|
รักนี้เพียงเธอ/Judith McNaught, นิมิตพิศวาส/Linda Howard, ซายากะ ตอนที่ 14
หาย(หัว)ไปซะนาน รอบนี้ขอจัดเต็มเลยนะคะ หยุดสามวันกับหนังสือสามเล่ม  เรื่องแรก รักนี้เพียงเธอ (Once and Always) / Judith McNaught พ่อแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต นางเอกและน้องสาวจึงต้องเดินทางจากอเมริกาไปอังกฤษซึ่งเป็นบ้านเกิดของแม่ น้องสาวได้ไปอยู่กับคุณยายซึ่งเกลียดแม่นางเอกที่หนีตามพ่อไปอเมริกา เพราะนางเอกหน้าเหมือนแม่ ยายจึงไม่ยอมรับเลี้ยงดู ให้ส่งไปอยู่กับชาร์ลส์ซึ่งเป็นคนรักเก่าของแม่ที่ยายไม่ยอมรับ ชาร์ลส์ดีใจมากเลยจัดการประกาศหมั้นนางเอกกับหลานชายตัวเองโดยที่เจ้าตัวต่างไม่รู้เรื่อง (ชาร์ลส์อยากได้หลานที่มีสายเลือดของตัวเองและคนที่ตัวเองรัก ประกอบกับอยากแก้แค้นยายนางเอกที่เคยกีดกันเค้ากับแม่นางเอก) แน่นอนว่าพอพระเอกรู้เรื่องก็โกรธมาก จะยกเลิกการหมั้น แต่ก็โดนชาร์ลส์หว่านล้อมต่างๆนานา เช่น ถ้าทำแบบนั้น นางเอกจะเสียชื่อเสียงว่าโดนพระเอกทิ้ง จะขายไม่ออกเอาได้  และต้องอยู่เป็นภาระของพระเอกแบบนี้ต่อไป ดังนั้นพระเอกเลยจำใจต้องคงสถานะคู่หมั้นไว้และคอยพานางเอกออกงานต่างๆเพื่อหาเจ้าบ่าวที่เหมาะสมให้ แต่ไม่รู้ทำไม (แต่คนอ่านรู้ อิอิ  ) ผู้ชายแต่ละคนที่ชาร์ลส์เสนอรายชื่อมาว่าเหมาะสมเป็นเจ้าบ่าว ถึงไม่ผ่านมาตรฐานพระเอกซักราย แถมเหตุผลยังแปลกๆอีกด้วย เช่น "ผมไม่ชอบท่าของเขาเวลานั่งบนหลังม้า" หรือแม้แต่ "ผมไม่ชอบเขา" (แกไม่ได้เป็นคนแต่งงานนะเฟ้ย  ) 
เป็นนิยายแนวรักย้อนยุค สไตล์สมภารกินไก่วัด สนุกและน่ารักมากกกค่ะ  ไม่มีนางอิจฉามาแว๊ดๆ พระเอกไม่โง่หูเบา ขี้หึงแต่ไม่แสดงออก(??) นางเอกน่ารักและเป็นที่รักของทุกคน (คนในหมู่บ้าน และบรรดาคนรับใช้ที่เข้าข้างนางเอกมากกว่าเจ้านายตัวจริงอย่างพระเอกซะอีก) ไม่มีการทะเลาะงี่เง่าแบบให้คนอ่านอยากเข้าไปตบหัวตัวเอก และไม่ใช่มีแค่รักๆอย่างเดียว ยังมีปมดราม่าเล็กๆระหว่างพระเอกกับชาร์ลส์ ,พ่อกับแม่นางเอก , แม่นางเอกกับชาร์ลส์ ,นางเอกกับคนรักที่เป็นเพื่อนสมัยเด็ก เรียกว่าเป็นนิยายที่มีครบทุกรสเลยจริงๆสมกับความหนาเกือบ 500 หน้า อ่านจบทำเอาอิ่มนิยายรักไปเลย  
เรื่องที่สอง นิมิตพิศวาส (Dream Man) /Linda Howard เหตุการณ์น่าสะพรึงกลัวที่เธอเคยเผชิญเมื่อในอดีตทำให้ มาร์ลี คีน พยายามใช้ชีวิตอย่างเงียบๆปกติธรรมดา เธอคิดว่าการมีสัมผัสที่หกซึ่งสามารถมองเห็นการฆาตกรรมนั้น ได้หายไปจากตัวเธอตลอดกาลแล้ว แต่แล้วคืนหนึ่งมันก็กลับมาอย่างรุนแรง และเธอต้องการเหลือเกินที่จะหาใครสักคนมาช่วยทำให้มันหยุดลง เดน ฮอลลิสเตอร์ ตำรวจสายสืบของโรงพักออร์ลันโดไม่เคยพบใครเหมือนมาร์ลี เขาไม่เชื่อว่าเธอจะมีความสามารถเหนือธรรมชาติดังที่เธอกล่าวอ้าง แต่ไม่มีข้อสงสัยเลยว่าเขาปรารถนาเธอสักเพียงไหน เขาอยากกอดเธอไว้ในวงแขนและขับไล่ความเศร้าไปจากดวงตาของเธอ สำหรับมาร์ลีแล้ว เดนคือความแข็งแกร่งและร้อนแรง เขาทำให้เธอมีชีวิตชีวาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทว่าแม้แต่สัมผัสที่หกของเธอก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเธอกับเขาจะมีอนาคตร่วมกันได้หรือไม่ เช่นเดียวกับที่ไม่สามารถบอกได้ว่าฆาตกรบ้าคลั่งที่เธอมองเห็นในนิมิตจะทำให้เธอและเดนต้องพบชะตากรรมเช่นไร...
