าก็หยวนให้) จากนี้ไปต้องทำให้เต็มตัวกว่าเดิม ยิ่งเศรษฐกิจอย่างนี้ยิ่งต้องทุ่มสุดตัว ไหนจะเป็นงานที่เราไม่ถนัดอีก เพราะฉะนั้นเวลาที่จะมาปันให้งานเขียนที่เรารักก็คงจะน้อยลงไปอีก นี่ก็ยังกลัวๆ อยู่ว่าจะต้องประกาศแขวนปากการึเปล่า โอมเพี้ยง! ขออย่าให้ถึงขั้นนั้นเลย เอาเป็นว่า ขอแค่ประกาศปิดการเขียนเรื่องเพียง...เธอไปก่อนละกัน หากมีเวลาว่างเมื่อไหร่คงจะเขียนเรื่องอื่นไปเลย เพราะเรื่องเพียง...เธอนั้น นานจนหมดแรงบันดาลใจไปแล้ว ไหนจะต้องแบกความกดดันจากความคาดหวังของผู้อ่านที่มีมากขึ้นทุกที จนทำให้การเขียนเรื่องนี้เป็นทั้งความกดดันและความเครียดที่ไม่อาจแบกรับไหว ขอเครียดกับแค่เรื่องลูกและงานประจำก่อนแล้วกันนะคะ ไม่ทราบจะหวังมากไปรึเปล่าว่าทุกท่าจะเข้าใจและอภัยให้ แต่อย่างไรก็ต้องขอโทษอีกครั้งค่ะ ปล. from ปัณ ปัณ : “พี่ ป้า น้าอา ขา เห็นหน้าดูแล้ว ใจอ่อนหายโกรธหม่าม้าหนูเถอะนะค้า”   Create Date : 22 ธันวาคม 2551 50 comments Last Update : 22 ธันวาคม 2551 16:31:41 น. Counter : 2607 Pageviews. Share Tweet

ไม่เป็นไรค่า สู้ๆนะค้า รอได้ค่ะ เอาเรื่องอื่นก็ได้เนาะ นานแค่ไหนก็จะรอค่ะ ชอบแบบ เพียงเพชร..เกล็ดดาวค่ะ ^^   โดย: เด็กน้อยขี้แย 22 ธันวาคม 2551 17:20:07 น.

น้องปัณ ปัณน่ารักมากๆ เลยค่ะ   โดย: คอเล่า IP: 222.123.37.229 22 ธันวาคม 2551 19:19:42 น.

ไม่เป็นไรค่ะ เป็นกำลังใจให้น้า สู้ๆ   โดย: บุยบุย 22 ธันวาคม 2551 20:30:53 น.

เข้าใจพี่อังค่ะ แต่ก็อดใจหาย เสียดายไม่ได้ค่ะ หลายๆครั้งทีเห็นกระทู้ถามถึงเรื่องนี้ที่แจ่มใสจนรู้สึกกดดันแทนพี่อังเลยค่ะ แล้วยิ่งมีคนรออ่านเยอะๆแบบนี้ก็ยิ่งกดดันเป็นธรรมดา (เอ๊...เขียนแบบนี้จะยิ่งทำให้พี่อังเครียดไหมเนี่ย?? แต่โบว์ไม่ได้โกรธอะไรพี่อังนะคะ) เป็นกำลังใจให้พี่อังนะคะ ^^ ปล. น้องปัณ ปัณ น่าร้ากกกก ตาโตใสแป๋วเชียวค่ะ   โดย: Jersey Girl 22 ธันวาคม 2551 21:51:47 น.

