Rashomon : ความจริง ตั้งแต่เด็กผมจะได้ยินคำว่า โลกาภิวัตน์ (Globalization) ทุกครั้งที่เข้าเรียนวิชาสังคม และรู้สึกว่าคำๆนี้ได้เปลี่ยนแปลงหลายสิ่งหลายอย่างบนโลกรวมไปถึงหมายของ “ความจริง” ด้วย ซึ่งต่างคนต่างมี “ความจริง” เป็นของคนเอง บางครั้งก็เป็นความจริงที่เกิดจากเหตุผลที่เป็นจริง แต่หลายครั้งมันก็เป็นความจริงที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อหวังผลบางประการ ครั้งแรกที่ผมได้ดูหนังเรื่อง Rashomon ผลงานมาสเตอร์พีชปี 1950 สุดลุ่มลึกของ อากิระ คุโรซาว่า ปูชนียะบุคคลคนนึงของวงการภาพยนตร์โลก ตอนนั้นสังคมไทยยังคงดำเนินไปเหมือนที่มันเคยเป็น แต่ตอนนี้สังคมที่เคยรู้จักได้เปลี่ยนไป เมื่อโลกาภิวัฒน์ได้นำพาเทคโนโลยีที่ทำให้ทุกคนต่างมีพื้นที่ของตนมาด้วย พื้นที่ที่ทุกคนมี “ความจริง” ที่ต้องการจะพูด ในเรื่อง Rashomon เป็นเรื่องของตัวละครสามตัวที่มาประเหตุการณ์ร่วมกัน หนึ่งตัวเป็นโจรป่าที่ขึ้นชื่อเรื่องการข่มขืนหญิงสาว และอีกสองตัวเป็นคู่สามี-ภรรยาที่เดินทางเข้ามาในป่าแห่งหนึ่งจนตัวภรรยานั้นถูกโจรป่าข่มขืน แต่คำถามของหนังเรื่องนี้เกิดขึ้นหลังจากนั้นเมื่อตัวละครทุกตัวมาขึ้นศาล ต่างคนต่างมี “ความจริง” มาพูดซึ่งทุกเรื่องล้วนต่างกันอย่างสิ้นเชิง นอกจากนั้นยังมี “ความจริง” จากผู้ไม่ต้องการมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ที่โกหกเมื่ออยู่ต่อหน้าศาล คำถามที่เกิดขึ้นกับใครหลายๆคนคือ “แล้วเรื่องใดเล่า...เป็นเรื่องจริง” ในเมื่อทุกเรื่องที่เล่ามานั้นต่างเป็น “ความจริง” ที่สนับสนุนกับความชอบธรรมของตนเองและแต่ละคนต่างเป็นผู้ถูกกระทำ แล้วในยุคนี้ที่ทุกคนต่างสร้างพื้นที่ให้ตนเองได้ด้วยวิธีต่างๆ ทุกพื้นที่ต่างก็เป็นที่ที่ทุกคนเอา “ความจริง” ที่ผ่านตรรกะของตนมาเผยแพร่ ที่เห็นเด่นชัดที่สุดคงเป็นวงการการเมืองและวงการบันเทิงที่ต่างฝ่ายต่างมี “ความจริง” ออกมาแฉกันยุ่งไปหมด เมื่อเราอยู่ในฐานะผู้รับสารเราก็มีเพียง “วิจราณญาณ” เป็นตรรกะคอยกรองความจริงเข้าไปในระบบจัดเก็บข้อมูล ซึ่งจากประสบการณ์ของแต่ละคนก็ส่งผลถึงการกรอง “ความจริง” ของแต่ละคนด้วย และในยุคนี้ที่มีการต่อสู้ทางข้อมูลข่าวสารกันอย่างรุนแรงโดยเฉพาะทางฝั่งการเมือง ผู้ที่ใคร่กระหายข่าวสารคงต้องใช้เครื่องมือคัดกรอง “ความจริง” อย่างหนักพอสมควร ปล.ตอนนี้ผมเห็นมีดีวีดีหนังเรื่องนี้ขายตามร้านทั่วไป ลองหาดูนะครับ   Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2553 11 comments Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2553 13:57:13 น. Counter : 1307 Pageviews. Share Tweet

5 5 5   โดย: ชิโยจัง 1 กุมภาพันธ์ 2553 15:02:50 น.

