มารีวิวหนังสือเป็นหนังสือทำมือกันบ้างค่ะ บังเอิญว่ามีเพื่อนในเฟซบุ๊คส์แนะนำให้อ่านออนไลน์ก็ปรากฏว่าอ่านไปแล้วรู้สึกชอบค่ะ พอพิมพ์เป็นเล่มก็เลยซื้อมาไว้อ่านเป็นเล่มจะดีกว่าค่ะ และมีคนถามอยู่เสมอๆว่าอยากอ่านรีวิวก็เลยจัดไปตามคำขอค่ะ



เริ่มต้นเรื่องด้วยการพูดถึงครอบครัวของสาวๆตระกูลจันทร์ แต่เล่มนี้นางเอกจะชื่อเพียงจันทร์ ที่ต้องเล่นเกมตามหาสมบัติบางอย่างของคุณยายหรืออีกนัยหนึ่งคือแม่บุญธรรมของเธอเอง นางเอกของเราแท้จริงเป็นแค่ลูกของแม่ครัวในบ้าน แต่ความที่เธอไม่เหลือใครคุณยายหรือแม่บุญธรรมจึงรับเธอมาดูแล แต่ความที่ไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขแท้ๆ จริงถูกรังเกียจไปบ้าง



นางเอกเป็นคนแรกที่ได้รับภารกิจตามหาความจริง เงื่อนงำที่ได้ก็แค่ภาพถ่าย ซึ่งกว่าสาวๆทั้งสี่จะช่วยกันตามหาเบาะแสแรกได้ก็เล่นเอาเหนื่อย แต่ยังโชคดีที่บ้านที่อยู่ในภาพมีน้องสาวของนางเอกรู้จักแถมยังเป็นบ้านของคุณยายพวกเธออีก แต่ใช่ว่าจะเข้าไปง่ายๆ เพราะมีคนมาเช่าอยู่เสียแล้ว นางเอกจึงคิดว่าหนทางเดียวที่จะเข้านอกออกในบ้านนั้นได้คือไปเป็นแม่บ้าน แต่ความหนักใจก็อยู่ที่เจ้าของบ้านนั่นล่ะคือผู้ชายที่เธอคิดว่าเป็นไอ้โรคจิต ลวนลามเธอ แถมลูกสาวเขาก็ดูจะไม่ค่อยชอบเธอนัก แต่นางเอกก็ไร้หนทาง นอกจากยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เข้าบ้าน



แต่เรื่องราวมันไม่ได้น่าหนักใจแค่ที่เธอต้องมารับมือกับพระเอกและความรู้สึกแปลกที่เกิดขึ้นอย่างรวเร็ว เพราะอดีตคนรักได้หวนกลับมาอีกครั้ง เพื่อขอคืนดี แต่นางเอกที่เจ็บแล้วจำก็ไม่มีวันจะยอมคืนดี แม้ว่าเธอจะยังเจ็บปวดกับความรักครั้งก่อน ไม่รู้ว่ายังรักมาก หรือแค้นมาก หากแต่สิ่งที่ช่วยให้เธอต้องทบทวนทุกอย่างอีกครั้งก็คือพระเอก คนที่เข้ามาในชีวิตเธออย่างรวดเร็วจนเธอไม่แน่ใจว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นคืออะไร รักหรือใคร่กันแน่ที่ทำให้เธอยอมเขาง่ายดายนัก



นางเอกจะกล้าเสี่ยงอีกครั้งหรือ ในเมื่อคนที่เธอคิดว่ารักเธอที่สุดยังทรยศหักหลังเธอได้อย่างเลือดเย็น แต่พระเอกก็พิสูจน์ให้นางเอกเห็นว่า ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นไม่ใช่แค่เรื่องฉาบฉวย เขาจริงจังกับมันมาก รอเวลาแค่ให้นางเอกเข้าใจว่าทุกอย่างมันคือของจริง ที่มันจะคลี่คลายพร้อมไปกับความลับที่นางเอกต้องมาค้นหากับภารกิจหลักในตอนแรก ซึ่งทำให้เธอคิดได้ว่าเธอเอาชีวิตไปผูกติดกับความเสียใจมากเกินไปจนทำลายตัวเอง หากเธอปลดปล่อยมันไปได้ หัวใจเธอก็จะเป็นสุข



เนื้อเรื่องอาจจะดูซับซ้อนไปบ้างค่ะ แต่ไม่มากเท่าไร เหมือนกับนางเอกและน้องๆ ต้องเป็นนักสืบจำเป็นหาความจริง ตามเงื่อนไขของคุณยาย โดยไม่รู้ว่าทุกอย่างมีการวางแผนไว้หมดแล้วจากคุณยาย



