ดรุณีเล่ห์รัก ลินอลิน ดรุณีเล่ห์รัก ลินอลิน ชีวิตที่เกิดมาดูเหมือนเพียบพร้อมจนน่าริษยาหากแต่ถ้าแลกกันได้ธนนท์ไม่อยากเป็นตัวเขาเสียเลย ครอบครัวที่มีก็เหมือนไม่มีร้าวฉานเสียจนหล่อหลอมให้เขาเป็นผู้ชายที่เขาเองก็ให้นิยามว่าผู้ชายเลวๆคนหนึ่ง ถ้าหากในชีวิตนี้เขาจะรู้จักรักและดีกับใครสักคนคนคนนั้นกลับไม่ใช่พ่อและแม่บังเกิดเกล้าแต่คือพี่เลี้ยงในวัยเยาว์ที่มอบความรักให้เขาเสียยิ่งกว่าที่เขาเคยได้จากบุพการีของตัวเองเสียอีกและเมื่อธนนท์รู้ว่าคนที่เขารักเหมือนแม่แท้ๆ อยู่ที่ใด ธนนท์ก็ไม่รั้งรอจะได้พบเธออีกครั้ง อนาคตอันสดใสอาจจะอยู่อีกไม่ไกลแต่ทุกอย่างก็เหมือนฝันร้ายที่เป็นจริงคนที่ดรุณีรักเพียงคนเดียวกลับไม่ได้อยู่ถึงวันที่เธอได้ไปถึงฝั่งฝัน และเหตุการณ์เลวร้ายก็นำเอาผู้ปกครองที่ดรุณีไม่เต็มใจมาสู่ชีวิตเธอด้วยแม้แรกเริ่มเดิมทีในสายตาของดรุณี ธนนท์จะเป็นอดีตคุณหนูมหาวายร้ายที่เธอไม่อาจเข้าใจว่าเขาแสนดีได้เช่นไรในสายตาของแม่หากเมื่อดรุณีได้รับรู้อีกด้านของธนนท์ก็ทำให้เธอเข้าใจ เมื่อทุกอย่างสายเกินไปดรุณีจึงเป็นสิ่งเดียวที่ผูกพันธนนท์เข้ากับอดีตและเขาก็เต็มใจที่จะดูแลรับผิดชอบชีวิตใครสักคนหนึ่งอย่างเต็มใจจนธนนท์เพิ่งได้เข้าใจว่าเธอเองก็ไม่ต่างจากพี่เลี้ยงของเขาเมื่อดรุณีคือหลักสำคัญในชีวิตที่ทำให้ธนนท์อยากเป็นคนดีในสายตาใครสักคนหนึ่งและความผูกพันนี้ก็เป็นความหวงแหนที่ธนนท์ไม่ต้องการให้ดรุณีได้รู้จักรักใครเพราะเมื่อใดที่เธอรัก เมื่อนั้นก็อาจเป็นวันที่เธอทอดทิ้งเขาไป การเป็นเด็กในปกครองของธนนท์ไม่ง่ายเลยสักนิดไม่ใช่เพราะธนนท์ใจร้ายแต่อย่างใดหากแต่สิ่งรอบข้างที่ทำให้เขาคือธนนท์ต่างหากที่ดรุณีอยากหนีไปให้พ้นแต่ท้ายที่สุดเธอกลับทำไม่ได้เมื่อเธอสัญญากับธนนท์แล้วว่าจะไม่มีวันทอดทิ้งให้เขาต้องอยู่ในบ้านที่ยิ่งใหญ่แต่กลับเปล่าเปลี่ยวเช่นนี้ แต่ดรุณีกลับลืมระวังตัวกับความรู้สึกบางอย่างไป ความรู้สึกรักที่ไม่คู่ควร หากธนนท์เคยหาเหตุผลว่าทำไมเขาจึงต้องห่างเหินดรุณีนักเพราะเขาเองรู้สึกว่ามันผิดที่ปรารถนาเด็กในปกครองของตนแต่ครั้นจะให้เขาปล่อยดรุณีไปรักผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขา ธนนท์เองก็ทำไม่ได้เมื่อเขาไม่ใช่พ่อพระที่แสนดีแต่ทุกอย่างที่เขาทำก็เพื่อมัดดรุณีไว้กับเขาไม่ใช่หรือเช่นนั้นแล้วทำไมเขาจะไม่มีสิทธิ์รักดรุณีแบบที่ผู้ชายคนหนึ่งจะรักผู้หญิงสักคนได้จะเสียเวลาปิดบังซ่อนเร้นความรู้สึกที่อัดแน่นนั้นเพื่ออะไร