รักเกินห้าม เตี่ยนซิน
ใครเลยจะคิดว่าผู้ชายในฝันดาราที่แสนโด่งดังและเขาก็คงเป็นแค่คนที่หยางซู่ซินคิดว่ารู้จักเขาได้เพียงข้างเดียวจะเป็นคนเดียวกับที่เธอได้พบเขาตอนนี้ และเกินกว่าความฝันที่ฮอสเซนฮันเตอร์ได้เข้ามาอาศัยใต้ชายคาเดียวกับเธอ แม้จะเป็นเวลาที่แสนสั้นแต่แค่นี้หยางซู่ซินก็ยังไม่อยากเชื่อว่านี้คือความจริงซึ่งใครเลยจะรู้ว่าทุกอย่างมันจะเกินไปกว่าที่ใครจะควบคุมมันได้
จากที่คิดว่าอุบัติเหตุบ้าๆจนทำให้แผนท่องเที่ยวอย่างอิสระของเขาพังพินาศลงแต่ตอนนี้ฮอสเซนอาจจะต้องคิดใหม่ เมื่อหยางซู่ซิน หญิงสาวที่อ่อนโยนแต่มุ่งมั่นเหลือเกินที่จะดูแลเขาและเมื่อเจ้าบ้านเต็มใจขนาดนี้ เขาเองก็คงไม่อาจจะปฏิเสธได้ และในระยะอันแสนสั้นฮอสเซนกลับได้รู้จักผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้ามาเติมเต็มหัวใจที่ว่างเปล่าของเขาไม่ว่าจะเพียรพยายามเท่าไร ฮอสเซนก็ผลักไสหยางซู่ซินไปไม่ได้ ดังนั้นหนทางเดียวคือนำเธอให้อยู่ข้างกายเขา
ความรักตัวเดียวผลักดันให้หยางซู่ซินออกจากสถานที่ที่เธอคุ้นเคยและยอมเป็นเพียงเงาของฮอสเซนเธอไม่คาดหวังที่จะเรียกร้องการเป็นคนรักหรือคนที่สำคัญในสายตาของเขาเธอปรารถนาแค่เพียงได้อยู่ข้างๆฮอสเซนก็พอ หากความอ่อนเดียงสาต่อโลกอันโหดร้ายในสังคมของฮอสเซนกลับสร้างเรื่องเลวร้ายที่สุด และมันส่งผลให้หยางซู่ซินตัดสินใจแล้วตำแหน่งที่เธออยากได้ ไม่คู่ควรกับผู้หญิงเช่นเธอฮอสเซนควรได้ผู้หญิงที่ส่งเสริมเขาไม่ใช่ฉุดรั้งให้เขาตกต่ำ
ในวันที่ฮอสเซนต้องการหยางซู่ซินที่สุดเธอกลับไปอยู่ไหน หรือคำรักที่เธอบอกเป็นแค่คำพูดหลอกลวงของผู้หญิงคนหนึ่งและหันหลังให้ยอมที่เขาไม่เหลืออะไรแต่นับจากนี้ฮอสเซนจะใช้ความแค้นที่ถูกหลอกลวงเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตใจเขาจะไม่ยอมแพ้ต่อสิ่งสูญเสียไปและเขาจะให้หยางซู่ซินได้ชดใช้กับสิ่งที่เธอทำให้เขาต้องเจ็บปวดเมื่อได้รู้จักคำว่ารักจากเธอ
เวลาจะผ่านไปเนิ่นนานสักเพียงใดหรือฮอสเซนจะร้ายกาจแค่ไหน หยางซู่ซินก็ไม่อาจละทิ้งความรักได้แม้ว่ามันจะทำให้เธอเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสแต่เพราะสายใยรักระหว่างกันที่ไม่ว่าเรื่องโกหกใดๆ ก็ไม่อาจตัดมันให้ขาดได้หรือมันจะไม่สำคัญกับการเลือกที่จะมองแต่ความแค้นหากความจริงที่ซ่อนเร้นไว้ภายใต้ความโหดร้ายของออสเซนก็คือความรักที่เธอต้องการจากเขาเพียงคนเดียว
สิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตคือความผิดพลาดที่ออสเซนไม่อาจจะกลับไปแก้ไขและยิ่งเขาตอกย้ำมันให้ซ้ำรอยเก่า เขาพลาดไปแล้วจริงๆ แต่เขาก็รู้ตัวดีว่าจะทำเช่นไรเพื่อไถ่โทษสิ่งที่ทำลงไปขอเพียงแต่หยางซู่ซินจะยอมให้อภัยผู้ชายคนนี้คนที่เผลอทำให้เธอต้องเสียใจอย่างแสนสาหัส โอกาสที่เธอให้เขาอีกครั้งออสเซนสาบานว่านับจากนี้เขาจะทำให้หยางซู่ซินมีชีวิตที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มตลอดไป
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เตี่ยนซินมาแล้วค่าแต่คราวนี้มาในหมวดของคุ้กกี้ค่ะ เล่มเล็กแต่ราคาไม่ได้เล็กไปด้วยแบบนี้ทำเล่มใหญ่ราคาเท่ากันจะดีกว่านะคะบอกตรงๆว่าเล่มเล็กแบบนี้มันไม่ถนัดมือเอาเสียเลยค่ะ ขึ้นต้นมาก็บ่นเลย ยังไม่ทันคุยอะไรกันเล่มนี้ซื้อมาเพราะเหตุผลเดียวคือเตี่ยนซินค่ะไม่มีอะไรซับซ้อนเลย
แต่เนื้อเรื่องนี้ขอบอกว่าซับซ้อนกว่าคำโปรยปกหลังยิ่งนักค่ะอ่านแล้วดูจะเป็นแนวน่ารักใสๆ แบ๊วๆ แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลยค่ะ ครึ่งแรกน่ะใช่แต่อีกครั้งไม่ใช่เลย ก็ว่าอยู่แล้วว่า ดูเหมือนเรื่องมันจะดำเนินแบบสงบเงียบเหมือนคลื่นลมในทะเล นิ่งจนน่ากลัวว่าต้องมีอะไรแน่เชียว แล้วมันก็จริงค่ะเพราะเมื่อเข้าสู่ด้านมรสุมของเรื่อง ฟีน่าออกปากแซวเลยว่า นี้มัน อย่าลืมฉันเวอร์ชั่นไต้หวันหรือไงคะ
พระเอกที่เป็นดาราฮอลลีวูดที่แสนโด่งดังกลับมาปักอกปักใจกับแม่สาวขี้อายอ่อนโยนและอ่อนต่อโลกไปด้วย ในยามที่เขาตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก (ที่ไม่รู้ว่ารัก)เขาคือชายแสนดี อบอุ่น แต่ในยามที่เขาต้องสูญเสียทุกสิ่งไปแม้แต่คนที่เขาคิดว่ารักเขาที่สุดพระเอกก็กลายเป็นผู้ร้ายที่เฝ้ารอเวลากลับมาทวงหนี้ที่นางเอกทำให้เขาต้องไม่เหลือสิ่งใดเลยโดยเฉพาะกำลังใจที่จะมีชีวิตต่อไป แต่ในความร้ายของพระเอกเราก็แอบมีใจสงสารนิดหนึ่งที่เขาต้องเหมือนคนที่เริ่มต้นศูนย์อีกครั้งหนึ่งแม้ว่าการเริ่มต้นใหม่จะใช้ความแค้นมาหล่อเลี้ยงเขาก็ตามที แต่จะเกลียดยังไงพระเอกก็ไม่มีวันหมดรักนางเอก
และเมื่อพระเอกที่กลับมาพร้อมไฟแค้นสุมทรวงนางเอกหรือจะรอดพ้น ต้องกลายเป็นแม่สาวอึดท้าไฟอารมณ์ของพระเอกต้องกินน้ำตาต่างข้าวไปไม่น้อย เพราะพระเอกไม่ยอมรับฟังอะไรแถมยังคิดจะแก้แค้นเธอเท่านั้น งานนี้นางเอกก็เลยสะบักสะบอมกันไปนะคะเรียกว่าฟีน่าก็ต้องสิ้นเปลืองทิชชู่ไปหลายแผ่นร้องไห้เป็นเพื่อนนางเอกกันเลยทีเดียว ประมาณว่า เตี่ยนซินทำฉันอีกแล้วงานนี้ต้นดี ไฉนกลางเรื่องมาแนวชีช้ำกันขนาดนี้ค่า