นางเอกเรื่องนี้จะเป็นคนที่มีปมในใจ เธอมีความขมขื่นในใจ เพราะถูกว่าที่สามีหักหลังก่อนวันแต่งงานเพียงแค่วันเดียว ทิ้งรอยแผลใหญ่ไว้ในใจ นางเอกจึงต้องอยู่กับความรู้สึกถูกหักหลัง เจ็บปวดกับมันตลอดเวลา ไม่กล้าจะรักใครเพราะกลัวเจ็บช้ำอีก จนมาเจอพระเอกนี้ล่ะ เขารู้สึกเลยว่านางเอกเป็นกระต่ายตัวน้อย ขี้ตกใจ ตื่นตูมทุกครั้ง ลึกๆนางเอกโหยหาความรัก การปกป้องจากคนรัก แต่กลับไม่กล้าเสี่ยง แม้แต่พระเอก เธอก็คิดเสมอว่า สักวันหนึ่งมันก็คงจบ แต่นับว่าเธอยังโชคดีที่ได้เจอกับผู้ชายที่เธอจะได้ทำให้ฝันเป็นจริง มีครอบครัวน่ารัก นางเอกเหมาะกับการเป็นคุณแม่ตัวอย่างมาก ขนาดลูกสาวของพระเอกที่ตอนแรกดูจะหวงพ่อก็กลับกลายเป็นว่ารักนางเอกมาก เพราะนางเอกทำให้เธอรู้สึกได้ถึงอ้อมกอดของคนเป็นแม่ อุปสรรคใหญ่ในการรวมครอบครัวเลยไม่เกิด



สำหรับพระเอก อาจจะดูเป็นผู้ชายเจ้าสำราญ ขี้เล่นไปบ้าง แต่เขาก็เป็นคนจริงจัง อะไรที่ต้องการแล้ว เขาจะไม่ยอมให้หลุดมือง่ายๆ และไม่คิดเลยว่าพระเอกจะมีความลับบางอย่าง ที่ฟีน่าไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ เหนือความคาดหมายนิดหน่อยค่ะ ส่วนบุคลิกของพระเอก เหมาะกับนางเอกมาก เขาเป็นคนผ่อนคลายมากกว่านางเอกที่ดูจะจริงจังกว่า เขาจึงทำให้นางเอกรู้สึกว่ามีความสุขยามที่อยู่ใกล้ๆ แม้ว่าความสุขอาจจะไม่ยั่งยืนก็ตามที แต่พระเอกไม่เคยคิดเล่นๆ แต่คิดจริงจังกับนางเอกมาก กำแพงของความสัมพันธ์จึงอยู่ที่นางเอก แต่เขาก็อาศัยความจริงใจเข้าสู่ แถมยังแสดงอาการปกป้องนางเอกจากทุกเรื่องแบบนี้ นางเอกมีหรือจะไม่ใจอ่อยน



ความที่ฟีน่าอ่านเรื่องในชุดนี้จบไปสองเล่มอีกเล่มคือรอยยิ้มพิมพ์จันทร์ ฟีน่าก็เลยพูดได้ว่าเล่มนี้ยังไม่ใช่เล่มที่ฟีน่าชอบที่สุดค่ะ เพราะฟีน่าชอบรอยยิ้มฯมากกว่า แต่เล่มนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่สนุกนะคะ แต่ถ้าให้เทียบกันสองเล่มแล้ว โทนของเล่มนี้ นางเอกจะน่าสงสารกว่าเยอะ เพียงจันทร์เป็นผู้หญิงค่อนข้างอาภัพในเรื่องความรัก แต่ไม่ใช่ว่าอีกเล่มนางเอกจะไม่อาภัพนะคะ พวกเธอล้วนมีอีกความน่าสงสารกันไปแต่ละแบบ แต่เล่มนี้ นางเอกเป็นเหยื่อของความรักที่ถูกหักหลัง เพียงเพราะเธอเป็นลูกแม่ครัว ไม่ใช่คนมีเชื้อสาย คนที่เธอรักเลยเห็นแก่ตัว นางเอกจะออกแนวระทมนิดหน่อย แต่เธอโชคดีที่ได้มาเจอกับพระเอก



ความรักครั้งที่สองที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนทำให้นางเอกไม่กล้าที่จะเสี่ยงอีกครั้ง ก็ไม่น่าแปลกหรอกนะคะ คนที่รักกันมานานยังทรยศได้ แล้วผู้ชายที่เพิ่งเจอกัน ดูดีกว่าเธอ เขาจะรักเธอได้หรือ แต่ความจริงใจของพระเอกทำลายกำแพงได้ เราจะเห็นถึงการปกป้องของพระเอกที่มีต่อนางเอกเมื่อเธออ่อนแอยอมเจอคนที่เคยรัก ซึ่งในมุมหนึ่งฟีน่าก็คิดว่า ยังดูเหมือนเธออาลัยคนรักเก่า แต่ดีที่นางเอกพูดเลยว่าเธอไม่โง่พอจะไปเอาของที่ทิ้งไปกลับมาใหม่ เขาหักหลังเธออย่างเลือดเย็น และนางเอกก็ไม่แสดงอาการรักใคร่หรือยังสองใจ แต่อยู่บนความรู้สึกรักปนแค้น และไม่รู้ใจตัวเองว่าไม่ได้เหลือความรักให้แล้ว มีเพียงความเจ็บและจำเท่านั้น