เขาต้องลงมือช่วงชิงหัวใจของดรุณีมาเป็นของเขาก่อนสาวน้อยคนนี้จะได้ทันรู้จักคำว่ารักจากชายอื่น แม้จะรู้ว่าไม่คู่ควรแต่ดรุณีก็ฝืนใจให้เป็นอื่นไม่ได้และเมื่อรู้ว่าเธอเองก็มีสิทธิ์ที่จะรักธนนท์เธอก็พร้อมจะไปให้สุดทางของความฝันอันแสนหวานนั้นแต่ใครเลยจะรู้ว่าบางทีความรักระหว่างกันอาจเป็นไปไม่ได้เลยกำแพงของอุปสรรคที่เต็มไปด้วยขวากหนามที่แม้หัวใจจะรักกันมากเพียงใดแต่มันก็ปีนป่ายข้ามคำว่าถูกต้องไม่ได้เลยแต่ถ้ามันเป็นเช่นนั้นดรุณีก็ไม่เสียใจเลยที่ได้รักผู้ชายที่ชื่อธนนท์ นานมาแล้วที่ผู้ชายคนหนึ่งโหยหาความรักที่ไม่มีวันได้มันมาแต่เมื่อมันอยู่ตรงนี้ จับต้องและเป็นเจ้าของได้ หากไม่ยึดถือครอบครองและหวงแหนมันไว้เป็นของตนตลอดชีวิตที่เหลืออาจจะไม่โชคดีแบบครั้งนี้ก็เป็นได้อุปสรรคที่ผ่านเข้ามาแม้จะเจ็บปวดรวดร้าวสักเพียงใดแต่ทั้งธนนท์และดรุณีจะไม่ยอมปล่อยมือจากกันและกัน   Create Date : 15 ตุลาคม 2557 3 comments Last Update : 15 ตุลาคม 2557 9:51:00 น. Counter : 11748 Pageviews. Share Tweet

หลังจากอ่านใจก้องรักของลินอลินไปแล้ว ก็ถึงคิวเล่มแรกของนักเขียนคนนี้ค่ะ อย่างดรุณีเล่ห์รัก ทั้งสองเล่มก็ยังคอนเซปต์กินหญ้าอ่อนกันอยู่นะคะ เล่มก่อนเป็นคุณอา เล่มนี้มาเป็นผู้ปกครองแบบไม่ตั้งใจ พระเอกที่ต้องการทำอะไรสักอย่างเพื่อพี่เลี้ยงที่เขารักเป็นการตอบแทนความรักของเธอ จึงเข้ามาอุปการะลูกสาวกำพร้าที่ไม่ค่อยเต็มใจจะมีผู้ปกครองที่ดูร้ายกาจแบบพระเอกเลย แต่ความจำเป็นในทุกๆด้าน บีบให้เธอต้องยอมรับเขา จากชีวิตเด็กสาวธรรมดาได้เข้าไปอยู่ในสังคมอีกแบบ แม้เกือบทุกอย่างจะเปลี่ยนไปในแบบที่เรียกว่าดีกว่าเดิม แต่มีสิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดว่าพระเอกมีพร้อมแต่คือขาดความรัก และทำให้มุมมองของเธอต่อพระเอกยิ่งเปลี่ยนไป และมันก็นำไปสู่ความรักที่ไม่ควรเกิด เด็กในปกครองกับผู้ปกครอง แต่ก็ยังไม่เลวร้ายเท่ากับความลับบางอย่างที่อาจทำร้ายรักครั้งนี้แตกร้าวและเป็นไปไม่ได้เลย แต่ไม่ว่าอุปสรรคจะเป็นอะไร ทั้งคู่ก็จะไม่ยอมเลิกที่รักกันและพร้อมสู้กับทุกปัญหาและความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ จากที่สัญญาไว้ว่าขอพักใจก้องรักก่อน แล้วจะอ่านดรุณีเล่ห์รักต่อว่าเป็นเช่นไรบ้างนะคะ ได้ฤกษ์หยิบมาก่อนหนังสือล็อตใหญ่ในงานหนังสือจะเข้าค่ะ ความคล้ายๆกันของสองเล่มนี้คือ พระเอกเป็นพวกรักเด็กนั้นเองค่ะ แต่เล่มนี้พระเอกจะต่างออกไปจากใจก้องรักตรงที่พระเอกเป็นแบดบอยเต็มขั้น