ฟ้าครึ้มฝน

โดย ?ม.มธุการี

ตีพิมพ์เป็นตอนๆในนิตยสารขวัญเรือน พ.ศ. ๒๕๓๘ ? ๒๕๔๐

พิมพ์รวมเล่มครั้งแรก มีนาคม ๒๕๔๑

สำนักพิมพ์ดอกหญ้า

~~ เรื่องย่อ~~

รติ- รติรชตา มิติกวัน เป็นบุตรี ของ รมต กวันซึ่งถูกฟ้องร้องเรื่องคอรัปชัน ทรัพย์สินโดนยึด และต่อมาก็เสียชีวิตในคุก รติ กับ รัฐฐา น้องชาย ย้ายไปเข่าห้องที่อพาร์ตเมนท์ของป้าพิมลา ซึ่งก็ช่วยไปอย่างไม่เต็มใจนัก ทั้งสองพี่น้องยังเป็นนักศึกษาอยู่รติเรียนสถาปัตย์ เหลืออีกปีก็จะจบ รตินั้นดูจะทำใจยอมรับความผันผวนของชีวิตได้ แต่รัฐฐายังคงทำตัวเหมือนเดิม เมื่อเงินเก็บที่พอมีอยู่นิดหน่อยร่อยหรอลงไปเต็มทีญาติทั้งฝ่ายพ่อฝ่ายแม่ก็พึ่งพาไม่ได้ ถ้าไม่ทำตัวห่างหาย ก็จะเป็นแต่พวกคอยซ้ำเติม รติจึงคิดหางานพิเศษทำ และไปสมัครทำงานที่ภัตตาคารเปิดใหม่

พายัพชายหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ เป็นหุ้นส่วนของภัตตาคารนี้ กับ พิหาร ผู้เป็นเพื่อนรัก และธานี เมื่อเห็นใบสมัครงานของรติ พายัพจึงรับเธอไว้เพราะรู้ว่ารติคงกำลังลำบากแน่ คุณกวันผู้เป็นบิดาของรติเคยให้การอุปการะส่งเสียให้การศึกษากับพายัพมาก่อนเขาตั้งใจช่วยเธอเด็มที่

เพชุดาบุตรสาวของป้าพิมลา ให้ความสนใจ ฟิลลิป ชาวสวีเดนซึ่งมาเช่าห้องชุดอยู่ และรู้จากเขาว่า เป็นเจ้าของนิตยสาร และฐานะทางบ้านก็ร่ำรวยมาก  แต่ฟิลลิปก็มีท่าทางสนใจรติด้วย แต่รติไม่ใส่ใจ

พายัพบังเอิญได้ยิน ธานี ดุ รติเรื่องไม่ยอมทำตามความต้องการของแขกซึ่งจะให้เธอไปนั่งคุยที่โต๊ะ ซึ่งรติเห็นว่าเกินหน้าที่ของพนักงานต้อนรับ เขาจึงคิดว่างานนี้อาจไม่ปลอดภัยกับรติไหนจะเสี่ยงกับแชกลวนลาม แล้วยังพิหารที่ยังทำตัวเป็นสมภารกินไก่วัดกับพนักงานสาวๆในร้าน อีก เขาจึงฝากงานใหม่ให้เธอ กับเพื่อนชาวสวีเดนซึ่งเป็นเจ้าของบริษัทชายตั๋วเครื่องบิน

อนลเพื่อนสนิทของรัฐฐา เป็นลูกชายนายตำรวจใหญ่ ได้ชวนเขา ขนของหนีภาษีมาขาย ด้วยกัน รัฐฐาเองนั้นก็คิดจะหางานทำอยู่เพราะอยากช่วยรติ แต่ก็ทำใจไม่ได้กับงานที่ได้เงินเพียงน้อยนิด จึงตัดสินใจทำ และ แยกออกมาอยู่กับอนล พายัพซึ่งพักในคอร์ตเดียวกับอนล เห็น รัฐฐา ก็จำได้และรู้ได้ทันทีว่ารัฐฐาคงจะเลือกหาเงินด้วยวิธีนี้ พายัพตั้งใจจะบอกรติแต่เมื่อเจอเธอเขาทำได้เพียง บอกว่า ถ้ารัฐฐาอยากให้ช่วยเรื่องงานก็บอกเขาได้

