ถึงคนไกล

ฝนทางโน้นตกไหม...รอฟังอยู่

แถวนี้...เพลงสายฝนหล่นพร่างพรู

ถ่ายภาพส่งให้ดู...คงชื่นใจ

เธอเป็นห่วงไร่สวนที่เริ่มสร้าง

ต้องแรมทางห่างกันสู่เมืองใหญ่

เมื่อจอบวางเขียวหญ้าก็แผ่ไกล

กลับเมื่อไหร่งานรอ...ขอรับรอง

พวกเจ้าเหมียวเจอฝนก็เป็นหวัด

เหมือนถูกหัดเสงี่ยมงามไม่บกพร่อง

นอนขดกลมตรงโน้นนี้มีภาพฟ้อง

ฉันคงต้อง...อุดหนุนหมออีกหลายวัน

แม่เขาบ่นสวนอยู่ไกลไปดูยาก

ทางลำบากเขรอะโคลนทนบากบั่น

ถนนเขาจะสร้างให้...เสร็จไม่ทัน

ตามสภาพก็แล้วกัน...มาดูเอง

นั่งตัดเหล็กเชื่อมท่อสนุกไหม

โลกแถวนี้สุขใจไม่รีบเร่ง

หอมกลิ่นดินดอกไม้ไผ่ผิวเพลง

………………………………………….

อย่าล้งเล้ง! ประชดที่ไหน...ไม่มี้..ไม่มี....

(หุ..หุ)

***ภาพประกอบจาก pixabay.com