Bloggang.com : weblog for you and your gang
บล็อกนิยายหวานสดใสของพิมพ์นรายินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ^^
ลมแปร บทที่ 4
***ขอเปลี่ยนชื่อนะคะ จากเดิม "ทั้งหัวใจเพื่อเธอ" ขอเป็น "ลมแปร" แทนนะคะ แล้วก็...มีเปลี่ยนชื่อคุณแม่กับน้องมัทนิดหน่อยด้วยค่ะ >///<
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ
---------------
---------------------
4.
มัทนาลัยนั่งเล่นเจ้าตุ๊กตาหมีรุ่งริ่งของตัวเองอยู่ในมุมมืดที่ข้างเตียง พูดคุยกับตุ๊กตาราวกับมันมีชีวิตและฟังเธอรู้เรื่อง เด็กสาวเป็นเช่นนี้มาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เมื่อสามสัปดาห์ที่แล้ว
ทุกเย็นหลังจากเสร็จงานกลับมาบ้าน ศิคาลจะต้องแวะมาเยี่ยมมัทนาลัยเพื่อคอยสอดส่องดูแลเธอ อย่างครั้งก่อนเมื่อเขาทราบว่าปรานีไม่เต็มใจจะดูแลเด็กสาว จึงให้ฝ่ายนั้นกลับไปช่วยงานในห้องครัวตามเดิม แล้วส่งเด็กรับใช้คนอื่นมาคอยดูแลมัทนาลัยแทน แม้มัทนาลัยจะไม่ยากพูดคุยกับใครนัก แต่เขาก็อยากให้มีคนคอยตามดูแลเธอตลอดเวลาเพราะหมอเอรวิลเพื่อนของเขาเตือนมาว่า มัทนาลัยมีอาการซึมเศร้า ซึ่งเสี่ยงต่อการทำร้ายตัวเองอยู่ด้วย
ร่างสูงสง่าในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวสะอาดสะอ้าน เข้ากับกางเกงสแล็คสีดำมันเงาก้าวตรงเข้าไปหาร่างที่นั่งขัดสมาธิเล่นตุ๊กตาอยู่อย่างเพลิดเพลิน ร่างผอมบางเริ่มมีเนื้อหนังมากขึ้น แววตาแห้งแล้งเลื่อนลอย ตวัดมองเขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เจ้าตัวจะยิ้มกว้าง
พี่ศิมาแล้ว
จ้ะ วันนี้มัทเป็นเด็กดีหรือเปล่า ชายหนุ่มเข้าไปทรุดนั่งตรงหน้าร่างเล็ก แววตาอ่อนโยนของเขาไม่ต่างจากของคุณชนนี มัทนาลัยรู้สึกได้ถึงความเป็นมิตรที่ปลอดภัย
เด็กดี...มัทไม่ได้ก่อเรื่องอะไร...มัทเล่นกับน้องจ๊ะเอ๋...น้องจ๊ะเอ๋ให้กำลังใจมัทแทนคุณแม่ด้วย... เด็กสาวรีบบอก ตากลมโตมองเขาแต่ไม่เชิงโฟกัสมาที่หน้าหล่อเหลาตรงๆ ดวงตาคู่สวยของเธอยังดูลอยๆ อยู่
เหรอ แล้วน้องจ๊ะเอ๋บอกกับมัทว่ายังไงบ้างล่ะ เขาชวนคุย รู้สึกดีที่เธอยอมคุยดีกับเขาด้วยความไว้วางใจ
น้องจ๊ะเอ๋บอกว่า...คุณป้ากับพี่ศิเป็นคนดี จะดูแลมัท...ให้มัทเป็นเด็กดี แล้วจะไม่ถูกตีอีก
ถูกตีเหรอ...คุณป้าตีมัทบ่อยเหรอ
อื้ม เธอพยักหน้า กอดตุ๊กตาคอขาดสะพายแร่งในมือแน่นเข้า เนื้อตัวสั่นน้อยๆ คุณป้าโกรธมัทบ่อยๆ บอกว่ามัทเป็นคนเลว คุณป้าอยากให้มัทตาย
มัทนาลัย อย่าพูดอย่างนั้น! ศิคาลเอ็ดอึง ไม่ชอบใจเลยที่อีกฝ่ายพูดให้ร้ายตัวเองเช่นนั้น สองมือแกร่งของชายหนุ่มเลื่อนไปโอบกระชับไหล่บอบบางของเด็กสาวไว้แน่น ตาคมดุวาบเข้มจริงจัง "ห้ามคิดอย่างนี้อีก จำไว้นะ มัทไม่ใช่เด็กเลว มัทเป็นเด็กดี มัทไม่ได้ทำอะไรผิด
มัท...มัทไม่ผิดเหรอคะ?