รติตัดสินใจไม่อยู่ที่อพาร์ทเมนต์ของป้า เพราะป้าพิมลาด่าว่าเธอเสียๆ หายๆ ด้วยกลัวเธอจะแย่งฟิลลิปไปจากเพชุดา เธอไปหาอนล แต่ก็รอจนดึกก็ไม่เจอ พายัพกลับมาเจอ จึงชวนไปพักรอในห้องเขาก่อนและเช้าวันนั้นพายัพก็ต้องไปต่างจังหวัดด่วนเพราะแม่เขาเสียชิวิต รติเลยพักต่อในห้องของพายัพ เพราะรัฐฐาไม่กลับมาเลย นั่นเพราะเขากับอนลถูกตำรวจจับที่หาดใหญ่

เมื่อพายัพกลับมา รติเล่าเรื่องรัฐฐาให้ฟัง พายัพช่วยตามเรื่องจนรู้ว่าพ่อของอนลช่วยออกมาแล้ว พายัพเล่าเรื่องในอดีตที่คุณกวันเคยช่วยเหลือเขามาก่อน เขาจึงคิดช่วยเหลือเธอ ในความรู้สึกของรตินั้นช่างอบอุ่นเหลือเกินเมื่อรู้สึกว่ายังมีความห่วงหาอาทร มีน้ำใจให้กับเธอในยามนี้ และเขายังเป็นคนที่พูดถึงคุณพ่อเธอด้วยความรู้สึกที่รักเคารพยิ่ง

โยธิน ลูกชายรมต.บรรหาร กลับมาจกตปท.ตั้งใจจะมาแต่งงานกับรติ และชวนเธอไปเรียนต่อที่เมืองนอกแทน รติเองเคยคิดว่าเรื่องงระหว่งเธอกับโยธินคงจะจบไปเพราะคดีพ่อเธอเสียแล้วเธอตัดสินใจตอบตกลง รัฐฐาเองเรื่องที่ถูกจับนั้นเป็นบทเรียนที่ทำให้เขาคิดได้ เขาตัดสินใจจะไปเรียนต่อนอกตามคำชวนชองรติ พายัพยินดีกับรติเมื่อเธอบอกเรื่องนี้ แต่ใจเขานั้น

เธอได้เล่าให้โยธินฟังว่าช่วงที่เธอออกจากบ้านป้าแล้วบอกว่าอยู่กับเพื่อนแต่แท้จริงเป็นผู้ชายก็คือพายัพ ซึ่งโยธินก็ดูเข้าใจดี

แต่เมื่อเธอได้พบกับ โลจนา สาวสวยผู้เคยเป็นเมียเก็บพ่อเธอ และตอนนี้ก็อยู่กับพ่อเลี้ยงพงสาซึ่งเป็นผู้มีอิทธิลและเป็นพวกเดียวกันกับพ่อของโยธิน ได้บอกกับเธอว่า โยธิน หึงเธอกับพายัพและได้ให้พอ่เลี้ยงพงสาผ่านไปทางธานีผู้เป็นหลานบีบพายัพให้ออกจากหุ้นส่วนภัตตาคาร รติเพิ่งเห็นว่าแท้จริงแล้ว โยธินไม่เข้าใจอะไรเลย ส่วนพิหารที่หันไปเล่นการเมือง ก็ถูกคนของพ่อเลี้ยงพงสาลอบยิงอาการสาหัส รวมไปกับได้รู้เรื่องความหึงของโยธินจากรติ พายัพตัดสินใจขายหุ้นให้ธานี และจะไปทำไร่ที่ปากช่อง เขาหวังจะให้รติคืนดีกับโยธิน แต่รติเองก็โกรธโยธินมาก เมื่อเธอได้คุยกับโลจนาอีกครั้ง โลจนาจึงตั้งใจเล่าเรื่องที่คุณพ่อฝากเงินไว้ที่ธนาคารสวิสให้เธอกับ รัฐฐาเป็นร้อยล้าน มีทนายความคุณพ่อเธอ และ พ่อของโยธินที่รู้เรื่องนี้ด้วย รติจึงเข้าใจถ่องแท้ว่าทำไมโยธินถึงเร่งรัดแต่งงานกับเธอ ทั้งที่ก่อนหน้านั้นห่างหายไปนาน

