สงสัยว่าดวงของมาริษา สาวสวยอย่างเธอคงจะไม่สมพงษ์กับการแต่งงานหรือการมีคู่อย่างแน่นอน งานวิวาห์ที่เกือบจะได้ลงเอยถึงได้ล่มไม่เป็นท่าไปถึงสี่ครั้ง แต่ก็คงไม่มีครั้งไหนจี๊ดใจมาริษาได้เท่ากับว่าที่เจ้าบ่าวคนสุดท้าย จนมาริษาฝังใจและขยาดกับพวกไม้ป่าเดียวกันไปจนตาย และยิ่งเต็มตาทั้งที่แผลในใจยังสดใหม่กับรักสามเส้า เราสามคนกับคู่เกย์อลวนอย่างอรรณวินท์ ให้ตายเถอะทำไมชีวิตเธอพักหลังถึงต้องยุ่งกับหนุ่มประเภทนี้ด้วยนะ
อรรณวินท์ไม่เคยเป็นเกย์และเขาก็ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนรสนิยมด้วย แต่กลับมีสาวสวยมากล่าวหาว่าเขาเป็น เขาก็ไม่อยากจะสนใจหรอกนะ ถ้าชีวิตของเธอและเขาต้องวนเวียนมาใกล้กันอย่างที่เขาไม่ตั้งใจหรือบางครั้งอาจจะเพราะแผนการของใครบางคนหรือเปล่า เขาก็ชักไม่แน่ใจ และตอนนี้คนที่อรรณวินท์ไม่อยากจะยุ่งด้วย ก็กลับกลายเป็นเธอกำลังจะมาเป็นนางฟ้าที่ช่วยให้เขาพ้นจากภาวะการโดนจับหมั้นหมายกับผู้หญิงที่เขาไม่ต้องการ
ถ้าไม่เพราะวิกฤตการณ์ทางการเงินที่ถึงเข้าตาจน มาริษาจึงต้องยอมทำตามความต้องการของปู่ทุกอย่าง แม้ว่ามันจะแสนบ้าบอด้วยเงื่อนไขที่ว่าเธอต้องมีหลานชายให้กับปู่ของเธอเพื่อแลกกับหนี้สินที่มีทุกอย่าง แต่จะให้คนที่เพิ่งอกหักรักคุดโดนตุ๊ดหลอกอย่างเธอจะไปมีอารมณ์หาพ่อของลูกจากที่ไหน แต่เพื่อเงินมาริษาต้องพยายามทุกอย่าง ทว่าปัญหาใหญ่ที่ไม่ต่างกันคือ ผู้ชายทุกคนที่คิดว่าใช่ก็กลับไม่ใช่ เหลือเพียงอรรณวินท์เท่านั้นที่แสนเหมาะสมกับแผนการนี้ แต่จะทำยังไงให้เขายอมร่วมมือกับเธอกันล่ะ ในเมื่อความสัมพันธ์ระหว่างกันเริ่มต้นได้แสนย่ำแย่
ถ้าไม่เพราะประโยชน์ที่อรรณวินท์จะได้รับ ให้ตายเขาก็คงไม่ยอมรับเงื่อนไขสุดพิลึกจากผู้หญิงประหลาดอย่างมาริษาหรอก และสิ่งที่อรรณวินท์ไม่คิดเหมือนที่มาริษคาดไม่ถึงคือ ทุกอย่างคือแผนซ้อนแผนบางประการ ที่ไม่ต้องการให้เรื่องทุกอย่างเป็นแค่ความสัมพันธ์ลวงโลก จากแค่คู่หมั้นจอมปลอม ต้องเปลี่ยนเป็นสามีภรรยากันเร็วเกินความคาดหมาย ไม่ต่างไปจากความรู้สึกที่อรรณวินท์เริ่มมีให้ต่อแม่สาวแสนประหลาดอย่างมาริษา แต่มันจะเรียกว่าความรักได้หรือ ในเมื่อเขาขยาดต่อความรักขนาดนั้น