เป็นผู้ชายที่โตมาพร้อมกับความกดดันของครอบครัว ยิ่งได้อ่านก็รู้สึกว่าพระเอกเป็นคนที่น่าสงสารมากๆ แม้ว่าจะเป็นลูกคนร่ำรวย แต่เขากลับไม่เคยมีความสุขเลย พ่อก็ไม่เคยแสดงออกว่ารักเขา แม่ก็พยายามบีบบังคับให้เขาดีที่สุด เก่งที่สุด และต้องเหนือกว่าลูกเมียน้อย คนเดียวที่ดีกับเขา รักเขา ปลอบโยนเขาก็มีแค่พี่เลี้ยงคนเดียว จึงไม่แปลกเลยว่าพระเอกจะโตมาเป็นคนนิสัยเสียสุดๆ ที่พระเอกบอกกับทุกคนเลยว่าเขาเลว อะไรที่ทำให้คนรอบข้างเสียใจได้ก็จะทำเพื่อประชดประชัน แต่สิ่งเดียวที่เปลี่ยนเขาได้ก็คือคนที่เขาตามหามาตลอดชีวิต พี่เลี้ยงในวัยเด็ก อย่างที่บอกนะคะว่าพระเอกน่าสงสาร เขาไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่าความรักของพ่อกับแม่เท่านั้น การประชดหลายๆ ครั้งก็เพียงแค่อยากมีตัวตนในสายตาบ้าง ทำดีไม่เห็น ก็เลยต้องทำตัวเป็นคนแย่ๆ ไปเลย จะได้เห็นชัดๆ เมื่อพระเอกมีภาวะกดดันในอารมณ์ค่อนข้างมาก จึงไม่แปลกที่จะเห็นอารมณ์เศร้าและเหงาของพระเอกแสดงออกมาบ่อยๆ ทั้งในยามที่เขาต้องเสียคนที่เปรียบเสมือนแม่ไป หรือตอนที่อาจจะเสียนางเอกไปอีกคน เศร้าไปกับพระเอกเลยค่ะ แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่เรียกว่าเห็นแก่ตัวประเภทที่อะไรเป็นของเขา เขาก็จะหวงแหนมาก อย่างนางเอก เขาไม่ต้องการให้นางเอกรักใครมากกว่าเขา ประเภทเด็กขี้อิจฉานั้นเอง แต่นอกเหนือจากความรู้สึกเห็นใจจากอดีตของพระเอก ก็รู้สึกดีนะคะ เพราะพระเอกโดยเนื้อแท้เขาไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร อาจจะแสดงออกแปลกๆ อย่างที่เขาทำกับเพื่อนซี้สองคน ที่เหมือนจะเอาเปรียบหรือหลอกใช้ แต่ลึกลงไปพระเอกรักเพื่อนจริงใจมากๆ สำหรับนางเอกก็ยิ่งเข้าไปใหญ่ จากที่เขาเคยทำตัวแย่ๆ เพื่อประชดประชันพ่อ เขาก็ไม่สนใจอีกแล้ว อยากจะดูแลแต่นางเอกคนเดียว รู้จักที่จะดูแลใครสักคนหนึ่ง และการที่มีนางเอกเข้ามาในชีวิต พระเอกก็ละวางจากเรื่องกลั่นแกล้งทางฝั่งเมียน้อย เขาจดจ่อแค่นางเอกพอแล้ว ใครจะมาทำให้นางเอกไม่สบายใจงานนี้แบดบอยที่สงบเงียบก็พร้อมจะลุยแบบไม่สนใจอะไร เพราะนางเอกคือคนที่ทำให้เขาอยากเป็นคนดี อยากเป็นคนมีค่าในสายตาใครสักคนหนึ่ง แม้ว่าเรื่องนี้พระเอกจะอายุมากกว่านางเอกเกือบสิบปี แต่ในบางครั้งความเข้มแข็งในด้านอารมณ์ของพระเอกอาจจะสู้นางเอกไม่ได้ เพราะนางเอกไม่ได้โตมาพร้อมกับความรู้สึกไร้ค่าในสายตาพ่อแม่ และมันก็ทำให้นางเอกค่อนข้างโตในด้านความคิด