Bloggang.com : weblog for you and your gang
ชีวิต...คือความหลากหลาย
Group Blog
ที่เห็นและเป็นไป
เพียงลมพัดผ่าน
หนังสี่จอ
หนังแผ่น
ตะลอนทัวร์ไปกับพิน
หนังสือดีมีไว้บอกต่อ
จารึกไว้ในแผ่นดิน
เพลงนี้มีเรื่องราว
แด่นายูง 3 ปีที่จะไม่ลืม
<<
กันยายน 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
23 กันยายน 2549
ดีเกินไป มีด้วยเหรอ ?
All Blogs
วงจร โง่ - จน - เจ็บ
คนละไม้คนละมือ
จังกึม สอนให้รู้ว่า
ก้าวที่กล้า
ขอให้เข้มแข็งครับ
1 ปีกำลังจะผ่านไป
แค่พอ ก็รวยแล้ว
สอบสัมภาษณ์ ฝันร้ายกลับมาอีกครั้ง
ดีเกินไป มีด้วยเหรอ ?
ปฏิวัติอีกแล้ว : เมื่อไหร่สังคมไทยจะโต
เปาบุ้นจิ้น CSI อย่างไรหนอความยุติธรรม
สิ่งที่รัก VS สิ่งที่ต้องทำ
เจลลดไข้ ความเชื่อที่ทำลายไม่ได้
แด่คุณหมอโยชิกิ
ไหนบอกว่ารักในหลวง ?
วัวลืมตีน
เหตุผลที่ควรไปเลือกตั้ง
ขอบคุณครับ ศาลปกครอง
หมอหน้าเงิน
สิ่งที่ผมเพิ่งเข้าใจ
สิ่งที่นายกไม่มีวันเข้าใจ
ดีเกินไป มีด้วยเหรอ ?
3 ปีก่อนเมื่อครั้งที่เริ่มทำงานใหม่ๆ ตึกอายุรกรรมเป็นตึกที่งานหนักที่สุดแห่งหนึ่งสูสีกับตึกศัลย์
ผมหมอจบใหม่ เวลาอยู่เวรก็ต้องมีหน้าที่คอยดู ตรวจ ให้คำสั่งการรักษาเมื่อมีคนไข้รายใหม่เข้ามานอนในตึก จากนั้นก็จะต้องเตรียมรายงานให้พี่ๆ สต๊าฟทราบ
วันนั้นผมอยู่เวรตั้งแต่ 4 โมงเย็น จนกระทั่งสองทุ่ม มีคนไข้รับใหม่เข้ามาตลอด รวมแล้ว 20 ราย วันนั้นวิ่งไปวิ่งมาจนหัวหมุน ข้าวเย็นก็ไม่ได้กิน
จนกระทั่งพี่สต๊าฟมา ผมก็รายงานอาการของผู้ป่วยแต่ะละรายไปเรื่อยๆ ระหว่างนั้นก็มีคนไข้เข้ามาอีก จนเกือบเสร็จแล้วผมก็ชักจะเบลอๆ พี่ถามกลับไปกลับมาก็เริ่มสับสน
พี่คงเห็นผมดูมั่วๆ เหนื่อยๆ ก็เลยถามว่า กินข้าวหรือยัง ?
ยังเลยครับ ?
พี่ก็เลยเอากระดาษตีหัวผมทีนึง แล้วบอกว่า ไปกินข้าวก่อนไปไม่ต้องมารับคนไข้แล้ว
"ก่อนไปดูแลคนอื่นต้องดูแลตัวเองก่อนด้วย "
หลังจากวันนั้นผมก็เอาคำพูดของพี่คนนั้นมาคิดอยู่บ่อยๆ ก็คล้อยตาม การที่หมอจะดูแลคนไข้ได้ดี ก็ต้องดูแลตัวเองด้วย ไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องหิว นอนน้อย ทำงานเกินเวลาการทำตัวดีเกินไปก็ใช่ว่าจะดี
..........................................................................
