วันนี้ขอบ่นไปเรื่อยๆ เพื่อนคนหนึ่ง ที่ฉันรู้จักที่นี่ ทำให้ฉันรู้สึกได้ว่า เธอจะมาจี๋จ๋า พูดจาดีกับฉัน ก็ต่อเมื่อเธอต้องการอะไรบางอย่างจากฉัน หรือเธออยากให้ฉันทำอะไรให้เธอ เมื่อนั้นแหละ เธอจะมาชวนพูดคุย เจรจาเจ๊าะแจ๊ะ แต่ถ้าบทไม่มีธุระแล้ว เธอก็จะมึนตึง ราวกับคนแปลกหน้า เธอเห็นฉันมีเพื่อนเยอะแยะ และเที่ยวผูกมิตร ครั้งหนึ่ง เธอเคยเอ่ยปากว่า ดีนะ ฉันเข้าใจวางแผน เตรียมหาเพื่อนไว้เยอะมาก เผื่อมีเรื่องเดือดร้อนอะไร จะได้ให้เพื่อนพวกนั้นช่วย ฉันได้แต่นึกงุนงงอยู่ในใจ ว่านี่มันสะท้อนถึงธาตุแท้แห่งความคิดในใจเธอหรือเปล่า ก็เลยบอกเธอไปว่า ฉันคบใคร ฉันไม่เคยคิดหวังเพียงจะพึ่งพาเขาหรอก ไม่เคยวางแผนอะไรด้วย คนอย่างฉัน ไม่ค่อยเอ่ยปากอะไรง่ายๆอยู่แล้ว เพื่อนก็คือเพื่อน คบกันด้วยใจ พึ่งกันไปพึ่งกันมา คนเรารักจะคบกันให้ยืดยาว มันต้องมีทั้ง give และ take จะรอ take แต่จากคนอื่นอย่างเดียว ก็ไม่ไหว ใครเขาจะมาเป็นที่พึ่งให้ตลอดกาล ขณะที่ตัวเราไม่เคยคิด จะ give ให้เขาเลย อย่างนี้ก็มีด้วยนะ เพื่อนบางคน เวลาตัวเองจะกลับไปเยี่ยมบ้านเมืองไทย ปกปิดเป็นความลับสุดยอด ยิ่งกว่าปฏิบัติการเจมส์ บอนด์ เพราะกลัวคนอื่นฝากของกลับ และกลัวคนฝากซื้อของจากเมืองไทยกลับมา (แต่แหม ไอ้คนฝากมันก็ช่างกระไรเลย บางคนก็ไม่เกรงใจเขาจริงๆ ฝากกระหน่ำ) เพื่อนคนหนึ่ง ใช้ชื่อใน log in ของ msn ว่า Why are men like that? ฉันอ่านแล้วก็ขำ ท่าทางเธอคงจะไปเจออะไรไม่ชอบมาพากลของผู้ชายมา อิๆๆๆ ฉันเองก็อยากจะบอกว่า ฉันก็เจอมาแล้วเหมือนกัน ไอ้ความ like that ของผู้ชายน่ะ เจอจนตอนนี้เข็ดๆ เหมือนอย่างที่น้องโพ น้องที่รักคนหนึ่งว่าไว้จ้ะ ตัวเราเองก็ใช่ว่าจะมีอะไรดีหรอก แต่ก็กลัว ไอ้ความ like that นั้นจริงๆ ตอนนี้ฉันใช้ชื่อใน log in name ว่า I want to fly away เพื่อนคนหนึ่งที่เรียน PhD อยู่ด้วยกันแต่คนละภาควิชา เข้ามาทักบอกว่า “I want to fly away too” ฉันก็ดีใจ อ้าว นี่เราก็มีเพื่อนที่อยู่ในอารมณ์เดียวกัน ไม่ใช่ฉันที่นั่งหัวฟู ตาเหม่อลอยเพราะกำลังคิดเขียนงานอยู่คนเดียว (อาจจะกลายเป็นตาขวาง น้ำลายฟูมปากในเร็ววัน ) เขาบอกว่าอาการเช่นนี้ เป็น ขั้นตอนภาคบังคับของนักเรียนทุกคนที่จะต้องเจอ เพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของประสาท เหอๆๆๆๆๆ ปีกว่าแล้ว ไม่ได้กลับบ้านเลย แต่จะกลับตอนนี้ก็ยังไม่ได้ เพราะมันกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม สนเข็มได้เมื่อไหร่ จะเฮให้สนั่น   Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2549 8 comments Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2549 18:59:25 น. Counter : 755 Pageviews. Share Tweet

