Bloggang.com : pigletdora : 1 ปีกำลังจะผ่านไป

1 ปีกำลังจะผ่านไป

เวลาท้ายปีมาเยือนทีไร ผมมักจะใช้ช่วงนี้นั่งคิดนั่งทบทวนเวลา 1 ปีที่ผ่านไป

บางคนว่า 1 ปีนาน กับบางคนอาจจะรู้สึกว่าไม่นาน
แต่ที่แน่ๆ เวลา 1 ปีนั้นมีอะไรเกิดขึ้นมากมาย

ผมทำงานมาเป็นปีที่ 4 แล้ว 4 ปีกับงานในอาชีพหมอ เป็นหมอในอำเภอเล็กๆ ห่างไกลความเจริญอย่างที่ตั้งใจไว้

1 ปีที่ผ่านไปมีอะไรเปลี่ยนไป
มีหมอเข้ามาทำงานช่วย 1 คน ทำให้ผมมีเวลามากขึ้นเพราะว่าไม่ต้องอยู่เวรเดือนละ 20 วันเหมือนเมื่อก่อน

ทำให้มีเวลาไปเที่ยวได้มากขึ้น เพราะเมื่อก่อน 1 เดือนมีวันหยุดเสาร์อาทิตย์แค่สัปดาห์เดียว ปีนี้ก็ว่างมากขึ้น
มีเวลาไปเที่ยวมากขึ้น ภูสอยดาว ทุ่งดอกบัวตอง ลงไปดูหิ่งห้อยที่อัมพวา ไปขึ้นภูทอก ไปเที่ยวน้ำตกเจ็ดสี ได้ไปจนถึงหลวงพระบาง

ทำให้มีเวลาออกไปเยี่ยมคนไข้ถึงบ้านได้บ่อยขึ้น
ออกไปเจอชีวิต ที่ทำให้เราได้อึ้ง

คุณตาอายุเกือบ 70 ปีต้องคอยดูแลลูกสาวอายุ 30 กว่าๆ
ที่ป่วยเป็นอัมพาตช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย ได้แต่ยิ้มและหัวเราะ แม้กระทั่งเวลาร้องไห้ยังยิ้มอยู่ตลอดเวลา
เมื่อปีที่แล้วสามีเธอยังอยู่ยังคอยพามา รพ. แต่ตอนนี้เขาทิ้งเธอไปแล้ว เหลือแต่พ่อที่คอยดูแล

ไปเจอบ้าน ถ้าจะเรียกให้เห็นภาพก็ต้องบอกว่า ที่ซุกหัวนอนของคนไข้ที่ติดเชื้อ HIV เป็นเพิงเหมือนเล้าไก่ เหม็นอับมากเพราะตั้งโถส้วมไว้ติดกับที่นอน
นี่คือบ้านของเขา สร้างอยู่ในเขตบ้านของญาติๆ นั่นแหละ
แต่บ้านของญาติๆ นั้นใหญ่โต กว้างขวาง แต่ไม่ให้เขาเข้าไปอยู่ด้วย

ไปเจอคนไข้ที่ไม่มารักษาแผลที่รพ. แผลที่ขาของคนที่เป็นเบาหวานรักษาธรรมดาก็ยากอยู่แล้ว นี่ญาติๆ ก็ยังไม่ยอมให้มารักษาที่รพ. ไปเอาน้ำมันมาถู เอาสมุนไพรมาทาลงไปบนแผลที่เป็นหนอง
เรียกว่ายืนห่าง 5 เมตรยังได้กลิ่นหนองเลย
แต่พ่อของเขายังบอกว่าดีขึ้น
ถ้าไม่ไปตามถึงบ้านสงสัย คงได้ถึงขั้นเสียชีวิตกันเลย

ปีหน้าจะไปเรียนต่อที่กรุงเทพแล้ว
ทำให้อดนึกถึงชีวิต หมอชนบท 4 ปีที่ผ่านมาไม่ได้
4 ปีที่คิดว่าพยายามเป็นหมอที่ดี อย่างที่ตั้งใจ

มีหลายครั้งเหมือนกันที่รู้สึกเบื่อ เหนื่อย
โดยเฉพาะเมื่อตอนที่เหมือนอยู่คนเดียว วิ่งตรวจคนไข้ คอยแก้ปัญหา ตั้งแต่ไฟดับ ยันยาไม่มีใช้

ผมนึกถึงเพื่อนเก่าคนหนึ่ง ตอนนั้นผมไปงานแต่งงานพี่สาวของมัน ที่ต่างอำเภอ
เย็นนั้นเรานั่งคุยกันที่ระเบียงบ้าน มองไปก็เห็นทุ่งนา

