"คาปูชิโนเย็นแก้วหนึ่งฮะ"


ผมดื่มอยู่อย่างเดียวเท่านั้นที่ร้านนี้

ต่อให้ผมยืนอ่านป้ายสีสวยนั่นนานเท่าไร มันก็แค่เพียงแค่ใช้เวลาอยู่ในร้านนั้นให้นานขึ้นเท่านั้น

ท้ายสุด กาแฟที่ผมถือออกไปก็คือคาปูชิโน่เย็นอยู่ดี

ที่นี่ทำฟองนมนุ่มละเอียดและอยู่ได้นาน

มันช่วยฆ่าเวลาได้ดี ตอนที่ผมต้องเดินกลับมาคนเดียว

ผมดื่มกาแฟคนเดียวมาสองเดือนแล้ว และวันนี้ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

เธออีกคนส่งข่าวมาสม่ำเสมอ เธอเจอร้านกาแฟโปรดที่นู่นแล้ว

ทุกครั้ง เธอจะมาเล่าให้ฟังว่าเธอดื่มอะไร เป็นยังไง ราคาเท่าไร

แม้วันที่หิมะตก เธอยังคงคุยกับผมจากในร้านกาแฟ ด้วยกาแฟปั่นใส่คาราเมล รสเดิมที่เธอดื่มมาหลายอาทิตย์แล้ว


ผมบอกเธอว่า ไว้ตอนผมไปหา เราตระเวนกินกาแฟกันนะ

อืมม .. ไปกัน เธอตอบว่างั้น




บ่ายวันหยุดยาว ผมคนเดียว ในแลปที่มีเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกสองคน

มันเป็นบ่ายที่เงียบ แต่ไม่ได้เหงา เพราะเราแต่ละคนมีงานพอกหางที่ต้องเคลียร์

ผมดื่มมันจนหยดสุดท้ายเลย คาปูชิโน่แก้วนี้

ผมเทน้ำแข็งก้นแก้วกินตามปกติ น้ำแข็งที่นี่จะเป็นน้ำแข็งหลอดเล็กๆ

ผมบังเอิญเห็นอะไรสักอย่างในนั้น ในก้อนน้ำแข็งก้นแก้ว


ผมยกก้นแก้วส่องกับแสงด้านนอกหน้าต่าง

ในแกนด้านในของก้อนน้ำแข็งหลอด ฟองนมสีขาวขนาดเล็กอัดตัวกันแน่นในนั้น

ด้วยความที่ไม่ได้สัมผัสกับอากาศ ฟองที่หลงเข้าไปจึงยากจะแตกตัวและถูกเก็บอยู่ด้านในเป็นอย่างดี

ผมนึกสนุกเพิ่มสีให้มันบ้างในบางมุม

ท้ายสุด ก้อนน้ำแข็งและฟองนมนั้นก็หายไปในลำคอของผม พร้อมกับความรู้สึกเย็นที่วาบขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย


คาปูชิโน่ .. อืมม คราวหน้าผมจะลองดูอีกที

อาจจะมีอะไรดีๆ ซ่อนอยู่ในกลุ่มฟองนมนั่นอีกก็ได้

ก้อนน้ำแข็งที่เหลืออยู่ ที่นี่ให้น้ำแข็งน้อยมาก มีแต่กาแฟ นม กับฟองนม









ฟองนมที่เหลืออยู่

แสงแดดด้านนอก ผ่านแก้วพลาสติกก็แค่ทำให้สว่างขึ้น









รุ้ง















แสงจากหน้าจอมอนิเตอร์ ผ่านแก้วพลาสติก .. ได้สเปกตรัมหลากสี




ฟองนม แสง รุ้ง .. อืมม ..

Create Date : 06 ธันวาคม 2552
Last Update : 7 ธันวาคม 2552 0:00:36 น.		12 comments
Counter : 2083 Pageviews.
Share Tweet