ว้า น่าเสียดาย แต่ไม่เป็นไรค่ะ ชอบเรื่องคือเธอมากๆๆ ได้เวลาเปิดเผย :) เรียกว่าเป็นเรื่องโปรดที่สุดของแจ่มใส ชุดความรู้สึกดีก็ว่าได้ เพราะที่ชอบก็มีรองๆ ลงมาอีกไม่กี่เรื่อง นอกนั้นก็ชอบอ่านแบบเรื่อยๆ คือเธอนั้น เครียดๆ เบื่อ อยากผ่อนคลายก็หยิบมาอ่าน ชอบฉากนางเอกเข้าไปปะทะกับพระเอก จนเขาขอแต่งงานอ่ะค่ะ อ่านแล้วมันจี๊ด อิอิ ชีวิตจริงยังไม่มีแบบนั้นหรอกนะคะ ต้องรอพระเอกบุกมาแล้วจะขอแต่งงานเอง 55 ส่วนโปรเจกต์นั้น เอาไว้ว่างๆ สบายๆ ให้งานเขียนหนังสือเป็นการผ่อนคลาย ก็ค่อยเขียน เพราะถ้ากลายเป็นความกดดัน ก็ไม่ดีต่อจิตใจคนเขียนเองนั่นแหละค่ะ ติดตามอ่านงานเรื่องอื่นๆ แทนก็ได้ แต่อย่าถอดใจเลยนะคะ วางไว้นานๆ สักวันอาจจะคิดถึงทินกรกับนิลยา จนอดใจไม่ได้ก็ได้ เราในฐานะที่ชอบคือเธอ ยังไงก็ขอแอบหวังว่าสักวัน จะมีเพียงเธอออกมาวางแผงนะคะ :) น้องปัณปัณน่ารักแบบนี้ ต้องดูแลและมีเวลาให้เต็มที่ค่ะ เผื่อโตขึ้นจะได้มาช่วยแบ่งงานคุณแม่ คุณแม่ก็จะได้มีเวลามาเขียนงาน อิอิ ชีวิตเดี่ยว กลายเป็นชีวิตคู่ และกลายเป็นครอบครัวในที่สุด ถนอมดูแลกันให้นานๆ ตลอดไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ในเรื่องงาน ครอบครัว และอื่นๆ ด้วยค่ะ ^^   โดย: I am just fine^^ 22 ธันวาคม 2551 22:07:15 น.

ไม่เป็นไรค่ะ เป็นแม่คนแล้วก็ต้องมีลิ่งที่ต้องรับผิดชอบมากขึ้น ใช่ค่ะ เวลาเปลี่ยนทุกอย่างก็เปลี่ยนไปด้วย หน้าที่ต่างๆก็มีมากขึ้น ถ้าว่างๆ(จะพอมีไหมคะ) ก็อยากให้เหลียวกลับมามองเรื่องนี้ซักนิดนึงนะคะ ความจริงก็อยากอ่านค่ะ ^^   โดย: โทรโพสเฟียร์ [no login] IP: 124.121.90.229 23 ธันวาคม 2551 9:10:31 น.

ไม่เป็นไรค่ะ เป็นแม่คนแล้วก็ต้องมีลิ่งที่ต้องรับผิดชอบมากขึ้น ใช่ค่ะ เวลาเปลี่ยนทุกอย่างก็เปลี่ยนไปด้วย หน้าที่ต่างๆก็มีมากขึ้น ถ้าว่างๆ(จะพอมีไหมคะ) ก็อยากให้เหลียวกลับมามองเรื่องนี้ซักนิดนึงนะคะ ความจริงก็อยากอ่านค่ะ ^^   โดย: โทรโพสเฟียร์ [no login] IP: 124.121.90.229 23 ธันวาคม 2551 9:10:45 น.

ทำอะไรที่อยากทำในเวลาที่พร้อมจะทำได้ผลดีที่สุดแหละเนอะ น้องปัณหน้าตาน่าแกล้งมากกกกกกกกก ซ้อมๆๆ เรียกพี่จริงสิคะน้องปัณ พี่จริง พี่จริง พี่จริง   โดย: จริง IP: 202.28.21.4 23 ธันวาคม 2551 10:37:05 น.

เข้าใจค่ะ เข้าใจ แต่เศร้าจังอดอ่านเสียแล้ว   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 23 ธันวาคม 2551 11:49:27 น.

