ซ่อนปมบ่มรัก ณวลี
ชีวิตที่เคยอยู่ภายใต้กรอบอันเข้มงวดของคุณย่าทำให้นันทิชาเปรียบเสมือนเต่าตัวน้อยที่แสนเชื่องช้าและอ่อนต่อโลกเมื่อถูกคลุมถุงชนกับคนที่เธอไม่เคยรู้จักอย่างกวินภพ แล้วคนที่ไม่เคยมีปากเสียงอะไรกับใครจะทำสิ่งใดได้นอกจากทำตามคำสั่งหากเธอไม่คิดเลยว่าคนที่เธอต้องฝึกฝนการเป็นเจ้าสาวที่ดีไม่ใช่ว่าที่เจ้าบ่าวตัวจริงหากแต่เป็นกวินภัทร แฝดน้องที่จำใจทำตามแผนเพื่อแลกกับบางอย่างที่เขาต้องการ
ถ้าไม่เพราะความจำเป็นบังคับกวินภัทรคงไม่ยอมหลงกลมาติดเกาะกับว่าที่พี่สะใภ้แบบนี้หรอกและกว่าจะมารู้ตัว ทั้งเขาและนันทิชาก็กลายเป็นถูกส่งตัวมาเพื่อแผนการที่ซับซ้อนกว่าแผนที่ให้เขาตกหลุมเต่าน้อยที่ชื่อนันทิชาแม้จะรู้เต็มอกว่าผู้หญิงแบบนันทิชาไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่เขาเคยฝันไว้หากคนที่ใจร้อนแบบกวินภัทรกลับเหมาะเจาะลงตัวกับนันทิชาจนเขายอมที่จะเป็นเจ้าบ่าวตัวจริงเสียเองติดอยู่ที่ว่าความจริงมันเป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าพูดออกไปจนไม่รู้เลยว่ามันอาจทำให้กวินภัทรปวดหัวกับความปากหนักของตัวเอง
สำหรับมินตราเธอตอบไม่ได้ว่าหัวใจของเธอเป็นของใครแต่ไม่ว่าจะเป็นกวินภพหรือกวินภัทรมันก็อาจจะไม่มีวันเป็นจริง เพราะอดีตของเธอตัวตนของเธอ และผิดด้วยหรือที่เธอใช้ความแข็งแกร่งของตัวเองปกปิดความอ่อนแอในหัวใจแล้วความรักของเธอคืออะไร การได้มีใครอยู่เคียงข้างหรือเพียงการเอาชนะคนที่ไม่เคยยอมรับในตัวตนของเธอที่สุดแล้วความรักของเธอจะมีวันมีจริงหรือเปล่าใครกันจะคนมอบความอบอุ่นที่มินตราโหยหามาตลอดชีวิตให้แด่ผู้หญิงเช่นเธอ
ความประทับใจคือสิ่งที่อันนารู้สึกแต่เพียงความผิดหวังที่เธอไม่เข้าใจว่าเขา คนที่เธอคิดว่าเป็นผู้ชายที่แสนดีกลับร้ายกาจได้อย่างไม่น่าเชื่อเปลี่ยนความชื่นชมในหัวใจให้เป็นแผนการที่เธอปรารถนาเพียงแค่ให้พี่ชายได้สมหวังโดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังถลำลงไปทั้งตัวและหัวใจแต่คงมีแค่เธอหรือเปล่าที่ตกลงไปในหลุมพรางของตัวเองเมื่อหัวใจของเขายังคงไม่เคยลืมเลือนผู้หญิงที่เป็นรักแรก