รติตัดสินใจบอกเลิกการแต่งงาน รัฐฐาเมื่อรู้เรื่องก็ไม่ไปเรียนต่อเมืองนอกด้วย

แต่ก็เกิดเรื่องเพชุดาบินหนีตามฟิลลิปไป เพราะความจริงฟิลลิปเป็นพวกมาหลอกสาวไทยไปขายต่างแดน รติได้ปรึกษาพายัพ เพราะโจเซฟเพื่อนของเขารู้เรื่องนี้ด้วย

...รติได้ตระหนักว่า พายัพมีความหมายต่อเธอเพียงไร แต่เหมือนเขาจะห่าง..ไกล..จากชิวิตเธอออกไป...

มันเพียงพอสำหรับรติรชตาเขาคือความอุ่นของหัวใจ คือใครบางคนที่หล่อนจะหันเข้าหาได้ในยามสิ้นไร้ไม่มีอะไรจะมีความหมายสำหรับจิตใจมากเท่านี้ มันเป็นโลกอ้างว้างที่พายัพเป็นคนแปลกหน้าเพียงคนเดียวที่อยุ่ทีนั่นตลอดกาลเพื่อหล่อน...(หน้า ๔๘๘)

ในที่สุดก็ได้อ่านเรื่องนี้  ไม่แน่ใจว่าเคยอ่านจากที่ไหนว่า เรื่องนี้สนุกจบดี แล้วเราก็จดชื่อไว้ค่ะ สำหรับเรา เรื่องของคุณ ม.มธุการี นี่เวลาจะอ่านต้องรู้ตอนจบก่อนเลย ไม่ชอบอ่านจบเศร้าน่ะค่ะก็หามานาน จนกลับไปใช้บริการห้องสมุดนี่ล่ะค่ะ

เป็นเรื่องแนวชีวิตแต่ไม่หนักหนาสาหัสมากนะคะ รติ นางเอกของเราจากฐานะทางบ้านที่ร่ำรวยมหาศาล กลับไม่เหลืออะไรเลย ทั้งทัรพย์สมบัติหน้าตาทางสังคม ญาติพี่น้องที่คุณพ่อเธอเคยช่วยยามมีชีวิตอยู่ก็หลีกลี้กันไปหมดที่ช่วยกันอย่างป้าพิมลาก็ไม่จริงใจอะไรนัก แต่เธอก็ยอมรับความเป็นไปที่เกิดขึ้นได้  อ่านแล้วก็อบอุ่นใจไปกับการพยายามช่วยเหลือ รติของพายัพ และโลจนา เลยค่ะ ที่ต่างก็พยายามช่วยเหลือเธออย่างบริสุทธิ์ใจ เพราะต่างก็ซาบซึ้งถึงบุญคุณน้ำใจของผู้เป็นบิดารติที่เคยหยิบยื่นให้ไว้ รวมไปถึงแง่มุมในเรื่องการยึดถือเงินตรา วัตถุ หรือความทะเยอทะยานแข่งขันอยากได้ใคร่มีให้เหนือกว่าคนอื่น ซึ่งนำมาซึ่งความหลงผิดเช่น เพชุดา หรือรัฐฐา ที่เลือกจะทำผิดค้าของหนีภาษี ทั้งที่ก็มีกรณีบิดาตัวเองให้เห็น  แอบลุ้นเอาใจช่วยรติไปด้วยว่าจะให้ได้รู้ว่าแท้จริงโยธินเป็นคนแบบไหน กลัวว่าจะแต่งไปจริงๆกับอีตาโยธินแทบแย่ค่ะ

อ่านแล้วก็อยากได้ไว้เป็นของตัวเอง  ก็หวังว่าน่าจะมีพิมพ์ใหม่นะคะ