แค่ผิดพลาดครั้งแรกก็ยังไม่พอ ยังมีต่อซ้ำสอง มาริษาไม่ได้อยากต้องผูกพันกับอรรณวินท์อย่างนี้เลย ก็เขาไม่ใช่ผู้ชายแท้ๆสักหน่อย แต่ในเมื่อมันลงเอยเช่นนี้แถมเธอก็มีใจให้เขาไปแล้ว เธอก็ไม่ยอมเสียชื่อต้องเพลี่ยงพล้ำเสียเขาให้กับชายอื่น ต่อให้ต้องขนมารยาหญิงและลีลารักมัดใจกี่เล่มเกวียน เธอก็ต้องฉุดรั้งเขาไว้กับเธอตลอดกาล
แม้จุดเริ่มต้นของเขาและเธออาจจะไม่ได้เริ่มจากความรัก แต่ตอนนี้อรรณวินท์รู้ใจตัวเองแล้วว่า เขารักมาริษาแค่ไหน แต่เขาก็ยังมีความลับที่มาริษาไม่รู้คือ เขาไม่ใช่พวกไม้ป่าเดียวกันสักหน่อย แต่เขาก็ขอเก็บมันไว้เป็นเรื่องสำคัญที่จะบอกเธอในวันที่เธอยอมรับหัวใจตัวเองว่ารักเขาแค่ไหน และเมื่อถึงวันนั้น เขาจะทำให้มาริษารู้ว่าเธอเลือกสามีได้ไม่ผิดคนเลย จะมีผู้ชายที่ไหนรักเธอและสามารถปกป้องมาริษาได้เท่าเขา ไม่มีอีกแล้ว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เนื้อเรื่องนิยายก็ยาวมากตามขนาดเล่มค่ะ อ่านกันตาแฉะไปกันข้างหนึ่งเลยค่ะ นางเอกของเราเป็นสาววัยสามสิบเอ็ดที่กำลังจะแต่งงานมีรักที่สมบูรณ์ แต่ดันต้องมารู้ว่าเจ้าบ่าวดันเป็นเกย์หนุ่มแอ๊บรักหญิง เธอเลยต้องชิ่งหนี แล้วเธอก็ฝังใจยิ่งไปกว่าเดิมเมื่อเข้าใจว่าพระเอกที่อุตส่าห์ช่วยเธอดันมีรักสามเส้าแบบคนไม้ป่าเดียวกันอีก แต่คนที่เธอชังน้ำหน้า กลับเป็นคนที่จะช่วยเธอได้จากเงื่อนไขพิลึกของปู่ที่เป็นเจ้าหนี้ของเธอ ไม่อยากทำแต่ยังไงนางเอกก็ต้องทำให้เขาเป็นพ่อของลูกในท้องให้ได้ พระเอกที่ไม่อยากร่วมมือด้วย แต่เพราะเธอก็คือคนที่จะช่วยให้ไม่ต้องแต่งงานกับคนที่ไม่รัก สองคนก็เลยต้องรวมหัวกันทำตามผลประโยชน์ของตัวเอง จากคนที่ไม่รักกันก็มาอยู่ด้วยกัน ความใกล้ชิดก็ทำให้เกิดความรัก แม้นางเอกจะตงิดใจว่าพระเอกเป็นเกย์ก็ตาม แต่เอานะยังไงก็เธอไม่ยอมเสียสามีให้ผู้ชายที่ไหน จึงต้องทำทุกอย่างเพื่อรั้งพระเอกไว้ โดยที่ไม่รู้เลยว่าพระเอกไม่ได้เป็นสักหน่อย เรื่องเหมือนจะไม่มีอะไรอีก เพราะตอนนี้เราเข้าใจกันแล้ว แต่ก็คนจากอดีตที่เลวร้ายของนางเอกกลับมาทำให้เธอต้องจัดการอีก กว่าจะจบกันได้หืดแทบจับค่ะ แต่ก็ลงเอยแบบน่ารักๆกันไป