ทั้งๆที่เจอกันครั้งแรกไม่ค่อยโสภาเท่าไร นางเอกจะไม่ชอบขี้หน้าพระเอก แต่เมื่อได้รู้เหตุผลหลายๆ ประการของพระเอกรวมทั้งเห็นความดีแบบประหลาดของเขา นางเอกก็พอจะอภัยในความร้ายของพระเอกได้ นางเอกมีอีคิวที่พร้อมกว่าพระเอกอีกค่ะ ทำให้เธอมีความมั่นคงในด้านอารมณ์มากทั้งที่อายุน้อย เป็นหลักในหัวใจของพระเอก แต่นางเอกก็ไม่ได้ทิ้งความเป็นเด็กที่ยังไม่ถึงอายุยี่สิบปี มีความแก่น ความเฮี้ยวเป็นระยะๆ แต่ดีตรงที่นางเอกตรงไปตรงมาต่อตัวเองและไม่เคยคิดว่าใครจะดีไปกว่าพระเอกในสายตาเธอ เพราะถ้าให้เลือกเธอก็เลือกพระเอกเป็นคนแรก จะเชื่อแต่เขาคนเดียว เหมือนที่พระเอกก็เชื่อในตัวนางเอกก่อนจะเชื่อคำพูดคนอื่น ถ้าให้เทียบระหว่างใจก้องรักกับดรุณีเล่ห์รักนะคะ ฟีน่าชอบดรุณีเล่ห์รักมากกว่าค่ะ ทั้งในด้านสำนวนและเนื้อเรื่อง สำหรับสำนวนก็อาจจะวัยรุ่นไปบ้างในบางคำ บางตอน แต่ไม่เยอะเท่ากับใจก้องรัก มีการใช้คำเป็นทางการขึ้นมานิดหนึ่ง ลดความหวือหวาของการใช้คำลงไปบ้าง ทำให้อ่านแล้วลื่นไหลกว่าเล่มทำมือนะคะ ส่วนเนื้อเรื่อง เล่มนี้มีความเข้มข้นกว่า บีบหัวใจกว่า เพราะพระเอกเป็นเด็กมีปัญหา เติบโตมากับครอบครัวแตกร้าวของจริง เขาเลยกลายเป็นคนนิสัยไม่น่าคบหาโดยซ่อนเด็กที่อ้างว้างไว้ข้างใน จนได้นางเอกมาอยู่ข้างๆ เขาก็เป็นอีกคนหนึ่ง เมื่อมีหลักชัยในชีวิตทุกอย่างจึงเปลี่ยนไป ตอนนี้ไม่ได้แค่ตัวเอง แต่มีนางเอกที่เป็นเด็กในปกครองต้องเลี้ยงดู (พูดยังกะเป็นเมีย แต่สุดท้ายก็กลายเป็นเมียจริงๆนั้นล่ะ) ยกเว้นเพียงแค่ปัญหาเดิมๆของพระเอก ที่ยิ่งดำเนินเรื่องไป ยิ่งมีปม มีประเด็นที่เข้มข้นขึ้น แต่ความที่อ่านนิยายสไตล์นี้มาหลายเล่ม ปมหรือความลับจะคล้ายๆกัน พอมีตัวละครมาสะกิดข้อความเอาไว้ เลยเดาได้เลยว่า อะไรคือปัญหาที่ทำให้ครอบครัวพระเอกต้องมีสภาพเช่นนั้น เรียกว่าเป็นความผิดพลาดของผู้ใหญ่ทั้งหมด คนที่ได้รับผลคือเด็กทั้งพระเอก ครอบครัวของเมียน้อย หรือแม้แต่นางเอกเองก็ตามที การฉุดรั้งสิ่งที่ไม่ใช่ของตน ยึดติดกับความรักที่เป็นแค่ความเห็นแก่ตัวมันเลยเป็นโศกนาฏกรรม ดีที่มันคือนิยายที่พระเอกแม้จะร้ายขนาดไหน แต่เปลี่ยนได้ด้วยรัก ไม่เช่นนั้นพระเอกคงกลายเป็นผู้ร้ายสมบูรณ์แบบ ชอบที่เรื่องมีแค่ความรันทดในชีวิตของพระเอกก็พอแรงแล้วค่ะ สงสารที่เขาต้องโตมากับชีวิตเช่นนั้น เมื่อมาเจอนางเอก เขาอาจไม่ใช่คุณชายในฝันที่แสนดี แต่มีความร้ายๆและเอาแต่ใจสุดๆ แต่ไม่ต้องหวั่นใจว่าพระเอกจะเป็นคนโลเลหรือทำร้ายจิตใจนางเอก