เจิมก่อน

สวัสดีค่าคุณเปิ้ล
สงสัยคงเพราะคุณเปิ้ลไปงานวันสุดท้ายดีจังคนน้อย
โอ๋ไปทีไรคนเยอะทุกที โอ๋ไปวันที่ 23 ต.ค.หน่ะค่
ขนาดไปถึงนั่งสิบเอ็ดโมง เดินจนถึงบ่ายสี่
ยิ่งเย็นคนก็ยิ่งเยอะ ไม่รู้มาจากไหน
ขนาดนั่งรถมาถึงแถวงามวงศ์วานทุกทีรถจะติด
วันนั้นโล่งผิดปกติจนชวนให้คิดว่าทุกคนไปงานกันแหง๋ๆ
เพราะมีแต่ที่งานสัปดาห์หนังสือที่รถติด คนเยอะ
กะว่าปีหน้าจะงดซักปี ไม่ไหวแล้วค่า
หนังสือที่ซื้อมาตอนสัปดาห์หนังสือเยาวชนยังอ่านไม่หมดเลย นี่ก็ซื้อมาเพิ่มอีก คุณแม่เริ่มบ่นเพราะคิดว่าลูกจะซื้อมาถมที่


แล้วจะรอดูว่าคุณเปิ้ลได้หนังสืออะไรมาบ้าง ดูซิว่าใจเราจะตรงกันมั่งมั๊ย

หวัดดี ค๊าบบ
ผมนั่งเครื่องบินจากใต้ เพื่อไปงานหนังสือ
ลงดอนเมือง ต่อ แท๊กซี่ ต่อรถไฟใต้ดิน ไปศูนย์ฯจัดงาน
วันที่ 22 วันธรรมดา คิดว่า คนจะน้อย.....
แต่ Oh...My God คนมาจากไหนกันเนี่ยะ คน คน ๆ ๆ
เดินกันเต็มไปหมด แผนที่ในงานที่แจก ก็ กรำๆ หมดซ้าอีก
ต้องยืนจด จาก บอร์ด หงิกๆ จะได้ไปถูกที่ ที่ต้องการ
เดินอยู่ ครึ่ง วัน ได้ หนังสือ
ตั้ง............ 2 เล่ม แน่ะ ครับ 555

คุณปิ๊เธอเล็กคะ
ดิฉันไม่มีโอกาสได้ไปงานสัปดาห์หนังสือปีนี้ค่ะ
เพราะอิฉันไปงานเยี่ยมปู๋บาแทนค่ะ
ตั้งแต่ นป กลับมา ดิฉันก็เหมือนเงาของ นป ค่ะ
ไม่เป็นอันไปไหนมาไหน

แล้วคุณปิ๊ได้พบคุณเอ๊กแล้วใช่ไหมคะ

คุณปิ๊เล่าให้หม่อมคางคกฟังด้วยนะคะ

คำกลอนบทนี้
ได้รับการติดไว้ที่บ้านคุณตา
ของอิฉันตั้งแต่เด็กๆ

แต่อิฉันไม่เข้าใจค่ะนตอนนั้น

ตอนนี้เข้าใจค่ะ

พยายามจะทำให้ได้ แต่ยากค่ะ

มนุษย์ยังทำยาก

แล้วเป็ดในคราบคางคกอย่างฉัน

คุณปิ๊ลองตรองดูนะคะ

มองแต่แง่ดีเถิด

เขามีส่วน เลวบ้าง ช่างหัวเขา
จงเลือกเอา ส่วนที่ดี เขามีอยู่
เป็นประโยชน์ โลกบ้าง ยังน่าดู
ส่วนที่ชั่ว อย่าไปรู้ ของเขาเลย

จะหาคน มีดี โดยส่วนเดียว
อย่ามัวเที่ยว ค้นหา สหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหา หนวดเต่า ตายเปล่าเอย
ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริงฯ
..................
ชอบบทนี้มากค่ะ และก็จำฝังใจมาตั้งแต่เด็ก ๆ
เพราะเป็นคนจังหวัดสุราษฎร์ฯ เคยไปเที่ยวที่วัดสวนโมกข์บ่อย ๆ
เลยได้คลุกคลีกอยู่กับคำสอนของหลวงพ่อมาตั้งแต่จำความได้ค่ะ