แอบเสียดายเล็กน้อย แต่เป็นเราก็ทำอย่างนี้ฮะ ลูกรักสำคัญที่สุดอยู่แล้ว...ยังไงก็ทำตรงนี้ให้ดีก่อนดีกว่าคร้าบ แล้วถ้าทุกอย่างลงตัวหรือพร้อมจะรีเทิร์นเมื่อไรค่อยมาก็ได้ ยังไงความสามารถในการเขียนก็ติดอยู่กับตัว เว้นเสียแต่ว่าคนอ่านมันจะอกแตกตายก่อน (แกจะพูดเพื่อออ) ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ค่อยกลับมาทำตรงนี้ต่อก็ได้ฮะ ตั้งชื่อลูกน่ารักดี น้องปัญปัญ....แต่ก่อนนี้ข้าน้อยก็เคยใช้ชื่อนี้ log in ตามอินเตอร์เน็ต เห็นรูปเด็กแล้วคิดถึงหลาน..อยากเล่นกับหลานบ้าง เฮ้อ ปล. ที่อยากขอร้อง want สุดๆ ก็คือรูปครอบครัว อุวะฮ่าฮ่า ถ่ายมาลงบ้างจิฮะ คริคริ เอาสามคนเลยนะ   โดย: 2ilkn (ชนวนกลาง ) 23 ธันวาคม 2551 12:03:48 น.

คิดอยู่เหมือนกันว่าจะไม่ได้อ่านค่ะ คุณอัง แต่ ไม่เป็นไรเนอะ อยากเห็นเจ้าตัวเล็กจัง   โดย: tarinee IP: 61.90.200.140 23 ธันวาคม 2551 16:19:38 น.

กิ๊ซๆ ไม่เป็นไรค่ะพี่อัง เดี๋ยวปูจิ้นต่อเองได้ ฮ่าๆๆ ไม่เขียนนิยายไม่เป็นไรค่ะ ขอเอารูปน้องมาลงบ่อยๆ ก็พอจะทดแทนกันได้ อย่าถึงขั้นเลิกเขียนเลยนะค้า เสียดายฝีมือนักเขียนเก่งๆ แบบพี่อัง ^., ^   โดย: Pupae63 IP: 125.24.160.247 23 ธันวาคม 2551 18:21:41 น.

สู้ๆนะคะ อย่าถึงกับแขวนปากกาเลยนะคะ จะติดตามผลงานต่อไปคะ   โดย: karnkraw 23 ธันวาคม 2551 19:52:11 น.

Don't worry ค่ะ เรื่องครอบครัวสำคัญกว่าค่ะ คุณอังไปดูแลเจ้าตัวน้อยกะคนตัวโตดีกว่าค่ะ เอาไว้ว่างๆ ค่อยมาปัดฝุ่นเขียนใหม่ก็ได้ค่ะ สิบปี คงไม่สายไป(มั้ง)คะ ยังไงก็ติดตาม+เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ดูแลตัวเองด้วยค่ะ   โดย: กีกี้ IP: 203.209.91.185 23 ธันวาคม 2551 20:34:19 น.

แอบเสียใจนะค่ะ แต่ไม่เป็นไร^O^... แต่ขออย่างเดียวอย่าเลิกเขียนเลยน้าT^T หนูชอบงานพี่อังมากๆเลย กระซิกๆ   โดย: Moddum IP: 125.24.148.38 23 ธันวาคม 2551 23:50:47 น.

พอเห้นประกาศแล้วบอกตามตรงค่ะว่า"ใจหายค่ะ"เพราะเป้นคอนิยายของพี่อังมานานเหมือนกัน ยิ่งได้รู้ข่าวว่าจะแต่งภาด2ของคือ..เธอ ยิ่งตั้งตารอว่าเมื่อไรที่จะเขียนเสร็จ แต่พอเปิดมาเจอ...เฮ้อไม่อยาก sad แต่ยังไงก็จะรอค่ะ "พักงานเขียน"ก่อนก็ได้ ทิปขอใช้คำนี้นะค่ะเพราะไม่อยากใช้คำว่า"หยุดเขียน"เพราะคำนี้มันหมายความว่าพี่อังจะไม่กลับมาเขียนอีก แต่ทิปรู้ว่าพี่อังไม่มีทางทิ้งสิ่งที่พี่อัง"รัก"ได้หรอกจริงหรือเปล่าค่ะ ...น้องปัณน่ารักค่ะ แกต้องเป็นเด็กดีแน่นอนค่ะเพราะพี่อัง+สามีรักเค้ามากมายขนาดนี้ ปล.เป้นกำลังใจให้ค่ะ จะคอยอ่านนิยายของพี่อังนะค่ะ   โดย: ทิปปี้ IP: 58.137.141.11 24 ธันวาคม 2551 12:23:56 น.