เด็กสาวช้อนตามองเขา ในแววตานั้นยังสัมผัสได้ถึงความหวาดหวั่น ไม่แน่ใจ
ไม่ผิด เด็กดีอย่างมัทจะผิดไปได้ยังไง ไม่เชื่อพี่เหรอ
... เด็กสาวมองเขานิ่ง ตาไม่กะพริบ สายตามุ่งมั่นจริงจัง
มัทไม่เชื่อพี่เหรอ เขาถามเสียงทุ้มอ่อนโยน
เชื่อค่ะ พี่ศิกับคุณป้าดีกับหนูที่สุด...
ดีมาก เด็กดีอย่างนี้ พี่มีของมาให้อีกแล้ว อยากได้ไหม เขายิ้มตาหยี เลื่อนมือไปลูบศีรษะของเด็กสาวอย่างนุ่มนวล กริยาของชายหนุ่มทำให้มัทนาลัยอบอุ่นหัวใจ และของที่เขาว่าจะให้ ก็ทำให้เธอตาวาวตื่นเต้น
ขนมใช่ไหม หนูชอบขนมของพี่ศิ เอาๆ เด็กสาวแบมือมารอต่อหน้า แววตาตื่นเต้นยินดี วาดหวังว่าจะได้รับขนมแสนอร่อยอีก แต่คราวนี้ชายหนุ่มกลับอมยิ้มแล้วส่ายหน้า
ไม่ใช่ขนมหรอก เป็นเครื่องดื่มอุ่นๆ น่ะ รอเดี๋ยวนะ เดี๋ยวพี่น้อยเขาจะเอาเข้ามาให้มัทเอง แต่ว่า...มัทเป็นเด็กดี กินยาที่หมอเอจ่ายให้ตามกำหนดทุกครั้งใช่ไหม?
เขาทอดเสียงถามอีกครั้ง และอีกฝ่ายก็พยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว
กินค่ะ หนูกินยาทุกวัน
ดีมาก ต้องอย่างนี้สิ กินยาตามกำหนดนะ อีกไม่นานมัทจะต้องหายดีแน่นอน
เขาลูบศีรษะเธออีก เด็กสาวหน้าจ๋อยเมื่อรู้ว่าจะไม่ได้ขนมหวานอย่างเคย แต่เจ้าตัวก็ยังรับรู้ได้ถึงความเมตตา เอื้อเอ็นดูที่เขามอบให้
หายดี...หนูอยากหายดี หนูอยากเรียนหนังสือ... มัทนาลัยพูดเพ้อๆ แต่คนฟังอมยิ้ม ลูบศีรษะเธอหนักๆ จ้องมองลึกเข้าไปในดวงตากลมโตดั่งลูกแก้วแสนสวยของเธอ
ได้เรียนสิ ไม่ว่าจะยังไง พี่ก็ต้องให้มัทเรียนหนังสือแน่นอน หายเร็วๆนะ
อื้อ
เด็กสาวผงกศีรษะรับคำของเขาอย่างแข็งขัน ใบหน้าขาวใสลออตามีเลือดฝาด สะอาดสะอ้าน น่าเอ็นดู มัทนาลัยเป็นเด็กสาวที่หน้าตาน่ารักน่าทะนุถนอมราวกับตุ๊กตา เขาคิดไม่ออกเลยว่าทำไมคุณมนตราจะต้องทำร้ายเด็กที่น่าสงสารขนาดนี้ด้วย
หากมัทนาลัยได้รับการดูแลรักษาอย่างเอาใจใส่ตั้งแต่แรก เธอคงไม่เป็นเช่นนี้
มือใหญ่เลื่อนลงมาแตะแก้มนุ่มนิ่มขาวซีดของเด็กสาว สัมผัสผะแผ่วแต่ราวกับมีกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ วิ่งจากอุ้งมือหนาเข้าสู่ผิวบอบบางของเธอ เด็กสาวมองเขาตาโตแป๋ว แปลกใจ
โกโก้อุ่นๆ มาแล้วค่ะ คุณมัทขา...อุ๊ย!
