ตีห้าสี่สิบห้า

สวัสดีตอนเช้า

ประจวบฯวันนี้ยังร้อนเหมือนทุกวันที่ผ่านมา

ผดร้อนตามตัวผมเริ่มประท้วง แต่ผมก็เพิกเฉยกับมันไป

เช้านี้ผมพอเรื่อยเอื่อยได้ เพราะเป็นเช้าวันเสาร์ที่ผมต้องเตรียมตัวแพ็คของกลับ

ปกติแล้ว เวลาที่บ้านจะเป็นการใช้ชีวิตและเวลาแบบเต็มวัน

วันของพ่อเริ่มตอนตีห้า ที่จะต้องสวนปัสสาวะ ต่อด้วยแม่ใส่บาตร ระหว่างนั้นจะใช้ให้ผมไปซื้อน้ำแข็งมาไว้กิน น้ำแข็งห้าบาทช่วยชีวิตผมได้ทั้งวัน

ที่นี่ ผมไม่ต้องการกาแฟเย็นราคาหลายสิบบาท น้ำแข็งห้าบาทกับขนมหวานเย็นๆ ก็ช่วยผมได้แล้ว

หกโมงครึ่ง พ่อออกจากห้อง กินอาหารรองท้องก่อนจะปั่นจักรยานครึ่งชั่วโมง ระหว่างนั้นผมจะกินกาแฟตอนเช้า ช่วยพี่สาวอุ่นกับข้าว

เจ็ดโมงกว่า พ่อจะเหลือบตามองนาฬิกาและเรียกผมด้วยเสียงแหบ ๆ จากบนรถจักรยานออกกำลังกายให้ผมเปิดวิทยุให้ฟังข่าว

แปดโมง หลังจากพาพ่อขึ้นเตียงและให้พักแป๊บหนึ่ง ก็เป็นเวลาทำกายภาพ

เก้าโมง พ่อกินข้าว ตอนเช้าจะให้พ่อฝึกกินข้าวเอง จากห้าวันที่ผ่านมา พ่อใช้แขนด้านซ้ายได้ดีมาก กินข้าวได้เองจากที่ตักไว้ให้

เก้าโมงครึ่ง พ่อจะนอนพุงกลม หลับไปเพราะอิ่ม คนดูแลกินข้าวได้

สิบโมง พ่อจะแกว่งสปริง เพื่อออกกำลังกล้ามเนื้อแขนและขา ผมก็จะแขวนสปิงให้พ่อ ท่านู้น นั้น นี้

สิบเอ็ดโมง สวนปัสสาวะรอบสอง และแกว่งสปริงต่อ

เที่ยง คนดูแลกินข้าว จากนั้นพ่อที่พักหายเหนื่อยแล้วก็จะกินข้าว รอบนี้จะป้อนข้าว

บ่ายโมงครึ่งถึงบ่ายสาม ทุกคนนอน แม่จะอ่านนู่นนั่นนี่ให้พ่อฟัง อ่านยังไงไม่รู้ รู้แต่ว่าพ่อไม่หลับแต่ผมหลับไปก่อนเสมอเลย

บ่ายสามครึ่งถึงสี่ครึ่ง พ่อฝึกยกตัวนั่งโดยมีพวกผมช่วยดึงตัวนั่งนิดหน่อย ระหว่างนั้นก็ให้สาวเหลือน้อยกับหนุ่มเหลือน้อยนั่งคุยกับกินของว่างไป ผมก็จะไปถูบ้าน

ห้าโมงเย็น สวนปัสสาวะรอบสามของวัน

ห้าโมงครึ่ง พี่สาวกลับจากที่ทำงาน หยอกล้อพ่อกับแม่นิดหน่อย แล้วก็พาพ่อฝึกเดิน กิจกรรมฝึกเดินของพ่อต้องใช้ปลอกเหล็ก (brace) ดามขาทั้งสองข้างไว้เพื่อการพยุงให้ขาทรงตัวได้ดี และคนพาเดินต้องใช้อย่างน้อยสองคน ดูพ่อด้านหลัง กับดึงไม้ที่พยุงตัวพ่อด้านหน้า หากวันไหนมีสมาชิกมากกว่าสอง ก็จะกลายเป็นกองเชียร์ไป กองเชียร์มือหนึ่งก็ยกให้แม่ผมเค้าล่ะ

หกโมง พาพ่อเข้าห้องน้ำ สวนหนัก และอาบน้ำ

หกโมงครึ่ง พ่อกินข้าว รอบนี้ก็จะป้อนอีกเหมือนกัน

ทุ่มกว่า ๆ รับแขก น้า ๆ จะแวะมาหาแม่กับพ่อเกือบทุกวัน กินข้าวและคุยอยู่จนกว่าพ่อจะเข้านอน ผมนึกขอบคุณพวกน้า ๆ ในทุก ๆ วัน ที่ทำให้พ่อกับแม่ไม่เบื่อ

สองทุ่ม พาพ่อเข้านอน

สามทุ่ม คนเฝ้าสลบเหมือด ก่อนห้าทุ่มจะลุกมาสวนปัสสาวะรอบสุดท้ายของวัน




วันแบบนี้ ผ่านไปแบบรวดเร็ว แต่ผมก็มีความสุขในทุก ๆ วัน

พ่อจะเหลือบมองผมอย่างเป็นห่วงเสมอทุกครั้งที่มีโทรศัพท์จากที่ทำงานเข้ามา

ต้องขอบคุณเทคโนโลยีในปัจจุบันที่ทำให้ผมแก้ปัญหาและจัดการอะไรหลาย ๆ อย่างได้อย่างรวดเร็ว



หกโมงกว่าแล้วฮะ ผมต้องไปพาพ่อขึ้นจากเตียงละ

วันนี้พ่อคงทำหน้าเศร้าเหมือนทุกครั้งที่ผมจะกลับ แต่ไม่เป็นไร ผมจะกอดพ่อแน่น ๆ และบอกว่า เดี๋ยวอีกไม่นานเราก็เจอกันอีก



ผมยอมที่จะลางานบางช่วง เพื่อมาดูแลคนที่ผมรัก

งานรอได้ แต่คนที่ผมรักไม่รู้จะจากผมไปวันไหนเลย ผมจึงไม่อยากให้ท่านรอนาน