อ่านจบพร้อมคิดในใจว่า นี่เลย ... นักเขียนของแท้ ...

หวัดดีค่ะ ... : ) ...

มันน่าหาตะเกียงมาจุดชมแสงดาวแสงจันทร์ดูบ้างเหมือนกันนะคะ ...

แค่ตัดตอนมายังขนาดนี้ ได้อ่านเต็มๆ จะขนาดไหน ...

--

ปล. ขอที่อยู่บรรณาธิการกันเหนียวไว้ด้วยได้มั้ยคะ ขอบคุณค่ะ : ) ...

เฉกเช่นเดียวกันค่ะน้าปอน
มิตรภาพ BLOGGANG นี้เป็นความสัมพันธ์
เป็นอาณาจักรรักอาณาจักร
ของผู้ที่ชื่นชม
ได้เข้ามาเสพศิลปะที่สวยงามและยั่งยืน
เปี่ยมไปด้วยมิตรภาพที่อบอุ่นและจริงใจค่ะ

บ้านน่ารักจัง.........ค่ะอ้ายปอน...............แอบเห็นพลับพลึงแดงในขวดแก้ว.....ใช่เปล่า......แล้วจะตามไปอ่านค่ะ.......

บ้านพี่ปอนสวยจังเลยค่ะ
....

เดี๋ยวไปยืนอ่านกุลสตรีที่หน้าร้าน
แล้วส่งจดหมายติชมไปให้ค่ะ

^^

นี่บ้านพี่ปอนจริงๆหรือคะ

สีสวย ตกแต่งน่ารักโดนใจมากๆ รูปเซตแรก เห็นแล้วข่มกรี๊ดในใจ เพราะชอบบ้านสีฟ้าแบบนี้ที่สุด


สีสันและการตกแต่งบ้านของพี่ปอน ชวนนึกถึงรูปภาพศิลปะของแวง โก๊ะห์ที่เน้นสีแนวอิมเพรสชั่นนิสม์แบบนี้

ช่วงนี้หยิบ กระท่อมดิน ทุ่งดาวของพี่มาอ่านอีกรอบ

เมื่อเช้ากินข้าวคลุกมุซาโตะไปค่ะ ( มุซาโตะแปลว่าน้ำพริก ในหนังสือเขาว่าไว้ : )


'การเดินทางเพียงลำพังบนถนนหนังสือของนักเขียนนั้น ชวนให้ใจห่อเหี่ยว
ทั้งช่อดอกไม้หรือก้อนหินล้วนมีความหมาย'

อ่านแล้วปี๊ด .... ชอบ
เห็นด้วยค่ะ

ชอบผนังสีฟ้ามากๆเลยค่ะ ยิ่งวันที่มีแสงแดดคงสว่างไสว เห็นแล้วรู้สึกสดใสและเป็นสุข
บ้านอ้ายปอนน่าอยู่มากๆเลยนะคะ
ภูเขาก็งาม คำก็หวานอ้อยสร้อยเหลือบรรยาย
รักษาสุขภาพค่า

: )

สีสวยมากเลยเจ๊าน้าปอน

ฟ้ากว้าง
เวิ้งว้าง ใช่เกินปีกปรารถนา
โบยบินเหนือทะเลเวลา
เมฆคิดถึง โปรยมาเป็นแม่น้ำ

ขอบคุณครับ
สำหรับฝนดอกไม้
ทำให้บ้านดวงใจฉ่ำชื่น
เมื่อคืนแมงเม่าบินมา เฝ้า กองไฟ
สลัดปีก สลัดใจ ก่อนผสมพันธุ์กันก่อนไปสร้างรังใหม่ใต้ดิน น่าแปลกทั้งรัง มีนางพญาตัวเดียวเท่านั้นที่เป็นใหญ่

โปรดสังเกต ถ่ายโพรงปลวกด้านหลังกระท่อมให้คุณ ๆทัศนาด้วย ให้ตระหนักถึงอีกด้านหนึ่งของความฝันอันสดสวยนั้น ย่อมมีด้านอัปลักษณ์
ไม้โครงหลังคากระท่อม ตอนที่ตัดใจเปลี่ยนจากมุงหญ้า
ไปเป็นสังกะสี(เพราะความขี้เกียจมุงหลังคาบ่อย ๆ อีกอย่างก็รื้อบ้านเก่ามาสร้างบ้านไม้หลังใหญ่ ได้สังกะสีมาเยอะแยะ ให้ชาวนาไปมุงห้างนาของเขาแล้ว ก็ยังเหลืออีก
ก็เลยเกิดความคิดพิลึก เอามามุงซ้อนกันสองชั้น
ด้วยความเข้าใจเองว่า มุงหนาขนาดนั้นคงไม่ร้อน

ความคิดโง่ ๆนี้ จากสมองซีกไหนมาคิดหนอ
สังกะสีหนะ ร้อนโคตร-โคตร
(ถามโดม วุฒิชัย คนเคยมาพักพิงดูก็รู้ว่าไม่ได้โม้..)

นึกถึงใบหญ้าคาและใบตองตึงเลย
เสียใจ เปลี่ยนไปแล้ว ตอนนั้นหลังคาเอาต้นดอกศรีมาลาเลื้อยคลุม พร้อมกับเสาวรส(กระทกรก)

ดอกศรีมาลาสวยสมใจ
เสาวรสกินได้ทั้งผลทั้งยอด
สมประสงค์ มีผักมาเคียงคู่ยอดฟักแม้วและตำลึง
แต่หนูสิครับขอแจมรับประทานผลไม้เพื่อสุขภาพด้วยจิ...
พอน้องหนูขึ้นหลังคาได้ น้องงูก็ขอไต่เลื้อยขึ้นไปรอกินน้องหนูอีกที เป็นวงวัฎธรรมดา-ธรรมชาติ

วันดีคืนดี เธอก็ม้วนตัวแสดงยิมนาสติกมาตกใส่หลังกวี
ที่กำลังเสพสุขนอนอ่านหนังสือเริงรมย์แกล้มกาแฟ อิ อิ
สองครั้งสองครา
งูธรรมดาก็ไม่น่ากลัว
แต่คราหนึ่ง ตัดสินประหารชีวิตโทษฐานที่มาแสดงการม้วนตัวโดยเจ้าของกระท่อมไม่เต็มใจ แล้วใช้ด้ามจอบนั่นแหละพาดเจ้าหล่อนไปถามไถ่ชาวนาเจ้าของนิทานงูเห่าอกตัญญู ท่านผู้รู้บอกว่า อพิโถ อ้ายปอนเอ๋ย
สู่หยังมาง่าวแต่ง่าวว่า
นี่งูสิง ยำลำขนาด เอาไก่บ้านมาแลกก็ไม่ยอม
ว่าแล้ว ก็หัวร่อสามฮา (เท่ากับเก้าครั้ง)
แล้วก็เอางูสิงไปยำแกล้มเหล้าเป็นค่าวิชา

กลับมาสู่โลกแสนฝัน ของกวีแสนฟุ้ง
ผู้รื้อหลังคาใบให้โอกาสแก่หลังคาสังกะสีอันแสนเซ่อและไร้ความเยือกเย็นอ่อนโยนและเมตตาต่อกระหม่อมบาง ๆ

