W e l c o m e T o M y B l o g
9. อารมณ์หลุด

วันนี้วันสอบ นอนน้อยมาหลายวัน
แอบเหนื่อย แอบเครียด
แต่ก็ยังคงก้าวต่อไป

สถานการณ์ต่อไปนี้ คือไปกับเพื่อนกันสองคน...

วันนี้ไปเรียนตอนเช้า
พอเรียนเสร็จก็ไปกินข้าวเที่ยงที่โรงอาหารแบบเดิม
เดินกลับมาที่ตึกเรียนก็หาโต๊ะนั่งแถวๆห้องที่จะสอบ
(สอบสัมภาษณ์ภาษาอังกฤษประมาน 20 นาที)

เดินไปก็เจอโต๊ะนึงว่าง แต่ตรงอื่นเต็มหมด
เพราะ...โต๊ะนั้นมีเศษน้ำแข็งกระจายอยู่
แต่ไม่เป็นไร เอาทิชชูขึ้นมาเช็ดจนโต๊ะสะอาด แห้ง
แต่บ่นไปด้วย "กินหกแล้วทำไมไม่เช็ดเนี่ยยย" ไรงี้

พอเช็ดเสร็จ ก็เลยวางกระเป๋าไว้ที่เก้าอี้ วางขวดน้ำไว้บนโต๊ะ ฝั่งติดผนัง
(เป็นโต๊ะติดเก้าอี้สองฝั่ง นั่งได้ประมาน 3 คนต่อข้าง)
เพื่อนก็วางเสื้อคลุมไว้บนโต๊ะฝั่งติดผนังเหมือนกัน
แล้วก็ไปเข้าห้องน้ำกัน พอเดินกลับมา
เฮ้ย ของหายไปไหนเนี่ย?

ป่าวหรอก โต๊ะที่มันว่างนั้นอ่ะ ถัดจากโต๊ะที่เราวางของกัน
ส่วนโต๊ะที่เราวางของไว้ มีคนมานั่ง
นั่งกันเต็มโต๊ะเลย คืออีกที่ที่ไม่ได้นั่งคือที่เราวางกระเป๋าไว้
เลยเดินไปหยิบของ
กลุ่มนั้นมองหน้า (เป็นกลุ่มสาวน้อยสี่นาง ก่อนจะมีอีกชายมาเพิ่ม)

พูดอะไรไม่ออก แบบว่า งง
หยิบกระเป๋า ส่วนเค้าก็ยังมองหน้า
แต่ไม่มีคำพูด เราแอบเปรยเบาๆ นี่โต๊ะเราจองไว้นี่หน่า
เค้าอมยิ้มนิดๆ หลบตาหน่อยๆ กินขนมและนั่งคุยต่อไป
เฮ้ย งงอ่ะค่ะ งง งง งง

ตอนนั้นก็ยัง งง ต่อไป ย้ายของไปนั่งโต๊ะข้างๆที่ว่างแทน
แล้วเลยคุยกันกับเพื่อน
คนแบบนี้ก็มีเนอะ
ไม่เคยเจอเลยอ่ะ
แถมยังนั่งต่อด้วย
ไรวะเนี่ย

ตอนนั้นเริ่มหายงง หน้าเริ่มบึ้ง
(ปกติเป็นคนยิ้มตลอด ไม่ยิ้มหน้าก็ไม่โหดนะ แต่ตอนนั้นเริ่มขึ้น หน้าโหดมาก)
เริ่มสบตาคนที่มาเหมาที่นั่งเราไป
เพื่อนบอก ใจเย็นๆ
เลยถามเพื่อนว่า
"ทำไมเราต้องยอมวะ นั่นมันโต๊ะเรานี่... ขอรีเพลได้มะเนี่ย โมโหว่ะ
ไม่มีขอโทษสักคำ ของเราก็วางอยู่ ทำไมมานั่งอ่ะ หรือตะกี้เค้าจองไว้
แต่ก็ไม่มีอะไรนี่หน่า นอกจากเศษน้ำแข็งกระจัดกระจาย หรือเค้าใช้มันจองไว้
แถมเรายังเป็นคนเช็ด ไหงเราเสียที่นั่งวะเนี่ย"

ก็บ่นไปด่าไป แล้วก็ลุกขึ้นยืน
เพื่อนตกใจ บอกใจเย็นๆ
เลยบอก ป่าวๆ จะไปเอาขวดน้ำคืน ลืมหยิบมา

ก็เดินไปที่โต๊ะ พูด "ขอโทษค่ะ" แบบเสียงแข็งสุด
ถ้าใครได้ยินแล้วคิดว่ามันคือเสียงปกติล่ะก็ เค้าคนนั้นคงไม่ปกติ
แล้วก็ยืนมือเข้าไปหยิบน้ำ แล้วเดินเชิดหน้าออกมา
ไปนั่งที่ที่นั่งของตัวเอง

ปกติเป็นคนไม่สู้คน
แต่วันนี้ไม่ไหวนะ
คนแบบนี้ก็มีด้วย
นั่งได้แม้ของคนอื่นวางอยู่
แถมพอเจ้าของมายังหน้าตาเฉยนั่งต่อ
ถ้าพูดขอโทษหรืออะไรสักหน่อย หลบที่ให้ยังไง จะไม่มีปัญหาเลย
แต่พวกเธอยังคง... เฮ้อออออออออออออออออออออออออออออออ

อีกสักแปป พวกนั้นก็ลุกไป
ค่อยสบายใจหน่อย เพราะนั่งหันหน้าไปทางโต๊ะนั้นพอดี
เห็นกลุ่มนี้แล้วตัวร้อนเลยทีเดียว

สรุปก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ ว่ามันอะไรกันเนี่ย...
แต่การสอบก็ผ่านไปได้ด้วยดี (กว่าที่คิดไว้)

------------------------------------------------------------------

เพียงนึกว่าเรามีประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ ก็สิ้นทุกข์แล้ว ไม่ต้องสรุปหรอก ไม่มีอะไรมากไปกว่าที่กล่าวข้างต้น

ตามที่คุณ ยามเย็น คอมเม้นไว้ด้านล่าง
ตามนั้นจริงๆ ขอบคุณค่ะ
ปล. ไม่ได้ประชดใดๆทั้งสิ้น พออ่านแล้วรู้สึกว่า อืม จริงอ่ะ เราบ้าไปเอง ฮ่ะๆ
ขอบคุณอีกทีสำหรับคำแนะนำดีๆ (คำสอน) ค่ะ



Create Date : 29 กรกฎาคม 2554
Last Update : 29 กรกฎาคม 2554 18:14:16 น. 1 comments
Counter : 702 Pageviews.

 
เพียงนึกว่าเรามีประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ ก็สิ้นทุกข์แล้ว ไม่ต้องสรุปหรอก ไม่มีอะไรมากไปกว่าที่กล่าวข้างต้น


โดย: ยามเย็น IP: 118.173.183.41 วันที่: 29 กรกฎาคม 2554 เวลา:17:52:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kuppiko
Location :
Tokyo Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




นักเรียนค่า
------------------

Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2554
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
29 กรกฏาคม 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Kuppiko's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.