คุณปิคะ
เค้กคุณปิ อร่อยมากค่ะ
ถูกปากค่ะ เพราะเอ๊กไม่ชอบรสหวาน
ทานกะกาแฟ อร่อยเลยค่ะ
นั่งอ่านนิยายไป กินไป

อ้อ....อย่าลืมเอาหนังสือมาอวดนะ

สวัสดีค่ะน้องเปิ้ล ป้าแป๋วอดไปเพราะเด็กเยอะ กลัวลูกหายค่ะ แหะๆ

ฝันดีค่ะ

อัพบล็อกเสร็จกลับไปบล็อกเก่าเจอเปิ้นเขียนไว้
ใจหายอีกแล้ว ว่าจะพยายามไม่คิดถึงมัน

สงสารมัน ไปแบบเงียบๆไม่มีส่งเสียงอะไรเลย
เหมือนนอนหลับไปเฉยๆ

เคยอ่านตั้งแต่เด็กๆ เหมือนกันบทนี้ สาธุ สาธุ


โปรดแถลงรายการบัญชีเสียทรัพย์โดยพลัน 55
น้องหมีใคร่รู้ เรื่อง (ตู้หนังสือ) ชาวบ้านคืองานของหมี

ไม่เคยอ่านอ่ะ แหะๆ
แบบคนมานไกลวัด แต่ความหมายดีเนอะ

สวัสดีค่ะน้องเปิ้ล เด็ก ๆ ไม่แย่งจักรยานกันค่ะ เพราะน้องปอมหวง 555

กลอนนี้เป็นกลอนที่ชอบมากๆเลยค่ะ ตอนแรกไม่รู้ว่าใครแต่ง
พอรู้แล้ว

ชอบทั้งหนุ่มเมืองจันท์และพี่จิกเหมือนกันเลย เย่ มีเพื่อนอีกคนแล้ว เสียดายจังเลยค่ะที่ไปวันที่ 28 ถ้าไปวันที่ 26 เราคงได้ไปบูธเดียวกันแหงๆ (แต่จะให้ใครไปขอลายเซ็นต์เนอะ อายทั้งคู่เลย) คุณ Piterek ไหวพริบดีจังเอาหนังสือเล่มอื่นไปให้เซ็นต์แทน อิอิ เป็นปุ๊กคงได้แต่มองแล้วผ่านไปง่ะ ปกติก็เอ๋อๆ ขี้อายอยู่แล้ว ถ้าเจอนักเขียนที่ชอบก็คงคูณสองไปเลยค่ะ

หนังกลางแปลงมีเก็บตังค์ด้วยเหรอ แล้วทำไมต้องกั้นสังกะสีด้วย สงสัยไม่ใช่งานวัด

อ๊ะๆเลียนแบบคำพูด "ไม่ได้จนนะ..."

ไข่ปูเจียว เพิ่งเคยได้ยินมีขายที่ไหนบ้างจะไปชิม
เห็นเขามีแต่ ไข่เจียวปู
แล้วไข่ปูเอามาเจียวได้ด้วยเหรอ สงสัยจะแพงน่าดู

พุทธทาสลิขิตคำกลอน ที่เอามาให้อ่านนี้ อ่านแล้วรู้สึกดีมาก ๆ คะ เพราะเป็นสิ่งที่เป็นจริงอย่างที่สุด ทำแล้วสบายจิตสบายใจเป็นที่สุด

ขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่ร่วมแบ่งปันนะคะ

สวัสดีค่าคุณเปิ้ล
เข้ากระตุ้น อัพบล็อกเถอะน้า
อยากดูรายการหนังสือ

แวะมาทักทายค่ะ(นานไปหน่อยอ่ะ อิอิ)

ไม่ได้ไปงานหนังสือเลย

เคยไปหลายครั้งไม่ค่อยได้หนังสือ

เลยไม่ได้ไปอีกแล้วอ่ะ

มีความสุขมากๆนะคะ

>

พ่อกลับแล้วโว้ย
ไปร่าเริงใจกัน
มันต้องดีแน่
เราต้องมั่นใจ

เนอะๆๆๆ

รัก

ขอให้รวย ด้วยปัญญา สง่า-สวย
ขอให้รวย คุณธรรม กรรมใหม่ๆ
ขอให้รวย กุศลดี ที่สร้างไว้
ขอรวยให้ จิตแจ่มใส กายแข็งแรง

ซื้อมานาน เพิ่งอ่านจบ
ชอบมากครับ