แถมเขายังเกิดความงก เสียดายไม้ที่เหลือจากบ้านใหญ่
กองดินอยู่ หยิบขึ้นไปทำโครงหลังคา สนับสนุนไม้มะพร้าว
ที่(ดัน)ไม่พอ ไม้สวยหนะ จะทิ้งได้ไง เสียดาย
ไม่ฟังเสียงใครทักท้วง ใช้กบไสซะสวย เอาขึ้นโครงหลังคา.....หารู้ไม่ว่าคุณป.ปลวกเธอซ่อนอยู่ข้างในแล้ว
และตอนนี้เธอก็ร่อนแร่ดๆ ไปกินไม้มะพร้าว ไม้ยูคา
ประสาคนชอบไม้เนื้ออ่อน

คุณปอนก็ได้แต่นั่งมองตาปริบ ๆ
มีทางเดียวครับคุณที่รักทุ้งหลาย
ปราบไม่ได้ เอาไม่อยู่
ก็คือทำใจ ปล่อยให้มันกินซะให้เข็ดหมดแล้ว ค่อยรื้อ
หลังคา ว่ากันใหม่ ๕๕๕
ตอนนี้ก็โอนจากห้องรับแขก ไทย ลาว จีน เขมรและ ขมุ
มาเป็นห้องรับตุ๊กแกและจิ้งจก
วาดรูปเล่นบ้างเฉพาะตอนกลางวัน
เพราะยัง บ่ มีไฟ สองใจสองจิตว่าจะติดตั้งดีไหม

ประกอบกับยังไม่บรรลุผลตามโครงการ เอาชนะความยากจน อย่างยั่งยืน
ก็เลยร้องเพลงเบิร์ด สบาย ๆ ไปพลาง ๆ

คุยจ้อมาเจื้อยแจ้ว หาสาระมาแกงจืดไม่ได้
แค่จะบอกว่า ขอบใจ ขอบคุณ
และนี่เลยที่อยู่กุลสตรี

๔๕ ซ.อินทามระ ๓๗
ถนนสุทธิสาร ดินแดง
กทม.๑๐๔๐๐

E-mail : kulla@ truemail.co.th

www.kullastree.com

โอ จะเอารูปน้องปลวกมาลงให้ดู ระบบขาดการติดต่อ
ให้ล็อคอินใหม่ซะงั้น เข้าไม่ได้ เอวัง.....

มาแล้วครับคุณปลวกและข่าวจากกลุ่มใบไม้ป่า

พี่ปอนครับปลายปีนี้ ผมอยากทำคอนเสิร์ตพี่ปอนและวงมาชารี ย้อนบรรยากาศเก่าๆให้แฟนๆหายคิดถึง
คอนเสิร์ตพี่ไว้ท์ครั้งนี้ เชิญพี่ปอนและพี่ยัตเป็นแขกรับเชิญ ในนามมาชารี เพื่อเป็นการบอกกล่าวแฟนเพลงของมาชารี ต้องขอโทษพี่ปอนนะครับที่ไม่ได้ขออนุญาตไว้ก่อนผมอยากนำซีดีมาชารี 6 ที่เคยปั๊มไว้แล้วให้พี่ปอนนำออกมาขายในงานครั้งนี้ (ผมขอหักเฉพาะต้นทุนในการผลิตเท่านั้นนะครับ คาดว่าไม่น่าจะเกินแผ่นละสามสิบบาทรวมปก/กล่อง/แผ่น) ส่งตัวอย่างปกซีดีดวงดาวนอกหน้าต่างมาให้พี่ปอนพิจารณาดูครับ
ด้วยรักและคิดถึง
เรืองกิตติ์

สวัสดีค่ะลุงปอน

ที่บ้านก็มุงสังกะสี
ด้วยความที่อยู่ในสวน
มีกิ่งไม้ใหญ่เล็ก
ตกลงหลังคาเวลาลมมา ฝนมา
แต่ร้อนเร็วก็เย็นเร็ว
หน้าหนาวต้องห่มผ้าหลายชั้น

ลุงปอนสบายดี มีความสุขนะคะ

อ่านเจอในเนชั่น
ว่าคุณและผองเพื่อนในนาม มาชารี
จะร่วมแสดง กับคุณศิริศักดิ์
ในจริงอยากไปร่วมให้กำลังใจ
แต่จนใจ ในหน้าที่ความรับผิดชอบ
และระยะทาง จากเชียงรายไป
ก็ไม่ไกลถ้าเป็นการเดินทางของใจ
แต่ในโลกของความจริง
ระยะทางตามตารางกิโลเมตรก็ไม่น้อยเหมือนกัน

อาณาจักรรัก อณาจักรใจ
อบอุ่น อ่อนหวาน และบรรยากาศเศร้าสร้อย
มีเสนห์ที่น่าติดตาม

ชีวิตจริง
ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบตามใจเรา
แต่คิดอยู่เสมอว่า
สิ่งแตกต่าง ทุกสิ่งย่อมสร้างมา
เพื่อเติมเต็มบางสิ่ง
ซึ่งจะสวยงาม เมื่อทุกสิ่งพร้อม

ความเคยชิน ความยึดติด
ความเป็นเจ้าของ
ถ้าความในสัมพันธ์ของใคร
ก้าวล้ำเส้นใยบาง ๆ
ในตัวตนของอีกคน
หรือเผลอใจ จับจองเป็นเจ้าของอะไร
ในที่สุด
เมื่อเกิดการพลัดพราก
จากลา
ความเศร้า และไม่สบายใจก็
จะมาหาโดยไม่รู้ตัว

สู้เราเก็บ
ทุกสิ่งที่สวยงาม
ไว้ในใจ
คิดในสิ่งที่ทำให้มีสุข
ใจเราก็จะสุขไปด้วย

หุบเขาแสงตะวัน
หนังสือเก่า หายาก
แต่น่าอ่าน

ถนนหนังสือของนักเขียน
ไม่เหงาหรอก
ลองดูข้างทาง
อาจมีดอกหญ้าดอกเล็ก ๆ
ให้ชื่นชม
ถ้าคุณมองเห็นมัน

เป็นอาณาจักรที่น่าหลงใหลมากค่ะ
^^

สวัสดีค่ะ

บ้านของคุณปอนน่าอยู่จัง เห็นโต๊ะทำงานอยู่ริมหน้าต่าง มองออกไปเป็นวิวธรรมชาติแล้วอิจฉาชะมัด

เมื่อก่อนแม่รับกุลสตรีประจำ เราก็เลยได้อ่านด้วย เมื่อสักสิบกว่าปีที่แล้ว หนังสือจะปรับราคาขึ้น บก.เลยขอความเห็นจากผู้อ่าน เราเขียนจม.ส่งไปแล้วถูกใจบก. ได้รางวัลเป็นปากกามาด้ามนึง ยังเก็บไว้จนเดี๋ยวนี้ นับเป็นความภูมิใจเล็ก ๆ ในชีวิตเรื่องนึงค่ะ

สวัสดีตอนดึกครับพี่ปอน

บ้านสีสวยจัง ทาใหม่ใช่ไหมครับ ?