ความรักไม่เคยราบรื่นเสมอไปแม้ว่าคนที่อาจจะเป็นคู่แข่งในหัวใจอย่างกวินภัทรรู้ตัวแล้วว่ารักที่แท้จริงของเขาอยู่ที่ใครแต่สำหรับกวินภพมันต่างไปอย่างสิ้นเชิงและบางทีรักที่ติดตรึงในใจก็คงทำได้แค่เพียงอย่างเดียวคือหักอาลัยในรักครั้งนี้ภาระที่เขาแบกรับทำให้กวินภพรู้ดีว่าเธอกำลังจะหลุดลอยไปและไม่ทันได้เตรียมใจว่าใครบางคนกำลังจะเข้ามาและเปลี่ยนแปลงตัวเขา
แม้อาจไม่ได้เป็นคนที่รักแต่ขอเป็นคนที่รักเธอก็พอแล้วแต่นภนต์ไม่มีวันที่จะหยุดรักเธอเขาไม่ย่อท้อที่จะรอคอยว่าสักวันหนึ่งเธอจะรักเขาเต็มหัวใจแบบที่เขารู้สึกเขาไม่สนใจว่าเธอจะเคยรักใครและเป็นเช่นไรสำหรับเขาแล้วเธอคือผู้หญิงที่แสนดีและมีคุณค่าในแบบที่เธอเป็น
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
ผลงานเล่มที่สามของณวลีในบ้านของแจ่มใสค่ะ ตอนแรกเห็นขนาดของเล่มแล้วคิดว่าขอดองก่อนได้ไหมช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลย แต่มีคนส่งข้อความมาถามไถ่กันเยอะว่าอ่านหรือยัง เป็นยังไง แนวหรือเปล่า ฟีน่าก็เลยหยิบมาอ่านก่อนจะดีกว่าค่ะ เพราะมีคนสนใจกันไม่น้อย จริงๆ ฟีน่าก็แอบขยาดมาจากสาปปฏิญญา ไม่ใช่ไม่สนุกนะคะ แต่ฟีน่าเป็นพวกไม่ค่อยทางนิยายผีๆ เท่าไร อ่านแล้วขวัญอ่อนจัดๆ มันหลอนค่ะ (แต่หล่อนดูซีรีส์ฆาตกรรมหน้าตาเฉย) พอรู้ว่าไม่ใช่ทางนั้นก็เลยสอยมา
เล่มหนาขนาดนี้และแอบถามนักเขียนมาแล้วว่ามีถึงสามคู่ด้วยกัน ปกติฟีน่าจะรู้สึกว่านิยายไม่ควรมีเกินสองคู่เพื่อให้เนื้อเรื่องของทุกคู่มีเนื้อหา แต่นิยายเล่มนี้ค่อนหนาก็คงจะเฉลี่ยๆ กันไปได้ อย่างที่บอกว่ามีสามคู่เป็นอะไรที่เล่าลำบากมากเลยนะเนี่ย เริ่มต้นเรื่องแบบมุกคลาสสิคมากมายคู่หมายที่พ่อแม่อยากจะให้แต่งงาน แต่สาวเจ้าดันอ่อนต่อโลกแบบสุดกู่เพราะถูกย่าเลี้ยงมาแบบหวงที่สุด พอย่าตายนางเอกเลยเหมือนถูกกระเทาะออกจากเปลือกไข่ แล้วถูกจับให้มาจะแต่งงานกับว่าที่สามีที่ไม่รู้เลยว่าหนุ่มสุดเกรียนที่เธอต้องพยายามจะปรับตัวให้เข้ากับเขาคนนี้ไม่ใช่ว่าที่สามีตัวจริง แต่ที่สุดทั้งคู่ก็เข้าทำนองรักแท้แพ้ใกล้ชิด คนต่างขั้วกันมักจะดึงดูดกัน แม่ลูกเต่าน้อยที่เหมือนจะหัวอ่อนแต่แอบดื้อตาใส