ความบังเอิญของพรหมลิขิตหรือไรทำให้เจ้าพ่อหนุ่มอย่างมิคลุทได้มาเจอกับกินริน และความประทับใจแรกพบที่มีต่อเธอ ทำให้เขาไม่อาจปล่อยเธอไปได้ ในเมื่อเขาคือนายพรานหนุ่มมือฉมังส่วนเธอก็คือเหยื่อสาวที่เขาต้องการจะใช้บ่วงรักคล้องเธอไว้กับใจตลอดกาล
เพราะอดีตที่ถูกทอดทิ้งให้โดดเดี่ยวมีเพียงพี่ชายเท่านั้น กินรินจึงไม่กล้าที่จะรักหรือคิดจะรักใคร เพราะเธอไม่อยากเจ็บปวดกับการถูกหันหลังให้อีกต่อไป และเมื่อมิคลุทเจ้านายหนุ่มที่มีใจให้ อุตส่าห์ทอดสะพานเสริมใยเหล็กหวังจะให้เธอรับรักครั้งนี้ก็เหมือนสูญเปล่า เพราะไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่คิดจะเดินข้ามไปสู่เส้นทางที่หญิงสาวทั้งหลายต่างใฝ่ฝัน
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล แต่มันอาจจะเป็นกลยุทธ์ที่สุดแสนไม่เข้าท่าอย่างรุนแรงเมื่อมิคลุทขอร้องให้เธอมาเป็นแม่ของลูกเขา เพื่อให้เป็นตัวแทนยอมเขาไม่อยู่ และแน่นอนมันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ แต่คนอย่างเขาเมื่อลงว่าปักใจว่ายังไงก็ต้องมีแม่ของลูกชื่อกินรินแล้ว ต่อให้มีปีกบิน นกน้อยสุดสวยอย่างเธอก็หาได้รอดพ้นจากแผนรักหักปีกสาวเจ้าเป็นแน่นอน
แม้ไม่คิดจะรักแต่เพราะอะไรหัวใจของกินรินจึงไม่อาจปฏิเสธมิคลุทได้ และเมื่อเขาคือคนผู้ชายอีกคนที่ไม่เคยทอดทิ้งเธอให้ต้องเจ็บปวด พร้อมจะปกป้องเธอจากอันตรายทั้งปวงจากเงื้อมมือของคนที่เรียกได้ว่าเป็นญาติกันแท้ๆ อาจจะต้องยอมเสี่ยงกับความผิดหวังในหัวใจอีกครั้ง กินรินก็ยอม และนั่นก็คือการตัดสินใจที่คุ้มค่า แม้เธอจะไม่เคยรู้มาก่อนว่าหัวใจของมิคลุทยินดีปรีดาเพียงใดที่เธอตกหลุมพรางอันใหญ่ที่เขาขุดไว้ล่อหลอกหัวใจเธอ
มิคลุทมีบ่วงรักเพียงบ่วงเดียวที่คิดจะคล้องหัวใจของกินรินเอาไว้เท่านั้น เขาอาจจะไม่แยแสต่อความรักหรือความปรารถนาของใครก็ได้ แต่ไม่ใช่กับกินริน เธออยู่นอกเหนือทุกอย่างบนโลกใบนี้ โลกที่เขาต้องโหดร้าย เลือดเย็นและไม่สนใจใคร แต่ถ้าว่ามันเกี่ยวกับเธอ คือความสุขของเธอ เขาก็ยอมทุกอย่างเพื่อให้กินรินมีความสุขที่สุด เพราะความสุขของมิคลุทคือการได้เฝ้ามองกินรินไม่ต้องเจ็บปวดต่อสิ่งใด และเขาก็มั่นใจว่าจะทำให้ทุกคืนวันของกินรินไม่อ้างว้างหรือเหน็บหนาวจากการไม่เป็นที่ต้องการของใครอีกต่อไป เพราะเขาจะเป็นทุกอย่างในชีวิตของเธอไปจนวันตาย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เป็นนิยายตรรกะง่ายดายค่ะ พระเอกเป็นนักธุรกิจที่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นเจ้าพ่อคนหนึ่ง