ขอบคุณนะที่แวะไปเยี่ยม ความรักกับข้าวบูด ทำให้รู้สึกดีขึ้นนะเนี่ย   โดย: kanchanasuwan IP: 125.26.149.47 1 กุมภาพันธ์ 2553 16:50:29 น.

เป็นหนังที่น่าทึ่งมากครับ แม้มาดูในทุกวันนี้   โดย: Nanatakara 1 กุมภาพันธ์ 2553 16:52:28 น.

อ่าว ทำไมถึงเอียน อวตารอะค่ะ ก็หนังสนุกดีนะค่ะ ว่าแต่ช่วงนี้กำลังทำอะไรอยู่หรอค่ะ   โดย: little nurse 1 กุมภาพันธ์ 2553 18:09:23 น.

“แล้วเรื่องใดเล่า...เป็นเรื่องจริง” เด้วจะไปหาดูค่ะ*-* ตีหนึ่งห้าสิบนาที ได้อ่านคอมมเม้นของ จขบ. นี้แล้วขอบคุณมากค่ะ วันนี้ตั้งใจจะขึ้นไปดูพระอาทิตย์บนดาดฟ้า *-*   โดย: แมวโหด 2 กุมภาพันธ์ 2553 1:51:45 น.

ง่วง งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง   โดย: ชิโยจัง 2 กุมภาพันธ์ 2553 14:04:48 น.

"Rashomon" ชื่อนี้เคยได้ยินอยู่เหมือนกัน เพิ่งรู้ว่ามีเรื่องราวเช่นนี้เอง เข้ากับยุคการเมืองวิบัตินี้จิงๆ   โดย: runch 3 กุมภาพันธ์ 2553 13:46:11 น.

สวัสดีค่ะ ออ อย่างนี้นี่เอง เพิ่งเข้าใจในความคิดคุณค่ะ อืม แต่ความชอบของแต่ละคนจะต่างกัน ว่าแต่ ถ้าจะให้ไปดูหนัง ฉากรุนเเรงคงไม่ไหว กลัวว่าจะกลายเป็นเด็กก้าวร้าวอะค่ะ   โดย: little nurse 3 กุมภาพันธ์ 2553 18:29:53 น.

ว่าถึงพื้นที่ความจริง ผมว่าทุกคนต่างก้มีความจริงที่ตัวเองนึกและศรัทธา แต่จะเป็นความจริงสูงสุด รึเปล่านั้นก็บอกไม่ได้ เพราะสังคมที่จะร่วมกันได้ ล้วนต้องประนีประนอม หาความจริงร่วมกึ่งกลางเท่านั้น แต่ในราโชมอน ความจริงถูกลดค่า ด้วยความที่เป็นโจร ที่ทำลายทุกๆความจริง ที่เขาได้กระทำมาเสมอนะครับ เรามาเป็นคนดีในการเข้าพรรษานี้กันดีกว่า   โดย: Mr.Chanpanakrit 22 กรกฎาคม 2553 21:55:17 น.

