ควันหลงจากดูสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก ...และนึกถึงรักครั้งแรกในชีวิต
ควันหลงจากดูสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก ... แล้วกลับมามองตัวเอง เมื่อวานได้มีโอกาสไปนั่งดูสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก...คนเดียว ตอนแรกทำใจไม่ได้กลัวเหงา แต่ก็ดี มีสมาธิอยุ่กับตัวหนังดีเหมือนกัน พอดูจบ ... นึกถึงตัวเองตอนสมัยนั้นสุดๆ การแอบรักรุ่นพี่ หาวิธีตามหนังสือสอน เป็นเรื่องที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตเลย นั่งดูไปอมยิ้มไป พอออกจากโรงหนัง ภาพเก่าๆ ก็ตามมาให้คิดถึง
สมัยม.ต้น ช่วงม.1 ได้แอบรักเพื่อนของเพื่อน ที่เป็นรุ่นพี่แก่กว่าประมาณ 3 ปี ตอนนั้นหลงรักเพราะตี๋ ขาว ยิ้มน่ารักมาก ต้องบอกว่าเป็นความรู้สึกแบบรักแรกพบ ... 555 เพื่อนเรารู้ ก็เชียร์เต็มที่ แต่บอกเพื่อนไว้ว่าอย่าบอกนะ ว่าเราแอบรักอะ (อาย)
จนเพื่อนมันหลุดปากไปบอกพี่คนนั้น พี่บอกว่า ... น้องเค้ายังเด็ก น้องเค้าก็เป็นน้องสาวพี่ไม่ได้คิดไร มันแอบเจ็บนะ เพื่อนบอกก็ไม่เป็นไรๆ ก็เป็นเพื่อนๆกันสนุกสนานก็ได้ แต่อาจจะด้วยความโชคดี ที่เรียนคนละโรงเรียนจึงไม่ได้มีโอกาสเจอกันบ่อยๆ เจอก็แค่ผ่านๆสวัสดี (ถ้าเจอบ่อยคงเศร้าน่าดูเลย)
จนขึ้น ม.3 ก็ได้มีโอกาสเจอกันแบบนานๆ ตอนนัดเจอกลุ่มใหญ่ ตอนนั้นความรู้สึกเป็นๆเฉยไปละ ด้วยระยะเวลาด้วยละมั้ง ตอนเจอกันตอนแรกๆด้วยความแอบชอบเลยไม่ค่อยพูดจา (ก็อายนิหน่า) ครั้งหลังเลยแบบสนุกสนานเฮฮา แบบไม่ได้คิดเรื่องแอบรักอะไรอีกแล้ว พอถึงเวลากลับบ้าน ทางกลับบ้านเรากับบ้านพี่เค้าต้องขึ้นสองแถวคันเดียวกัน พี่เค้าเลยบอกกับเพื่อนเราว่า เดี๋ยวจะไปส่งน้องเค้าเอง ไม่เป็นไรๆ แต่บ้านพี่เค้าถึงก่อนบ้านเรา
พอถึงบ้านพี่เค้า เราบอกว่าเรากลับเองได้พี่ลงเถอะ พี่เค้าบอกว่าไม่เป็นไร มันดึกแล้ว ก็ไม่ได้ขัดอะไร แต่จำได้เลยว่า ก็ดีใจเล็กๆ (ก็เคยแอบรักนิเนอะ) พอใกล้ถึงบ้านที่จะต้องลงรถละ พี่เค้าบอกว่ามานี่ๆจะพูดอะไรให้ฟัง แล้วเค้าก็กระซิบว่า Ti amo ตอนนั้นงงๆเลยถามว่า อะไรอะพี่ (สารภาพว่าตอนนั้นไม่ได้คิดเรื่องบอกรัก ได้แค่คิดว่ากวนไรฉาน)
เค้าบอกว่า คำนี้มันมีความหมาย ลองไปหาคำแปลดูละกัน พอลงรถพร้อมกัน ก็ส่งกลับบ้าน แยกย้าย พร้อมทิ้งคำให้คาใจ จนไปถามพี่ที่รู้จัก เค้าพูดเลยว่า ไม่รู้จริงๆหรอ เค้าบอกรักแกไง แบบตอนนั้น เฮ้ย ... อยู่ดีก็น้ำตาไหล คือ รู้สึกตื้นตัน พอรู้ปุ๊ปเลยโทรเข้าบ้านพี่เค้า (รุ่นนั้นยังไม่มีมือถือเลย) บอกว่าเรารู้คำแปลแล้ว ทำไมมาพูตอนนี้ พี่ก็รู้อยู่ว่าแอบชอบมาตั้งกะ ม.1 แพล่มไปเยอะมาก ด้วยความดีใจมั้ง ... พี่เค้าเลยบอกว่า พี่เองก็รู้ รู้สึกดีตั้งแต่ตอนนั้น แต่ม.1 ยังเด็กมาก พี่จะพูดตอนนั้นก็ไม่เหมาะ เอาเป็นว่าพี่มองว่าเราโตแล้ว เลยกล้าพูดออกไป แต่พี่ก็อายไม่กล้าพูดตรงๆ นะ (ปล. เราจำได้แม่นมากๆ T_T คิดถึงๆ)
ก็ได้คบกัน ทะเลาะกันบ้าง ทั้งแรงและไม่แรง เนื่องด้วยนิสัยเด็ก งอนแบบเด็กๆ งอแง ประมาณ 1 ปี พี่เค้าไปสอบเอนน์ทรานซ์ติดแถวๆปราจีนบุรี แล้วก็ห่างกัน ... จนมีปัญหาบางอย่างทำให้เลิกกัน ถ้านับปี จนตอนนี้ 10 นิ้วก็เกินแล้วละ
เฮ้อ ... คิดถึง มันเป็นรักแรกในชีวิตที่จดจำในสมองได้ดี ขอบคุณเพื่อน ที่ทำให้รู้จักพี่คนนั้น ขอบคุณพี่คนนั้น ที่สอนให้รู้จักรัก... และเสียใจเกี่ยวกับความรักครั้งแรก (จนนน.ลดไป 10 กว่าโลได้) ^ ^ ถ้ามีโอกาสได้พบอีก ... จะพูดว่าอะไรดีนะ ...
Create Date : 08 กันยายน 2553 |
|
5 comments |
Last Update : 8 กันยายน 2553 13:19:53 น. |
Counter : 779 Pageviews. |
|
|
|
คิดถึงสิ่งเล็ก ๆ ที่เรีัยกว่ารักของตัวเองอ่ะ