ตกหลุมรักนางเอกตั้งแต่แรกเห็นด้วยความบังเอิญที่เธอต้องมาร่วมผจญการไล่ล่าของศัตรู ความมั่นคงและความสวยของเธอจับใจเขาแต่แรก หากไม่ทันได้สานสัมพันธ์ เธอก็พลันหายไป แต่ชะตาฟ้าลิขิตให้นางเอกเป็นลูกน้องพระเอก แหมเข้าล็อก สมภารรับประทานไก่วัดค่ะ ได้ทีพระเอกใช้อำนาจความเป็นเจ้านาย ได้ใกล้ชิดแต่ไม่น่าเกลียดเท่าไรกันไป แต่ระยะทางและหัวใจที่มีกำแพงของนางเอกทำให้พระเอก เอาชนะใจไม่ได้เสียที งานนี้ต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมพอประมาณมาทำให้เราได้ใกล้ชิดกัน แต่นางเอกก็แสนใจแข็งจนมีเหตุการณ์ที่ทำให้นางเอกตกหลุมพรางพระเอก งานนี้เรียกว่าพระเอกทุ่มสุดตัว กว่าจะเอาชนะใจนางเอกที่แข็งพอประมาณลงได้ค่ะ
อ่านจบแล้ว บอกว่าน่ารักดีค่ะ เพราะพระเอกก็รักนางเอกแบบไม่ต้องคิดมาก ไม่ต้องหาเหตุผลประกอบใดๆ ประทับใจน่ะ และเป็นพวกอยากได้อะไรต้องได้ แถมคนมันคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน พระเอกที่ปักใจปองนางเอกก็เลยจีบกันแบบหน้ามึนที่ใครเห็นก็พอจะเดาได้ แต่นางเอกไม่เข้าใจ พระเอกน่ารักดีนะคะ รักแล้วแสดง เหลือเพียงไม่ออกปากเพราะขอรักษาหน้านิดหนึ่ง ก็นางเอกเหมือนไม่ค่อยมีใจให้ แต่เขาก็รักนางเอกที่สุด ดูแลเอาใจใส่อย่างดีและปกป้องนางเอกจากคนร้ายได้ตลอด พระเอกจะเป็นพวกรักนางเอกที่สุด อะไรที่ทำให้นางเอกมีความสุขแกจะทำ อาจจะปากแข็งไปบ้าง ลีลาไปนิดแต่ก็น่ารักค่ะ
ส่วนนางเอก ใจแข็งพอประมาณเพราะมีปมว่ากำพร้าพ่อแม่แต่เด็ก ต้องอยู่กับพี่ชายในบ้านเด็กกำพร้า จนไม่อยากรักใครเพราะกลัวโดนทิ้งอีก แต่ก็หวั่นไหวกับพระเอก ที่เธอไม่กล้ายอมรับความจริง นางเอกอาจจะดูเข้มแข็ง หากความจริงกลับอ่อนแอ ต้องการความความรักจากคนที่เธออยากให้เขารักที่สุด นางเอกอาจจะแกว่งเท้าหาปัญหาให้ตัวเองบ้างแต่ก็ไม่ถึงขั้นน่ารำคาญค่ะ เพราะฟีน่าไม่ค่อยชอบนางเอก เอาแต่เถียงพระเอก ดื้อรั้นจนตัวเองเดือดร้อน เธอแค่พอประมาณว่าขอได้ดื้อบ้างเถอะ และที่ชอบอีกอย่างคือนางเอกสู้คนมากค่ะ อย่าทำให้เธอเจ็บนะ แม่เอาตาย ไม่สนใจใครทั้งนั้น แกทำฉันเจ็บแกก็ต้องเจ็บด้วย หากมันก็อาจเป็นจุดด้อยนิดๆของนางเอกที่ควบคุมสติไม่อยู่ แต่ก็น่าเห็นใจค่ะ เพราะสิ่งที่ทำให้นางเอกนอตหลุดได้ก็คือมีคนหยามแม่เธอ เป็นฟีน่าก็ของขึ้นเช่นกันล่ะ