แต่ใช่ว่าทางรักจะราบรื่นอุปสรรคที่ไม่น่าเชื่อว่าจะใหญ่โตที่สุดรอคอยทั้งคู่อยู่ ส่วนอีกสองคู่ก็ออกแนว รักสามเส้า สี่เส้าให้วุ่นวายกันไปหมด ใครจะจับคู่กับใคร ลงเอยกันยังไง เมื่อคุณแม่ไม่ปลื้มมากเอาเสียเลยกับพระเอกผู้เสียสละอะไรทำนองนั้น เดี๋ยวค่อยไปสปอยส์คู่ใครในช่วงต่อไปนะคะ แต่เชื่อเหอะว่าอ่านไปแล้วรู้เลยว่าใครจะลงเอยกับใคร ตัดคู่รักเกิดในเกาะไปมันชัดเจนสุดๆ
ส่วนตัวแล้วหลังอ่านจบเป็นเช่นไร ฟีน่าบอกได้เลยว่าไม่ค่อยแนวเท่าไร ตั้งแต่นิยายหลายคู่แล้วค่ะ และนักเขียนก็ยังมีความประทับใจพล็อตแนวรักหลายเส้า งานนี้สามเส้าน้อยไปหรือเปล่า วนกันเป็นวงกลมเลย หนึ่งหญิง สามชายที่มาแอบรัก ตัดเป้าหมายหลักไปได้หนึ่ง เพราะหาหัวใจตัวเองเจอก่อน เหลือไว้แค่สองหนุ่ม แต่ยังไม่จบ ดันพ่วงสาวน้อยคนสวยมาร่วมในรักอลหม่านนี้อีก คนที่ไม่ค่อยชอบแก้ปมอะไรแบบฟีน่ารู้สึกว่าเกือบจะขอผ่านแล้ว แต่ดีที่ว่าช่วงแรกนี้เป็นคู่รักบนเกาะเป็นส่วนใหญ่ดังนั้นขอพูดถึงคู่นี้ก่อนแล้วกัน
แม้นักเขียนจะบอกว่าไม่มีคู่ไหนที่เป็นคู่เด่นสุด แต่สำหรับฟีน่าคู่เต่าน้อยกับคุณหอยทากเป็นคู่ที่เด่นสุด เพราะรู้จักคู่นี้ก่อนเลย รู้สึกเลยว่ามีบทบาทมากสุด เนื้อหามากสุด เลยเข้าใจความรักของสองคนนี้ที่สุด คนไม่เหมือนกันเลยสักนิดแต่รักกันได้เพราะอะไร แม้จะแอบรู้สึกว่านางเอกซื่อมากไปจนไม่รู้จะสงสารหรืออะไรดีที่ถูกเลี้ยงมาแบบนั้น ความรักของย่านันทิชาไม่ได้ช่วยอะไรเลยนอกจากให้ทำให้อ่อนต่อโลกและสังคมแบบนี้ อ่านครั้งแรกไม่คิดว่าเป็นนิยายในปี 2015 นึกว่ายุคเมื่อสี่ห้าสิบปีก่อน นางเอกเป็นเต่าน้อยของแท้ และสิ่งที่รู้สึกว่าเธอราวกับคนหลงยุคคือชอบตัดเสื้อผ้าอย่างมาก คือความรู้สึกเกี่ยวกับตัวนางเอกเหมือนคนโบราณด้วยแล้ว มีความชอบแบบนี้อีก นึกถึงพวกละครยุควนิดา ปริศนากันไปเลยค่ะ ดีนะที่พระเอกยังให้ความรู้สึกทันสมัยบ้าง ไม่งั้นละจิ้นนางเอกใส่กระโปรงบานๆ ติดขนตาเป็นแพแล้วนะเนี่ย ส่วนคุณกวินภัทรจัดว่าเป็นพระเอกที่ถูกใจที่สุดในบรรดาสามคนของเล่มนี้แล้วค่ะ เกรียนกำลังดี ไม่เคร่งเครียดไปแต่ก็ไม่แสนดีจนเกินไป แต่ยังมีความเป็นลูกชายคนเล็กแบบแปลกๆ ดีแล้วที่เขาลงเอยกับนันทิชา ขืนเป็นมินตราไม่รู้ว่าจะออกมาในรูปแบบไหน