น้อยส่งเสียงดังเข้ามาก่อนเจ้าตัวจะโผล่เข้ามาเห็นมัทนากับศิคาล เด็กสาวตกใจแทบทำถาดใส่แก้วโกโก้ตก ไม่คิว่าเจ้านายจะเข้ามาอยู่ในห้องกับมัทนาลัยเวลานี้
เป็นอะไรน้อย เอาโกโก้มาเร็ว คุณมัทรออยู่ ศิคาลเอ็ดอึงฝ่ายที่เข้ามาใหม่เสียงเข้ม ตาดุขรึม ฝ่ายนั้นเลยกุลีกุจอรีบเข้ามายื่นส่งให้มัทนาลัย
แต่เจ้านายหนุ่มของเธอกลับรับแก้วเครื่องดื่มไปแทนมัทนาลัย
เอาจ้ะ ดื่มให้หมดนะ เด็กดี
เสียงทุ้มอ่อนโยน น้อยได้ยินแทบใจละลาย อดอิจฉาคุณมัทนาลัยไม่ได้
ขนาดสติไม่ดีอย่างนี้ ยังมีหนุ่มหล่อใจดีมาดูแลเอาใจใส่ ดูเถอะ ป้อนเครื่องดื่มให้ถึงริมฝีปาก
น้อยแอบมองภาพที่เจ้านายหนุ่มของตัวเองยื่นแก้มเครื่องดื่มอื่นๆ ไปให้มัทนาลัยถึงปากแล้วก็อดเขินแทนคนไม่รู้เรื่องรู้ราวไม่ได้
ดีนะว่ามัทนาลัยไม่ปกติ หากเป็นคนธรรมดาป่านนี้คงอายม้วน เขินจิกหมอนขาดไปแล้ว
นอกจากมัทนาลัยต้องกินยาตามคุณหมอสั่งและเข้ารับการตรวจอย่างเคร่งครัดมาตลอดเวลาสามเดือนที่ผ่านมาแล้วนั้น คุณนายชนนียังสั่งการทุกคนในครอบครัว ไม่เว้นไม้แต่หทัยรัตน์ให้หมั่นชวนมัทนาเดินเล่นในสวนและพูดคุยเป็นเพื่อนให้มัทนาลัยได้รู้จักปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ดึงเด็กสาวให้หลุดออกมาจากโลกส่วนตัวที่เจ้าตัวติดอยู่ออกมาทีละนิดๆ
คุณชนนีฝึกให้เด็กสาวร้อยพวงมาลัย วาดรูป จัดดอกไม้ โดยที่เธอเองก็ทำร่วมกับอีกฝ่าย ช่วยสอนเด็กสาวอย่างอดทน ให้ความเมตตาเอ็นดูดุจมัทนาลัยเป็นลูกสาวของเธอคนหนึ่ง ไม่ช้าสาวใหญ่ก็สามารถแตะต้องตุ๊กตาตัวโปรดของมัทนาลัยได้
หนูมัทลูก...ขอให้ป้าเอาพี่จ๊ะเอ๋ของหนูไปอาบน้ำหน่อยได้ไหมจ๊ะ พี่จ๊ะเอ๋ตัวเหนียวมาก ไม่ได้อาบน้ำมานานแล้วนะจ๊ะ
หา... เด็กสาวกะพริบตาถี่ๆ ก้มมองตัวเอง ก่อนจะทำหน้ายุ่ง จริงด้วย...หนูไม่อาบน้ำยังเหนียวตัวเลย...งั้นหนูเอาพี่จ๊ะเอ๋ไปอาบน้ำดีกว่า
เดี๋ยวจ้ะ มัท เดี๋ยวลูก
คุณชนนียกมือเรียกอีกฝ่ายไว้ก่อน มัทนาชะงัก หันไปมองผู้อาวุโสอย่าแปลกใจ
เอามาให้ป้าจัดการเองนะ มัทบอกว่าจะช่วยพี่ทัยทำขนมเค้กให้ป้าไม่ใช่เหรอ ป่านนี้พี่ทัยรอที่ห้องรัวแล้วมั้งจ๊ะ
เอ่อ...จริงด้วย...ทำยังไงดี พี่จ๊ะเอ๋...พี่ทัย... เด็กสาวแสดงอาการสับสน ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไร คุณชนนีจึงช่วยเลือกให้เจ้าหล่อนเสียเอง
หนูไปทำขนมกับพี่ทัยเขาเถอะลูก ไว้ใจป้านะ ป้าจะอาบน้ำให้พี่จ๊ะเอ๋ของหนูเอง เดี๋ยวเดียวก็ได้เจอกันแล้ว
คุณชนนียิ้มหวาน อ่อนโยน ค่อยๆ เอื้อมมือไปแกะเอาตุ๊กตาหมีขาดวิ่นแสนเก่าสกปรกของเด็กสาวเอามาถือไว้โดยละมุนละม่อม เธอลุ้นใจเต้นระทึก เพราะพลันนั้นหน้าใสของมัทนาลัยก็กลับขมึงเครียด!
