Bloggang.com : PeggyA : บันทึกน้องวินเดือนที่ 6

บันทึกน้องวินเดือนที่ 6

ย่างเข้าเดือนที่ 6 แล้ว เย้ เย้ จะครึ่งขวบแล้ว หลังจากคุณแม่มือใหม่อย่างเรา ๆ ต้องเหน็ดเหนื่อย สู้ชีวิต เพื่อลูกรัก แฮะ ๆ มิน่าล่ะ เค้าถึงว่า แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง กว่าจะเข้าใจแม่เรา ก็ต้องเป็นแม่กับเค้าก่อนอ่ะนะ ใครที่ชอบหงุดหงิดใส่แม่ ก็ ลด ละ เลิก ซะ...ฮึ่ม...เหมือนเลิกกินเหล้าเลย ยากมั๊ย...

เอ้า นอกเรื่องไปหน่อย มาคุยกันเรื่องน้องวินกันดีก่า หลังจากผ่าน 5 เดือนมาสด ๆ ร้อน ๆ น้องวินของเราเริ่มหัดพลิกตัวไป พลิกตัวมา ยิ่งพลิก ยิ่งมันส์เขาล่ะ และแล้วก็ได้เรื่องจนได้ เหตุเกิดเมื่อตอนที่มะม๊านอนหลับระหว่างที่น้องวินหัดพลิกไปพลิกมานี่ล่ะ เอ..มะม๊าก็รู้สึกนะ อะไรมันขลุกไปขลุกมาแถว ๆ ขานะเนี่ย และแล้วก็ยังอยู่ในพะวัง คิดไม่ออก เอาแต่ง่วง ซักพัก...!!!..แป๊ะ...!!! ดังลั่น เฮ้ย..เสียงไรฟระ เหมือนใครทำน้ำหก ม่ายช่าย น้องวินตกเตียง เฮ้ย ทำไมเสียงเป็นงี๊อ่ะ รีบมองลงไปข้างล่างใต้เตียงสูงประมาณเลยเข่า สูงไม่ใช่เล่นเลยสำหรับน้องวิน น้องวินนอนหงายอยู่ที่พื้นซะแล้ว ม่ะม๊าต้กกะใจ มัก ๆ รู้สึกแย่ มาก ๆ ทำไมปล่อยให้น้องวินตกเตียงได้ไง แล้ว...ไม่อยากจะคิดเลย น้องวินจะเป็นยังไงต่อไป น้องวินอายุแค่ 5 เดือน คลานก็ยังไม่ได้ ยืนก็ยังไม่ได้ แต่ต้องมาตกเตียง คอจะหักมั๊ยเนี่ย...คิดไปก็รีบเข้าไปช้อนคอน้องวิน อุ้มขึ้นมากอดแนบอก น้องวินร้องไห้ดังลั่นเลย ร้องแบบ อ้าปากด้วย ว๊า ว๊า ว๊า ว๊า เป็นเสียงร้องที่ไม่ใช่ร้องเพราะหิว หรือ ร้องในแบบฉบับปกติ ม่ะม๊าได้ยินเสียงร้องไห้ที่เปลี่ยนไปก็สงสาร ร้องไห้ตาม พร้อมกับรีบตรวจดูว่าน้องวินมีอะไรหักไปหรือเปล่า แต่อย่างแรกที่กลัวคือเลือดคั่งในสมอง จะอันตรายมาก ๆ หลังจากตรวจสอบแล้ว แขน ขา ปกติ...หัว หาที่ปูด บวม ไม่เจอ...เออ... งง เล็กน้อย สักพัก กลับมากระโดดโลดเต้นได้เหมือนเดิม เฮ้ย มันอะไรกัน ม่ะม๊าเริ่มงง แต่ก็ยังสงสารน้องวินอยู่ น้องวินตกเตียงลงมายังไง ทำไมไม่มีส่วนไหนบวม ช้ำเลย เพราะตอนที่ได้ยินเสียง แป๊ะ เนี่ย ก็เหมือนกับเสียงฝ่ามือน้องวินจะแปะพื้นอย่างแรง แสดงว่า น้องวินเอามือลง เหรอ..ไม่รู้เลย ตอบไม่ได้ รู้แต่ว่าช่วงระหว่างที่น้องวินตก มันจะมีผ้าห่มให้ยึดเกาะได้จนถึงพื้น สมมติว่าถ้าหากน้องวินเป็นเด็กฉลาดมาก ๆ ก็คงกลัวที่จะตก แล้วคว้าผ้าห่มได้ทัน แต่ เอ น้องวินอายุแค่ 5 เดือนนะ จะมีแรงหรือคิดที่จะทำได้ขนาดนั้นเชียวหรือ ต้องให้โคนันนักสืบรุ่นจิ๋วช่วยซะแย้ว