แล้วเป็นไงล่ะ ก็อย่างที่บอกว่า นี้มันอย่าลืมฉัน ประมาณนั้นเลยทีเดียว พระเอกที่รักมากก็เลยแค้นมาก กลับมาแค้น เป็นพล็อตสุดแสนอมตะนิรันดร์กาลความเข้าใจผิดที่นางเอกไม่มีสิทธิ์แก้ตัวใดๆกับพระเอกเลยเพราะเขาตั้งธงมาในใจแล้วว่า เพราะเธอหักหลังเขา
ฟีน่าน่ะเป็นคนไม่ได้ชอบแนวรักแล้วแค้นสุดหัวใจอะไรแบบนั้นนะคะแต่ก็ต้องยอมรับว่านิยายมันบาดใจชะมัด ทำให้น้ำตาร่วงเอาๆ สงสารนางเอกชะมัดและแค้นพระเอกแทน มีการยุในใจว่าต้องดัดหลังพระเอกมากกว่านี้อีกนิดหนึ่งเพราะแต่ละอย่างที่พระเอกทำนี้บอกได้เลยว่า ช่างร้ายเหลือทน คนอะไร ไร้ความปรานีแต่สิ่งที่ปวดใจที่สุดคือละครฉากใหญ่ที่ทำให้นางเอกเหมือนโดนฆ่าทั้งเป็นทั้งภาพและคำพูดเหล่านั้น คนอ่านยังทนไม่ไหว แล้วนางเอกจะไปทนไหวได้เช่นไรกันคะ
แม้จะสังหรณ์ใจแปลกว่าเรื่องมันดูราบรื่นเกินไปในช่วงแรกน่ารักเลยล่ะ อ่านไปก็คิดไว้เลยว่า เดี๋ยวมันต้องดราม่าแหงๆ แล้วก็จริงแต่ไม่คิดว่าเล่นกันแรงขนาดนี้นะคะ แต่นั้นล่ะ พอเริ่มเหตุการณ์ในช่วงชีวิตพลิกผันเป็นอะไรที่เดาได้เลยทีเดียวว่ามันต้องมาพล็อตอมตะนิรันดร์กาล นิยายไทยกับไต้หวันไม่ต่างกัน เป็นพล็อตสากลนิยมทั่วโลกกันเลยทีเดียวค่ะ ทำให้ช่วงสองซึ่งเป็นช่วงที่ดราม่านะคะแต่ไม่ได้มีอะไรใหม่สำหรับการอ่านนิยาย คือความที่มันเดาทางเรื่องได้แล้วการดำเนินเรื่องมันเป็นขนบนิยมของพระเอกผู้ช้ำรักและเหมือนถูกนางเอกหลอกลวงอยู่เสมอ จนแบบว่าทำไมแกไม่คิดค้นหาความจริงสักหน่อยเพราะนางเอกเป็นคนที่รักและเทิดทูนพระเอกมาก เธอชอบเขามากไม่ว่าจะแสดงหนังเรื่องอะไร บทเล็กแค่ไหนหรือไม่มีแต่จะมีบทพูด เธอก็จำเขาได้ ผู้หญิงแบบนี้ยากที่จะทรยศผู้ชายที่เธอศรัทธาเขามาตลอดชีวิต และความลับที่เธอบอกเขาว่าทำไมเธอถึงชื่นชมเขาขนาดนี้อีก ก็เลยทำให้เรื่องนี้ตัวละครที่ฟีน่าชอบที่สุดแน่นอนว่าต้องเป็นนางเอกผู้แสนจะอ่อนโยนแค่ไม่ทันเล่ห์กลของคนก็เลยต้องพาซวยรับเคราะห์กันไป
แต่นั่นล่ะคะเราก็รู้ว่าหากให้เรื่องไม่ได้เดินทางมาในแนวดราม่า แก้แค้นกันแบบนี้เนื้อเรื่องมันจะออกแนวราบเรียบจนเกินไปจึงต้องสร้างปมประเด็นนี้ขึ้นมาเพื่อสร้างสีสันให้กับเรื่อง