Merry X'mas 2008 จ้า   โดย: waidhaya 25 ธันวาคม 2551 0:51:07 น.

เลี้ยงลูกนี่เหนื่อยของแท้เลยล่ะค่ะ ^^ ตอนแรกคิดว่าตอนลูกเล็กๆ ว่างหน่อยจะเขียนได้ ต่อมาคิดว่าโตอีกนิด น่าจะมีเวลาพอเขียนได้ ต่อมาอีก...ก็คิดว่าพอเค้าโตอีกนิด คลานได้ เดินได้ น่าจะมีเวลามากขึ้น มันผิดหมดเลยค่ะ เวลายังเป็นของเจ้าตัวเล็กนี้...เหมือนเดิม Y_Y   โดย: คีตาญชลี IP: 58.8.46.192 25 ธันวาคม 2551 15:12:31 น.

ยังเป็นกำลังใจอัง อยู่เสมอจ้า อย่าได้แขวนนวม เอ๊ย! ปากกาเลยนะ อย่างน้อยลงเรื่องในบล็อคให้อ่านก็ยังดี อยู่ด้วยกันนาน ๆ นะ   โดย: ColdOut 25 ธันวาคม 2551 16:08:55 น.

ตัวน้อยน่ารักค่ะ ไม่เขียนเรื่องใหม่ อัพข่าวตัวน้อยพร้อมภาพประกอบก็ได้ค่ะ   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 25 ธันวาคม 2551 23:20:11 น.

โดย: หวานเย็นผสมโซดา 27 ธันวาคม 2551 12:44:30 น.

ไม่เป็นไรหรอก ใครจะรู้ว่าวันดีคืนดีการปรับตัวสำหรับชีวิตใหม่ของคุณแม่จะอยู่ตัวดีขึ้น อยู่ๆ แรงบันดาลใจอาจจะมา ซึ่งถ้ามันมาก็อย่ารอช้าจงรีบแต่งเข้าเร็วไว คิดซะว่าทำเซอร์ไพรส์ให้แฟนๆก็แล้วกันนะคะ พี่ก็ยังแอบหวังว่าภายในอีกสองปีอาจจะมีเซอร์ไพรส์ได้อ่าน 'เพียงเธอ' น้า เพราะติดใจตั้งแต่คือเธอแล้ว   โดย: พี่แจง 'ภิญญดา IP: 58.8.142.164 28 ธันวาคม 2551 8:26:28 น.

ไม่เป็นไรค่ะพี่อัง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ น้องปัณน่ารักจังเลย ลี่ก็คิดว่าไม่ได้เข้าบล็อกพี่อังนานแล้ว ก็เลยเดาว่าีพี่อังคงอัพบล็อกแล้ว และแล้วก็เป็นจริงด้วย   โดย: lily IP: 124.121.23.191 28 ธันวาคม 2551 16:28:55 น.

ส่งกำลังใจมาให้จ้าน้องอัง   โดย: ณ มน 29 ธันวาคม 2551 11:26:03 น.

เสียดายมากเลยค่ะ แต่ไม่เปนไร รุปลูกน่ารักมากๆๆเลยค่า เหนแล้วน่าจุ๊บ แต่ยังไงถ้าพอมีเวลาและโอกาสก้ออยากให้ผลิตผลงานดีๆออกมาอีกนะคะ เปนแฟนหนังสือของพี่ทุกเล่มเลย ชอบมากๆๆๆๆ เริ่มอ่านนิยายเรื่องแรกก้อคือเรื่องคือเธอ ชอบพิมลพัทธ์แต่งมากจิงๆๆๆ ยังไงก้อขอให้มีความสุขกับครอบครัวนะคะ จะรอผลงานดีๆๆต่อไปนะคะ   โดย: minnie IP: 58.9.125.61 29 ธันวาคม 2551 11:29:58 น.