ดวงตากลมโตขุ่นจัด และวาวโรจน์ขึ้นมาอย่างพร้อมจะอาละวาดทันทีที่ของรักถูกพรากเอาไป คุณชนนีตกใจสะดุ้งโหยง รีบคืนตุ๊กตาหมีเจ้าปัญหาให้เด็กสาว แต่ไม่ทันเสียแล้ว
มัทนาลัยกรีดร้องลั่นบ้านสะท้านสะเทือนเสียดร้าวแทงลึกเข้าไปในโสตของคุณชนนี
อย่ายุ่งกับพี่จ๊ะเอ๋ อย่ามาแตะ!!!
มัท เดี๋ยวมัท รอป้าด้วย โอ๊ย!!
คุณชนนีผวาจะวิ่งตามมัทนาที่แย่งเอาตุ๊กตาไปจากมือเธออย่างเจ้าอารมณ์และหันหลังวิ่งหนีขึ้นบันไดไปอย่างรวดเร็ว เธอตกใจและอยากจะตามไปอธิบายให้มัทนาลัยเข้าใจถึงความหวังดีของตัวเอง ต่ขาเจ้ากรรมไปกระแทกกับมุมโต๊ะไม้ขวางหน้าอยู่ เจ็บจนตัวงอ
คุณผู้หญิง คุณผู้หญิงเป็นอะไรคะ ตายแล้ว! น้อยเข้ามาเห็นสภาพตัวงอทรุดลงไปของคุณชนนีก็พลอยตกอกตกใจ กรีดร้องลั่น เท่านั้นเองทั้งบ้านก็โกลาหล
มัทนาลัยวิ่งขึ้นไปจนสุดบันได้ มองลงมาจากริมระเบียงทางเดินเห็นคุณชนนีทรุดลงไปกับพื้นพรมกลางห้องโถงข้างล่าง เด็กสาวชะงักงัน หันมาเกาะขอบระเบียงจ้องมองคุณชนนีเขม็ง
คุณป้าเป็นอะไร...แค่เธอไม่ยอมให้คุณป้าแตะต้องพี่จ๊ะเอ๋ คุณป้าถึงกับไม่สบายเลยเหรอ?
ในห้องของเธอยังคงเงียบเชียบ มัทนาลัยกลับเข้ามาในห้อง เข้ามานั่งชันเข่าซุกอยู่มุมข้างเตียง ดวงตากลมโตเหม่อลอยเป็นนิจกลับมาเคร่งเครียดครุ่นคิด ภาพที่คุณชนนีล้มลงไปทรุดกับพื้นอย่างเจ็บปวดยังติดตาเธออยู่
มัทนาอดคิดไม่ได้ว่าคุณป้าต้องเจ็บตัวเพราะเธอ...คุณป้าคงผิดหวังที่เธอไม่ยอมให้ท่านอาบน้ำให้พี่จ๊ะเอ๋
คุณป้าชนนีไม่เหมือนคุณป้ามนตรา...ท่านยังไม่จับพี่จ๊ะเอ๋ของเธอฉีกแขนขาเหมือนที่คุณป้ามนตราทำ...