ต้องยอมรับว่าเตี่ยนซินเขียนออกมาได้กระชากอารมณ์มากค่ะ ร้องไห้เสียขนาดนั้นประหนึ่งเป็นเพื่อนรักนางเอกกันเลยทีเดียวค่ะ แต่ลึกๆฟีน่าก็อยากได้งานแนวเฮฮาของเตี่ยนซินอยู่นะคะสงสัยจริงๆว่าเธอคิดจะเปลี่ยนแนวทางนิยายแล้วหรือไรจึงมาทางนิยายน้ำตาเช็ดหัวเข่ากันแบบนี้ ตั้งแต่นิยายแนวมากกว่ารักเล่มหลังๆของเธอล่ะจะชีช้ำอะไรกันขนาดนั้น
แล้วฟีน่าชอบเรื่องนี้ไหม ฟีน่าเป็นคนร้องไห้ง่าย และเวลาอ่านแนวนี้ทีไรมันจะอึดอัด เจ็บปวดไปกับนางเอก ทำให้ไม่ค่อยแนวนี้เท่าไร ไม่ใช่ว่ามันไม่สนุกนะคะมันสนุก แต่ปวดใจ ก็เลยพยายามเลี่ยงๆที่จะอ่านนิยายประเภทจี๊ดใจ เรียกน้ำตาท่วมจอเวลาพระเอกดี ก็แสนดี แต่เวลาร้าย ก็อยากหาอะไรฟาดหัวพระเอกแรงๆค่ะทำกันเจ็บแสบยิ่งนัก และดีที่นางเอกก็ไม่ได้แนวว่าลืมง่ายว่าเขาทำอะไรไว้ แต่ที่ให้อภัยเพราะรักแค่ทำให้เขารู้สึกบ้างว่า เธอไม่ได้ผิดและเธอก็เจ็บปวดกับการกระทำของพระเอกไม่น้อยเรียกว่างอนแต่พองาม ไม่ได้แป๊บเดียวให้อภัยจนงงว่าตกลงโกรธจริงหรือหรือไม่ก็ใจแข็งเป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก อะไรก็สั่นคลอนไม่ได้ กำลังดีอยู่คะสำหรับการง้อและการหายงอนไม่ยืดเยื้อ เวิ่นเว้อให้รำคาญใจมากมายนัก
ใครที่ชอบแนวสะเทือนซางนางเอกต้องเจ็บปวดรวดร้าว กว่าพระเอกจะรู้ความจริง อ่านได้เลยค่ะตรงจริตแน่นอนค่ะ แต่ถ้าใครไม่แนวนี้ขอแนะนำว่าคุณอาจจะมีอาการเจ็บใจแทนนางเอกได้นะคะซึ่งมันจะมาเบาบางได้ตอนที่พระเอกสำนึกผิด ง้อ แก้ตัวล่ะเรียกว่าพระเอกกลับมาดูดีแบบช่วงแรกๆเลยค่ะก็ลองเลือกตามแต่ใจเลยค่ะว่าชอบหรือเปล่านะคะ
เนื้อเรื่องนิยายเนี่ยถึงแม้จะไม่แนวก็ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไร เพราะต้องยอมรับว่านิยายเขียนมาบาดใจคนอ่านเหลือเกินแต่ที่รู้สึกมีปัญหาว่าคือขนาดหนังสือ เหมือนที่บ่นไปค่ะ กางอ่านไปหลุดมือตลอดเลยเล่มมันเล็ก ไม่ถนัดมือไม้เอาเสียเลยนะคะ ถ้าเล่มเดียวก็พอ นี้สองเล่มราคาสองร้อยกว่า บอกตรงๆเลยว่าแพงกว่าหนังสือเล่มใหญ่ๆเสียอีก ถ้าแบบนี้นะคะทำเล่มใหญ่จับสะดวกๆ จะดีกว่าค่ะ ฟีน่าไม่ชอบซื้อนิยายแนวคุ้กกี้ก็เพราะขนาดนี้ล่ะ ยิ่งหนังสือขนาดเล็ก การอ่านก็มีปัญหาเราเป็นคนถนอมหนังสือ ไม่กางหนังสือมากไป แต่ความที่มันพิมพ์ชิดขอบมากจะอ่านทีต้องแบมันออกเยอะกว่าปกติ กลัวสันหนังสือจะเสียเหลือเกินสรุปคือเนื้อเรื่องของเล่มนี้ผ่าน แต่ที่ไม่ผ่านคือขนาดของหนังสือนี้ล่ะ