แทบหมดแรงค่ะกว่าจะอ่านจบ เพราะเล่มหนาเอาการแถมมีสองเล่มอีกต่างหาก และตัวหนังสือเล็กไม่น้อยค่ะ ฟีน่าสายตาไม่ดีเท่าที่ควรบอกตรงว่าทรมานกับการอ่านพอควรค่ะ แต่ก็รู้นะคะถ้ามันขนาดใหญ่กว่านี้สงสัยเล่มจะหนากว่านี้แต่สงสารตาตัวเองค่ะ อิๆๆๆ
นางเอกเนี่ยตกสเปคฟีน่าไปอย่างหนึ่งอย่างจังคือ ฟีน่าไม่ค่อยแนวนางเอกอายุมากกว่าพระเอก เพราะเธออายุสามสิบเอ็ด ส่วนพระเอกแค่ยี่สิบเก้า แรกๆก็ทำใจลำบาก(เพราะรสนิยมส่วนตัวล้วนๆ อย่างอื่นไม่เกี่ยว) แต่อ่านไปนางเอกตลก ต๊องส์ๆเลยลืมไปว่าเธอแก่กว่าพระเอก ดีว่าพระเอกชอบทำตัวดุๆ นิ่งๆ เลยเป็นผู้ใหญ่ด้วยก็พอไหวค่ะ ชอบที่นางเอกเป็นคนทำงาน ไม่ย่อท้อแต่อุปสรรค ต้องพยายามทำทุกอย่างให้เต็มที่ก่อน ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร ก็ต้องทำ ไม่ใช่ท้อแท้ยอมแพ้ต่อทุกอย่าง
และชอบที่เธอมุ่งมั่น ตอนที่รู้ว่ารักพระเอก สามีเป็นเกย์หรือต้องเอาชนะคู่ขาสามีให้ได้ ทำอะไรเธอก็ยอม ฮามากตอนไปนั่งดูกามสูตรเพื่อมัดใจสามี แต่ต้องขอบคุณเพื่อนนางเอกที่คิดมาได้ เป็นคนไม่เจ้าคิดเจ้าแค้นเกินไป แต่ก็เป็นพวกเจ็บแล้วจำ ชอบก็บอกว่าชอบ ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ ตรงไปตรงมาดีค่ะ เมื่อรู้ตัวว่าผิดก็คิดง้อขอโทษไม่ใช่คนเจ้าทิฐิ แต่ที่ไม่แนวหน่อยคือ เธอขี้โวยวาย คิดเองเออเอง พระเอกบอกว่าไม่ใช่เกย์ก็ไม่เชื่อ ฝังใจเรื่องนี้ที่สุด แต่มันก็ทำให้นางเอกดูโก๊ะๆ เปิ่นๆ ดีค่ะ
ส่วนพระเอก เป็นพวกสุดแสนเพอร์เฟคทุกอย่าง หน้าตาดี เก่งกาจทุกอย่าง แต่ดันต้องมาเป็นสามีของนางเอก จากที่ไม่คิดว่าจะรักก็กลายเป็นรัก พระเอกเป็นคนน่ารักดีค่ะ พอได้รักนางเอกแล้ว จะดูแลปกป้องดีมาก แม้แรกจะปากจัดไปนิดบ้าง แต่หลังๆจะหึง หวง หื่นดีค่ะ ติดอยู่ตรงแก เป็นพวกสุภาพบุรุษเกือบจะที่สุด แต่ก็มีลิมิตค่ะ ไม่ใช่ประมาณเจอคนรักเก่าก็ฝังใจแต่กับแฟนเก่าอยู่นั่นล่ะ แบบนั้นฟีน่าคงไม่ปลื้มเท่าไร แต่โดยรวมก็แนวอยู่ค่ะ