ฟีน่าอ่านแล้วยังขัดใจเล็กน้อยบางอย่าง เหมือนที่นางเอกก็ยังไม่มั่นใจ เวลาในการเจอกันมันสั้นไป แม้พระเอกจะบอกว่าระยเวลาไม่สำคัญ หากการแสดงออกว่าอะไรทำให้พระเอกรักนางเอก หรือนางเอกรักพระเอกยังมีเนื้อหาน้อยไปนิดค่ะ อาจจะเริ่มต้นจากความติดใจในบางอย่างของกันและกันหรือเปล่าทำให้เปลี่ยนเป็นรักได้ง่ายดาย ตรงนี้ยังไม่ตรงใจฟีน่าและทำให้เชื่อได้สุดๆ แต่ก็จัดว่าพอได้ค่ะ



บทบาทของพระเอกในฐานะความเป็นเชฟยังน้อยไปนิดหนึ่งค่ะ ไม่เหมือนนางเอกที่เห็นได้ชัดกว่า อาจจะเพราะว่าพระเอกมาเป็นคนสอนทำอาหารก็เป็นได้เลยไม่มีบทบาทเท่าไรค่ะ ตรงนี้ยังอ่อนไปหน่อยสำหรับฟีน่า เลยทำให้เชื่อได้ไม่มากนัก และตอนท้ายมาปรากฏว่าพระเอกทำงานด้านอื่นด้วย ก็เลยดูจะแปลกๆไปบ้าง



แต่ที่ชอบคือการผูกปริศนาให้นางเอกและน้องๆได้ตามหาค่ะ อาจจะไม่ได้ถึงขนาดต้องอุทานว่า คิดได้ไง แต่ทำให้เราคิดเพลินๆได้ว่ามีอะไรอยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด และค่อนข้างแปลกใจเรื่องที่ซ่อนไว้มากค่ะ จุดนี้เป็นจุดที่ฟีน่าชอบที่สุดในเรื่องค่ะ



ตัวนางเอกเองอาจจะไม่ใช่นางเอกตามขนบนะคะ เธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์เพราะความรักและเชื่อใจทำให้เธอมีอะไรกับว่าที่สามีตัวเองไปแล้ว แต่มันก็ไม่ผิดอะไรนี้ค่ะ เขาคือคนที่เธอคิดว่าใช่ จนจะแต่งงานกันแล้ว จะมีอะไรกันก็คงไม่แปลก แต่ปรากฏว่าเธอเลือกผิด จุดนี้ต้องบอกก่อนสำหรับคนที่อยากลองอ่าน แต่ติดว่าขอนางเอกจิ้นนะคะ ต้องบอกไว้ก่อน แต่ถ้าไม่คิดมาก ก็ไม่เป็นไรค่ะ เพราะฟีน่าเองก็เป็นคนชอบนางเอกจิ้น แต่เข้าใจเหตุผลของนางเอกค่ะ



ความร้อนแรงของเนื้อหา ค่อนข้างจะหวือหวาอยู่พอสมควรค่ะ เพราะมันคือประเด็นที่ทำให้นางเอกไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างกันคือรักหรือใคร่ เนื่องจากมันเกิดอย่างรวดเร็วมาก จนเธอก็ยังตั้งตัวไม่ติด แต่เธอก็ซื่อสัตย์กับตัวเองเหมือนกันว่าเธอมีความสุขที่ได้อยู่กับพระเอก แม้จะต้องเจ็บอีกครั้งก็ตามที



แต่ที่ขอบอกว่ามาเนื้อเมฆมากก็คือเพื่อนนางเอกค่ะ เธอเป็นผู้หญิงที่เรียกว่าดึงความสนใจได้ทุกครั้งที่ปรากฏตัวออกมา เป็นเพื่อนรักที่พร้อมจะจัดการคนทรยศให้นางเอก เป็นนางฟ้าผู้พิทักษ์นางเอก เป็นทุกอย่างเลยค่ะ เป็นเพื่อนที่ดีและพร้อมเป็นนางมารร้ายได้เสมอ ฟีน่าชอบผู้หญิงไม่ยอมคนเท่าไร เพื่อนนางเอกจึงเป็นคนที่ฟีน่าชอบที่สุดในเรื่องค่ะ