สมกับเป็นนิยาย 1 ใน 100 อันดับนิยายโรมานซ์ยอดเยี่ยมตลอดกาล (โดยเว็บไซต์ All About Romance) เป็นแนว Romantic Suspense ที่สนุกมากกกก (อย่างที่บอกว่าอิ่มนิยายรัก เลยหยิบเรื่องนี้ที่มีสืบสวนด้วยมาอ่านต่อ) อ่านแบบวางไม่ลงเลยค่ะ นางเอกจะรู้สึกถึงอารมณ์และความคิดของคนร้ายประหนึ่งตัวเองเป็นคนร้ายและกำลังลงมือฆ่าอยู่จริงๆ มองเห็นทุกอย่างที่คนร้ายเห็นขณะก่อเหตุฆ่า แต่จะไม่เห็นหน้าคนร้าย อ่านแล้วลุ้นไปกับพระเอกนางเอกว่าจะจับผู้ร้ายที่เป็นฆาตกรโรคจิต&ต่อเนื่องได้ยังไง ซึ่งทั้งเก่งและฉลาดจนไม่ทิ้งหลักฐานใดๆไว้ในที่เกิดเหตุอีกด้วย (ช่วงนี้ติดซีรี่ส์ Criminal minds รู้สึกว่ามันใช่เลยกับเรื่องนี้) ถ้าใครชอบแนวนี้ ขอแนะนำสุดๆเลยค่ะ ปล. ความเห็นส่วนตัว แอบสปอยล์นิดนึง ไม่ชอบตอนจับคนร้ายได้เท่าไหร่เลย รู้สึกง่ายไปมั้ย มีไม่กี่บรรทัดด้วยซ้ำ 
เรื่องที่สาม ซายากะ สาวน้อยนักสืบ ตอนที่ 14 เพลงกล่อมสีเทาเหลือบเขียว ขึ้นปีที่ 28 ชีวิตซายากะ (เหมือนจะ) สงบสุข แต่สาวแจ่มใสใครก็รักอย่างเธอ ไม่วายต้องแก้ปัญหาให้คนรอบตัวอีกพะเรอเกวียน ซายากะจับพลัดจับผลูได้รู้จักคิมิฮาระนักร้องหนุ่มใหญ่เสียงดี สุขภาพเขาง่อนแง่น แถมมีมรดกมากมายคอยให้คนอื่นเล็งฮุบ ผู้หวังดี(?)จึงปรากฎตัวทีละคน ทั้งเทรุโยะนักเปียโนสาวคู่บุญ ฮารุโกะเด็กสาวที่อ้างตัวเป็นลูกที่เกิดจากภรรยาเก่า ญาติพี่น้อง รวมถึงทนายจอมจุ้น ซายากะจำใจช่วยตามเคยจนเกือบเสียชื่อ ขณะคนใกล้ชิดของเธอพร้อมใจโดนพิษรักซ้อน แม้แต่อาคิโอะสามีเธอเองยังส่อแวว
ย่อหน้าต่อไป ขอบอกว่า SPOIL!!! เต็มๆเลยนะคะ ใครที่ยังไม่ได้อ่านและคิดจะอ่าน ขอให้ข้ามไปเลยค่ะ อ่านจบแล้วอยากจะกรีดร้อง เล่มนี้มันเครียดจิงๆ (ลืมไป!! เล่มหลังๆมันก็เครียดมาตลอดนี่นา  ) อยากจะตั้งชื่อตอนว่า "ชู้" มากกว่าค่ะ อะไรกันนักหนา พี่ชายนางเอกมีกิ๊ก โดนเมียจับได้ต้องมาเดือดร้อนให้นางเอกคอยช่วยอีก (คู่นี้ไม่รู้สึกอะไรเลย แทบจะสมน้ำหน้า แต่ทำไมไม่แก้ปัญหากันเองยะ  ) คู่อาจารย์กับตำรวจเครียดสุด สงสารอาจารย์ โดนไล่ออก สามีมีกิ๊กแถมทำกิ๊กท้องอีก ไม่รู้จะลงเอยยังไง  ส่วนพระเอก (แหม ไม่อยากเรียกพระเอกเลยจริงๆ คนที่ไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุด! เชอะ!!  ) อีตาอาคิโอะมีดีตรงไหนเนี่ย ทำไมสาวมาชอบเยอะจัง แถมแต่ละคนก็ดูแรงๆทั้งนั้น กลัวจะทำให้ซายากะของเราต้องเสียใจอีกนะสิ  จบได้คาใจสุดๆ แล้วตอนต่อไปจะเป็นยังไง คนอ่านตาดำๆอย่างหมูจะได้รู้คำตอบมั้ย สนพ.Talent1 จะรับช่วงแปลต่อรึเปล่า โอยยยย...หมูจิตตก!! 
