BlogGang.com : : คมลิขิต : เพลงไทย...กะใจสาวฝรั่ง

เพลงไทย...กะใจสาวฝรั่ง

วันนี้รู้สึกดีครับ เลยมาเขียนบล็อค(รู้ว่าไม่มีคนอ่านหรอกน่ะ)
เรื่องเพลงล่ะ
คือ มันเป็นบรรยากาศที่พิลึกที่สุดที่เคยทำมา ในวันมหาสงกรานต์ ที่อเมริกา หลังอีสเตอร์มาหมาดๆ
อยู่อเมริกามาจะครบปีแล้วครับ
เพราะเพื่อนที่อยู่ ม.ห้า ครับ หมอนี่ชอบทำหนัง ชื่อ อเล็กซานเดอร์ หรือเจ้าตัวชอบให้เรียกว่า แซนเดอร์ (นับว่าเป็นเรื่องเพี้ยนๆ อย่างหนึ่งได้เลยครับ เพราะอเล็กซานเดอร์ และอเล็กซานดร้า ซึ่งเป็นชื่อที่โหลมากๆ ของที่นี่ เกือบทุกคนจะมีชื่อเล่นว่า อเล็กซ์)
ช่วงหนึ่ง พักการเรียนไปครึ่งเทอมเพื่อไปเป็นผู้ช่วยผู้กำกับ เรียกว่า ไม่ใช่มือสมัครเล่นแล้ว
นอกนั้นแซนเดอร์ยังเป็นตากล้องและโปรดิวเซอร์ในงานประกวดร้องเพลง ฮิลล์ไอด้อล ที่ผมผ่านรอบแรกเข้าไป และตกรอบห้าคนสุดท้ายมานั่งชีช้ำเมื่อต้นฤดูใบไม้ผลินี่เองละครับ

ทีนี้ ไอ้หมอนี่มันอยากจะเกี้ยวสาวไปงานเต้นรำตอนพิธีจบการศึกษา
ความที่เป็นผู้กินกับมืออาชีพ จะเกี้ยวสาว จะวิ่งไล่จับเป็นหนังอินตระเดีย หรือจะส่งจดหมายรัก ถึงได้เป็นเรื่องจืดชืด น่าเบื่อของหมอนี่ไปโดยปริยาย
ลำบากคนที่รู้จักเพลงพิลึกๆ อย่างผม เพราะเพลงไทยนั้น เพราะและความหมายหวานหยดมากครับ ขอบอก
ยิ่งเพลงโปรดของผมอย่าง “อยากให้รู้ว่ารัก” หรือเวอร์ชั่นอังกฤษก็คือ “When I Fall in Love” ที่ประกอบภาพยนตร์ Sex Phone แล้ว กินเพลงฝรั่งได้ซำบายบรื๋อ พอเอาไปร้องในงานประกวด (รอบแรก) ถึงได้ผ่านตากรรมการเข้าไปได้
สาวเจ้าได้ยินจากวิดีโอ(คาดว่าด้วยเส้นผู้จัด) ก็นึกชอบ เปรยให้แซนเดอร์ได้ยิน
ผมเลยโดนสะกิดครับ

ไอ้จะปฏิเสธรึ ก็ไม่รู้จะทำให้ผิดใจกันไปทำไม ถึงจะรู้ว่า อยู่บ้านนี้เมืองนี้ต้องพูดว่าไม่ให้เป็นก็เหอะ แต่ยอมครับ ด้วยเหตุว่า หนึ่ง อยากลับสนิมการร้องเพลง หนุกดีครับ สอง อยากให้เพลงไทยเป็นที่รู้จัก(มารักวัฒนธรรมไทยกันนะครับ อะฮ้า...) สาม...สำคัญที่สุด
อยากรู้เรื่องชาวบ้านน่ะครับ ยิ่งเรื่องในมุ้ง...เอ๊ย โรแม้นซ์ คนช่างเพ้ออย่างผมก็อยากเกี่ยวด้วยเป็นธรรมดา
ด้วยเหตุนี้ ผมถึงได้เดินมารออยู่ใต้ถุนอาคารหอพักหญิง ชื่อเวนน์เดลล์ ตอนสามทุ่มครึ่ง ของศุกร์สิบสามพอดี๊พอดี
(บอกแล้วครับ เพื่อนคนนี้มันไม่ธรรมดา) เพื่อรอสาวเจ้า ซึ่งสืบมาได้ว่าก็คือเจนนาห์ เพื่อนที่รู้จักในคาบประวัติศาสตร์นั่นเอง