เห็นแล้วคิดถึงช่วงที่ผมได้ไปพักอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง

นึกถึงทีไรก็ยังชอบอยู่ไม่หาย
หวังว่าคงมีโอกาสได้ไปอีก

วันนี้ต้องขอโทษพี่ปอนด้วยที่ตอนออกจากงานไม่ได้บอก

เพราะจู่ๆลุกสาวก็อยากกลับ ก็ผลุนผลันกลับไม่ได้ลาใครเลย

ทั้งที่ตอนไปขอไปด้วย แต่พอเจอลูกเมียก็กลับไม่รอใครเลย

ยกโทษให้ผมนะครับ

สวัสดีค่ะ

ขออภัยในความผิดพลาด
ในเรื่องการแสดงดนตรี
เขียนชื่อครูไวท์ผิดพลาด
ไม่รู้ว่าตอนเขียนคิดอะไรอยู่
ขออภัยอย่างสูง
การแสดงดนตรีของ ศักดิ์สิริ มีสมสืบ
ขออภัยเป็นอย่างสูง

สอนเด็กก่อน
ตอนบ่ายจะเข้ามาคุยใหม่

บ้านพี่ปอนหลังนี้ ใช่บ้านเดียวกับ กระท่อมดินทุ่งดาว ที่พี่ต้องย่ำดินมาทำบ้านหรือเปล่าคะ

ตอนอ่านกระท่อมดินทุ่งดาว รอบแรก งงๆกับการแทนชื่อตัวละครมาก เพราะพี่ปอนเป็นคนเขียน แต่ในหนังสือ คนเล่าเป็นมุซาโต๊ะจังเสียอย่างนั้น แถมยังนินทาคุณปอน
( ซึ่งน่าจะเป็นคนเขียน) ให้คูมิโกะจังฟังอีก

ผมชอบสีฟ้าครับ เมื่อมีสีเหลือที่ฝาด้านหนึ่ง
ทำให้สีฟ้ายิ่งดูเด่นขึ้น ให้ความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกครับ

อ่านแล้วอยากมีวิถีชีวิตกลางแจ้งแบบชนเผ่าเร่ร่อนในบุพกาลครับ

อ่าน Bookmark เล่มปกพี่แดนอรัญ แสงทอง
มีพูดถึงพี่ปอนด้วยนิดหน่อยครับ

ผมเลยเพิ่งทราบว่าพี่ปอนกับพี่แดนอรัญนั้นรู้จักกัน

พอดีผมเป็นคนที่ชอบอ่านงานของพี่แดนอรัญมากน่ะครับ

//www.facebook.com/l/8e2e2juMHVkbp3-I3-HJtgJ0UsQ;www.youtube.com/watch?v=VaSd5_CG50s


เพิ่งค้นพบคลิปในมือถือของมือกีต้าร์ในวง คุณภาพไม่ค่อยดีนัก แต่ก็สุดดีใจ เพราะงานที่หอศิลป์ริมน่านคราวก่อนนั้น ชะล่าใจว่าหอศิลป์จ้างมืออาชีพมาบันทึกวิดิโอไว้แล้วตลอดการแสดงสดและการอ่านบทกวี
ผลก็คือ ไม่ได้เห็นหน้าค่าตาเจ้าวิดิโอดังกล่าว กระทั่งทุกวันนี้ เป็นบทเรียนที่เจ็บเหลือ ต้องท่องขึ้นใจไว้ว่า อย่าฝากความหวังไว้กับใคร อย่าคาดหวังกับคนอื่น ที่รับปากกันมั่นเหมาะนั้น เขาอาจเบี้ยวได้หน้าตาเฉย

ผู้อำนวยการหอศิลป์ ถ้าได้ดูคลิปสลัวมัวมนนี้แล้ว
ท่านกรุณาตามล่าหาบันทึกการแสดงสดมาชารี2009
บทเพลงแห่งคืนหนาวใต้แสงดาวกวี
ให้ด้วย จะเป็นพระคุณยิ่ง

ขอบคุณธาณินทร์ ที่ช่วยจัดการให้
ยังไม่ได้ใส่ไตเติ้ลอะไร เราก็เห่อ เอามาลงในบล็อกแล้ว
แล้วค่อยแก้ไขทีหลังเนาะ

ต้องอันนี้เจ้า

แว๊บมาจดที่อยู่ไปแล้วนะคะ ...

เลยได้ฟังอะไรคมๆ ก่อนนอนเลย ...

ขอบคุณที่ใจดีเอาคลิปมาฝากแฟนคลับค่ะ ... : )

สวัสดีทุกท่าน
ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นอีก
ผมล็อคอินไม่ได้
พิมพ์รหัสถูกต้องตามปกติ
แต่ก็บอกให้ล็อคอินอยู่นั่นแล้ว
ไม่รู้ทำเวรกรรมอะไรไว้

สวัสดียามเช้าครับ

มีความเป็นไปได้สูง
ว่าข้อมูลของอ้ายปอนอาจจะถูกแฮ็กเกอร์เข้ามาป่วน
หรืออาจโดนไวรัสหรือเปล่า

แต่ผมคิดว่าอาจเป็นข้อแรกครับ

เพราะจำได้ว่าอ้ายเคยเกิดกรณีแบบนี้ขึ้นครั้งหนึ่งแล้ว

โดยเฉพาะถ้าเคยได้ไปใช้เน็ตสาธารณะหรือที่ไม่ใช่เครื่องเรา
แต่ต้องทำการล็อกอินเข้าไปใช้งาน

แม้เราจะล็อกเอาท์
แต่คนที่เข้ามาเล่นต่อเรา
ก็สามารถเช็คล็อกอินของเราได้ครับอ้าย

น่าสงสารพี่ปอนปอนจัง หวังว่าจะสามารถแก้ไขล็อคอินได้นะคะ

ดูคลิปพี่ที่แปะไว้ข้างบนแล้ว ทำให้เข้าใจว่า วิสัยกวี ละเอียดละเมียดออย่างนี้นี่เอง

รู้ไหมคะพี่ปอน ตอนเราเรียนหนังสือ หรือทำงานใหม่ๆ เราแสดงตัวตนและเผยแนวคิดธรรมดาๆของเราออกมา คนที่ไม่เข้าใจวิสัยติสต์เขามองว่าเราประหลาด เราก็รู้สึกว่า เราผิดปกติไหม ทำไมเราคิดต่าง

แต่พอเราได้พบคนที่แนวทางคล้ายเรา เราจึงค้นพบว่า เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อจะเหมือนคนอื่น แค่เราย้ายที่อยู่ที่เรายืน ย้ายเวทีความคิด

แล้วเราก็จะมีเพื่อนมากมาย อย่างน้อยก็ตัวเราเอง ในอาณาจักรใจที่เราเป็นเจ้าของ

ขอบใจกะว่าก๋า
ทำไงดี
นี่ให้เข้าได้
แต่ข้างล่างก็ยังดันมีตัวเลขให้ยืนยันอีก

เขาทำไปทำไม
หรือว่าระบบมันรวน
งง...ประสาทจะรับประทานอยู่แล้ว


รักแรกคลิกครับ
แม่นแล้ว ใช่เลย...

เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนตัวเองเพื่อจะเหมือนคนอื่น แค่เราย้ายที่อยู่ที่เรายืน ย้ายเวทีความคิด

แล้วเราก็จะมีเพื่อนมากมาย อย่างน้อยก็ตัวเราเอง ในอาณาจักรใจที่เราเป็นเจ้าของ

แต่เราโง่เรื่องที่ไม่ควรโง่
ก็สมควรโง่(เป็นของตัวเอง)ต่อไป ใช่ไหม
๕๕๕

แต่เรา

หนังสือกุลสตรีอยู่หนายยยยยยยย
จะวิ่งไปทันมั้ยเนี่ย...เหอๆๆๆ

วันเสาร์นี้จะได้เจอพี่ปอน ที่หอศิลป์ กทม.ใช่มั้ยคะ
อยากไปฟังเพลงความทรงจำ แบบสดๆ

แวะมาเอาใจช่วยค่า
ไม่รู้ล็อกอินได้หรือยัง

ถ้าไม่ลืม อาทิตย์นี้ไปแผงหนังสือจะซื้อกุลสตรีมาอ่านแน่ค่ะ

เพิ่งอัพอักษรพู่กันจีนชุดใหม่เลยมาชวนไปชมค่ะ

สวัสดีครับทุกท่าน
ผมยังล็อคอินไม่ได้อยู่ดี
เฮ้อ...เซ็งเป็ด.

"ห้องสีฟ้า"

การเดินทางของแสงวันอันเจิดจ้า
เหมือนดั่งมา กลืนความเหว่ว้าเงียบเหงา
ไล้ละอองแตะผนังอย่างเบาเบา
ลบรอยเศร้าหวั่นไหวในเวลา

มาถ่ายเท ความสดใสด้วยสาดส่อง
แอบครอบครองห้องหนึ่งซึ่งสีฟ้า
หากเจ้าของเปิดประตูเข้ามา
จะพบว่าแดดอุ่นกรุ่นกลิ่นรัก

กรุ่นอยู่ในห้องหัวใจจนอบอุ่น
เหมือนเช้าชื่นตื่นมาคุ้นคนรู้จัก
กรุ่นอยู่จนดาวพรายเริ่มฉายทัก
บรรจงสลักคำสวยซึ้งแล้วจึงลา

“เราจะพบกันในความรัก”
ในรุ่งของการทอถักแสงพร่างพร่า
ในความงามระยิบระยับเกินนับคณา
"รัก" อยู่ในดวงตาของกันและกัน

ว่างมั้ยค่ะ...มารับไปเที่ยวท่าฉลอมกันค่ะ....

พี่ปอนจัง บางศรีเมืองที่คิดถึง
น่าเสียดายจังที่อยู่ไม่สามารถอยู่ถึงงานแสดงของพี่ปอนได้
ตอนนี้อยู่เมืองต๊อกโญแล้วค่ะ
ต๊อกโญร้อนกว่าบางกอกมากมาย
มีคนตายเพราะเป็นลมแดดร้อยกว่าคนแล้วในรอบ ๑ อาทิตย์
เหลือเชื่อจริง ๆ
คิดอยู่เสมอว่า..
บ้านทุ่งดาวสวยสีสดใส ชื่นใจผู้อาศัยและผู้เมียงมอง
ชอบมาก ๆ และอยากเห็นกะตาตัวเองจริง ๆ จัง
พี่ปอนใจเย็น ๆ เรื่องล็อกอิน
ฝนว่าน่าจะมีทางแก้ไขได้
มีความสุขทุก ๆ วันสุขภาพแข็งแรงนะคะ

ป.ล.ฝนtagรูปพี่ปอนไว้ให้ที่FBง่ะค่ะ แวะไปดูเร๊ว.....

เพิ่งอััพบล็อคศิลปินอิตาเลียนฯ อันใหม่ค่ะ เห็นคุณปอนชอบเลยแวะมาชวนไปอ่านต่อค่ะ

พี่ปอนคะ มาบอกว่า ประทับใจคอนเสิร์ตเมื่อวันที่ 31 ก.ค.มากค่ะ
เป็นครั้งแรกที่ได้ยินพี่ปอนร้องสด เสียงเพราะไม่ตกเลยเจ้าค่ะ
คุณพยัศก็เสียงเพราะ ถ้าเจอฝากคำชมไปด้วย
ความจริงวันนั้นร้องเพลงเพราะทุกคนเลย คุณพจนาถ คุณนกน้อย
ยิ่งอาจารย์เนาวรัตน์แล้ว นึกไม่ถึงว่าท่านร้องเพลงได้ไพเราะขนาดนั้น
ส่วนพี่ไวท์(ของหนู..)ไม่ต้องพูดถึง..ฮิฮิ
อิ่มค่ะ วันนั้นอิ่ม ลืมหม่ำข้าวไปเลยล่ะ
ได้ลายเซ็นพี่ปอนลงปกมาชารี 6 ด้วย
ตอนนี้เห่อเปิดฟังทุกวัน
พี่หนอนฯก็เห่อไม่แพ้หนูหรอก (นินทากาเลซะหน่อย)
พี่ปอนและมาชารีจัดคอนเสิร์ตอีกเมื่อไร จะตามไปกรี๊ดติดขอบเวทีเชียวค่ะ
เดินทางบ่อยๆ รักษาสุขภาพนะคะ

Hi P Pon........

How are you ?I hope to see you when I come to Thailand next time.

Have a nice day

Gaew

สวัสดีครับทุกท่าน
ผมยังล็อคอินไม่ได้อยู่ดี
เลยไม่มีภาพมาอวดกัน

จากงานคอนเสิร์ต ความรักมีพลัง
ต้องขอบคุณมิตรรักแควนเควง
ที่ช่วยอุดหนุนให้กำลังใจ
จนคนขายมือเป็นระวิงและซีดี ดวงดาวข้างหน้าต่าง
ไม่เหลือสักดวง

ท่านที่ได้ปกฉบับมือวาด(สีน้ำ)
อาจจะถูกใจบ้างไม่ถูกใจบ้าง ก็ขออภัยครับ
เพราะฉุกละหุกมาก ทั้งอุปกรณ์ที่ฉกมาจากเด็กๆแถวนั้นแหละ มีภู่กันอยู่ด้ามเดียวกุดๆ
คราวหน้าถ้าน้องนุ่งบอกล่วงหน้าว่าจะให้วาดปกสดๆ ก่อน
จะวาดแก้ตัวให้ครับ(ขอให้ถือปกเก่ามาเปลี่ยน)
หรือไม่ก็ซื้อใหม่ ๕๕๕

ผมซาบซึ้งใจแฟนพันธุ์แท้หลายท่าน
ที่หอบหนังสือเก่ามาให้เซ็น
โอ พระเจ้า ผมก็เศร้าใจอีกน่ะแหละ
เมื่อถูกถามถึงหนังสือใหม่ๆ
ผมไม่ได้ทำงานเลยหรือนี่

ผมมัวไปทำอะไรหนอ
วาดรูป หรือแวะข้างทางเถลไถลไปไหน
ขออภัยครับ ขออภัยในความไม่สะดวก
สิ้นปีนี้ ต้องมีๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
กดดันๆๆๆๆๆๆ