มาถึงเวลาสปอยส์แล้วค่ะ เพราะไม่สปอยส์เล่าไม่ได้เลย พูดถึงตัวมินตราก่อนเลยแล้วกัน ปกติฟีน่าชอบผู้หญิงเข้มแข็งมากๆ แต่สำหรับมินตราไม่ทำให้ฟีน่ารู้สึกว่าเธอโดนใจเลย เธอมีความแข็งกระด้างแบบแปลกๆ เป็นผู้หญิงที่กร้าวเกินไปในบางที แม้ว่ามินตราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ แต่เพราะเธอต้องดูแลตัวเอง แต่สิ่งที่เธอทำในแง่ความรักไม่ค่อยโดนใจ เห็นใจว่าเธอก็ไม่รู้ใจตัวเองว่ารักใครระหว่างแฝดพี่แฝดน้อง แต่เหมือนความรู้สึกว่าอยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนก่อน อยากเอาชนะแม่ของกวินภพและกวินภัทรมาก เพราะแม่เขาเกลียดเธอที่สุด ถ้าเธอได้เป็นสะใภ้คงเหมือนได้เอาชนะคนที่จงชังเธอ มันอาจจะเป็นแค่ความรู้สึกเล็กๆ แต่มันทำให้เรามองมินตราด้วยสายตาแปลกๆ ไม่เอาใจช่วยให้ชนะใจว่าที่แม่สามีได้เลย แม้จะรู้ว่าเธอถูกใส่ร้าย แต่ความคิดแบบนี้ขอผ่านนะคะ ไม่ค่อยชอบเลย ตอนที่สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่ลงเอยกับสองแฝดนี้สักคนก็รู้สึกดีแล้ว ไม่ใช่ว่าเธอไม่ดีพอ แต่อยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก บ้านคงร้อนเป็นไฟเลยเชียว มินตราควรได้ผู้ชายคนอื่นจะทำให้ผู้หญิงแข็งๆแบบเธออ่อนลงอีกสักนิดหนึ่ง
และถ้าในเรื่องนี้ฟีน่ารู้สึกว่ามินตราคือตัวละครฝ่ายหญิง(ในแง่นางเอก)ที่ฟีน่าไม่แนวที่สุดจากสามคน กวินภพก็คือตัวละครฝ่ายชายที่ฟีน่าไม่ค่อยแนว ไม่ใช่เขาเลวทรามอะไร แต่ทัศนคติบางอย่างที่ไม่ใช่สำหรับเราเลย เข้าใจว่าเขาถูกสั่งสอนว่าเป็นพี่ชายคนโต ต้องรับภาระทุกอย่าง ที่เหมือนกับว่ากวินภพซวยจริงๆ ทำอะไรตามใจไม่ได้เลย คำว่าพี่ชายค้ำคอจนตาย จะรักใครก็ไม่ได้อีก แม่ไม่ปลื้ม แต่ไอ้ประเด็นผู้ใหญ่กีดกันนี้ก็คิดแบบหนึ่งว่าเขาทำไม่ลุกมาสู้แบบจริงจังให้เห็นไปเลยว่าเขารักมินตราจริงๆ แต่พี่ท่านเหมือนแทงกั๊กตลอดเวลา ยิ่งตอนที่นันทิชากำลังจะถูกจับให้แต่งงานกับเขาก็รู้สึกแปลกๆ ส่งน้องชายตัวเองไปอยู่กับว่าที่คู่หมั้นตัวเอง และสร้างเงื่อนไขว่าถ้าสองคนนี้ไม่รักกัน