บ้านผม .. ยามเช้าหน้าร้อน

แสงแดด สีทะเล สีท้องฟ้า .. สเน่ห์ที่ผมตกหลุมรักได้ในทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมาเจอ



ผมใช้ช่วงเวลา 20-30 นาที ในตอนเช้าเพื่อเดินลงมาชายทะเล ก่อนจะหมกตัวอยู่แต่ในบ้านทั้งวันหลังจากนั้นเพื่อดูแลคนที่รัก

เอารูปมาฝากฮะ หลายวันที่บ้าน บางทีผมก็ค้นพบอะไรที่ผมไม่เคยได้พบ

สิ่งเล็ก ๆ ที่ทำให้บ้านไม่รู้สึกจำเจสำหรับผมเลยสักครั้ง
































ตอนพระอาทิตย์ขึ้น คือช่วงเวลาที่สวยสุดของทะเลหน้าร้อนบ้านผม
ผู้คนบางส่วนจึงออกไปชายทะเล เพื่อเดินเล่น เพื่อออกกำลังกาย เพื่อเลือกหาปลาหมึกที่เพิ่งเข้าฝั่ง
เช้าที่ผ่านมา มีนางแบบนุ่งบิกินี่กับเสื้อคลุมบางเฉียบโพสท่าในทะเลที่น้ำเรียบนิ่ง
เธอกับตากล้อง เหมือนสิ่งแปลกตาของท้องทะเลที่นี่ จึงทำให้คนในพื้นที่ถึงหยุดมองดู
รวมทั้งผมด้วยเช่นกัน


แม้จะดูสวย แต่ผมว่าชาวบ้านหน้ากร้านแดดลมแถวนี้สวยกว่า
ผมคงไม่แปลกเกินไปหรอก ใช่ไหม ?





















การดื่มกาแฟริมทะเลก็ดี
ดื่มไป พร้อมกับทนคันนิดหน่อยเพราะตัวปึ่งทะเล
อารมณ์แบบนี้ ไม่มีขายในห้างที่ไหน















ว่ากันว่า คนทะเลจะกลับเข้าฝั่งหลังจากออกเรือไปสิบถึงสิบห้าวัน
กว่าจะได้เจอหน้าคนรักและครอบครัวอีกครั้งก็สองอาทิตย์ผ่านไป
อืมม ผมกำลังสงสัยว่า คุณแอบไปเป็นชาวทะเลอยู่ ใช่ไหม ?















ลงไปชายทะเลทุกเช้า ผมมักจะมีเพื่อนนอนดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกันเสมอ
ผมไม่เคยเหงาที่ริมชายหาดเลยสักครั้ง










กลับบ้านหนนี้ ผมพบว่า

1. การทอดปลาทูสดให้พุงไม่แตกเป็นเรื่องยาก แต่ก็ไม่เกินความสามารถ
ผมแค่ทำพุงแตกไป 5 ตัว เมื่อทอดปลาเกือบสิบตัว เท่านั้นเอง


2. ข้อดีของการเป็นน้องที่พี่รัก คือ มีลูกตาลลอยแก้วแช่เย็นรอไว้ที่บ้าน


3. เวลาบ่ายสามโมงที่บ้าน คือเวลาที่คู่รักนอนคุยกัน
พ่อและแม่ ดูเหมือนคนที่อยู่ด้วยกันมานาน ที่กลับมาตกหลุมรักกันใหม่


4. พ่อไม่เขินอายที่จะกอดแม่อีกต่อไป พ่อจะกอดแม่ด้วยแขนข้างที่มีแรงดี



ยังมีอีกมากมาย แต่คุณคงไม่อยากฟังเรื่องที่ผมเล่าจนหมดหรอก ใช่ไหม ?


:)

Create Date : 22 พฤษภาคม 2554
Last Update : 22 พฤษภาคม 2554 14:24:09 น.		11 comments
Counter : 1686 Pageviews.
Share Tweet