ในเรื่องนี้ไม่ได้มีแค่คู่พระเอกนางเอกค่ะ แต่เหมือนจะมีอีกคู่กลายๆแต่มันไม่จบค่ะ เป็นเรื่องของคนที่นางเอกคิดว่าเป็นคู่ขาพระเอกกับเพื่อนซี้นางเอกที่ ไม่ถูกกันเท่าไร เพราะเพื่อนนางเอกคิดว่าฝ่ายชายจะมาแย่งพระเอกไปจากนางเอก ทะเลาะกันไป ทะเลาะกันมาเลยมีอะไรกันไป แต่ยังไม่จบค่ะ ค้างไว้ว่าฝ่ายชายจะทำไงดี คู่นี้ฟีน่ายังต้องขอทำใจนิดหนึ่ง ในเมื่อฝ่ายชายแกเป็นไบอ่ะ มันยังไงไม่รู้ค่ะ พวกหญิงก็ได้ ชายก็เอาแบบนี้ หยึ๋ยอ่ะ ทำใจลำบากแหะ ไม่รู้ว่าแกจะเปลี่ยนไปชอบป่าเดียวกันเมื่อไร เด๋วมันจะเข้าทำนอง ผู้หญิงยุคใหม่ต้องทำใจ หากจะมีผัวน้อย แต่ฝ่ายหญิงนี้ฟีน่าชอบค่ะ เพราะเธอฮาไม่ต่างจากนางเอกเป็นผู้ช่วยแบบขำๆ สรรหาสารพัดวิธีการมาช่วยนางเอกมัดใจสามี แต่ละวิธีคิดไปได้ หากมันก็ทำให้เราพูดว่า ช่างคิดมาได้นะแม่คุณ
โดยรวมฟีน่าก็ว่าโอเคค่ะแต่ไม่ได้แนวสุดๆ อะไร เพราะนิยายยาวมาก ช่วงแรกของนิยายยาวมากค่ะ กว่าพระเอก นางเอกกว่าจะได้แต่งงานกัน ลงเอยกัน นานมากค่ะ ฟีน่าลุ้นจนเหนื่อย ตอนท้ายก็นึกว่าจะไม่มีอะไรแล้ว ยังมามีเหตุการณ์อื่นอีก โอ้พระเจ้า ยาวได้อีกค่ะ ถ้ามันตัวใหญ่ๆพอไหวค่ะ ตัวมันเล็ก (จนฟีน่าเกือบถอดใจล่ะ)
บางฉากฟีน่าว่าตัดออกบ้างก็ได้ค่ะ มันทำให้เนื้อหานิยายยืดไปค่ะ แต่บางคนก็กลับหายไปเลย อย่างว่าที่เจ้าบ่าวคนที่สี่ของนางเอกที่จู่ๆก็หายไปทั้งๆที่เป็นอีกตัวแปรหนึ่งที่นางเอกต้องเป็นหนี้เป็นสิน แต่กลับไม่พูดถึงเขาอีกเลย
ส่วนเพื่อนพระเอกที่ตอนแรกไม่คิดว่าจะมีบทบาทได้มากก็มาใส่รายละเอียดตอนเล่มสองเพิ่มเข้ามาเยอะพอควร ฟีน่าก็คิดว่าจะจบในเรื่องนี้ ก็ไม่จบอีกต้องมีต่ออีกเล่ม แบบนี้น่าจะเอารายละเอียดของเขาไปใส่ในเล่มของเขาจะดีกว่าค่ะ เพราะตอนท้ายมันดึงความสนใจของนิยายไปหาเพื่อนพระเอกและเพื่อนนางเอกเสียมากค่ะ และยิ่งนิยายที่พระเอก นางเอกเข้าใจกันแล้ว ความสนใจค่อยๆลดลง เพราะมันถึงจุดไคลแมกซ์ที่พระเอกนางเอกรักกันแล้ว แต่กลับมีเรื่องอื่นมาเพิ่มอย่างคนที่จะมาทำธุรกิจพระเอกที่ดูมันไม่ที่มาเท่าไร จู่ๆก็มา
โอเคเรื่องมันเกี่ยวกับนางเอก แต่ก็พ่วงว่าไปเกี่ยวกับเพื่อนสาวของนางเอกอีก แค่เธอดึงความสนใจไปพร้อมกับเพื่อนพระเอกแล้ว ยิ่งแล้วไปกันใหญ่ค่ะ ถ้าจุดนี้มาอยู่ก่อนพระเอก นางเอกเข้าใจกันแล้วจะลุ้นได้มากกว่านี้ค่ะ มันเลยจืดๆไปบ้างค่ะ แม้จะมันพร้อมกับปมในใจของนางเอกก็ตาม แต่เพราะเรื่องมันยืดไปค่ะ ลุ้นมาหลายเรื่อง เนื้อหายาวไป ฟีน่าก็เลยเริ่มเนือยๆค่ะ