มีคนเคยบอกว่า พอแต่งงานแล้วก็ต้องดูแลครอบครัว อย่างน้อยครอบครัวก็ต้องพร้อม มีรถใช้ มีบ้านอยู่ มีเงินมีทองสำหรับอนาคตของลูก เมื่อนั้นการช่วยเหลือผู้อื่นค่อยพูดกัน
ฟังดูตอนนั้นก็รู้สึกดี เห็นด้วย การที่เราจะช่วยเหลือใครได้อย่างน้อยเราก็ควรจะพร้อมซะก่อน
ตอนเรียนมีตังค์ใช้เดือนละ 2000 - 3000 บาท ชอบดูหนังมาก ก็ได้ดูเดือนละครั้ง อยากจะซื้อ DVD มาเก็บไว้ก็ไม่มีปัญญาซื้อแผ่นจริง ก็ต้องแผ่นผี ตอนนั้นก็ใช้หลักคิดแบบเดียวกัน ตอนนี้เรายังไม่พร้อม ไว้พร้อมเมื่อไหร่จะซื้อแผ่นแท้ล่ะกัน
..........................................................................
เวลาผ่านมา ความคิดก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง ผมพบว่าคนเราทั่วไปนั้นย่อมคิดถึงตัวเองเป็นหลัก ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา และเมื่อโตขึ้น เรื่องครอบครัวเรื่องเงินๆ ทองๆ เรื่องปากท้องก็เป็นเรื่องที่สำคัญมากขึ้นเรื่อยๆ
น้อยคนนักที่จะดีเกินไป
และคำว่าพร้อมแล้วของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน
ผมเห็นบางคนมีรายได้ออกรถใหม่มาขับได้แล้ว แต่เวลาซื้อ CD เพลงมาฟัง ไม่เคยสักครั้งที่จะซื้อแผ่นจริง
หมอบางคนไม่ยอมตรวจคนไข้เลย ถ้าคนไข้มาเลยเวลาทำงานไปแม้จะแค่ 4-5 นาที
บางคนมีตังค์ออกรถได้สองคัน ซื้อบ้านได้สองหลัง แต่ว่าไม่มีสักนิดที่จะเอามาให้พ่อแม่ได้ใช้
ผมเองตรวจคนไข้จนกว่าจะหมด หรือคนไข้มาช้าจริงๆ เช่น เที่ยงครึ่งแล้วเพิ่งมา กรณีแบบนี้ก็ไม่ตรวจ ขอไปกินข้าวก่อนยกเว้นอาการหนัก ก็ตรวจก่อน
วันแม่ปีนี้ซื้อพวงมาลัยมาให้คนไข้ที่นอนในตึก คุณป้าคุณยายดีใจกันใหญ่ (เพิ่งรู้ว่าพวงมาลัยวันแม่แพงสูสีกับกุหลาบวันวาเลนไทน์เลยล่ะ)
คนไข้มารับยาไม่ได้ มานอนรพ.ไม่ได้ ก็ขับรถออกไปรับมาตรวจ ออกไปรับมานอน ออกไปเอายาไปให้ถึงที่
แต่ผมก็ยังไม่ดีเกินไป เพราะหลายครั้ง ตอนดึกๆ โดนตามก็รู้สึกขี้เกียจ วันเสาร์อาทิตย์อยู่เวรก็ไม่ได้ตรวจคนไข้เองทุกราย ปล่อยให้พยาบาลตรวจเป็นส่วนใหญ่
ทุกวันนี้คิดใหม่แล้ว คิดดีได้แล้วก็ทำๆ เข้าไปเถอะไม่ต้องรอให้พร้อมมากมายหรอก เพราะโลกใบนี้ต้องการความดีกันคนละนิดละหน่อย
นึกถึงฉากหนึ่งในเรื่อง constant gardener พระเอกขับรถผ่านเด็กสามพี่น้อง ที่กำลังเดินกลับบ้าน นางเอกบอกให้จอดรถช่วยรับ พระเอกบอกว่า เราช่วยแล้วจะได้อะไร ในเมื่อยังมีคนอีกมากมายที่เป็นแบบนี้ เราไม่สามารถช่วยทุกคนได้หรอก
เมื่อไหร่ที่เราพร้อมหรือเรามีเหลือก็ค่อยมาช่วยคนอื่น ช่วยตนเองไม่ให้เป็นปัญหาก่อนดีที่สุด เพราะอย่างน้อยสังคมเราก็ลดคนมีปัญหาไปหนึ่งคน
By bouble
เราคงไม่ต้องรอให้เราพร้อมจนช่วยคนได้ทั้งโลกนะครับ
ผมว่า ลุกขึ้นมาช่วยเหลือคนอื่นเท่าที่ทำได้ตอนนี้เลยดีกว่า
ไม่ต้องกลัวว่า จะดีเกินไปหรอกครับ
และไม่ต้องรอให้ตัวเองหมดปัญหาไปก่อนหรอกแล้วจึงจะช่วยคนอื่นได้ เพราะเกิดมาเป็นคนอย่างไรก็ไม่มีวันหมดปัญหาอยู่แล้ว
.........................................................................