แต่ถ้าพี่จ๊ะเอ๋ต้องบาดเจ็บอีกล่ะ
ดวงตากลมโตส่ายไปมาเมื่อเจ้าตัวสับสน หวาดระแวงไม่ไว้วางใจ เธอจำได้ดี คุณป้ามนตราเคยมาแย่งตุ๊กตาของเธอไป แล้ววันนั้นพี่จ๊ะเอ๋ก็กลับมาในสภาพที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
พี่จ๊ะเอ๋บาดเจ็บหนัก...คอห้อย แขนขาสะพายแร่ง ไส้ในทะลัก เธอขอร้องให้คุณป้าช่วยพี่จ๊ะเอ๋ แต่คุณป้ากลับเหวี่ยงตุ๊กตาของเธอทิ้งไม่แยแส
มัทนาลัยสั่นสะอื้น น้ำตาไหล...ทุกสิ่งของพ่อกับแม่ไม่เหลืออะไรเลยเลย คุณป้ามนตราทำลายหมดไม่หลงเหลือ รูปถ่ายพ่อกับแม่สักใบเธอก็ไม่มีติดตัว เหลือแต่พี่จ๊ะเอ๋ที่เป็นของต่างหน้าพ่อกับแม่ คุณป้าก็ยังมาทำลาย
ฮือ...
เสียงเล็กๆ สะอึกสะอื้นหวาดกลัว สำหรับมัทนาลัยการได้อยู่ใกล้ๆ กับตุณตาของพ่อกับแม่ก็เหมือนพ่อกับแม่อยู่ใกล้คอยเป็นเพื่อนเธอ หากตุ๊กตาตัวนี้หายไป เธอก็ไม่เหลืออะไร
ชีวิตที่ไม่มีใคร ไม่หลงเหลืออะไร จะมีความหมายอะไร
เด็กสาวนั่งกอดตุ๊กตาสะอื้นไห้น้ำตานองจนกระทั่งผ็อยหลับไปด้วยความเครียดและอ่อนเพลีย
ท่ามกลางความเงียบงันนั้น มัทนาลัยตกลงไปในห้วงนิทรา มัทนาลัยรู้สึกตัวค่อยๆ ลืมตาขึ้นเมื่อสัมผัได้ถึงมืออุ่นๆ ของใครคนหนึ่งลูบศีรษะเธออยู่อย่างอ่อนโยนยิ่ง
ดวงตากลมโตเปียกชื้นหยดน้ำคลอขังแหงนเงยขึ้นสบตากับอีกฝ่ายที่ก้มหน้าลงมา เงามืดทาบใบหนร้าของเขาเอาไว้ แต่เธอยังเห็นได้ว่า ชายแปลกหน้าเป็น ชายชรา ใบหน้าเหี่ยวย่น สวมชุดเสื้อป่านสีขาวและกางเกงแพรเรียบๆ ดวงตาเรียวเล็กฝ้าฟางจ้องมองมาที่เธอนั้น ทั้งอ่อนโยน เอื้ออาทร
คุณตา...คุณตาเป็นใคร... เด็กสาวถามอย่างเลื่อนลอย เธอพยายามนึกว่าเคยรู้จักเขามาก่อนหรือไม่ แต่นึกไม่ออกเลย
จำปู่ไม่ได้เหรอเจ้ามัท
ปู่...ปู่ไหน... มัทนาลัยยังงุนงง หน้าเหลอ
บ๊ะ เจ้าหลานตัวแสบ จำปู่ไม่ได้ด้วยเหรอ น่าตีจริงๆ
อย่าตี อย่าตีหนูนะ หนูกลัวแล้ว! เด็กสาวตกใจที่ชายชราเงื้อฝ่ามือขึ้นทำท่าจะตีเธอ มัทนาลัยตัวสั่นรีบก้มหน้าหลบเพราะเชื่อว่าอีกฝ่ายจะตีเธอจริงๆ
เด็กสาวไม่เห็นเลยว่าชายสูงวัยผู้อ้างตัวว่าเป็น ปู่ ของเธอชะงักกึก แววตาตกใจเช่นกัน
โธ่...มัทเอ้ย ปู่จะตีเจ้าทำไมล่ะลูก ไม่ต้องกลัว...มานี่มา ไม่ต้องกลัวปู่หรอกลูก เขาเปลี่ยนจากเงื้อมือขู่ มาเป็นลูบศีรษะเกสาวอย่างอ่อนโยนแทน มัทนาลัยค่อยๆ หายตัวสั่น เหลือบตามองเขาอย่างแปลกใจ