น้องปัณ ปัณ น่าร้ากกกกกก อยากเจอตัว อยากหอมแก้มจังเลย ^^ หวังว่างานมิตติ้งครั้งต่อๆ ไป อังจะพาหนูน้อยไปให้น้าๆ พี่ๆ (หมายเหตุ ไม่ใช้คำว่าป้า กับ ย่า ให้ชีช้ำ ฮี่ๆ) ไปยลโฉมน้า เรื่องชีวิตใหม่และการปรับตัวก็สู้ๆ จร้า พี่ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงที่สาวๆ หลายคนถวิลหาน้า ได้สร้างครอบครัวที่สมบูรณ์ เชื่อว่าเมื่ออะไรลงตัวมากกว่านี้ อังก็คงกลับมาจับไมค์ เอ๊ย คีย์บอร์ดได้เอง ^^ ตอนนี้พี่ก็อ่านงานที่ผ่านมาของอังแก้คิดถึงไปก่อน ใกล้ปีใหม่แล้ว...ก็ขอให้มีความสุขมากๆ จ้า มีแต่รอยยิ้ม สุขภาพแข็งแรง น้องปัญ ปัญ เลี้ยงง่าย โตไวๆ ฮับ   โดย: bookmark IP: 202.29.32.130 29 ธันวาคม 2551 13:33:26 น.

ไม่เป็นไรค่ะ ครอบครัวต้องมาก่อน ไว้ว่าง ๆ ตอนภาระน้อย ๆ แล้วค่อยมาเขียนผลงานหนุก ๆ ให้เราอ่านกันค่ะ ติดตามตลอดชีวิตอยู่แล้ว น้องปัณ ปัณ น่าชังมากมายอ่ะ เห็นแล้วก็คงไม่มีใครกล้าโกรธแม่น้องปัณ ปัณหรอกค่ะ   โดย: นู๋หยง IP: 125.27.210.207 29 ธันวาคม 2551 14:34:21 น.

ขอขอบคุณพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ทุกคนที่เข้าใจและให้กำลังใจนะคะ ซาบซึ้งมากค่ะ   โดย: พิมลพัทธ์ 30 ธันวาคม 2551 21:39:28 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่อัง ยังคิดถึงพี่อังเสมอและฝากเผื่อไปยังเจ้าตัวเล็กด้วยนะคะ   โดย: YUI_MUNMOO 31 ธันวาคม 2551 0:40:35 น.

สวัสดีปีใหม่จ้า ขอให้มีความสุขมากๆน้า สุขภาพแข็งแรงทั้งครอบครัวเลยจ้า   โดย: จริง 31 ธันวาคม 2551 23:33:10 น.

Happy new year ค่ะพี่อัง ขอให้พี่อังและครอบครัวมีความสุขมากๆนะค่ะ เป็นแฟนนิยายของพี่อังค่ะ ชอบเรื่องคือเธอมากมาย แต่หาซื้อได้เลยค่ะ แง้   โดย: เตย IP: 202.28.27.5 1 มกราคม 2552 2:06:28 น.

ขอให้ 2009 เป็นปีที่งดงาม พรั่งพร้อมไปด้วยทรัพย์สินเงินทอง ความสำเร็จ และความสุขนะคะพี่อัง ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงกันทั้งครอบครัวด้วยค่ะ เรื่องนิยาย โน้ตเข้าใจค่ะ ก็เหมือนตอนที่โน้ตยังเรียนอยู่ที่อังกฤษ อะไรๆ ก็รับปากได้ สัญญาได้เพราะเรามีเวลา แต่พอกลับเมืองไทยมาทำงานชีวิตเปลี่ยนไปคนละเรื่องเลยค่ะ ยุ่งมากถึงขนาดไม่ได้แตะนิยายหรือเรื่องสั้นเลยมากกว่าครึ่งปี นี่ขนาดของโน้ตเป็นแค่กลับมาปรับชีวิตเข้าสู่การทำงานเท่านั้นนะคะ ไม่ได้แต่งงาน ซึ่งโน้ตเชื่อว่าการแต่งงานต้องดึงเวลาของชีวิตไปมากกว่าแน่ๆ ขอให้พี่อังสบายใจ ครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญที่สุดค่ะ และถ้าทุกอย่างเริ่มลงตัว มีเวลามากขึ้นแล้วค่อยมาเขียนก็ได้ค่ะ โน้ตเป็นกำลังใจให้พี่เสมอนะคะ (เห็นรูปแล้วอยากไปเยี่ยมจัง ยังไม่ได้ไปสักที อยากไปหอมแก้มน้องมัลดีฟง่ะ หุๆ) สุขสันต์วันขึ้นปีใหม่ค่ะ ^^   โดย: ...ศุวิลา... 1 มกราคม 2552 2:08:03 น.