ว่าแต่ว่าวันนี้ก็ยังไม่ได้กลับบ้านทุ่งดาวเลย
จากคอนเสิร์ต ความรักมีพลัง
ก็ติดรถศักดิ์สิริ มาเหย้าริมยม
(ที่บอกว่าจะขายนั้น ตัดใจขายจริงแล้ว มาเยี่ยมสั่งลาและถ่ายรูปต้นไม้แสนรักให้คนที่เขาสนใจจะไปอยู่ชม เผื่อไม่มีเวลาแวะไป และผมก็ไม่มีเวลานำชม เพราะไม่มีรถขับและหนีไปอยู่ไกลถิ่นมากๆ)

จากนั้นก็มาเชียงใหม่กัน กับศักดิ์สิริและ ตุ๊ แครี่ออน
ชวนกันมาเป็นวิทยากรให้สปถ.อบรมครูชายเขต
ให้มีเพลงออกมาหนึ่งชุด
จะอยู่เชียงใหม่ ถึงวันพรุ่งนี้เย็น ก็จะกลับบ้านทุ่งดาวจ้า

ไปล่ะ ขอโทษที่ไม่ได้รับทักทายเพื่อนมิตร
เดี๋ยวอาบน้ำไปรับทานอาหาร เข้าห้องประชุม
จะแปดโมงแล้ววววว

สวัสดีคร้าบบบบบบ....

สวัสดีครับ แวะมาหาแสงสว่างให้ตัวเอง จากงานเขียนของพี่ครับ
'การเดินทางเพียงลำพังบนถนนหนังสือของนักเขียนนั้น ชวนให้ใจห่อเหี่ยว
ทั้งช่อดอกไม้หรือก้อนหินล้วนมีความหมาย'
ในงานที่ชอบทำ บ้างครั้งกลับต้องการกำลังใจ เป็นอ็อกซิเจนในการเดินทางใช่ไหมครับ

สวัสดีครับ
วันนี้ผมยังอยู่เชียงใหม่จนถึงบ่ายๆเย็นๆโน่นแหละครับ
ถึงจะได้กลับทุ่งดาว

เพราะจะมีการแสดงดนตรีของคณะครูที่เข้ารับการอบรม
"การพัฒนาทักษะด้านเพลงและดนตรีแก่ครูโรงเรียนแนวชายแดนและพื้นที่พิเศษ ในการพัฒนาการ จัดการเรียนสอนภาษาไทยนักเรียนที่ใช้ภาษาท้องถิ่นในชีวิตประจำวัน"
ที่จัดโดยสำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน

สามวัน เขาแต่งเพลงได้ นำไปใช้ได้จริง
น่าชื่นใจครับ วันนี้จะมีการบันทึกภาพการแสดงของแต่ละกลุ่ม แล้วก็มอบวุฒิบัตรให้คุณครูที่เข้าอบรม
น่ารักมากครับ มีหลายชนเผ่า อาข่า ลาหู่ ปากากะญอ
ลั๊วะ และคนพื้นเมือง จากกาญจนบุรี อุทัยธานี กำแพงเพชร น่าน เชียงราย เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน

ได้คลุกคลีกับคุณครูชายเขตทำให้
อยากกลับไปเป็นครูภูเขาที่หุบเขาแสงตะวัน อีกครับ

ขอให้การลาจาก
ของเราร่าเริงและงดงาม
ไม่มีคำถาม ไม่มีคำมั่นสัญญา
โบกมือให้กัน แย้มยิ้ม แอบซ่อนน้ำตา
ขออย่าเอ่ยคำลา แววตาเราสัญญากันอยู่

ให้วันเวลางดงามในความทรงจำ
ถักทอถ้อยคำ เปี่ยมความหมายให้ใจเราใฝ่ฝัน
ให้ความคิดถึงของเรา โบกโบยข้ามขอบฟ้ากั้น
ให้ทุก-ทุกวัน งดงามด้วยความห่วงใย

มีพบมีพราก มีจากก็มีพบกัน
เก็บรักฝากฝัน ฝากไว้ในใจของเรา

ศักดิ์สิริ มีสมสืบ เขาขอเพลง เก็บรักฝากฝัน ที่ผมแต่ง
ไปเป็นเพลงปิด ให้ผู้เข้าการอบรมร้อง
ได้ฟังคุณครูร่วมกันร้องเพลงกระหึ่มห้องประชุม
ขนลุกครับ

คนแต่งน้ำตารื้นไม่รู้ตัว

ปิดท้ายวันนี้ ขอฉกฉวยวันเวลา
ผมจะไปสเก๊ตซ์ภาพโบส์ถคริสต์ที่ริมปิง
และไปเยี่ยมตึกเก่าแถวๆนั้นให้หายคิดถึง สักหน่อย

สวัสดีครับ

อยากไปนั่งฟังในบรรยากาศแบบนัั้นบางจัง
อ้ายมีแอบน้ำตารื้นด้วยแน่ะ
เชียงใหม่แม้จะเปลี่ยนไปมาก
แต่ในความทรงจำก็ยังงามเสมอ
เก๋จะรอชมภาพจากเชียงใหม่และเรื่องเล่างามๆของอ้ายเน้อเจ้า
ฮักษาสุขภาพนักๆเจ้า

เรืองกิตต์ รักกาญจนนันท์ โต้โผจัด
งานคอนเสิร์ต"ความรักมีพลัง"ส่งบรรยากาศในงานมาให้ชม

ท่านที่สนใจเชิญชมได้เลยครับ
//www.sapanpleang.com/forum/index.php?topic=670.0

คุณน้ำผึ้ง มะนาว โซดา
ผมไปกินลูกอมไม่ได้คร้าบบบบบบบ บ้านนั้นรับแต่สมาชิก
ผมเป็นคนนอกชายคา ตกสำรวจอีกแล้ว
เข้าล็อคอินไม่ได้ อารมณ์บ่ จอยยยยยยยยย
จัอัพบล็อกได้ยังไงเนี่ย

...พี่ปอน...ขออภัยค่ะ...เปลี่ยนหน้าบล๊อกไปแล้ว....