เดี๋ยวเขาจะแต่งงานให้เองตามที่พ่อแม่ขอร้อง แต่ถ้าสองคนนี้รักกันเขาจะได้เปิดเผยใจกับมินตราสักที ก็เข้าใจว่าเกรงใจน้องชายที่แอบรักมินตราเหมือนกัน แต่พี่ท่านทำเหมือนแอบให้ความหวังมินตรา เธอรอหน่อยนะ ถ้าน้องชายเป็นไปตามแผน ฉันจะรักเธอ แต่ถ้าไม่ได้ เราก็คงต้องจบกันตรงนี้ มันเห็นแก่ตัวไปนิดหนึ่งนะคะ ฟีน่าไม่ปลื้มความคิดนี้เลย ก็สมควรที่อันนาจะรู้สึกไม่พอใจในความคิดนี้ของเขาจนเข้ามาเป็นเส้าที่สี่ในรักให้วุ่นวาย
และความไม่ค่อยปลื้มตัวกวินภพก็ยังคงไม่หมดไป ทั้งจากแทงกั๊กไปแล้ว ดูจะถอดใจง่ายกับมินตรา ที่เหมือนเขาพยายามแต่ไม่พยายามให้สุด ทำอะไรแปลกๆ เหมือนจะรักแต่เกรงใจแม่ จนต้องตัดใจจากมินตรา ที่สุดก็มาลงเอยกับอันนาแบบอะไรกันค่าคุณ เพิ่งจำได้ว่าอกหักรักคุดกันมานะจ๊ะ ถึงมันจะตกกระไดพลอยโจนก็ตามที แต่มันตะขิดตะขวงใจเหลือทน จะโทษว่าอ่อนไหวที่เพิ่งอกหักแล้วทำแบบนั้นกับอันนามันก็ไม่แฟร์เลย เหมือนไม้หลักปักอยู่ในเลนไม่มั่นคง ถ้าฟีน่าเป็นอันนาก็ไม่เอาเหมือนกันนะคะ เห็นรักเก่าฝังลึกขนาดนั้น จู่ๆ จะมาให้เธอไปปลงใจด้วยก็คงไม่เชื่อง่ายๆ แม้จะพลาดพลั้งไปแล้วแต่ไม่มีอะไรการันตีว่ามันจะไปกันรอดหรือเปล่า ดังนั้นความรักของกวินภพกับอันนามันเลยไม่ค่อยรู้สึกอะไรแม้แต่น้อยค่ะ แต่อนุโลมว่าอย่างน้อยก็คงเอ็นดูอันนา เลขาส่วนตัวมาก่อน แต่ให้เชื่อว่าจะรักง่ายรักดายนี้ยังไม่เชื่อนะคะ ถ้าไม่เคยรักใครมาก่อนก็พอว่า แต่หันมามองเพียงเพราะเพิ่งอกหักมาหยกๆ
รวบยอดพูดถึงอันนาไปแล้ว ก็เหลือนภนต์ เขาคือพระเอกที่เคยพระรองที่เสียสละมาก่อน เป็นพระเอกที่น่าสงสารสุดในสามคนแล้วละ รักเขาข้างเดียวเธอไม่รักไม่เป็นไร ขอแค่อยู่ข้างกายก็พอเลย ผู้ชายแสนดีที่ได้ผู้หญิงเย็นชาแบบมินตราไปครอง คงเพราะฟีน่าไม่ชอบมินตราสักเท่าไรก็เลยรู้สึกว่านภนต์แสนดีไปนิดหนึ่ง แต่นะเขารักเขาชอบของเขา เราก็แค่อ่านกันไป แต่ข้องใจว่าฟีน่าไม่รู้สึกถึงความรักที่มินตรามีให้นภนต์เลยแม้แต่น้อย ก็พอๆกับกวินภพเพิ่งอกหักมา บาดเจ็บจากรักไม่สมหวัง เราเลยรู้สึกแค่ว่ามินตราเห็นนภนต์เป็นแค่ขอนไม้ลอยน้ำมาให้เกาะ มันไม่รู้สึกถึงโลกสีชมพูหวานรักอะไรเลย