ผมดูหนังเรื่องนี้ครั้งแรกที่โรงหนังเฉลิมเขตเมื่อสี่สิบปีกว่า และเคยดูละครเรื่องนี้ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ที่มีม.ร.ว.คึกฤทธิ์ แสดงเป็นคนทำช้อง(หรือสัปเหร่อก็ไม่แน่ใจ) ม.ร.ว.ถนัดศรี เป็นคนตัดฟืน พฤหัส บุญหลง เป็นพระ อาคม มกรานนท์ เป็นโจรป่า สุพรรณ บูรณพิมพ์ เป็นเมียซามูไร แล้วก็อีกคนที่แสดงเป็นซามูไร ชื่ออะไรจำไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นผมก็ได้ดูหนังเรื่องนี้อีกหลายครั้งทั้งจากที่ฉายโดยสำนักข่าวสารญี่ปุ่นและในรูปของ CD เคยได้ฟังคำวิจารณ์โดย อาจารย์ จินตนา ยศสุนทร ด้วย ต้องขอบอกว่านี่คือหนังที่คอหนังควรหามาดูให้ได้ ดูกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ เพราะทั้งเนื้อหาสาระและเทคนิคของการใช้แสงและเงาของภาพขาวดำนั้นต้องถือว่าเป็นอมตะจริงๆ หนังสะท้อนให้เห็นกิเลศมนุษย์ซึ่งแต่ละคนมีมากบ้างน้อยบ้าง จะหาผู้บริสุทธิ์แทบไม่ได้ ผ่านการแสดงออกของตัวละครที่เป็นต้นเรื่องอันได้แก่ ซามูไร เมีย และ โจรป่า นอกจากนั้นตัวละครที่เป็นคนตัดฟืนซึ่งเป็นผู้เห็นเหตุการณ์ ก็มีส่วนในการเม้มเอาทรัพย์สินของผู้ตายไว้(ด้วยความจน) ส่วนคนทำช้อง(หรือสัปเหร่อก็ไม่แน่ใจ) ก็อาจจะกล่าวได้ว่าทำหน้าที่จี้ไชหรือทะลวงเอาด้านมืดของจิตใจมนุษย์ออกมาแฉโดยไม่ยินดียินร้ายหรือจะว่าโดยสะใจก็ได้ ทำให้ผู้ดูหนังเรื่องนี้หดหู่ใจ ซึ่งหนังก็ยังให้ตัวละครที่เป็นพระออกมาสะท้อนความรู้สึกแทนผู้ดูอย่างแนบเนียนที่สุด แต่สุดท้ายหนังกลับสร้างความหวังให้แก่ผู้ดูผ่านตัวละครที่เป็นพระคนเดิมนั่นแหละ ในทำนองว่าถ้าเรายอมรับความเป็นเพื่อนมนุษย์ ที่อาจมีดีบ้างเลวบ้าง แก้ไขสิ่งไม่ดีและส่งเสริมสิ่งดี บางทีเราก็อาจจะมีความหวังกับมนุษยชาติได้ ซึ่งสะท้อนออกในตอนจบที่พระยอมมอบเด็กทารกที่มีคนนำมาทิ้งให้แก่คนตัดฟืนรับไปเลี้ยงหลังจากที่คนตัดฟืนได้ยอมรับผิดที่ขโมยมีดสั้นของซามูไรไป ฉากสุดท้ายที่พระส่งมอบทารกน้อยให้คนตัดฟืนนั้นเป็นภาพเชิงสัญลักษณ์ของการฝากอนาคตของมนุษยชาติให้แก่ผู้คนในยุคปัจจุบันนั่นแหละ เพราะไม่มีทางเลือกอื่น หามาดูเถิดครับ รับรองว่าไม่ผิดหวัง   โดย: สุธรรม IP: 58.8.174.157 24 พฤศจิกายน 2553 0:23:15 น.

ดู 4 รอบแล้ว ยังซึ้งเหมือนเดิม แต่ละคนก็มีเรื่องราวของตัวเอง ตัวละครแต่ละตัวในเรื่องก็อยากให้คนอื่นยอมรับและเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ทำ นอกจอมนุษย์ก็เป็นเช่นนี้เอง จิตมนุษย์นั้นมันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ชอบดูเพื่อที่ว่าจะได้เตื่อนใจให้เรายอมรับสิ่งที่แตกต่างจากเราได้ง่ายขึ้น   โดย: นินจา IP: 180.210.216.74 10 สิงหาคม 2554 21:22:18 น.