คนคนนี้ไม่ได้คิดร้ายกับเธอจริงๆ หรือ...ทำไมสายตาของเขาดูอ่อนโยนจัง เหมือนเวลาที่คุณป้าชนนีกับพี่ศิใช้มองเธอไม่มีผิด
ปู่...ปู่เป็นใคร...ไม่ได้มาทำร้ายหนูจริงๆนะ... เธอถามกล้าๆ กลัวๆ
ปู่เป็นพ่อของพ่อหนูไง จำปู่ไม่ได้จริงๆเหรอเจ้ามัท
มัทนาลัยนิ่งไปนิดหนึ่งก่อนจะส่ายหน้าไปมา ชายชราถึงกับถอนใจยาว แววตาเหม่นเศร้า มือเหี่ยวย่นยื่นออกไปลูบไล้เรือนผมนุ่มของเด็กสาวอย่างอ่อนโยน
ช่างเถอะ จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อีกไม่นานเราจะได้พบกันแล้ว...ปู่ก็แค่อยากจะมาบอกว่า...ปู่รักมัทนะลูก ก็เหมือนกับพ่อแม่ของมัท ที่รักมัทเสมอ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน...ตุ๊กตามันไม่จำเป็นหรอกนะลูก ความรักของพ่อกับแม่ยังคงอยู่กับหนูเสมอ ไม่ได้หายไปไหน
หมายความว่ายังไงคะ...พ่อกับแม่อยู่กับหนูจริงๆ เหรอ... เด็กสาวย้อนถามนัยน์ตาเลื่อนลอย คุณปู่พูดหลายอย่างจนเธอมึนงง สับสนไปหมด
หายเร็วๆ นะเจ้ามัท เข้มแข็งอดทนเอาไว้ เราต้องได้เจอกันอีกแน่ๆ
ชายชราพึมพำเบาๆ มือเหี่ยวย่นลูบไล้พวงแก้มของเธออย่างแผ่วเบา มัทนาลัยกะพริบตาปริบๆ รู้สึกว่าหนังตาตัวเองมันหนักอึ้งไปหมด เธอหลับตาลงเมื่อไม่อาจทนฝืนอยู่ได้อีกต่อไป
พลันก็รู้สึกได้ดึงของนุ่มนิ่มในอ้อมแขนถูกดึงออกไป แม้จะเป็นการดึงอย่างแผ่วเบา แต่เจ้าตัวก็รู้สึกได้
เด็กสาวลืมตาโพลง เงยหน้าขึ้นมอง ขโมย ที่แย่งเอาพี่จ๊ะเอ๋ไปจากอ้อมอกของเธออย่างโกรธขึง คาดไม่ถึงเลยว่าคนคนนั้นจะเป็น ศิคาล
ดวงตากลมโตวาวโรจน์เกรี้ยวกราดอัดแน่นไปด้วยโทสะลุกโพลง
พี่ศิก็อีกคนแล้ว พี่ศิจะขโมยพี่จ๊ะเอ๋ไปจากเธอเหมือนกัน!!
------------------
-----------------------
Create Date : 27 สิงหาคม 2558
Last Update : 27 สิงหาคม 2558 9:41:39 น.
Counter : 743 Pageviews.
3 comments
Share
Tweet
คุยต่อจากคราวที่แล้วนะคะ ^^
ขอบคุณพี่หมูน้อยค่าาาา
ษากำลังคิดว่าจะให้มัทหายในลักษณะไหน ถ้าหายดี อาจจะไม่ได้ มัทช็อกแรงมาก แต่จะให้ค่อยๆ ดีขึ้นน่ะค่ะ (พี่ศิดูแลเองเลยนะคะ อิอิ ) >/////<
ขอบคุณคุณดอกฝิ่นค่ะ
ช่วงมาอยู่บ้านใหม่ก็มีเรื่องตลอดเลยค่ะ หนูมัทน่าสงสาร ฮือ... T^T
**** ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามานะคะ ขอบคุณมากสำหรับทุกๆ การติดตามค่าาาา
ษาค่ะ
----------------
----------
โดย:
พิมพ์นรา
วันที่: 27 สิงหาคม 2558 เวลา:9:46:08 น.