อำเภอเล็กๆ อย่างนี้อยู่ไกลแบบนี้การไป รพ. ก็ลำบาก
เพื่อนบอกว่า มีคนในหมู่บ้าน ตามองไม่เห็น ไปหาหมอ หมอก็ไม่รักษาให้เพราะไม่มีเงิน
"มึงต้องเป็นหมอที่ดีนะ อย่าทำแบบนั้น"

ผมไม่รู้หรอกว่า คำพูดของมันจะมีอิทธิพลกับผมมากน้อยแค่ไหน แต่ผมก็ยังจำสีหน้า และน้ำเสียงของมันได้
ผมไม่รู้หรอกว่า ผมทำได้ดีพอกับที่เคยบอกมันไปวันนั้นหรือเปล่า

ปีนี้กำลังจะผ่านไปแล้ว
ไม่มีอะไรที่ทำให้รู้สึกดีไปกว่า
ความรู้สึกของตัวเองที่ยังเชื่อว่า ตัวเองยังเป็นหมอที่ดีอยู่
ความตั้งใจยังไม่เปลี่ยนไป จากวันนั้น วันที่นั่งคุยกับเจ้าเพื่อนเก่าคนนั้น
......................................................................

Create Date : 23 ธันวาคม 2549

Last Update : 23 ธันวาคม 2549 9:41:39 น.

2 comments

Counter : 535 Pageviews.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขมากมากนะค่ะ

Merry Christmas

โดย: STAR ALONE (STAR ALONE

) วันที่: 24 ธันวาคม 2549 เวลา:20:53:30 น.

สวัสดีค่ะ คุณหมอเจ้าของบ้าน
นานเหมือนกันนะคะที่ไม่มีงานเขียนดีๆมาแบ่งปันอ่านกัน

1 ปี สำหรับใครบางคน อาจเต็มไปด้วยสิ่งดีๆ
1 ปี ของใครบางคน อาจพบเจอแต่เรื่องแย่ บันทอนจิตใต มาโดยตลอด
1 ปีของใครบางคน อาจเรื่อย ๆเปื่อยๆ ปล่อยชีวิตใหลไปกับกระแสกาลเวลา แห่งชีวิต
1ปีของใครบางคน อาจกำลังทำอะไรบางอย่าง เพื่อสร้างสรรค์อนาคตที่ดี
1 ปี ของใครบางคนอาจกำลังเฝ้ารอบางสิ่งบางอย่าง กับการคาดหวัง

แต่ 1ปี ที่ผ่านมาของแสงตะวัน นั้น
นับว่า เป็นปีที่พบกับการเปลี่ยนแปลง ในชีวิตหลายด้าน
และเหนื่อยกับภาระ หน้าที่ และเหนื่อยกับตัวเอง
ที่ยังไม่สามารถ จัดระบบ ระเบียบความคิดของตัวเองได้
บ่อยครั้งที่ฟุ้งซ่าน บ่อยครั้งที่รู้สึกเกลียดตัวเอง และบ่อยครั้งที่......และ..... มากมายด้วยเรื่องราวจริงๆ

ได้อ่านเรื่องราวคนไข้ที่คุณเขียนเล่ามาแล้ว
รู้สึกรันทดไม่เบาเลยนะคะ เห็นภาพเลยค่ะ

ได้เรียนต่อปีหน้าแล้วใช่ไหมคะ ดีใจด้วยนะคะ
อนาคตคุณได้เป็นคุณหมอที่ดีเพียบพร้อมด้วยจรรยาบรรณแพทย์แน่ๆค่ะ
จริงๆไม่ต้องถึงอนาคตหรอก ตอนนี้คุณก็เป็นอยู่ จริงไหมคะ
หมอที่ดี เสียสละตัวเอง เห็นแก่ประโยชน์คนไข้
เป็นที่รักที่พึ่งของเพื่อนมนุษย์ก็มีมาก
หมอที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว เห็นแก่เงินก็มีไม่น้อย
ทุกสาขาอาชีพ ก็มีคนแบบนี้ ปะปนกันอยู่ คละเคล้ากันไป
และแบบไหนล่ะที่เราอยากจะเป็น และแบบไหนที่เราจะเจอ

“ บนเส้นทางเดินแสงตะวันแห่งความหวัง ”

โดย: เเสงตะวัน

วันที่: 26 ธันวาคม 2549 เวลา:12:12:59 น.