ฝากลิงค์..เผื่อว่างว่างเข้าไปเที่ยวท่าฉลอมนะคะ


https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=calalily

แวะมาสวัสดีวันฝนไม่ตกครับพี่

ขอให้ล็อคอินได้ไวๆนะครับ

นั่นน่ะสิคะเก๋เห็นด้วยกับคุณเลมอนนะคะ
เผื่ออ้ายจะได้พาสเวิร์ดใหม่
มันมีปุ่ม "ลืมพาสเวิร์ด" ให้กดแน่ะ
แต่เก่คิดว่า อ้ายคงลืมพาสเวิร์ดสำหรับล๊อคอิน
เข้าไปรับเมล์แจ้งพาสเวิร์ดใหม่อีกนั่นแล
เพราะมันจะให้เรากรอกเมล์ที่เราใช้สมัครเข้าพันทิพย์
ซึีงมันจะส่งพาสเวิร์ดมาให้กับเมล์นั้น

หวังว่าอ้ายจะล็อคอินได้เร็วๆนะคะ
รออ่านบล็อคใหม่ของอ้ายทุกวันเลยนะเนี้ย

ไปชมคอนเสิร์ตพลางๆก่อนนะครับ//www.sapanpleang.com/forum/index.php?topic=670.0

สวัสดีค่ะพี่ปอน

วันก่อนในงานคอนเสิร์ตความรักมีพลัง
พี่อยู่บนเวทีเท่มาก ๆ เลยค่ะ
ลืมอายุไปเลย ^__^

ขอบคุณพี่ที่มอบลายเซ็นบนปกซีดี
วันนั้นต้องขออภัยที่แวะไปรบกวนถึงห้องหลังเวที
เพราะพอดีลูก ๆ ของตะเบบูญ่ายังไม่ได้กินข้าวเย็น
เราก็เลยต้องออกมาก่อนคอนเสิร์ตจบค่ะ

เสียดายแต่ว่า
ตอนหนอนฯ และตะเบบูญ่าซื้อซีดีมาชารี 6
เขาเอาปกดวงดาวนอกหน้าต่างมาวางเท่านั้น

แต่พอได้ลายเซ็นพี่เดินออกมา
เขาก็ค่อยเอาปกสำหรับเขียนภาพสด ๆ จากถุงมาวางขาย
คงลืมน่ะค่ะ
เราก็เลยได้แต่เสียดายนิด ๆ
แต่มิเป็นไร
โอกาสหน้าว่ากันใหม่ก็ได้ค่ะ

อยากให้มีคอนเสิร์ตเล็ก ๆ ของพี่กับวงมาชารี
ชอบเวลาที่พี่ ๆ พูดคุยกันถึงความหลัง
การแต่งเพลง การเขียนบทกวี
ฟังแล้วนึกภาพตาม
รู้สึกอบอุ่นในมิตรภาพ
ซาบซึ้งตามไปด้วยค่ะ

บ้านพี่ปอนสวยจัง

ขอให้มีความสุขกับการงานอันเป็นที่รักนะคะ

สวัสดียามเช้าครับอ้ายปอน

เซ็งแทนอ้ายครับ
แต่แอบเดาไปเองว่าอ้ายปอนอาจเข้าบล็อกพร้อมล็อกอินในเน็ตคาเฟ่ก่ครับ
ถ้าเป๋นจะอั้นก๋ม๊โอกาสโดนแฮ็กพาสเวิร์ด
แล้วก่โดนคนอื่นแอบเปลี่ยนล้อกอินและพาสเวิร์ด
มีคนโดนประจำเน้อครับ
เพราะมัน Back ข้อมูลกลับมาได้เรื่อยๆ
ถ้าไจ้ Firefox ซ้ำเช็ค History เฮาไ้ด้ง่ายครับ

ถ้าถามว่าเปลี่ยนพาสเวิร์ดคนอื่นยะหยัง
มันก่ทำไปเพื่อความซน คะนอง และความสะใจ๋ครับ

มีคนโดนมาหลายคนแล้วครับ

แต่ถ้าบ่าไจ้ข้อมูลนี้
ก่น่าจะเกิดจากความผิดพลาดของระบบในบล็อกแก๊งค์ครับอ้าย

ขอบคุณกะว่าก๋า
เราไม่เคยใช้เน็ตในคาเฟ่
สงสัยว่าจะเป็นความผิดพลาดอย่างหลัง

ไม่ได้เข้ามานานมาก ๆ แล้ว.... หาทางเข้าอยู่นาน โชคดีที่พี่ทำทางไว้ให้ ไม่งั้นหนูคงหลงไปไกล ด้วยความคิดถึงเลยเข้ามาตามหาค่ะ พี่ชายคงสบายดีนะคะ น้องเองก็ไม่ค่อยสบายเลยร้างลาไปนาน ถ้ามีโอกาสจะแวะมาหาพี่ใหม่ค่ะ

เอาคลิปมาฝากครับ

ความทรงจำ //www.youtube.com/watch?v=Esg9DIcdqUk&feature=player_embedded

เคียงข้าง //www.youtube.com/watch?v=nBHm9mX_ZE4&feature=player_embedded

นี่ไง ล็อกอินแบบนี้ ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง เข้าใจบ่อ้าย

ขอบคุณคุณปอนมากนะคะสำหรับคำแนะนำเรื่องไฮกุ แต่งแบบตามใจฉันตลอด นึกอะไรได้ก็เขียน ไว้จะลองเขียนอย่างที่คุณปอนบอกค่ะ

ได้อ่านบทความในกุลสตรีแล้ว ชอบมากทั้งรูปวาดงาม ๆ และตัวอักษร งานของคุณปอนทำให้อบอุ่นหัวใจได้เสมอเลยค่ะ

ทีมงาน BlogGang.com


ทำแล้วอี่น้องเหย มันยังเหมือนเก่า
ง่าวขนาดเน้อ
จะยะจะใด

สวัสดีครับ
ผมยังโง่เหมือนเดิมครับ

สวัสดีค่ะพี่ปอน ไม่ได้แวะเข้ามาคุยตั้งนาน ไปอ่านงานดูรูปที่บ้านเก่า แล้วก็ตามเข้ามาบ้านใหม่ น่าปวดหัวจัง ที่พี่เข้าบ้านไม่ได้ ขอเอาใจช่วยด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะคุณครูพิบูลศักดิ์
ดิฉันเป็นครูคนหนึ่ง ที่ได้เข้ารับการอบรม"การพัฒนาทักษะด้านเพลงและดนตรีแก่ครูโรงเรียนแนวชายแดนและพื้นที่พิเศษ ในการพัฒนาการ จัดการเรียนสอนภาษาไทยนักเรียนที่ใช้ภาษาท้องถิ่นในชีวิตประจำวัน"
รู้สึกประทับใจมาก ได้แสดงออกในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน คือ ร้องเพลงบนเวที ได้ร้องเพลงที่ตัวเองแต่ง อีกทั้งเป็นบุญเป็นเกียรติในชีวิตอย่างยิ่ง ที่อาจารย์ศักดิ์สิริเล่นกีต้าร์ทำดนตรีให้ ขอบพระคุณมากนะคะ ขอบคุณวิทยากรที่ทำความฝันหนึ่งให้เป็นจริง ดีใจตื้นตันใจมากค่ะ แต่ก็รู้สึกว่าอายที่ตัวเองทำได้ไม่ดีเลย ตื่นเต้นมาก ร้องผิดร้องถูก ต้องขอโทษครูผู้สอนทุกทั้ง 3 ท่าน
แต่ในความผิดพลาด ความรู้สึกอาย ก็ยังรู้สึกภูมิใจที่ได้มาอบรมนำความรู้สอนเด็กชาวเขา ได้อยู่กับธรรมชาติ ได้สอนให้เขารักธรรมชาติรอบตัวของเขา ด้วยบทเพลง
ความคิดที่เกิดขึ้นคือ จะไม่เขียนย้าย ขอให้ได้นำประโยชน์ที่ได้จากการอบรมนี้มาพัฒนาเด็กชนเผ่าก่อน ซึ่งพวกเขาต้องการครู รอครู ผู้นำแสงสว่าง เหมือนแสงสว่างที่หนูได้รับจากครูวิทยากรทุกท่าน
ขอบพระคุณ คุณครู มาก ๆ ค่ะ