เห็นหน้าน้องปัณแล้ว เชื่อว่าทุกคนคงให้อภัยหมดเลยค่ะ น่ารักจังเลยน้า อย่าคิดมากค่ะ ชีวิตของทุกคนย่อมมีเรื่องที่อยากจะทำ แต่ทำไม่สามารถทำจนสำเร็จได้เต็มไปหมดค่ะ Happy New Year ค่ะ ขอให้มีความสุขทั้งครอบครัวนะคะ   โดย: ชัชชมนต์ 1 มกราคม 2552 19:45:41 น.

น้องปัณปัณน่ารักมากกกก จะรอต่อไปนานแค่ไหนก็จะรอคร้า สู้ต่อไป!!!ทาเคชิ   โดย: tan IP: 124.157.244.90 5 มกราคม 2552 23:11:45 น.

สวัสดีปีใหม่นะคะพี่อัง ขอให้มีความสุขนะคะ   โดย: โทรโพสเฟียร์ [no login] IP: 124.121.93.110 6 มกราคม 2552 8:58:55 น.

สวัสดีปีใหม่นะคะพี่อัง ขอให้มีความสุขนะคะ   โดย: โทรโพสเฟียร์ [no login] IP: 124.121.93.110 6 มกราคม 2552 9:00:00 น.

สวัสดีปี ๒๕๕๒ นะคะ มีความสุขมากๆ ค้าพี่อัง ฝากไปถึงน้องปัณปัณด้วยนะคะ สู้ๆ ค่ะ   โดย: อันติกา 6 มกราคม 2552 16:42:30 น.

เข้ามาให้กำลังใจพี่อัง น้องปัณน่ารักอย่างนี้ใครจะโกรธเเม่อังได้เนอะๆๆ   โดย: ปุณเอ้ย IP: 124.120.28.223 7 มกราคม 2552 13:31:09 น.

เป็นกำลังใจให้พี่อังนะคะ โปรเจกนี้เอาไว้ได้แรงบันดาลใจแล้วกลับมาเขียนใหม่ก้อได้คะ คิดว่าทุกๆคนก้อยังคงรอคะ หวังว่าพี่อังคงไม่ประกาศแขวนปากกาจิงๆหรอกนะคะ ไม่งั้นเสียใจมากๆเลยล่ะคะ อิอิ สู้ๆนะคะ น้องน่ารักมากๆเลยคะ   โดย: เพี้ย IP: 58.8.140.152 8 มกราคม 2552 16:28:02 น.

แวะมาสวัสดีปีใหม่ย้อนหลังครับ พอดีเพิ่งกลับมาทำ blog ใหม่ แล้วไล่ๆ อ่าน comment เก่าๆ ดู ก็เลยตามมาครับ : ) ไม่ได้แวะมานานเลย คุณอังมีน้องแล้ว ยินดีด้วยมากๆ ครับ น้องน่ารักมากๆ   โดย: A r t F u l l Y 10 มกราคม 2552 21:58:23 น.

น้องปัณปัณ น่ารักแบบนี้ ไม่โกรธค่ะ ไม่โกรธ ก็ตอนนี้พี่อังทำหน้าที่ที่สำคัญที่สุดในชีวิตอยู่นี่นา   โดย: namtanzay IP: 58.137.153.83 14 มกราคม 2552 19:53:59 น.

