ใยรักโยงใจ เตี่ยนซิน
เนื่องจากตอนนี้ฟีน่าเปิดเวบเองแล้ว ขอย้ายรีวิวไปที่เวบนะคะ ใครอยากอ่านรีวิวนิยายเล่มอื่นๆ ที่ฟีน่ายัายไปลงหรือรีวิวนิยายใหม่ๆ ไปอ่านได้ที่เวบ philiciana.com นะคะ สำหรับเรื่องนี้กดไปอ่านได้เลยนะคะ รีวิวใยรักโยงใจ เตี่ยนซิน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ว่าด้วยเรื่องของสามีภรรยาที่รักกันมาก แม้จะแต่งงานมาแปดปีก็รักกันมั่นคงมาก แต่ท่ามกลางไฟสงครามที่คุกรุ่น ขุนนางกังฉิน และความที่นางเอกไม่อาจทนเห็นคนบริสุทธิ์โดนรังแก นางเอกจึงเผลอไปล่วงเกินขุนนางเลวๆคนหนึ่ง ด้วยการช่วยผู้หญิงเอาไว้และโกหกทุกคนว่าจะเอาผู้หญิงที่ช่วยไว้มาเป็นอนุของสามีตน ซึ่งแรกๆก็ไม่มีปัญหาอันใด แม้ว่าใครจะบอกนางเอกว่าโง่หรือเปล่า หาเมียน้อยให้สามีตัวเอง และแล้วทุกอย่างที่คิดว่าไม่มีทางเกิดขึ้นก็เกิด สามีของนางเอกปันใจ ตีตัวออกห่าง จนสุดท้ายขอหย่ากับเธอ เพราะนางเอกมีลูกให้ไม่ได้
เมื่อโดนสามีขอหย่า นางเอกที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองท้องก็ต้องดูแลตัวเองและลูก อาศัยว่าได้วิชาการค้าจากสามีติดตัว แต่เพราะความเป็นแม่ม่ายที่ท้อง จึงไม่มีใครอยากสนับสนุนนางเอกให้ทำงาน แต่แล้วความมุ่งมั่นของเธอก็เข้าตาเศรษฐีปริศนาผู้หนึ่ง ที่ยอมให้เธอทำธุรกิจกับเขา แต่ก็มีข้อแม้แปลกๆ ชีวิตของนางเอกก็เริ่มต้นใหม่ และตัดสามีออกจากชีวิต หากไม่มารับรู้ว่าอดีตสามีต้องพบจุดจบเช่นไร จากตระกูลเศรษฐีใหญ่ที่เป็นพ่อค้าข้าว ก็สิ้นเนื้อประดาตัว สามีต้องโทษหนักติดคุกและตายไปแล้ว แม้ว่าเธอจะบอกว่าเกลียดเขา แต่เยื่อใยต่อกันก็ตัดไม่ขาด
ทว่าความจริงที่นางเอกรับรู้กลับไม่ใช่เลย สามีของเธอไม่ได้ตาย แต่กลับอยู่ใกล้ๆ และคอยดูแลเสมอ หากแต่เพราะความรักที่เขามีให้ต่อนางเอกมันมากมายนัก จนต้องหาแผนการที่ปกป้องนางเอก แม้ว่ามันจะต้องทำให้เขาปางตาย เขาก็ยอม หากแต่เมื่อเขารอดชีวิตมาได้ จะทำเช่นไรให้นางเอกเข้าใจว่าสิ่งที่ทำไปทุกอย่างเพราะรัก และยังมีขุนนางเลวๆที่ตามมาจองล้างจองผลาญพระเอกกับนางเอกอีก กว่าอุปสรรคจะผ่านไป ชีวิตของทั้งคู่ก็หนักหนาสาหัสมาก
งานนี้โดนเตี่ยนซินจัดเต็ม จัดหนัก เล่นเอาจุกไปเลยทีเดียวค่ะ ประมาณทำเอาฟีน่าเหมือนโดนก้านคอหลับกลางอากาศ เพราะถ้าใครเป็นเพื่อนฟีน่าในเฟซบุ๊คส์จะเห็นอากาศบ้าคุณพี่รอยภพ ณ รอยจำในดวงใจตอนเช้ามากๆๆ ประมาณเหมือนคนตกบ่อน้ำตาล พอตกหัวค่ำ ยัยฟีน่าบ่อน้ำตาแตก เสียน้ำตาเป็นปี๊บๆ ให้กับเรื่องนี้ค่ะ แม้ว่าความสงสัยของเราจะตรงเป๊ะว่า พระเอกต้องไม่ใช่คนเลว แต่กลายเป็นว่าแกรักนางเอกมากตะหาก