สรุปโดยรวม สนุกในระดับหนึ่งค่ะ แต่อาจจะยังไม่ถูกใจฟีน่าที่สุดนะคะ เพราะฟีน่าชอบเรื่องถัดไปมากกว่า นางเอกดูน่าสงสารไปนิดหนึ่ง แต่ก็จัดว่าโชคดีที่ได้พบกับพระเอก ได้มีครอบครัวที่ฝันไว้ เนื้อเรื่องไม่ยืดยาดค่ะ ดำเนินเรื่องรวดเร็วทันใจ ชวนให้ติดตาม



แต่อีกปัญหาที่ทำฟีน่าวิงเวียนคือชื่อของผู้หญิงในเรื่อง ความที่เป็นตระกูลจันทร์ ชื่อจันทร์ๆกันทุกคน ฟีน่าความจำไม่ดี ต้องค่อยๆจำว่าจันทร์ไหนเป็นใคร ยังไง คือทำเอาลำบากมากเวลาอ่านค่ะ ต้องอ่านไปสักพักจะเริ่มมีจันทร์น้อยคนลง ก็จะเริ่มจำได้ค่ะ คือถ้าใช้คำว่าจันทร์ในคำอื่นแต่ให้ความหมายเดียวกันคงทำให้จำง่ายกว่านี้ค่ะ แต่ถ้าใครอยากลองอ่านนะคะ ก็ลองได้ค่ะ สนุกดี ราคาอาจจะสูงไปสักนิดเพราะเป็นหนังสือทำมือ แต่ก็มีเนื้อหาในเรื่องปริศนาของเกมที่คุณยายนางเอกเอามาเล่น เนื่องจากมันคือการวางแผนบางอย่างของคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนเล็งเห็น เหมือนเรื่องนี้ที่เป็นการสอนให้นางเอกได้รู้ว่าไม่ใช่มีแค่เธอที่เจ็บปวดเพราะความรัก แต่ยังมีคนอีกมากมายต้องทุกข์กับมัน แต่คนเราจะรับมือกับมันยังไง ปล่อยมันไปหรือจมอยู่กับมันจนทำให้ตัวเองไม่มีความสุขตลอดชีวิตที่เหลืออยู่ นางเอกจึงคิดได้ และเริ่มหาความสุขให้กับตัวเอง ไม่ใช่แค่สอนนางเอกหรอกนะคะ แต่เป็นการสอนเราไปด้วยในตัวค่ะ และเมื่อชุดนี้ยังไม่จบ อีกสามเล่มที่เหลือฟีน่าก็จะรอให้เป็นเล่มแล้วมารีวิวกันใหม่นะคะ

อ่านได้ครึ่งนึงแล้วค่ะ 555

บอกตรงๆมึน "จันทร์" - -"

อีกคนที่ห้าว อ่ะ พิมพ์จันทร์ ใช่ไหมค่ะพี่ฟีน่า

หนูอยากอ่านเล่มนั้นอ่ะ

มีนจันทร์เหมือนกันว่ะดาว 55 ส่วนพิมพ์จันทร์ สนุกมาก เล่มนั้นเจ้ชอบ

เหรอ ๆ ชื่อเรื่องอะไรนะเจ้ เป็นลำดับที่เท่าไหร่
ทั้งหมดมี 4 เล่มใช่ป่าว

ปล.4 สาว ชื่อ จันทร์ๆ ทั้งหมดเนี่ยจริงๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่ญาติพี่น้องทั้งตระกูล จันทร์ หมดนี่ก็ไม่ไหว เกิ๊น!!!

ล็อตที่ได้มาจากเจ้นะ หนูอ่าน เพียงจันทร์ฟ้าพราว ก่อน อ่านได้ 2-3 บท ก็เลิกอ่าน แล้วข้ามมาอ่าน พ่ายรักร้าย ของแก้วจอมขวัญรวดเดียวจบ

คือความรู้สึกที่เด่น ๆ ชัด ๆ เลยคือ เลิฟซีน ของแก้วจอมขวัญ เขียนได้สวย ลื่นนนน มากกกกกกกกก ฮี่ (ปล.ไม่ได้ตั้งใจจะเปรียบเทียบอะไรนะคะ แต่คนเขียนคงถนัดต่างกัน โนะ)

เจ้บอกแล้วว่าแก้วจอมขวัญเขียนสนุก

มาแอบอ่านรีวิวค่ะ

เดี๋ยวถ้าเจ้ได้บัตรลด ที่ซื้อได้ลดแยะ ๆ มาอีก
บอกหนูด้วยนะ หนูจะสั่งของแก้วจอมขวัญมาอ่าน
เอิ้กกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เดี๋ยวเจอกัน (ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด) จะนำเงินไปจ่ายชำระหนี้สินให้นะคะเจ้

จุ๊บุ จุ๊บุ