หลังจากดูอาการ ผ่านไปวันนึง น้องวินยังสดใส ไม่มีอาการอะไรผิดปกติเลย

แต่ม่ะม๊า ก็ยังรอดูอาการต่อไปเรื่อย ๆ ผ่านไปอีก 1 อาทิตย์ ก็ยังปกติดี ยังอารมณ์ดีเหมือนเดิม โล่งอก

ช่วงสัปดาห์ที่ 23 นี้ น้องวินเริ่มที่จะหัวเราะดัง อย่างเวลาเห็นของตก ก็หัวเราะ ฮะเอิ๊ก ๆ ๆ แอบได้ยินพูดคำว่า "อารายล่า" แต่ไม่รู้ม่ะม๊าหูเพี๊ยนไปเป่า เพราะได้ยินทีเดียว แบบไม่ตั้งใจ สามารถจับของชิ้นเล็ก ๆ สลับเปลี่ยนมือไปมาได้บ่อยขึ้น ชอบดึงโมบาย และสามารถจับของได้แน่นพอสมควร และเริ่มที่จะคืบคลานโดยการใช้มือและแขนดึงผ้าปูที่นอนเพื่อกระดึ๊บไปข้างหน้าโดยที่ไม่ต้องยกตัวขึ้น นี่ล่ะน๊า สามารถจริง ๆ มิน่า ตอนตกเตียง สงสัยว่าจะคว้าผ้าห่มได้ทันนะเนี่ย อืม..เด็กเอ๋ยเด็กน้อย แขนขา พลังช้าง

แต่พอผ่านไปอีกสัปดาห์นึง เป็นสัปดาห์ที่ 24 คราวนี้ล่ะ เริ่มหัดยันเข่าสูงขึ้นแล้ว เพราะฉะนั้น เวลาจะคืบคลาน ก็จะเป็นกบกระดึ๊บ ๆ สลับกันกับกลิ้งไปกลิ้งมา

ปกติเวลาให้นมจากเต้า น้องวินจะชอบร้องงอแง พาลไม่กินเอาดื้อ ๆ ม่ะม๊าจะต้องอุ้มเดินเขย่าไปมา พร้อมให้นมไปด้วย โอ้ สามารถจริง ๆ ทำเอาม่ะม๊ากล้ามขึ้นเป็นมัดเพราะ น้องวินตัวหนักไม่ใช่เล่น แต่พอเข้าสู่สัปดาห์ที่ 25 น้องวินเริ่มมีพัฒนาการไปในทางที่ดีขึ้น ม่ะม๊าไม่ต้องเหนื่อยเขย่าแล้ว สามารถนั่งให้นมได้ตามปกติ เย้ ๆ แต่เวลานอน ยังชอบส่ายหัวไปมา พลิกซ้ายพลิกขวาแรง ๆ ไม่รู้เป็นอะไรของเค้า คันหัวรึเปล่า ขนาดจับไว้ก็ยึดไม่อยู่ ช่วงสัปดาห์นี้ น้องวินเริ่มรู้จักบ้าจี้ด้วย สังเกตได้จากการที่น้องวินโดนจี๋เอว ม่ะม๊านี่ นิสัยไม่ดีนะ แกล้งลูกได้ลงคอ