เพราะเมื่อเธอคือตัวแทนของคนที่เขารัก และเธอก็มีหลายๆอย่างที่เปล่งประกายอยากที่เขาต้องทำดีเพื่อให้เธอรักด้วยแล้ว พระเอกก็เลยไม่สนใจใครหน้าไหน เขาสนใจแต่นางเอกคนเดียว ยอมขัดใจแม้กระทั่งแม่ตัวเองเพื่อปกป้องนางเอก สาวไฮโซที่มักจะขาดไม่ได้ในนิยายก็เลยทำอะไรนางเอกไม่ได้เลย อาจจะเป็นเสี้ยนเล็กๆหัวใจก็เท่านั้นเอง เพราะพระเอกผู้รู้ใจตัวเองดีจนไม่ปิดบังอะไรไม่เคยแยแส ไม่สนใจ เพราะเขารักแต่นางเอกคนเดียว เปิดเผยทุกอย่างที่รู้สึกให้เธอเข้าใจ รอเวลาที่เหมาะสมเท่านั้นที่จะจับนางเอกกิน อ่านๆรีวิวมาอาจจะคิดว่านางเอกเป็นหญิงงามแบบกุลสตรีศรีสยาม ขอบอกว่าไม่ใช่นะคะ นางเอกเนี่ยเป็นเด็กที่สู้คนเอาการเพราะต้องเสียพ่อไปก่อน แล้วมาเสียแม่ตั้งแต่ยังไม่ยี่สิบ ร้ายและทันคนไม่น้อย แต่ดีตรงที่มีหัวคิด เลยเอาพระเอกอยู่ ใครชอบนางเอกน่ารักๆ อาจจะต้องปรับมุมมองนิดหนึ่งค่ะ เธอเฮี้ยวเอาการ บางทีก็หลอกด่าพระเอกแบบเนียน เพราะพระเอกเป็นโค(เกือบ)แก่ริจะกินหญ้าอ่อนที่ยังไม่ถึงยี่สิบ แต่ถือว่าความที่เป็นเธอแบบนี้ล่ะ พระเอกถึงได้รัก ถ้าจะมีอะไรขอเม้นท์นะคะ ตอนจบค่ะ ในฉากเลิฟซีน ยังคงยืนยันคำเดิมตั้งแต่ใจก้องรักว่า ยังเขียนฉากเลิฟซีนไม่สวย ออกไปในทางแข็งๆ ไปสักนิดค่ะ หากใช้คำหลบ คำที่แสดงนัยที่สวยกว่านี้จะทำให้ฉากนั้นดูอ่านแล้วลื่นไหลกว่านี้ค่ะ ฟีน่าไม่ติดใจพวกฉากที่ใช้ภาษาปากเท่าไรแล้ว เหลือแค่ฉากเลิฟซีนนี้ล่ะที่ติดขัดไม่ค่อยโดนใจเท่าไรคะ แต่โดยรวมแล้ว สนุกดีค่ะ อ่านรวดเดียวจบเลย ชอบมากกว่าใจก้องรัก ตรงประเด็นเนื้อเรื่องเข้มข้นกว่า มีเนื้อหามากกว่า อ่านแล้วเรียกอารมณ์ต่างๆ ทั้งน่ารักและเศร้าได้ดีกว่าค่ะ ตอนใจก้องรักยังพูดได้ไม่เต็มปากว่ายังไง แต่ดรุณีเล่ห์รักนี้ถือว่าสนุกกว่านะคะ เป็นเรื่องที่น่าลองเลยค่ะ ไม่ได้ถูกใจแค่ตรงแนวกินเด็กนะคะ เพราะพระเอกก็ไม่ได้แก่อะไรขนาดนั้น แต่ก็ห่างจากนางเอกเกือบสิบปี แต่ถูกใจเนื้อเรื่องมากกว่าก็เลยอยากแนะนำให้ลองอ่านดูค่ะ ป้าฟีน่าที่แสนหัวโบราณให้ผ่านก็น่าจะรอดอยู่กับหลายๆคนนะคะ   โดย: ฟิลิเซียน่า 15 ตุลาคม 2557 9:52:35 น.

ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ ^^   โดย: lovereason 15 ตุลาคม 2557 22:35:47 น.

รอบนี้คุณฟิน่าสปีดตกนะคะ หายไปหลายวันเลย คิดถึงมากๆ สาวกรอดูรีวิวก่อนซื้อหนังสือคะ เล่มที่ออกในงานหนังสือช่วยรีวิวหน่อยเร็ว จะซื้อตาม หุๆๆๆๆ   โดย: หมูน้อย IP: 1.47.232.203 15 ตุลาคม 2557 23:33:19 น.