อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆเลยเจ้าป้า

รักไม่อยากเห็นได้ด้วยตา แต่สัมผัสได้ด้วยใจ

รักเจ้าป้าที่ซู๊ดดดดดดดเลย แง๊วววว

ความรักที่สัมผัสได้ อ่านแล้วรู้สึกว่าป้าแป๋วก็จับมืออิลุงน้อยมากๆ ค่ะ อาทิตย์นึงรวมๆ แล้วก็น่าจะไม่ถึงครึ่งชม.เลย
อ่านเรื่องความรักของคนตาบอด เค้าสัมผัสกันได้ถึงความรักจริงๆ นะคะ

ปล. หลังไมค์ด้วยค่ะ

เจ้าป้าคะ ทีแรกเห็นรูปโพรไฟล์ก็ไม่ได้สงสัยนักเรื่องอายุเจ้าป้า คิดว่าเจ้าป้าเป็นคุณครูด้วยซ้ำค่ะ แต่พออ่านบทความนี้ก็คิดว่าเจ้าป้าอายุไม่ถึงสี่สิบแน่ๆ เลยกดไปดูที่ friendflock ก็เลยเห็นรูปอีกรูปนึง คิดไปคิดมาเราเคยเจอกันที่เกาะสิเหร่หรือเปล่าคะ วันที่มีประเพณีแห่เสาค้อน่ะค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำติชมและคำแนะนำที่มีให้นะคะ

yosita// เด็กซนๆ มาถึงนี่เลยนะ อิอิ



ข้าวโพดฯ// จิงอ่ะ รักป้าจริงนะ เอิ้กกกก


แป๋วภูเก็ต// แหมๆๆ อิจฉาค่า มีจับมือก๊ะอิลุง ไหนๆๆ เจอป้าที่ไหนเหรอ (ทำตาเจ้าเล่ห์เล็กน้อย) วุ้ยย วันๆ ป้าอยู่แต่บนเขา บนดอย อิอิ


ฟามลับระดับชาตินะคะ ถ้าได้เจอป้าน่ะค่ะ เอิ้กกกก

เป็นความรักที่สวยงามมากเลยนะค่ะ

เราๆ ท่านๆ เทียบกันไม่ติดเลยนะค่ะ

ความรักทำให้เรามีความสุข

ความรักทำให้เรามีความสุข

เขารักบอล
สบายดีไหม

ตอบมาดว้ย