สวัสดีตอนสายๆครับ
ล็อคอินให้ได้นะครับ เอาใจช่วยๆ

ขอบคุณคุณปอนที่แวะไปชมงานออกแบบเสื้อผ้าของเรานะคะ พอเลิกเรียนแล้วก็ไม่ค่อยได้ออกแบบเท่าไหร่ เลยต้องไปขุดงานเก่ามาอัพ

หารูปคุณเอื้องอรุณไม่ได้เลยค่ะ คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นท่านอยู่หนนึงเมื่อนานมาแล้ว เลยจำหน้าท่านไม่ได้ ตะก่อนรู้แต่ว่าท่านเขียนบทเก่งฉกาจ เพิ่งมารู้ตอนหลังว่าเขียนนิยายดี ๆ หลายเรื่องเลย

บ้านน่ายึด เอ้ยย น่าอยู่มากเลยครับพี่...
สีสัน บรรยากาศโรแมนติกที่สุด...
คงจะเป็นปลายทางตามที่อยู่ที่ส่งหนังสือไปให้ ไม่รู้ถึง หรือได้รับหรือยัง...

สบายดีนะครับพี่
ระลึกถึงครับ

พี่ปอน....ไปเที่ยวสวนผึ้งมา...เขาสวยมาก...

..อากาศดี๊ดี...

เห็นเขา... ป่า...... คิดถึงพี่ปอนเลย...

สวัสดีค่ะพี่ปอน

แวะมาทักทายค่ะพี่

สวัสดีครับคุณครูชายเขต
ยินดีมากครับที่คุณครูเข้ามาทักทาย
การไปเป็นวิทยากรทุกครั้ง
ผมก็ไปรับมากกว่าไปให้นะในความรู้สึกของผม

ครั้งนี้ก็เช่นกัน
ผมได้รับความรู้ใหม่ๆเยอะเลย ที่เป็นแง่คิดจากคุณครูผู้เข้ารับการอบอรม และยิ่งถอยหลังมาพินิจห่าง ๆ เมื่อสิ้นสุดวาระแล้ว ยิ่งคิดว่า ผมยังไม่ได้เข้าตรงจุดเท่าไหร่
เฉไฉออกนอกเรื่องไปเยอะ โดยเฉพาะวิธีการต่าง ๆ
ที่เคยมีประสบการณ์ ยังเล่าได้นิดหน่อยเอง
เวลาภาคปฏิบัติจริง ก็เร่งรีบมาก ส่วนใหญ่ เป็นความรู้ความสามารถที่ติดตัวครูมามากกว่านะผมว่า

คราวหน้า คิดว่าคงลงตัวกว่านี้
ครั้งนี้ใหม่กันทั้งผู้จัดและวิทยากร
ครูไวท์และครูตุ๊นั้นเขาเคยไปจัดกันที่กาญจนบุรีครั้งหนึ่งแล้ว ผมยังมึนๆอยู่คนเดียว

อย่างไร ก็ยังชื่นใจที่ได้เห็นการแสดงจริงวันปิด
ที่ทำกันได้ดีมาก ก็ต้องขอบคุณคุณครูทุกท่านเช่นกันครับ
ที่ไม่ทำให้วิทยากรหน้าแตก

ผมกำลังรอจังหวะเหมาะๆ
จะขึ้นดอยไปตะบรึเดอะมะ คุณครูทั้งหลายถึงบนดอยเลย
ตั้งหวังไว้ในใจ
อยากจะได้เพลงภูเขาสักชุดหนึ่ง ....

ตอนนี้ก็นั่งมองภูเขานอกหน้าต่างไปพลาง ๆ

สวัสดีครับ

สวัสดีครับ อังคาร
หนังสือที่ส่งให้ ผมได้รับแล้วครับ
ปลายทางที่อยู่คือบ้านแม่ครับ เลขที่ ๔๗
แต่บ้านทุ่งดาว เลขที่ ๔๗๑
ไปรษณีย์เขาจะเอาลงไว้บ้านแม่ทั้งหมด ไม่ว่าจะจ่าหน้าเลขที่บ้านทุ่งดาวก็ตาม
เพราะบ้านอยู่หลัง
เดียวโด่เด่กลางทุ่งโล่ง บรุษไปรษณีย์ไม่ไปส่งครับ
มันนอกเขตเทศบาล

ที่เห็นน่ายึดนั้น เป็นสตูดิโอไปแล้วครับ
ไว้ทำงาน ถ้าอังคารอยากมาพักผ่อน ก็เชิญครับ
ยินดีต้อนรับ
ตอนนี้ค่อยยังชั่ว ไม่ค่อยร้อน
เมฆสวย ภูเขาฉ่ำ และน้ำเต็มทุ่งเต็มท่า
ถ้าจะมาโทรแจ้งล่วงหน้าสักหน่อย
จะได้จัดที่หลับที่นอนให้

ผมต้องขอโทษทุกท่าน
ที่เข้ามาแล้วหงุดหงิดผิดหวัง เมื่อพบว่า ยังไม่ได้อัพบล็อก
ผมยังเข้าบ้านไม่ได้ครับ
พยายามแล้ว
คงต้องไปหาผู้รู้ด้านคอมพิวเตอร์
ซึ่งต้องรอให้ปลอดโปร่งจากงานประจำก่อนนะครับ

ตอนนี้ไปดูยูทุบ ทุบอารมณ์ด้วยเพลง ความทรงจำ และเคียงข้างไปพลาง ๆ

ดูแล้ว ก็ห้ามเสียอารมณ์นะครับ
ดนตรีมันกระป๋องกระเเป๋งเหลือ

ทนๆเอาหน่อย
เขาสู้อุตส่าห์ทำให้
และทำกันใหญ่เลย
โดยไม่มีรูปในคลิปเลย
มีแต่ภาพปก(อยากส่งรูปภาพงานคอนเสิร์ตที่ผ่านมาให้จังเลย จะได้ดูเป็นผู้เป็นเพลงกับเขาบ้าง)
เห็นแต่ผิงดาวเวอร์ชั่นหนึ่ง ตั้งใจทำมาก มีรูปแหววเลย
แต่ไม่ลงเครดิตให้เลย

ความทรงจำ //www.youtube.com/watch?v=Esg9DIcdqUk&feature=player_embedded

เคียงข้าง //www.youtube.com/watch?v=nBHm9mX_ZE4&feature=player_embedded


สวัสดีครับ

พี่ ป ประตูดิน

เสียใจด้วยที่พี่เข้าบ้านไม่ได้...อีกแล้ว

อย่างไรจะเป็นกำลังใจให้ตรงวงกบประตูบ้านพี่นะคะ

อ. ประตูน้ำ ( ตอน สายนี้นี้ไม่แวะป้ายแพลตตินั่ม)