อย่างที่บอกว่าน่ารักดีค่ะ ไม่ต้องคิดมากเพราะพระเอกแกบ้ารักนางเอก นางเอกแทบจะไม่ผิดในสายตาพระเอกเลย ไม่เหลียวแลใครให้เสียเวลา ไม่ท่ามาก อาจจะปากแข็งเล็กน้อยเพื่อรักษาหน้า แต่ไม่เก๊กประมาณรักนะแต่ไม่แสดงออก อุตส่าห์ทำมันทุกอย่างแล้วนางเอกยังไม่เก็ทอีก เหนื่อยเล็กๆแทนพระเอก แต่มันได้ใจตรง นางเอกอิจฉาไม่มีความหมายเพราะพระเอกแกไม่สนใจ ทุ่มเทเพื่อนางเอกที่สุด หน้าด้านด้วยค่ะ ขี้หวงสุดๆ ขนาดลูกเต้าก็ยังหวง แสนดีในระดับที่น่าอิจฉานางเอกเลยค่ะ อ่านเอาหวานอกหวานใจนี้เหมาะสมอย่างแรงค่ะ แต่อย่าหาเหตุผล องค์ประกอบ อะไรกับมันมากนะคะ แค่สนุกๆก็พอเพราะถ้าขี้สงสัยและชอบจับโน่นนี้แบบฟีน่าอาจจะมองว่าไม่ค่อยมีเหตุผล ฟีน่าเลยลืมๆไปซะค่ะ อ่านเอาหนุกละกัน
แต่ก็ขอนิดหนึ่งได้ไหมคะประการแรก ศัตรูของพระเอก ในเมื่อมันกำจัดกันง่ายดายขนาดนั้นทำไมไม่จัดการให้เด็ดขาดเสียที เข้าใจค่ะว่าติดสัญญาแม่ไว้แต่ก็น่าจะจัดการให้หลาบจำกว่านี้ ถ้าไม่มีลิมิตว่าทำร้ายนางเอกสงสัยจะยืดยาวอีกนาน ฟีน่าว่าแกจัดการแรงๆ ไปได้ตั้งนานแล้วนะเนี่ย
ตัวร้ายฝ่ายนางเอก เรียกว่าเลวได้โล่ห์ค่ะ ฟีน่าไม่ชอบพวกหล่อนเอาเลยค่ะ ไม่ควรจะเป็นญาตินางเอกเลยค่ะ ไม่ไหวจริงๆ เห็นแก่ประโยชน์ตัวเองแท้ๆ ทำได้ทุกอย่างแม้แต่ขายนางเอก
นิยายเล่มไม่หนาแต่ว่าใส่ตัวละครไว้ตั้งสี่คู่ ฟีน่าว่ามันเยอะไปค่ะ มันเลยขาดเนื้อหาของคู่อื่นๆไป ถ้าเอาแค่สองคู่ก็น่าจะดีกว่านี้ และบอกตรงๆว่าฟีน่าสนใจคู่ของหวานกับพี่แพทมากๆเลยค่ะ เสียดายสั้นไปนิดหนึ่งค่ะ ไม่ต้องคืนกำไรให้คนอ่านมากมายขนาดนั้นก็ได้ค่ะ
แต่โดยรวมแล้วฟีน่าถือว่าเล่มนี้โอเคนะคะ น่ารัก สนุกดีค่ะ ชอบหลายตอน แต่ที่ชอบที่สุดคือความหวงของพระเอกและลูกๆที่มีต่อนางเอกนี้ค่ะ น่ารักนะ ฟีน่ารู้สึกว่าเป็นครอบครัวที่อบอุ่นดีค่ะ พระเอกและลูกหวงนางเอกที่สุด และที่ชอบอีกอย่างคือชื่อพระเอกนะคะ ตอนแรกฟีน่าไม่คิดอะไรมาก สงสัยแค่ว่าพระเอกก็เป็นลูกครึ่งป่ะ ชื่อพิลึกดีแท้
แต่มาเอะใจตรงพระเอกถามว่าไม่อยากรู้หรือว่าชื่อเขาแปลว่าอะไร ฟีน่าก็คิดล่ะว่าต้องเกี่ยวอะไรกับกินรี ซึ่งเกี่ยวกับชื่อนางเอกอย่างกินรินแน่เชียวเพราะความหมายเดียวกัน จนเปิดพจนานุกรมเลยร้องอ๋อ เพราะชื่อพระเอกแปลว่านายพราน พ้องกับชื่อนิยายที่กระตุกบ่วงเหมือนนายพราน แถมยังเกี่ยวกับนายพรานที่ชื่อบุญที่จับนางมโนราห์อีกอะไรแบบนั้น ฟีน่าชอบค่ะ เป็นอะไรที่มีความหมายดีนะคะ แต่ก็รวมไปถึงความน่ารัก อ่านง่ายๆ ไม่ซับซ้อนของนิยายด้วยค่ะ อยากเล่ามากกว่านี้นะคะ แต่ติดว่าอ่านจบนานล่ะ แต่เพิ่งได้รีวิวเลยลืมๆไปเยอะค่ะ ช่วงนี้ความจำไม่ดีเหมือนเมื่อก่อนค่ะ รู้สึกเลยว่ารีวิวขาดๆอะไรไปเยอะค่ะ แถมฟีน่าไม่มีเวลาสักเท่าไรค่ะ ยิ่งความจำไม่ดีแบบนี้ยิ่งไปกันใหญ่เลย แต่เอาน่าโดยรวมสนุกดีไม่ต้องระทมน้ำตา ก็เป็นอะไรที่น่าอ่านดีนะคะ