นอกจากนี้น้องวินยังเริ่มที่จะยกตัวชันเข่าแล้วนะ เตรียมจะกระดึ๊บไปเรื่อย ๆ

ฝึกพลังขากะเค้าหน่อย...ม่ายหวาย..ล้มอีกจนได้ เตียงนี้ล่ะที่น้องวินเคยตกมาแล้ว

ฝึกที่บ้านอาม่า พื้นแข็งนะ อย่างนี้น้องวินก็พลิกไปมาไม่ได้ล่ะซิ ชิ ชิ

เตรียมตัวกลับบ้าน จับใส่ car seat หน้าตาบูด ๆ ไม่ใช่เล่น เฮะ ๆ

เข้าสู่สัปดาห์ที่ 26 น้องวินยังหัดคลานไม่เลิก ดีนะที่เตียงม่ะม๊านิ่มอ่ะ

พอดีช่วงนี้พี่สาวม่ะม๊าก็พึ่งคลอดเหมือนกัน ชื่อน้องซาร่า อยู่ที่อเมริกานู้น คุณตาน้องวินเลยต้องไปเยี่ยม ม่ะม๊าเลยต้องไปส่งคุณตา แต่ไม่ได้ไปส่งถึงสนามบินหรอก ก็แค่ไปบ้านคุณตาน้องวินนะแหละ ปรากฎว่า หลังจากน้องวินกลับบ้านปุ๊บ ไม่เจอม่ะม๊า เลยร้องไห้คิดถึงม่ะม๊าใหญ่เลย ป่ะป๊าอุตส่าห์มีนมขวดให้กิน ก็นมม่ะม๊าที่อุตส่าห์ป่ำปั๊มนะแหละ ปรากฎว่า น้องวินไม่ยอมกิน รอให้ม่ะม๊ากลับบ้านเพื่อกินนมจากเต้าท่าเดียว พอม่ะม๊ากลับถึงบ้าน เปิดประตู แอ๊ด น้องวินแอบส่งยิ้มที่มุมปากขณะซบบ่าป่ะป๊าอยู่ เจ้าเล่ห์ไม่เบา.. เฮ้อ..เล่นเอาป่ะป๊าปลอบจนเหนื่อยเลย

แล้วก็พอดี อาทิตย์นี้ ที่บ้านอาม่าน้องวิน ก็มีทำบุญบ้าน น้องวินเลยได้กินกล้วย และทองหยอดอันหวานเจี๊ยบ ก็น้องวินจะ 6 เดือนแล้วนี่นะ หลังจากที่กินนมแม่มาตลอด ก็ถึงเวลาที่จะให้อาหารเสริมซะที แต่ป่ะป๊าน้องวินก็ยังสั่งห้ามไม่ให้กินจนกว่าจะเลย 6 เดือน แต่ โถ โถ โถ...ป่ะป๊าโดนหลอกอ่ะดิ เหล่าป้า ๆ น้องวินแอบให้น้องวินกินกล้วยน้ำว้ามาตั้งกี่ทีแล้ว ดูจากอึ อึ๊ ก็รู้ แต่ป่ะป๊า ยังนั่งยันนอนยันว่า ที่บ้านอาม่าน้องวิน ไม่มีใครป้อนให้กิน โถ ก็เค้าไม่บอกอ่ะดิ๊...เบื่อฟังเสียงบ่น ชิ ชิ..

และแล้วน้องวินก็ครบ 6 เดือน พอดีเป๊ะ พาไปฉีดวัคซีนป้องกัน 5 โรค (คอตีบ บาดทะยัก ไอกรน โปลิโอ HIB) และ วัคซีนป้องกันไวรัสตับอักเสบบี น้องวินชั่งน้ำหนักได้ 7.9 กิโลกรัม สูง 70 เซนติเมตร กลับมาเป็นไข้นิดหน่อย ให้กินพาราก็หายปกติดี

ช่วงนี้น้องวินเริ่มนั่งพับเข่าได้แล้ว เอาละ เริ่มรื้อของ เสื้อผ้าในตะกร้า กระจุย เริ่มปีน สลับกับยืนเกาะโซฟาได้ แล้วก็พอจะเริ่มคลานได้แล้วด้วย เก่งจริง ๆ เลย เดือนเดียวจากคลานไม่ได้ เป็นยืนเกาะได้แล้ว ลูกครายเนี่ย ซนไม่เบาเลย

Create Date : 13 มกราคม 2552

Last Update : 24 มิถุนายน 2552 0:48:40 น.

1 comments

Counter : 657 Pageviews.

กำลังน่ารักน่าชังเลยน้องวินสุดหล่อท่าทางจะซนไม่เบานะเราอะ อย่าซนมากนะเดี๋ยวคุณแม่เหนื่อย

โดย: ผู้หญิงใจดี

วันที่: 14 มกราคม 2552 เวลา:10:37:07 น.