อะไรก๊าน รักจ๊ะเอ๋มากกว่าพี่ศิได้ไงจ๊ะ น้องมัท
โดย: พี่หมูน้อย IP: 202.28.248.42 วันที่: 27 สิงหาคม 2558 เวลา:13:33:17 น.
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ
sinota
ซิโนต้า
Ulthera
สลายไขมัน
SculpSure
เซลลูไลท์
ฝ้า กระ
Derma Light
เลเซอร์กำจัดขน
กำจัดขนถาวร
รูขุมขนกว้าง
ทองคำ
ไฮยาลูโรนิค
Hyaluronic
คีเลชั่น
Chelation
Hifu
Pore
Hair Removal Laser
freckle dark spot
cellulite
SculpSure
Ultherapy
กำจัดไขมัน
adenaa
ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์
ลบรอยสักคิ้ว
Eyebrow Tattoo Removal
เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ
สักคิ้ว 3 มิติ
ให้ใจหายใจ
สุขภาพ
วิธีลดความอ้วน
การดูแลสุขภาพ
อาหารเพื่อสุขภาพ
ออกกำลังกาย
สุขภาพผู้หญิง
สุขภาพผู้ชาย
สุขภาพจิต
โรคและการป้องกัน
สมุนไพรไทย
ขิง
น้ำมันมะพร้าว
ผู้หญิง
ศัลยกรรม
ความสวยความงาม
แม่ตั้งครรภ์
สุขภาพแม่ตั้งครรภ์
พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์
อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์
โรคขณะตั้งครรภ์
การคลอด
หลังคลอด
การออกกำลังกาย
ทารกแรกเกิด
สุขภาพทารกแรกเกิด
ผิวทารกแรกเกิด
การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด
การดูแลทารกแรกเกิด
โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด
เลี้ยงลูกด้วยนมแม่
อาหารสำหรับทารก
เด็กโต
สุขภาพเด็ก
ผิวเด็ก
การพัฒนาการเด็ก
การดูแลเด็ก
โรคและวัคซีนเด็ก
อาหารสำหรับเด็ก
การเล่นและการเรียนรู้
ครอบครัว
ชีวิตครอบครัว
ปัญหาภายในครอบครัว
ความเชื่อ คนโบราณ
โดย:
สมาชิกหมายเลข 4061181
วันที่: 25 สิงหาคม 2560 เวลา:18:32:29 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
พิมพ์นรา
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
?
]
Group Blog
<<
สิงหาคม 2558
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
27 สิงหาคม 2558
ลมแปร บทที่ 4
All Blog
ลมแปร บทที่ 5
ลมแปร บทที่ 4
ลมแปร บทที่ 3
ลมแปร บทที่ 2
ลมแปร บทที่1
Friends Blog
Doungtawan
ป้ามด
fluffyboy101
N_BEE810
เนยสีฟ้า
ammataya
wilmington
ธรารินทร์
เม-ดา
คีตภา
wayo
ลันเตา...
หมาดำล่องหน
หินสีม่วง
Webmaster - BlogGang
[Add พิมพ์นรา's blog to your weblog]
Link
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ขอบคุณพี่หมูน้อยค่าาาา
ษากำลังคิดว่าจะให้มัทหายในลักษณะไหน ถ้าหายดี อาจจะไม่ได้ มัทช็อกแรงมาก แต่จะให้ค่อยๆ ดีขึ้นน่ะค่ะ (พี่ศิดูแลเองเลยนะคะ อิอิ ) >/////<
ขอบคุณคุณดอกฝิ่นค่ะ
ช่วงมาอยู่บ้านใหม่ก็มีเรื่องตลอดเลยค่ะ หนูมัทน่าสงสาร ฮือ... T^T
**** ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามานะคะ ขอบคุณมากสำหรับทุกๆ การติดตามค่าาาา
ษาค่ะ
----------------
----------