| Create Date : 16 เมษายน 2556 |
|
26 comments |
| Last Update : 16 เมษายน 2556 10:52:32 น. |
| Counter : 3521 Pageviews. |
|
 |
|
และต้องอยู่เป็นภาระของพระเอกแบบนี้ต่อไป ดังนั้นพระเอกเลยจำใจต้องคงสถานะคู่หมั้นไว้และคอยพานางเอกออกงานต่างๆเพื่อหาเจ้าบ่าวที่เหมาะสมให้
) ผู้ชายแต่ละคนที่ชาร์ลส์เสนอรายชื่อมาว่าเหมาะสมเป็นเจ้าบ่าว ถึงไม่ผ่านมาตรฐานพระเอกซักราย แถมเหตุผลยังแปลกๆอีกด้วย เช่น "ผมไม่ชอบท่าของเขาเวลานั่งบนหลังม้า" หรือแม้แต่ "ผมไม่ชอบเขา" (แกไม่ได้เป็นคนแต่งงานนะเฟ้ย 
)
ไม่มีนางอิจฉามาแว๊ดๆ พระเอกไม่โง่หูเบา ขี้หึงแต่ไม่แสดงออก(??) นางเอกน่ารักและเป็นที่รักของทุกคน (คนในหมู่บ้าน และบรรดาคนรับใช้ที่เข้าข้างนางเอกมากกว่าเจ้านายตัวจริงอย่างพระเอกซะอีก) ไม่มีการทะเลาะงี่เง่าแบบให้คนอ่านอยากเข้าไปตบหัวตัวเอก และไม่ใช่มีแค่รักๆอย่างเดียว ยังมีปมดราม่าเล็กๆระหว่างพระเอกกับชาร์ลส์ ,พ่อกับแม่นางเอก , แม่นางเอกกับชาร์ลส์ ,นางเอกกับคนรักที่เป็นเพื่อนสมัยเด็ก เรียกว่าเป็นนิยายที่มีครบทุกรสเลยจริงๆสมกับความหนาเกือบ 500 หน้า อ่านจบทำเอาอิ่มนิยายรักไปเลย 
) อยากจะตั้งชื่อตอนว่า "ชู้" มากกว่าค่ะ อะไรกันนักหนา พี่ชายนางเอกมีกิ๊ก โดนเมียจับได้ต้องมาเดือดร้อนให้นางเอกคอยช่วยอีก (คู่นี้ไม่รู้สึกอะไรเลย แทบจะสมน้ำหน้า แต่ทำไมไม่แก้ปัญหากันเองยะ 
) คู่อาจารย์กับตำรวจเครียดสุด สงสารอาจารย์ โดนไล่ออก สามีมีกิ๊กแถมทำกิ๊กท้องอีก ไม่รู้จะลงเอยยังไง 
ส่วนพระเอก (แหม ไม่อยากเรียกพระเอกเลยจริงๆ คนที่ไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุด! เชอะ!! 
) อีตาอาคิโอะมีดีตรงไหนเนี่ย ทำไมสาวมาชอบเยอะจัง แถมแต่ละคนก็ดูแรงๆทั้งนั้น กลัวจะทำให้ซายากะของเราต้องเสียใจอีกนะสิ 
ถึงแต่ละเล่มจะจบในตอน แต่ความสัมพันธ์ของเหล่าตัวเอกยังไม่จบค่ะ เรื่องชุดนี้จะพิเศษตรงที่ซายากะจะอายุเพิ่มขึ้นตอนละหนึ่งปีค่ะ เริ่มจากม.ต้นจนเล่มนี้อายุเกือบสามสิบแล้ว ว่าแล้วก็....ใครก็ได้ช่วยซื้อลิขสิทธิ์มาแปลต่อหน่อย 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
ชอบตอนจบที่สุดเลย ตอนนางเอกคลอดลูกน่ะ สะใจ อยากให้ผู้ชายทั้งโลกเป็นแบบนั้นจัง