พอมาบอกว่ารัก แต่เรายังไม่ทันรู้สึกอะไรเลย คู่นี้เหมือนเพื่อนกันมากกว่า นภนต์นี้เห็นว่ารักมินตราอยู่บ้างเพราะดูแล เป็นคนคอยเคียงข้างในทุกสถานการณ์ แต่กับมินตราที่มีบุคลิกแบบนั้นก็เลยไม่อินเลยว่ารักกัน หรือเพราะเนื้อเรื่องของคู่นี้น้อยไปหรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะ ฟีน่าเลยไม่เข้าใจในรักเลย
ก็จัดว่าบ่นยาวไม่น้อย แต่ยังมีรายละเอียดปลีกย่อยอีกเล็กน้อยอย่างเช่น แม่ของกวินภพจะรู้ไหมว่าเธอเข้าใจมินตราผิดเพราะการจัดฉาก ซึ่งแม่ของสองแฝดก็เป็นตัวละครที่พิลึกๆ แต่ก็คิดไปว่าคนเป็นแม่คงไม่ปลื้มหรอกที่ลูกชายสองคนจะแย่งกันจีบผู้หญิงคนเดียวที่ทำเหมือนอยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนแบบนั้น เป็นฟีน่าก็ไม่ปลื้มว่าที่สะใภ้แบบนี้ ครอบครัวและเรื่องวุ่นวายของครอบครัวนันทิชา พอเห็นตัวละครนั้นปรากฏมาเดาทางได้ละว่าอะไร ยิ่งทำให้ฟีลที่มีต่อนันทิชายิ่งคิดถึงนิยายยุคเก่า ดีนะจบด้วยนางไปเอาดีทางตัดเย็บจนมาทำห้องเสื้อทำนองนั้น ท้ายๆจะรู้สึกว่าทันสมัยมาหน่อย
สรุปง่ายๆเลยว่า เล่มนี้ฟีน่าไม่ค่อยแนวนะคะ ขอเนื้อหาเน้นๆ หลักๆ แค่คู่หรือสองคู่จะดีกว่า ตัวเองก็ไม่ค่อยชอบสไตล์รักสามเส้า สี่เส้า วุ่นวายชุลมุนอะไรแบบนี้ บางคู่รักไม่เคลียร์ในสายตาตัวเองด้วย ตัวละครมีมุมที่ไม่ถูกจริตคนอ่านเรื่องมากแบบฟีน่า นิยายมันเลยไม่หวาน ดูกั๊กแบบที่กวินภพทำกับความรู้สึกที่มีให้กับมินตรา คนที่ชอบนิยายหวานๆ แบบฟีน่าก็เลยขอไม่ให้ผ่านนะคะสำหรับเล่มนี้ เนื้อเรื่องเยอะมากคู่ทำให้บางช่วงอืดไปเลย สลับไปมามากมาย แยกเป็นเล่มๆ เป็นคู่ๆ ให้เราเห็นมุมมองที่ชัดเจนของแต่ละคู่จะดีกว่า หรือไม่ก็ลดจำนวนลงเพื่อสร้างฐานรักให้ดูมั่นคงกว่านี้คงดีนะคะเพราะขนาดคู่ที่มีเนื้อหาเยอะอย่างนันทิชาและกวินภัทร ฟีน่าว่ามันก็ยังไม่สุดในอารมณ์ความหวานความน่ารัก มันได้แค่เกือบๆ โดนใจเองค่ะ แต่ใครที่ชอบรักอลหม่านวุ่นวายใจก็อาจจะชอบก็เป็นได้ ส่วนฟีน่าไม่ทางนี้ก็ต้องโบกมืออำลาค่ะ ไม่ขออะไรซับซ้อนมากแบบคุณตรัยกับมุกจากห้วงวิวาห์รักร้อยนั่นละถูกใจที่สุดแล้วค่ะสำหรับผลงานของนักเขียน