เมื่อนิยายหนา ตัวประกอบก็เลยเยอะไปค่ะ บางคนฟีน่าจำไม่ได้เลยว่าเป็นใครมีความสำคัญอะไรบ้าง พอจำไม่ได้ก็เลยงงๆว่ามีบทบาทอะไรบ้าง เข้าเป็นใคร สำคัญอย่างไร
เรื่องย่าพระเอก ฟีน่าจำได้ว่าช่วงแรกย่าพระเอกไม่ค่อยชอบหน้านางเอกเท่าไร เพราะเป็นหลานของคนที่ตัวเองเกลียด แต่ก็กลับมาสนิทสนมได้อย่างรวดเร็วจนฟีน่างงว่าไปข้ามช่วงไหนหรือเปล่า หรือเพราะแมวอย่างเจ้าปังคุงเท่านั้น ที่เป็นสะพาน
อีกประเด็นที่นางเอกเชื่อมั่นว่าพระเอกเป็นเกย์ ฟีน่าก็เลยแบบว่านางเอกนี้ฝังใจจัง แอบเซ็งอยู่บ้างล่ะ เมื่อไรจะฟังพระเอกบ้าง ดีนะมันเป็นตัวช่วยให้พระเอกได้ใช้ล่อหลอกนางเอก
ภาษาที่ใช้ เค้าเรียกว่าแนวชิคลิทใช่ไหมค่ะ ฟีน่าเรียกไม่ถูกค่ะ มีสแลงพอควรเลยล่ะ โดยเฉพาะคำพูดจากเพื่อนนางเอกที่พูดกับเพื่อนพระเอกที่เป็นไบนั่นล่ะ พูดถึงเรื่องกิจกรรมของชายรักชายชัดมาก จั๊กจี้เอาการเหอะ และฟีน่าเจอคำว่าติ๊ดชิ่งและโถน้ำผึ้งบ่อยไปค่ะ มันเฝือๆ ไปเลยสำหรับฟีน่า
และอย่างที่บ่นไปว่าตัวเล็กนี้ล่ะคะ ทำให้ฟีน่าอ่านได้ไม่ละเอียดเลยเพราะทรมานสายตาคนสายตาแย่แบบฟีน่า แต่ก็ยังเห็นคำผิดอยู่ประปรายค่ะ อย่างคำว่าสิทธิ์เห็นพิมพ์เป็นสิทธิเยอะหรือบางทีคนเขียนอาจจะอยากใช้คำนี้ก็ได้ แต่เวลาอ่านออกเสียงแล้วมันแปลกๆค่ะ บางคำเห็นว่าเอาลิควิดป้ายไว้ ก็เข้าใจว่าหนามากๆ แค่เราอ่านผ่านๆยังตาลายไปเลย ก็คงต้องมีอะไรผิดไปบ้างล่ะ
แต่อย่างที่บอกว่าโดยรวมโอเคนะคะ ฟีน่าชอบที่พระเอก นางเอกไม่งี่เง่า ตรงไปตรงมาดีค่ะ ไม่มีมุกกินหญ้าให้รำคาญใจว่าจะกินอะไรกันหนักหนา คือถ้าเล่มหนา เนื้อหายาว แล้วยังมีหญ้าสด หญ้าแห้งประกอบด้วย ฟีน่าคงจบกันตั้งแต่ยังไม่จบเล่มหนึ่งแน่ค่ะ
นางเอกแบบว่าช่างกล้าทำทุกอย่างเพื่อมัดใจสามีดีค่ะ มั่นใจดี ก็นี้สามีฉัน เสียสามีให้สาวไม่เท่าเสียให้หนุ่ม พอๆกับพระเอกไม่ท่ามากดี แรกๆอาจจะปากจัดแต่ก็เจอคนอย่างนางเอกเข้าไปก็สมควรล่ะ ปากไม่ทันกันคงลำบาก แต่ถ้าตัดฉากที่มากเกินไปได้ก็จะอ่านง่ายกว่านี้ค่ะ
เอาเป็นว่าฟีน่าก็รออ่านเล่มต่อไปค่ะ ยังไงขอตัวหนังสือใหญ่ขึ้นหน่อยนะคะ