เมฆฝนครึ้มๆ บังพระจันทร์หมด แต่ลมหนาว กับแสงไฟสลัวๆ จากตึกห้องสมุดกับหอพัก ทำให้บรรยากาศวังเวงอย่างประหลาด กลิ่นไอดินอ่อนๆ หอมอวล
จนร่างสูงใหญ่ กันร่างสูงเพรียวแบบสาวนักกีฬาก็ปรากฏเป็นเงาคุ่มๆ
“ตั้ม” แซนเดอร์เรียก เสียงเบาๆ กะให้เหมือนทักที่สุด ผมไม่ได้ยิน
“ไอ้ตั้มว้อยยย” คราวนี้ แม้เสียงจะเบาอยู่ แต่ถ้าไม่เกรงใจแฟน สงสัยเขาได้มากระชากตัวผมจากที่ซ่อนแหงมๆ
เอาไงเอากันครับ ผมเริ่มหอน...เอ่อ เริ่มเอื้อนเสียงดนตรี ทำเสียงอินโทรแสนหวาน ก่อนจะเดินเหมือนชมจันทร์(ที่ไม่มี) ตรงไปหาทั้งสองคน

It’s the coldest night, people passing by.
You are the one that lit up my life.
When you’re close to me, make me feel alive.
Like never before, when my whole world had died.
Painful memory, lonely places, I had been there a long time.
When I found you, where I belong, my whole life will never be the same.

When I fall in love with you, anything is out of the blue.
In the dark night, there’ll be sunlight,
And you’ll be the destiny that I’m going to.
When I fall in love with you, wishing dream is forever true.
Having you right here, face to face, let nobody else come between me and you,
When I fall in love…

มันคือคืนที่เหน็บหนาว ผู้คนมากมายผ่านเลยไป
คุณคือคนที่จุดแสงสว่างในชีวิตผม
ยามที่คุณอยู่ใกล้ ทำให้ผมรู้สึกมีชีวิตชีวา
ไม่เหมือนเมื่อวันวาน ที่โลกทั้งใบของผมด้านชา
ความทรงจำอันเจ็บปวด พื้นที่อันเงียบเหงา ผมอยู่ที่นั่นมานานแสนนาน
แล้วผมก็พบคุณ ที่ที่ผมต้องการ ชีวิตของผมแล้วเปลี่ยนไปตลอดกาล

ยามที่ผมได้รักคุณ โลกทั้งใบก็กลับมามีสีสัน
ในค่ำคืนมืดมิด กลับมีแสงสว่าง
และคุณคือจุดหมายที่ผมมุ่งหน้าไป
ยามที่ผมได้รักคุณ ความใฝ่ฝันของผมกลับกลายเป็นความจริง
มีคุณอยู่ตรงนี้ สบสายตา ไม่มีใครมาขวางระหว่างสองเรา
ยามที่ผมได้รัก...

ตอนที่ผมร้องเพลง ก็มีคนเดินผ่านไปมาบ้างอยู่หรอกครับ แต่ไม่มีใครหยุดดู เพราะหนุ่มผู้กำกับผมแดงเพลิงยืนอยู่อย่างสง่า โอบไหล่สาวผมทองหยักศกไว้หลวมๆ ดูเหมาะเจาะลงตัวเหมือนรูปสลัก ยิ่งแสงนีออนอ่อนๆ เรืองรอง จับกรอบร่างทั้งสองให้ดูนุ่มนวล ดวงตาสีฟ้าของเจนนาห์มีหยาดน้ำตาค่อยๆ รื้นคลอออกมา ยามที่ใบหน้าสวยแอบอิงกับอกกว้าง ร่างใหญ่ก็รู้ใจ กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ทำเอาคนร้องเขินไปไม่ใช่น้อยเลยล่ะ...ขนาดว่าหน้าไม่ค่อยจะมียางแล้วนะ
แม่ค้าบบบ ตั้มทำสาวร้องไห้อีกแล้ว แต่ไม่ใช่คนต้นคิดนะ
ไปโทษไอ้คนผมแดงโน่น ให้เจ๊เขารักซะให้ขาดใจตายไปเลยไป... ไม่รับผิดชอบแล้ว

พอร้องเสร็จ สาวเจ้าก็เข้ามากอดเราแน่นจนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ(พอเป็นธรรมเนียมฝรั่ง)
“ขอบคุณนะตั้ม มันเพราะมาก เพราะมากเลยล่ะ” ว่าแล้วก็ผละกลับไปยืนข้างแซนเดอร์ต่อ
ผมก็ยิ้มๆ “งั้นผมไม่กวนละ” แล้วก็สาวเท้าป้อมๆออกมาอย่างรู้หน้าที่ ขืนอยู่อาจโดนรังสี “ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ” ทำลายล้างจนไม่ตายก็ลูกไม่โตไปได้

พระจันทร์ใต้เมฆคืนนี้คงสวยมากเลยละครับ
ผมไม่เห็นมันหรอก แต่นั่นคงเป็นเหตุผลที่คืนนี้ ผมถึงได้รู้สึกดีได้ขนาดนี้

Create Date : 14 เมษายน 2550

Last Update : 14 เมษายน 2550 10:53:01 น.

5 comments

Counter : 1021 Pageviews.