แวะมารอหน้าประตูบ้านครับพี่

แวะไปฟังเพลงมาแล้วค่ะ ถึงเสียงจะไม่ค่อยแจ่มแต่เพลงก็เพราะน้า

เอาใจช่วยให้อัพบล็อคได้ไว ๆ ค่า

สวัสดีครับคุณปอน
มาเยี่ยมด้วยความคิดถึงครับ
เป็นโอกาสดีที่ได้ชมคริปของงานแสดงด้วย
ขอให้ประสบผลสำเร็จในการใช้ล็อกอินครับ

ชอบเพลง "ความทรงจำ" มากเลยค่ะ
สวยงามมากจริงๆ

สวัสดีค่ะอ้ายปอน ชื่อคุ้นๆเลยแอบมาดูใช่อ้ายจริงๆด้วย ไม่ได้เข้าบล็อคแก๊งค์มานาน เลยไม่รู้ความเคลื่อนไหวอะไรเลย ตอนนี้กลับมารายงานตัวแล้วค่ะ สบายดีนะคะอ้าย

พี่ป. ประตูสีฟ้า

เข้าบ้านได้หรือยังคะพี่

ตั้งใจมาเยี่ยมครับ ฝากบอกข่าว พี่อาจจะรู้แล้ว ว่าเพลง มาชารี ถูกโพสในยูทูปเยอะมากขึ้นแล้วครับ ลองตามดูที่ user นี้ papoonoi

สวัสดี นักเดินทางพเนจร
รักแรกกิ๊ก
นายก็อด
ขอบคุณทุกท่านที่ยังเป็นห่วงเป็นใย

ยังเข้าบ้านไม่ได้ครับ

พี่ ป ปาท่องโก๋

ก็ยังมานั่งที่หน้าวงกบประตูสีฟ้าเอาใจช่วยเรื่อยไปค่ะ สู้ๆค่ะ

อ. อิ่วจาก๊วย

สวัสดีครับอ้ายปอน


เพื่อนบล้อกก่จ่มเรื่องเข้าบล็อกตัวเองบ่ไาด้หลายคนครับอ้าย
ที่สุดแล้วก่ต้องส่งเรื่องไปตี้เว็บมาสเตอร์อย่างเดียวเลยครับ


ผมบ่าได้ขึ้นเวทีครับอ้าย
ไปเป๋นกองเชียร์เฉยๆครับ 555

สองปีมานี้แทบบ่าได้จับกีตาร์เลยครับ
วุ่นก้าเลี้ยงพญาลิงหน้อยครับ 5555

ยินดีต้อนรับค่ะอ้าย ตั้งใจว่าจะพยายามให้ทันรับแขกช่วงหนาวนี้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทันไหม แล้วจะมาส่งข่าวเรื่อยๆนะคะ

สวัสดีครับ

หากคุณปอนมีเวลา วันนี้จะชวนไปชมบันทึกของทหารอาสาสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 ครับ

ไร้ซึ่งที่เดินในคืนเศร้าๆ
คิดถึงอยู่สองบ้าน
แต่มาได้บ้านเดียว
อีกบ้านดันล๊อค
ยังไงก้อขอฝากโน้ตไว้ให้
เพราะเชื่อว่าแม่สี..โทนเย็น
ยังไงๆ คงมาเห็นจนได้

เน๊อะ..เฮีย

ไปล่ะ จ้า..
ไปไหนดี

โต๋เต๋ๆๆๆๆ

ลืมบอกไป บ้านสวยมาก
น่าอิจฉาจัง...

อ้ายอ้าย..มาชวนไปฟังเพลงที่บ้านค่ะ

ขอบใจคำชม ป้าซ่าส์
อุตส่าห์ฝ่าฝนมา
ซ่าต่อ ไหวไหมล่ะนี่
ส่วนแม่ผิวสีบานเย็นนั้น
ไม่ต้องกระทั้น เธอก็นก......รู้

สวัสดีครับอ้ายปอน


ในวิทยากรทั้ง10 กว่าท่าน
ผมรู้จักอยู่สามท่าน
คือ พี่เกย์นที พี่ปราย พันแสง แล้วก็พี่พฤ โอ่โดเชา

แต่คนที่ผมอยากฟังเขาพูดมากที่สุดคือ พี่พฤครับ

สุดท้ายก็ไม่ไ่ด้ฟัง
ไปไล่วิ่งจับหมิงหมิงอยู่หน้าห้องประชุมหลังจากที่ตัวเองพูดเสร็จ

เหนื่อยมากครับ 555


คนที่พี่เห็นนังดีดกีตาร์และเล่นละครคือพี่โจ-หน่า
ที่เพิ่งไปประกวดได้รางวัลระดับโลกมาครับ
พี่เขาขึ้นพูดด้วยและได้แสดงหุ่นเชิดด้วยครับ

ดีใจด้วยค่ะ...พี่เข้าบ้านได้แล้ว...เย้

พี่ปอน

เข้าบ้านได้หรือยังคะ รอพี่อัพบล็อกนะคะ

มาสารภาพบาป สบายดีนะพี่ หนูเข้าบ้านหนูได้แล้ว แล้วพี่เข้าบ้านได้ยังคะ :)

ฮา...ฮิ้วววววววววว

วันเวลาแห่งความเศร้า..มันสั้น

วันเวลาของความซ่าส์..ช่างซาบซ่าน..

เฮีย..ค๊า...นกตัวนั้นน่ะ..รู้ จริงๆๆๆ

ฮิ้วววว อีกรอบ

เฮียเก่งจัง

ปอ ลอ ถ้ายังเข้าบ้านไม่ได้

งัดประตูซะเลยดีมั้ยเนี่ย

หรือจะซื้อบ้านใหม่อีกซักหลัง

คะเฮีย

อิอิอิ

สวัสดียามเจ๊าครับอ้าย

อยู่ไหนหนอพี่ชาย
น้องแวะมาเยี่ยมจ้า

22กย53
เมฆตั้งเค้าอึมครึมช่วงบ่าย ๆ เหมือนฝนจะตก แต่ก็จางหาย
พอตกค่ำ สายฟ้าแลบแปลบปลาบ ตั้งท่าเหมือนฝนจะมาแล้ว แต่จนบัดนี้ ฝนก็ยังไม่มา
เหมือนใครหนอ
เจ้าของบล๊อกนี้ เหมือนจะมา แล้วก็หาย.... หุหุ
ถ้าไม่มา ข้าเจ้าฯจะยึดบล๊อกแล้วเน่อ

โห งวดนี้แวะมา เม้นท์ขึ้นหลักร้อยแล้ว คุณปอนหายไปไหนน้า

สวัสดียามเช้าครับอ้าย

ตะวาเมลล์ผมโดนแฮ๊กข้อมูล
แล้วก่เข้าไปเปลี่ยนพาสเวิร์ดครับ

แก้ไขได้โดยเข้าไปเปลี่ยนรหัสใหม่

ผมคิดว่าบล็อกอ้ายก่น่าจะเกิดปัญหาคล้ายๆกั๋นครับ

อยากให้อ้ายปอนรบกวนเมลล์ไปถามเว็บมาสเตอร์เพื่อแจ้งขอเปลี่ยนรหัสผ่านครับ

บ่าต้องเปลี่ยนล็อกอินก่ได้ครับ


พอผมเปลี่ยนรหัสเสร็จ
ก่ไจ้งานเมลล์ได้ตามปกติครับ