โห... พี่อัง บทจะแต่งงานนี่คนอ่านไม่ทันตั้งตัวเลย อย่าลืมไปเปลี่ยนสถานะในบอร์ดนักเขียนนักแปลนะคะ เดี๋ยวเผลอเกิดเรื่องแบบไทร่านี่ยุ่งเลย ฮี่ๆๆ   โดย: Aelda IP: 203.131.212.8 23 มกราคม 2552 10:29:52 น.

ตาลบูด...มาเยือน มาเยี่ยมหลานด้วย เมื่อไหร่จะได้เจอกันอะๆๆๆ คิดถึงอังน้าาาาาาาาา   โดย: ตาลบูด (GaljaZZZ ) 23 มกราคม 2552 20:07:48 น.

เหอๆ ว่าแล้วว่าทำไมพี่อังหายหน้าหายตาไปนาน ที่แท้พี่สาวของเราก็แต่งงานมีครอบครัวนั่นเอง ไม่เป็นไรค่ะ สู้ๆนะคะ จะติดตาม ตามติดต่อไป ยังไงก็อย่าเพิ่งวางมือนะคะ   โดย: อิม...imm ค่าา IP: 58.8.198.90 9 กุมภาพันธ์ 2552 1:40:58 น.

ไม่เป็นไรนะคะ พร้อมเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นไม่ต้องไปคิดมากค่า ของอย่างนี้ถ้ากดดันมากๆแล้วมันจะคิดไม่ออก ตอนนี้พี่อังทำใจให้สบาย ทุ่มเทเวลาให้กับครอบครัวก่อนนะคะ ครอบครัวต้องเป็นที่1เสมอนะคะ อย่างอื่นเป็นรอง และน้องปัณปัณก็น่ารักน่าชังมากมาย อย่าให้หลุดมาแถวบ้านนะคะ จะฟัดให้น่วมเลย มันเขี้ยวมากกรี๊ดดดดดดดดด น้องน่าร๊ากกกกกกก   โดย: kaek IP: 58.9.198.161 16 มีนาคม 2552 22:58:35 น.

ไม่เป็นไรค่ะ ถ้ามีโอกาสอีกครั้ง เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น รอได้อยู่แล้ว สบายมากค่ะ ปล. เจ้าตัวเล็กน่ารักมากๆ ค่ะ   โดย: ปุ๊ก IP: 125.25.32.205 27 พฤษภาคม 2552 17:26:19 น.

เพิ่งรู้ข่าวอ่ะค่ะ เสียดายจังเรย คือแบบว่าหนูไปเดินดูที่ร้านหนังสือรอ เรื่องนี้อยู่มากมาย แต่ไงก็เคารพการตัดสินใจของพี่นะค่ะ จะรอนิยายออกใหม่เรื่องอื่นๆ ของพี่ต่อไป อย่าเลิกเขียนเรยนะค่ะ เพราะคนแถวนี้จาขาดใจ อิอิ   โดย: coffee_bread IP: 58.9.41.150 29 มิถุนายน 2552 16:45:18 น.

เพิ่งแวะเข้ามาค่ะ เลยเพิ่งทราบว่าพี่อังมีน้องแล้ววว น่ารักเชียววว...^^ ไม่เป็นไรค่ะเรื่องงานเขียน เชื่อฝีมือพี่อังค่ะ มีเวลาเมื่อไรค่อยเขียนก็ได้เนอะ ยังไงก็ยังรอค่ะ ไม่หนีไปไหนแน่นอน   โดย: นันทดา 13 สิงหาคม 2552 18:43:03 น.

รอด้วยคนค่ะ ชอบ คือ...เธอ มากค่ะ จำไม่ได้แล้วว่าหยิบมาอ่านกี่รอบแล้ว   โดย: NuNok IP: 110.169.2.204 21 สิงหาคม 2552 23:22:31 น.

ไม่ต้องรีบ ยังไงก็จะรอครับ อย่างลบโปรเจคนี้เลยครับ แอบเก็บไว้ในซอกใจก็ได้ครับ ทินกรกับนิลยา ไม่ว่านานเเค่ไหนก็จะรอ ออ ออ ....(ลำนวนเข่าเข้าขั้น)   โดย: tan IP: 203.144.144.164 11 มีนาคม 2553 15:24:01 น.