รู้สึกว่าตั้งแต่อ่านมากกว่ารัก พระเอกมากกว่ารัก ก็ต้องรักนางเอกมาก อาจจะมากแต่แรกหรือมาเข้ากลางเรื่อง ท้ายเรื่อง พระเอกต้องเสียสละตัวเองปกป้องนางเอกทุกเล่มแน่นอน แต่ที่ผ่านมา แทบทุกเล่ม พระเอกต้องมีความพร้อมทุกอย่างในการปกป้องนางเอก อาจจะพลาดพลั้งศัตรูบ้างแต่ไม่หนักหนาเท่าไร หากแต่เรื่องนี้กลับไม่เป็นเช่นนั้น
สำหรับความรักที่พระเอกมีให้นางเอก มากมายค่ะ ฟีน่าอ่านไปก็สงสัยไปว่าอะไรจะเป็นตัวแปรที่ทำให้พระเอกทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมาเพื่อป้องกันนางเอก เราเป็นคนอ่านที่พอเดาทางได้ เลยไม่ได้โกรธพระเอกที่ทำกับนางเอก แต่ถ้าเป็นนางเอกเองคงจี๊ดใจมากๆ จนไม่อยากจะมองหน้าพระเอก แต่เมื่อความจริงเปิดเผย เรียกได้ว่าตั้งแต่อ่านมาพระเอกคนนี้ เป็นคนที่รันทดมาก เจ็บปวดมาก อึดมาก และน่าสงสารมากที่สุดในสายตาฟีน่าคนหนึ่ง
ส่วนนางเอก เรียกว่าเธอเจอซีนอารมณ์มาก จากหญิงสาวที่โชคดีได้แต่งงานกับสามีที่ดีและรักเธอเสมอต้นเสมอปลาย หากต้องมาเจอมรสุมชีวิต แต่เธอก็เข้มแข็ง ไม่ฟูมฟาย ตีอกชกหัวว่าโดนสามีทิ้ง แต่ต้องดูแลตัวเองให้ได้ เธอเป็นคนที่แกร่งมาก สมกับที่จะผ่านชีวิตบัดซบของตัวเองได้ เหมาะสมมากกับพระเอกค่ะ เรียกว่าสองคนนี้อึดมากๆ
ในความหวานชื่นและน่ายินดีของความรัก มีรสชาติขมๆของความเป็นของชีวิตมาเต็มเปี่ยมค่ะ แม้จะไม่คุ้นชินกับนิยายแนวดราม่าจัดๆของเตี่ยนซิน แต่เรียกว่าเล่มนี้เล่นเอาแฟนเตี่ยนซิน อัดใจ ทุรนทุราย หนักในหัวใจมากๆ เชื่อว่าหลายคนก็คิดว่าพระเอกเตี่ยนซินต้องไม่เลว แต่อะไรทำให้เขาทำเรื่องแย่ๆ เราก็ลุ้นไปต่างๆนาๆ จนมารู้ความจริง สิ่งหนึ่งที่คิดหรือให้พระเอกมันเลวจริงๆ จะดีกว่าไหม จะได้แช่งชักหักกระดูกมันด้วยความสาสะใจ ไม่ต้องมาเสียน้ำตา อัดอั้นกับชะตากรรมของชีวิตพระเอก ประหนึ่งเขียนจากชีวิตรักของสามีภรรยาผู้อยู่ในภาวะสงคราม ไร้วีรบุรุษขี่ม้าขาวมาช่วยทั้งสองไว้
สำหรับใครยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ขอบอกว่าให้คุณเตรียมทำใจและหาผ้าเช็ดหน้าไว้ใกล้ๆ พระเอกที่คิดว่าจะเลวบริสุทธิ์คือคนดีที่คุณบอกได้ว่า นางเอกทำบุญด้วยอะไรจึงได้สามีประเสริฐยิ่งนัก เมื่อได้ยินความจริงทั้งหมด จะหลั่งน้ำตาให้กับชะตากรรมอันโหดร้ายที่พระเอกได้รับเพียงเพื่อปกป้องนางเอก มันจะแน่นในหัวอกประหนึ่งเป็นนางเอกผู้ต้องมาฟังเคราะห์กรรมของสามีของเราเอง