Create Date : 23 กันยายน 2549
Last Update : 23 กันยายน 2549 17:29:50 น.
2 comments
Counter : 630 Pageviews.
Share
Tweet
แสงตะวันรายงานตัวค่ะ
ชอบที่คุณเขียนไว้นะคะ อ่านเพลินเลย
เป็นการเขียนที่ถูกถ่ายทอดมาจากจิตสำนึก ที่ตรงไปตรงมามาก ตอนท้ายมีเขียนในเชิงการปลุกระดมด้วยนะคะ อิอิ
ความพร้อมของแต่ละคนไม่เท่ากัน
แต่ของแสงตะวันความพร้อมที่ว่าคือ
มีแรงกำลังหรือว่ามีทรัพย์ไม่จำเป็นต้องว่ามีมากแล้วค่อยช่วยเหลือผู้อื่น
เราสามารถแบ่งปัน จะมาก-น้อย เท่าไหนก็ตามไปช่วยเหลือผู้อื่นได้
เห็นด้วยนะคะ กับตอนท้ายที่ว่า ไม่ต้องรอให้หมดปัญหาหรอกแล้วค่อยมาช่วย
เพราะโดยมากเเล้ว คนเรามักจะคิดว่า อะไรกันปัญหาของตัวเองก็ยังไม่รอด แล้วจะให้ไปช่วยใครที่ไหนอีก
มัวแต่มองแต่ตัวเองก็เท่านั้นล่ะ....คนเรา
โดย:
เเสงตะวัน
วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:17:11:48 น.
เขียนได้ดีมากๆๆครับ ถ้าเราคิดว่ายังไม่พอ จึงงยังไม่ให้คนอื่น โลกคงร้อนกว่านี้พิลึก พวกเราที่ยังอยู่ได้ก็เพราะมีคนจำนวนมากถือคติยิ่งให้ยิ่งได้นะแหละ
ขอบคุณสำหรับข้อเขียนดีๆนะครับ
โดย:
นายเบียร์
วันที่: 29 กันยายน 2549 เวลา:5:10:59 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
pigletdora
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
ปลาทอง Golden Fish
เเสงตะวัน
Doungtawan
a_somjai
ทะเลสีฟ้าจัง
คำห้วน-lopzang-เฉือนคำรัก
JewNid
Webmaster - BlogGang
[Add pigletdora's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ชอบที่คุณเขียนไว้นะคะ อ่านเพลินเลย
เป็นการเขียนที่ถูกถ่ายทอดมาจากจิตสำนึก ที่ตรงไปตรงมามาก ตอนท้ายมีเขียนในเชิงการปลุกระดมด้วยนะคะ อิอิ
ความพร้อมของแต่ละคนไม่เท่ากัน
แต่ของแสงตะวันความพร้อมที่ว่าคือ
มีแรงกำลังหรือว่ามีทรัพย์ไม่จำเป็นต้องว่ามีมากแล้วค่อยช่วยเหลือผู้อื่น
เราสามารถแบ่งปัน จะมาก-น้อย เท่าไหนก็ตามไปช่วยเหลือผู้อื่นได้
เห็นด้วยนะคะ กับตอนท้ายที่ว่า ไม่ต้องรอให้หมดปัญหาหรอกแล้วค่อยมาช่วย
เพราะโดยมากเเล้ว คนเรามักจะคิดว่า อะไรกันปัญหาของตัวเองก็ยังไม่รอด แล้วจะให้ไปช่วยใครที่ไหนอีก
มัวแต่มองแต่ตัวเองก็เท่านั้นล่ะ....คนเรา