มานั่งเท้าคางฟังคนบ่นฮับ... ของท่านพี่ยังดี... ยังอยู่ในช่วงเข้าด้ายเข้าเข็ม แต่ของไอ้โพนี่... เข็มอยู่ทาง ด้ายอยู่ทางอยู่เลยอ้ะ... ไอ้โพก็นั่งมองอยู่เฉย ๆ มานานแย้ว ตอนแรกอาจารย์ที่ปรึกษาท่านก็มานั่งลุ้นอยู่ด้วยว่าเมื่อไหร่ไอ้โพจะหยิบเข็มขึ้นมาสักกะที แต่จนแล้วจนรอดไอ้โพก็นั่งมองอยู่อย่างนั้นแหล่ะ... (หารู้ไม่ว่าเรากำลังพยายามใช้พลังจิตในการยกเข็มอยู่ วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า) ท่านอาจารย์เลยเซ็งจิตไปเลยฮับ ปล. อยากจะ fly away, too เหมือนกัน แต่ของไอ้โพคงต้องใช้ลานบินยาวตั้งต๊ะกรุงเทพฯ ยันสุไหงโกลก ไม่งั้น take off ไม่ขึ้น... ปล2. ไอ้โพมีเพื่อนเหมือนท่านพี่เลย ในวันธรรมดาเราจะเดินสวนกันเหมือนคนไม่เคยเห็นหน้า(ทั้งที่รู้จักกันมาเกือบสิบห้าปีแล้ว...) แต่ถ้าวันไหนเห็นเธอเดินยิ้มฟันขาวมาแต่ไกล วันนั้นเตรียมตัวได้เลยว่าต้องไปช่วยเธอทำอะไรแน่ ๆ ตอนนี้เริ่มไหวตัวทัน พอเห็นฟันเธอเท่านั้นแหล่ะค่ะ ไอ้โพแจวแน่บแบบไม่เหลียวหลังเลยทีเดียว เหอเหอ ปล3. หายเปื่อยมาม่านะคะ (กลัว "ไวไว" จะขายดีเกิน เลยเปลี่ยนเป็นมาม่าแทน ) ปล4. ทำไม ปล. มันเยอะจังหว่า?   โดย: Poceille 9 กุมภาพันธ์ 2549 19:36:08 น.

quote...ไอ้โพไม่เคยถูกใครรักและไม่เคยรักใคร(แม้กระทั่งตัวเอง????) จึงไม่รู้สึกถึงสีสันหรือวัฎจักรอันหมุนเวียน แต่ไอ้โพมองเห็นฤดูกาลของเพื่อนฝูง มองเห็นวัฎจักรทั้งหมดตั้งแต่เริ่มรักจนหมดรัก ตั้งแต่รอยยิ้มในวันแรกรักถึงรอยหมองคล้ำใต้ดวงตาในวันไร้รัก... โธ่น้องโพจ๋า อย่างน้อยก็รักตัวเองไว้หน่อยเถอะจ้า วัฏจักรอย่างที่น้องโพเห็นพี่พิลก็เห็นเหมือนกัน เห็นแล้วก็ได้แต่คิดว่า เขาต้องใช้ความอดทนกันสูงมากเลย ไอ้เราประเภทความอดทนต่ำ มันก็ต้องปล่อยให้มันผ่านไปกับสายลม อิๆๆๆๆๆ เรื่องรัก หรือจะสู้เรื่องกินนะ จริงไหม อดข้าวดอกนะเจ้าชีวาวาย ไม่ตายดอกแม้อดเสน่หา   โดย: pilgrim (navyblue ) 9 กุมภาพันธ์ 2549 21:08:52 น.

หางสิงห์มาหัวเราะเยาะเรา ตอนนี้พี่ก็มีรอยหมองคล้ำใต้ตาเหมือนอย่างน้องโพเขาว่า แต่ไม่ใช่เพราะความรักหรอก แต่เป็นเพราะเรื่องเรียนจ้ะ นอนดึกมันแทบทุกวัน I want to scream!!!!!!   โดย: pilgrim (navyblue ) 9 กุมภาพันธ์ 2549 21:12:15 น.