เรื่องนี้จัดว่าเป็นแนวนิยายซีนอารมณ์มากๆค่ะ บางคนอาจจะบอกว่าเครียดจัด แต่ฟีน่ากลับรู้สึกว่ามันเจ็บปวดแต่สนุก หน่วงๆในใจแบบนี้ตราตรึงมากกว่าแนวพระเอกเลวเอาแต่ทำร้ายจิตใจนางเอกอีกค่ะ ถ้าไม่รักมาก พระเอกคงทนทรมานแบบนั้นไม่ได้ ตอนอ่านจบฟีน่าอยากจะกรีดร้องไปเลย อยากหาคนบ่นๆๆ แต่รอบข้างก็ยังไม่มีใครอ่าน ได้แต่พร่ำเพ้อบ้าอยู่คนเดียวในเฟซ ต้องทำค่ะไม่งั้นอัดใจตายไปข้างหนึ่ง
ไม่อยากสปอยส์จริงๆว่าพระเอกเจออะไรไปบ้างเพื่อปกป้องนางเอก แต่ตอนได้ฟังความจริง คงหายากนะคะที่ใครจะไม่ร้องไห้ พระเอกไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว ขำตัวเองเลยล่ะว่าเล่มนี้ไม่มีหมอเทวดามาประจำการหรือไง ต้องปล่อยให้ท่านเสือเป็นแบบนั้น ทำไมคนดีต้องเป็นเหยื่อคนชั่วด้วย ถ้าเขาไม่อดทน หาทางช่วยตัวเองให้รอด พระเอกคงจะยิ่งกว่านี้ พอได้เห็นการกระทำของตัวร้ายแล้ว สิ่งที่โดนยังไม่สาสมกับความเลวที่มันทำเลยค่ะ
จริงๆแล้วตอนอ่านคำสารภาพที่เกี่ยวกับพระเอกเราก็ร้องไห้ร้องห่มไปแล้ว แต่ที่ทำให้ร้องไห้ปิดท้ายก่อนลาจากอีกยกก็คือคำง่ายๆประมาณว่า สองมือของเขาที่บิดเบี้ยวจนไม่อาจกุมมือเธอได้แนบแน่นเมื่อก่อน บ่งบอกตัวตนของพระเอกได้อย่างดีว่า เขาต้องผ่านอะไรมาบ้าง กว่าจะได้กลับมาหานางเอก ผสมกับคำบอกแบบเคียดแค้นของตัวร้ายว่าทำอะไรกับพระเอกบ้าง เรียกว่างานนี้พระเอกเล่มนี้ผ่านชีวิตอันเจ็บปวดสุดๆ ไม่ให้ร้องไห้ได้ไงค่ะ ส่วนหนึ่งก็ยินดีกับความรักที่มั่นคงแต่ถ้าไม่เจอเนื้อหาที่เรียกว่าเจ็บปวดหัวใจกว่านี้เราคงไม่อินเท่านี้นะคะ
แต่ว่าเรื่องนี้ก็มีจุดให้สงสัยประการใหญ่คือ ตอนท้ายที่พระเอกจัดการตัวร้ายได้ พระเอกจะไม่เปนไรหรือในเมื่อ ตอนนั้น คนสกุลนี้มันเลวครองเมืองมาก พระเอกทำไมไม่โดนลงโทษ แต่กลับใช้ชีวิตกับนางเอกได้อย่างปกติสุข จึงสงสัยกันว่า น่าจะมีเล่มต่อเสียกระมัง แต่ก็ไม่แน่ใจค่ะ ได้แต่ร้องเพลงรอกัน
หลายคนอาจจะรู้สึกว่าเล่มนี้หนัก แต่จะบอกว่ามันสนุก ปนเจ็บปวดนะคะ เพราะเราจะได้เห็นความรักอันลึกซึ้งระหว่างพระเอก นางเอกที่แม้ความตายก็ยอมให้ได้ หากมันจะทำให้คนที่เรารักปลอดภัย อาจจะต้องแลกมาด้วยความเกลียดที่เขาไม่ให้อภัยแต่เราก็ยอม เพื่อให้รักได้มีชีวิตต่อไป แบบนี้ล่ะคือรักแท้จริง รักนิรันดร์ในนิยายที่เรียกว่ารักแท้ค่ะ