มาฟังคนบ่นด้วยคนค่ะ อาการอย่างที่เจ๊พิลกล่าวมาทั้งหมดนั้น มันเกิดขึ้นกับผึ้งมาพักใหญ่แล้วค่ะ ไม่ว่าจะเป็นอาการตาขวาง น้ำลายฟูมปาก เห็นด้วยอย่างยิ่งว่า มันเป็นการทดสอบประสาทเราจริงๆ ตอนนี้ก็ยังสงสัยตัวเองอยู่ว่า อาการทางประสาทของตัวเองมันยังเหลืออยู่อีกกี่มากน้อย ถ้าพบเห็นอาการทางประสาทใดๆ ของน้องคนนี้ก็ให้อภัยด้วยล่ะกันนะคะ อาการ I want to fly away นี่ก็เป็นเหมือนกันค่ะ เป็นมานานแล้วด้วย ไม่ได้กลับเมืองไทยมาสองปีกว่าแล้วค่ะ ได้แต่ท่องว่าเหลืออีกแค่เดือนกว่าๆ เท่านั้น เท่านั้น แต่เดือนกว่าๆ ที่เหลือก็สาหัสเหมือนกันค่ะ เพราะแม้การสอบจะผ่านไป แต่แล็บก็ยังต้องทำอีกเยอะ อัดแล็บให้ได้มากที่สุดก่อนกลับ (อาจารย์ที่ปรึกษาหนุ่มสุดโหด เค้ากลัวเรากลับก่อนจะต้องดูด data จากเราให้มากที่สุด) เรื่องสอบท่านไม่เคยสนใจ ท่านสนใจแต่ว่า ข้อมูลๆๆๆ ผลแล็บๆๆๆๆ ตอนนี้ก็พยายามค่ะ จะเอาอะไรก็จะทำให้ แต่ถึงกำหนดแล้วฉันจะกลับ เอาเงินมากองแค่ไหนก็ไม่อยู่ พร้อมกับนึกในใจว่า ชาตินี้ถ้าไม่มีความจำเป็นจริงๆ อย่าหวังว่าจะได้เห็นหน้าข้าพเจ้าอีก เหอๆ ความ suffer มันเยอะจนแทบไม่อยากจะจดจำค่ะ ปล. ขอโทษค่ะ เจ๊พิลจุดประกาย ทำให้ย้ายจากการบ่นที่บ้านตัวเอง มาขอบ่นแถวนี้ด้วยค่ะ อิอิ ปล.2 ถ้าสนเข็มลำบาก อย่าลืมหาเครื่องช่วยสนนะคะ ปล.3 หายป่วยเร็วๆ นะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ... แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปตามกาลเวลาของมัน เป็นกำลังใจให้ซำเหมอนะคะ   โดย: ฮันนี่ ขี้เกียจล็อกอินค่ะ IP: 133.1.128.95 10 กุมภาพันธ์ 2549 8:20:34 น.

อดทน อดทนหน่อยจ๊ะ ทุกๆท่านทั้งหลาย ต้องอดสูงๆ ทนต่ำๆ ดีมั้ย ดวงตาจะได้ไม่หมองคล่ำ ยั่งงี้จะมีรักเรอะ เรียนซะหนักขนาดนี้ แต่ เอ้ออออ รักเพื่อนก็พอละน่ะ ฟังดูแล้ว เพื่อนเยอะจังเลย อย่าถือสาเลย เรื่องที่ได้เพื่อนมันหวังผล ในโลกนี้ล้วนมีเยอะนักค่ะ รู้จักหลับนอนบ้างนะพี่ เป็นห่วงฮับ ถ้านอนไม่พอ เดี๋ยวเช้ามาจะมึนตึบ   โดย: หางสิงห์ IP: 165.21.21.38 10 กุมภาพันธ์ 2549 15:35:09 น.

ปล. พี่เสือ วันที่ 12 นี้ วันเกิดหางสิงห์นะ อย่าลืม อวยพรวันเกิดด้วยละ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เป็นการหวังผลจากเพื่อนอย่างนึงเหมือนกันเนี้ย HAPPY BIRHTDAY TO ME TO ME ฮิ ฮิ ร้องอวยพรตัวเอง   โดย: หางสิงห์ IP: 165.21.21.38 10 กุมภาพันธ์ 2549 15:40:44 น.

ฮุฮุ... ท่านพี่เรามีแอบหวานด้วยแฮะ หนนี้เข้ามาฝาบ้านสีชมพู้ชมพูเชียวเจ้าค่ะ กุ๊กกุ๊ก ช่วงนี้ที่เมืองไทย บรรดาค่ายมือถือเอาเด็ก ๆ มาใช้แรงงาน เอ๊ย... มาโฆษณาเต็มไปหมดเลยค่ะ น่ารักดี ชอบอันของ DTAC ที่สุดเลยค่ะ... "...ก็มีแต่ใจให้ไป ไม่คิดอะไร แค่อยากให้เธอเข้าใจ และลองรักดู..." อ้อน(ลูกค้า)กันสุด ๆ เลยเชียว อิอิ อืม... แล้วปีนี้เราจะ "ให้ใจ" กับใครดีน้อ? แวะมาสวัสดีวันอาทิตย์คร้าบผม...   โดย: ...Poceille โหมดขนเต็มตัว... IP: 202.57.175.45 12 กุมภาพันธ์ 2549 11:54:57 น.

โอ้โฮ เห็นแต่หัวใจของใครไม่รู้เต็มไปหมด หวานแหววเหมือนกันนะเนี่ยน้องพิล บ่นแล้วสบายใจก็บ่นไปเถอะน้องเอ๋ย เราไม่ได้ไปทำความเดือดร้อนให้ใครนี่นา เหอ เหอ อ่านแล้วก็ปลงเหมือนกันนะ คนที่ไปเรียนไกลๆ ความรู้ดีๆเรียนกันสูงๆ ก็ไม่ได้แตกต่างไปจาก ชาวบ้านธรรมดาๆเหมือนกัน มาฟังคุณ Phd เขาคุยกันแล้วทั้งสนุกและเครียดดีนะ ยังไงก็เอาใจช่วย ทั้งน้องพิล น้องโพ ฮันนี่ มะ ให้ผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยดีนะจ้ะ   โดย: pakae IP: 61.90.124.164 12 กุมภาพันธ์ 2549 17:51:26 น.